Άμα πληρώνεις πρόστιμο δεν κολλάς, ούτε μεταδίδεις.

                                                        #Ηλίθιοι

Καθένας κάτω από τον ήλιο του εθνικού και διεθνούς καπιταλισμού έχει την συστημική θέση του

 

Κουτσουμπας, σήμερα Η πανδημία θα συνεχίζεται όσο το εμβόλιο είναι εμπόρευμα. Συγνώμη, κύριε Κουτσουμπα.Το εμβόλιο για τα κράτη και έναντι των εταιρειών είναι υπερ- εμπόρευμα.

Παρ' όλα αυτά,εσύ βγαίνεις στο φακό και κάνεις  τις δόσεις σου διαφημίζοντας το ,ξέροντας καλά ότι δεν είναι σκέτη αξία χρήσης αλλά εμπόρευμα.

Μας προτείνεις να εμβολιασθούμε όλοι μας ,από τα νήπια ως τους γέροντες,με ένα εμβόλιο που είναι υπερ- εμπόρευμα.

Αλήθεια, ξέρεις τόσο μαρξισμό (!!!) και αυτό δεν το κατάλαβες; Η πιστεύεις ότι σε θριαμβεύοντα καπιταλισμό θα επιβληθεί η λογική της αξίας χρήσης; Τελικά, είστε ένα κόμμα που και επιχειρήσεις έχει ( παλιά πολύ περισσότερες, βέβαια)  και για την εφημερίδα του λέει, όταν κάνει απολύσεις, ότι δυστυχώς είναι καπιταλιστική επιχείρηση ,αλλά στο θέμα του εμβολίου όπου παίζουν μεγαλύτερες επιχειρήσεις από την δική σας ,καλλιεργείτε στους προλετάριους την άποψη ότι επειδή έχετε 5 τοις εκατό ,το κεφάλαιο θα φοβηθεί και θα καταστήσει το " άγιο εμβόλιο" αξία χρήσης, εμβόλιο για όλο τον λαό.

Ψέματα λέτε,δεν είστε τόσο ηλίθιοι .Η θέση σας στο  αστικό πολιτικό σύστημα είναι να λέτε για ένα σχετικά επικίνδυνο σκεύασμα που παράγει άπειρα δις για τα καπιταλιστικά μονοπώλια, ότι θα γίνει  ως απόλυτα ασφαλές εμβόλιο  αξία χρήσης και εμβόλιο για όλο τον λαό. 

Καθένας κάτω από τον ήλιο του εθνικού και διεθνούς καπιταλισμού έχει την συστημική θέση του. Και η Υπαρκτή Αριστερά, το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ ,το Μέρα 25,η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και διάφοροι πιο μικροί. Εχει αρχίσει πια να γίνεται πολύ φανερό .

[---->]

«ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΟΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΑ ΤΩΝ ΕΠΟΙΚΩΝ»:Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ HAIM SHADMI ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΑΛΟ ΣΤΟΥΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥΣ

 

Του  Gideon Levy, Haaretz, 25/11/2021

Κάποια γεγονότα δεν μπορούν να αμφισβητηθούν: Οι Παλαιστίνιοι στα Κατεχόμενα, ειδικά οι αγροτικοί πληθυσμοί, είναι εκτεθειμένοι σε σοβαρούς κινδύνους, χωρίς να υπάρχει κάποιος να τους υπερασπιστεί. Τους τελευταίους μήνες η κατάστασή τους έχει επιδεινωθεί. Οι επιθέσεις ισραηλινών εποίκων έχουν γίνει πιο βίαιες, πιο μεθοδικές και πιο συχνές και η διαβίωσή τους έχει γίνει εφιάλτης. Δεν υπάρχει Παλαιστίνιος αγρότης που να μην φοβάται να βγει για να δουλέψει στο χωράφι του και πολλοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη γη τους φοβούμενοι τους εποίκους.

Ο ισραηλινός στρατός ( IDF), που έχει την ευθύνη για την ασφάλειά τους, ούτε καν σκέφτεται να τους υπερασπιστεί. Οι στρατιώτες του μένουν εκεί , σχεδόν πάντα προστατεύοντας τους επιτιθέμενους και μερικές φορές τους προμηθεύει με όπλα. Η Ανώτατη Διοίκηση ενθαρρύνει αυτή τη συμπεριφορά με τη σιωπή και την αδράνειά της, ακόμα κι αν πρόσφατα μια σχετική οδηγία έλεγε το αντίθετο. Είναι απίθανο να τεθεί σε εφαρμογή. Ούτε η αστυνομία του Ισραήλ κάνει τίποτα, ενώ η αστυνομία της Παλαιστινιακής Αρχής δεν επιτρέπεται να σηκώσει ούτε το δάχτυλο για να υπερασπιστεί τον λαό της. Έτσι, ο πληθυσμός μένει πιο ανυπεράσπιστος από ποτέ.

Αυτό μπορούμε φυσικά να τα αποδεχτούμε σηκώνοντάς τους ώμους αδιάφορα, όπως κάνουμε με την πραγματικότητα του απαρτχάιντ, και να μην κάνουμε τίποτα. Ο Haim Shadmi, δημοσιογράφος και αγωνιστής της ριζοσπαστικός αριστερός,  βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Σκέφτεται όπως και οι έποικοι: αφού ο ισραηλινός στρατός δεν κάνει σχεδόν τίποτα για να προστατεύσει τους Παλαιστίνιους, τότε μια άλλη δύναμη θα πρέπει να μπει στην εικόνα. Έτσι προέκυψαν οι πολιτοφυλακές των εποίκων – των οποίων ο νομικός βραχίονας ονομάζεται «ravshatzim» (ένα εβραϊκό ακρωνύμιο που σημαίνει «μόνιμοι συντονιστές στρατιωτικής ασφαλείας». Οι πολιτοφύλακες αυτοί πληρώνονται από το κράτος, οπλίζονται από τον στρατό και τους επιτρέπεται να κάνουν σχεδόν τα πάντα στο όνομα της προστασίας των οικισμών.

Και όντως αυτό κάνουν. Τρομοκρατούν τους Παλαιστινίους, τραυματίζοντας κατά καιρούς αθώους, στο όνομα της αυτοάμυνας. Η οργάνωση "Hashomer Hachadash" έχει προκύψει για παρόμοιο σκοπό: εκεί που η αστυνομία δεν μπορεί να κάνει αρκετά, έχει δημιουργηθεί στο Ισραήλ μια οργάνωση πολιτών που διαθέτει μονάδα με τζιπ, μονάδα μοτοσικλετών και μια εθελοντική μονάδα συνοριακής αστυνομίας. Αυτό ακριβώς που χρειαζόταν η βάναυση συνοριακή αστυνομία «Το κράτος του Ισραήλ δεν προστατεύει τα εδάφη του – εμείς θα προστατεύσουμε τα εδάφη του κράτους στο όνομά του», δηλώνεται στην αρχική σελίδα της οργάνωσης.

Ο Shadmi σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο: Ένας αβοήθητος πληθυσμός θα  πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Η συνείδησή του έχει ξεσηκωθεί: Η αριστερά θα πρέπει να υπερασπιστεί αυτούς που δέχονται επίθεση. Αυτό, παρεμπιπτόντως, έκαναν ορισμένοι λευκοί, και πολλοί Εβραίοι ανάμεσά τους, στη Νότια Αφρική σε σχέση με τον μαύρο πληθυσμό. Φανταστείτε τη δειλία των τραμπούκων εποίκων όταν έχουν να αντιμετωπίσουν ένοπλους Ισραηλινούς, βετεράνους του Ισραηλινού Στρατού, απέναντί τους.

Σε ένα συμπόσιο της Κνεσέτ για τη βία των εποίκων που οργανώθηκε από την αριστερά αυτή την εβδομάδα, ο Shadmi ανέλυσε την πρότασή του: «Αν δεν μπορείτε να το κάνετε εσείς», είπε στους νομοθέτες, «παρακαλώ, δώστε μας την εξουσία να χρησιμοποιήσουμε όπλα. Θα κάνουμε εμείς τη δουλειά για τους Παλαιστίνιους και θα προστατεύσουμε την ανθρώπινη ζωή». Με άλλα λόγια, «ravshatzim», ή Hashomer Hachadash, υπό την αιγίδα του κράτους, για να υπερασπιστεί τους ανήμπορους. Ο Shadmi πρόσθεσε, «Δεν θα βλάψουμε κανέναν», αλλά σε αυτό το σημείο κανείς δεν ήθελε να ακούσει τίποτα

Ο σάλος που ξεσηκώθηκε ήταν αποκαλυπτικός. Αυτά δεν πρέπει να λέγονται. Ο πρώτος που ξεσηκώθηκε ήταν το πιο αριστερό μέλος της κεντροαριστερής κυβέρνησης, ένας Αραβας, ο Esawi Freige [Υπουργός Περιφερειακής Συνεργασίας, Κόμμα Meretz, γεννημένος στο Kafr Qassem, όπου ο παππούς του δολοφονήθηκε από την αστυνομία των συνόρων τον Οκτώβριο του 1956 με άλλους 48 Παλαιστίνιους. Σημείωση του μεταφραστή] . «Είναι απρέπεια. Πήγατε πολύ μακριά, πολύ μακριά, πολύ μακριά». Γιατί είναι απρέπεια ; Και ποιος έχει πάει πολύ μακριά; Και ποιος θα προστατεύσει τα αδέρφια σας στα εδάφη; Μετά ξεκίνησε η οχλαγωγία, από αριστερά και από δεξιά, βίαιη, υπερβολική, εμπρηστική, διαστρεβλώνοντας τα λόγια του Shadmi: Η αριστερά απειλεί με δολοφονίες.

Την κωμική πινελιά την έδωσε ο πρόεδρος του Συμβουλίου Εποικισμών Yesha [Ιουδαία, Σαμάρεια και Γάζα], David Elhayani, ο οποίος κάλεσε τον αστυνομικό επιθεωρητή «να συλλάβει τον Shadmi και να τον ανακρίνει για απειλές και υποκίνηση σε φόνους». Ο ευαίσθητος Elhayani, που δεν ξέρει τίποτα από βία και φοβάται τις απειλές της αριστεράς. Αστειότητες.

Σχεδόν κανείς δεν υποστήριξε την πρόταση του Shadmi, μια από τις πιο επίκαιρες που έχουν τεθεί από την αριστερά τα τελευταία χρόνια. Αν υπήρχε αριστερά, αυτό θα έπρεπε να είχε κάνει εδώ και πολύ καιρό. Το πρόβλημα με αυτόν τον φανταστικό στρατό σωτηρίας, που δεν θα δημιουργηθεί ποτέ: Ποιος θα προσφερθεί να πάει εθελοντής σαυτόν; Τα παιδιά των κεριών [ στην γιορτή της Χανουκά, όπου ο εορτασμός πραγματοποιείται με το άναμμα των κεριών ενός συγκεκριμένου κηροπήγιου ] και σε κάθε συγκέντρωση «προοδευτικών» Ισραηλινών, σημείωμα του μεταφραστή ]; . Οι ομάδες εργασίας της Χάποελ [Ποδοσφαιρική ομάδα του Τελ Αβίβ, της οποίας οι υποστηρικτές είναι κατά κύριο λόγο Ασκενάζι και αριστεροί, ΣτΜ]; ; Η Νεολαία Meretz [του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος του Ισραήλ.ΣτΜ] ;

 [------>]

 

 

 

 

Πρώτοι αυτοί έπρεπε να φωνάξουν "Δεν συνθηκολογώ", που λέει κι ο Ιονέσκο στον "Ρινόκερο".

 Εντάξει παιδιά. Ας κάνουμε ένα άλμα και για την οικονομία της συζήτησης να δεχτούμε οτι ο Σερβετάλης είναι "ψέκας", αντιεμβολιαστής και όλα τα συναφή. Έπαιξε και τον Άγιο Νεκτάριο, πάει κάθε τρεις και λίγο στο Άγιο Όρος, πήρε και μόνος του μία απόφαση που πετάει στην ανεργία 30 εργαζόμενους. Ας τα δεχτούμε όλα αυτά. Ιδεολογικά, ο Σερβετάλης είναι στην "άλλη μπάντα", δεν είναι με το "Διαφωτισμό", δεν είναι με το "λαό και τα συμφέροντα του", είναι "κόκκινο πανί" για τους προοδευτικούς του τόπου (και του πληκτρολογίου). Είναι ένας κακός άνθρωπος ο Άρης Σερβετάλης. Πολύ κακός. Ας πούμε σύμφωνοι να πάμε παρακάτω.

Θα θέλαμε να μας υποδείξετε έναν επώνυμο "προοδευτικό" καλλιτέχνη ή διανοούμενο που να βγήκε να καταγγείλει τον παράλογο και αντιδημοκρατικό αποκλεισμό εκατομμυρίων συμπολιτών μας από την κοινωνική ζωή του τόπου. Όχι "ψέκα". Αριστερό, αναρχικό, οτιδήποτε. Ντούρο επαναστάτη δηλαδή.

Έναν διάσημο τραγουδιστή, από αυτούς τους πολύ ριζοσπάστες (που πάνε και στα φεστιβάλ), που να ακύρωσε συναυλία και να είπε "η μουσική είναι για όλο το λαό, δεν παίζω σε συναυλία που αποκλείει κόσμο".

Έναν γνωστό ηθοποιό, από αυτούς που δίνουν μάχη για τα εργατικά δικαιώματα, που να είπε "τέρμα, δεν ξαναπαίζω σε παράσταση μόνο για συγκεκριμένους θεατές. Προσβάλει την Τέχνη και εμένα προσωπικά ως Ηθοποιό και Άνθρωπο".

Έναν ακαδημαϊκό, από αυτούς που γράφουν πολύ επαναστατικά κείμενα στις κυριακάτικες εφημερίδες, που να τα βρόντηξε όλα και να είπε "σε πανεπιστημιακό αμφιθέατρο με σκαναρίσματα και QR codes δεν ξαναμπαίνω. Δεν μου το επιτρέπει η στράτευση μου στην Αλήθεια, την Γνώση και την Ακαδημαϊκή Ελευθερία".

Ξεκινήστε να λέτε ονόματα ρε παιδιά και εμείς σημειώνουμε. Έλα πάμε. Κανείς; Ούτε ένας;

Εντάξει, θα μας πείτε οτι υπάρχουν χιλιάδες κρούσματα και έχουν γεμίσει οι ΜΕΘ, που ισχύει στο ακέραιο. Για αυτό δεν έχει κανείς την στάση του Σερβετάλη. Μα ένα λεπτό. Το να απαγορευτεί η είσοδος σε θέατρα, σινεμά και κλειστούς συναυλιακούς χώρους σε όσους έχουν αρνητικό rapid test πού ακριβώς εξυπηρετεί; Αν όχι στην περαιτέρω εξάπλωση του κορονοϊού και στο οριστικό γονάτισμα του ΕΣΥ; Βασικά, δύο μήνες τώρα, είναι τόσο καραμπινάτες οι ευθύνες της κυβέρνησης για την έξαρση της πανδημίας (καλλιεργώντας την πεποίθηση οτι αν έχεις πιστοποιητικό μπορείς να κάνεις ό,τι γουστάρεις) που πρώτοι όσοι κράζουν τώρα τον Σερβετάλη έπρεπε να ζητούν test για την είσοδο σε κλειστούς χώρους. Αν, όντως, το πρόβλημα τους ήταν ο κορονοϊός και η πανδημία. Πριν λίγες μέρες, άλλωστε, οι ίδιοι άνθρωποι ζητούσαν να μπει rapid test για την είσοδο στις εκκλησίες (στις οποίες έτσι κι αλλιώς δεν πατάνε). Στις εκκλησίες κολλάει, στα θέατρα δεν κολλάει ρε σύντροφοι;

Είναι, όμως, θα πείτε, που με τη στάση του άφησε μερικές δεκάδες ηθοποιούς, τεχνικούς, φροντιστές χωρίς δουλειά σε μία εποχή πολύ δύσκολη για τους εργαζόμενους στην τέχνη. Σωστό και πρέπει να βρεθεί μία λύση για τους εργαζόμενους στην παράσταση. Γιατί, όμως, δεν δείξατε την ίδια ευαισθησία όταν η κυβέρνηση απέλυσε 8.000 υγειονομικούς εν μέσω πανδημίας και έξαρσης των κρουσμάτων; Ή μήπως αν είσαι ανεμβολίαστος χάνεις την εργατική σου ιδιότητα και σου αξίζει η ανεργία, η πείνα και η ατίμωση; Ωραία ταξική ανάλυση.

Μάλλον, το πρόβλημα όσων εξεγείρονται με τον Άρη Σερβετάλη δεν είναι η υποτιθέμενη κοινωνικά ανεύθυνη στάση του. Στην τελική, δεν κάλεσε κανένα να μην εμβολιαστεί. "Η τέχνη είναι για όλους" είπε. Πού είναι το λάθος;

Το πρόβλημα είναι οτι ο "Άνθρωπος του Θεού" μας την βγήκε από τα αριστερά και πήρε μία απόφαση με ενδεχόμενα μεγάλο καλλιτεχνικό κόστος για τον ίδιο ενώ την ίδια στιγμή η πλειοψηφία των "προοδευτικών" καλλιτεχνών και διανοούμενων ταυτίζεται 120% με το αφήγημα της πιο εγκληματικής και ελεεινής κυβέρνησης της μεταπολίτευσης. Και αντί να κοιτάξουνε τα μούτρα τους στον καθρέφτη και να αναρωτηθούν γιατί δεν έχουν πει μισή κουβέντα για την ψηφιακή επιτήρηση και την αντιδημοκρατική εκτροπή, πολεμάνε τον "Άγιο Νεκτάριο της ψέκας" για να κρύψουν την ιδεολογική τους γύμνια.

Αντί να βγουν οι αριστεροί και αναρχικοί καλλιτέχνες (πρώτα κι από τον Σερβετάλη) και να φωνάξουν με όλη τους την δύναμη ότι "όλα αυτά καθόλου δεν γίνονται για την υγεία μας αλλά για να εξανδραποδίσουν τον Άνθρωπο", κάθονται και τρολάρουν τον "ιερομόναχο της 7ης τέχνης".

Πρώτοι αυτοί έπρεπε να φωνάξουν "Δεν συνθηκολογώ", που λέει κι ο Ιονέσκο στον "Ρινόκερο".

Θλιβεροί, μίζεροι και κακομοίρηδες...

Μωρέ η τέχνη είναι για όλους και λέτε ό,τι θέλετε.

[----->]

Το απαρτχάιντ είναι αριστερή αξία και αριστερή πολιτική πρόταση ;

 

Αναλύσεις επί αναλύσεων σε αριστερά σάιτ  για να νοιώσεις ότι αυτό το εμβόλιο  που  σωστά η λάθος  έκανες για την υγεία σου όχι μόνο ορθά  είναι κοινωνικό προνόμιο και επιβράβευση της ανισότητας  αλλά και η  κρατική επιβολή του  είναι αριστερή στάση, αξία  και τοποθέτηση . Ότι το απαρτχάιντ είναι αριστερή αξία και αριστερή  πολιτική πρόταση.

Κάποιος  γράφει στο συμπαθές σάιτ kommon,όπου κι εγώ έχω δημοσιεύσει αρκετά κείμενά μου, ότι ο εμβολιασμός είναι νίκη της κοινωνίας και της συλλογικότητας  πάνω στο γυμνό άτομο. Λυπάμαι, αυτή η άποψη είναι  ιδεαλιστική μεταφυσική. Ολα τα εμβόλια ίδια, όλες οι νόσοι  ίδιες; 

Το αν το εμβόλιο παρήχθη σε ένα χρόνο η σε πέντε, όπως προβλέπεται, θεωρείται αδιάφορο, όλη η "επιστήμη" ως σώμα  ,χωρίς διαφωνίες και αντιρρήσεις, συνιστά μια θεολογική αρχή που πρέπει να την υπακούμε τυφλά. Η αμφιβολία και ο σκεπτικισμός προς την κυρίαρχη επιστημονική γνώμη θεωρείται πάντοτε ανορθολογισμός.  Αλήθεια ; Ο Γαλιλαίος στην εποχή του ήταν μόνος απέναντι στους πολλούς επιστήμονες που δέχονταν την εξ αποκαλύψεως θέση ότι η Γη δεν κινείται. Ποιος είχε επιστημονικά δίκιο; Οι πολλοί η ο Γαλιλαίος;

Το εμβόλιο είναι δήθεν  ασφαλές γιατί εφαρμόστηκε σε εκατομμύρια άτομα. Αλήθεια; Έχετε υπομονή να καταγράψετε τις άμεσες και μακροχρόνιες παρενέργειες; η κάνετε στο θέμα αυτό το παπί μπας και συκοφαντηθεί η pfizer;

Σε άλλα σάιτ της " Αριστεράς" (antarsya.gr)  λένε να κάνουμε εργατικό έλεγχο  επί του εμβολίου της pfizer.Δεν μπορούμε να στηρίξουμε μια απεργία της προκοπής, πλην  φωτεινών εξαιρέσεων, και θα ελέγξουμε εργατικά στην μικρή  Ελλάδα το  διεθνές εμβόλιο της pfizer.Πατε καλά;

Το ΚΚΕ, αυτόκλητο  κόμμα της εργατικής τάξης, τρέχει πρώτο και καλύτερο να κάνει την τρίτη δόση, μπας και μπαγιατέψει. Εχει γίνει κόμμα δηλώσεων υγειονομικής νομιμοφροσύνης στην pfizer και στο αστικό κρατος. Το κόμμα που κάποτε απαγόρευε στους Μακρονησιώτες να κάνουν δήλωση μετανοίας.

Τα ερωτήματα, αφού λέτε ότι είστε με την επιστήμη είναι αμείλικτα, κύριοι της υπερεμβολιαστικης Αριστεράς.

Πρώτο. Τρία από τα τέσσερα αρχικά  εμβόλια λίγο η πολύ έχουν τεθεί ήδη εκτός κυκλοφορίας ολικά ή μερικά. Δέσεις τα λέγατε ασφαλή. Αποκλείετε να μην είναι ασφαλές ούτε το τέταρτο;

Φέτος ,με το εξήντα τα εκατό του πληθυσμού εμβολιασμένο ,η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από πέρυσι που ήταν το μηδέν τοις εκατό. Η γνώμη σας; Φταίνε οι ανεμβολίαστοι; Και στο Ισραήλ τι έγινε;

Δεύτερο. Πέρυσι λέγατε ότι πρέπει να γίνει ένα εμβόλιο. Ενα. Φέτος δέχεστε ότι οι άνθρωποι πρέπει κάθε τετράμηνο να κάνουν ως πειραματόζωα  εμβόλιο ωσότου πεθάνουν. Τι άλλαξε; Η επιστήμη η η γνώμη και το συμφέρον κρατών και εταιρειών;

Τρίτο. Ξαφνικοί θάνατοι γύρω μας συνέχεια. Ουτε φαρμακοεπαγρύπνηση ούτε κίτρινη κάρτα ούτε τίποτε. Αυτό το επιτάσσει η επιστήμη σας, να μην ερευνώνται πιθανόν επικίνδυνες η και  θανάσιμες παρενέργειες; Έστω και δυνητικά; Είναι κι αυτό καλό για την δημόσια υγεία;

Απέναντι στον αυταρχισμό της Δεξιάς και τα πολλαπλά απαρτχάιντ, εσείς προτείνετε περισσότερο εξαναγκασμό και λιγότερη έρευνα και κριτική σκέψη. Ποια είναι η Δεξιά και ποια η Αριστερά, όταν η Αριστερά κριτικάρει την Δεξιά από κρατιστικές και ανελεύθερες θέσεις ; Δηλαδή από τα δεξιά;

Όταν η τεχνοκρατία και η αποστειρωμένη από κριτική σκέψη λογική του παραλόγου συναντά τον κονφορμισμό και την παράδοση του αναμορφωτικού στρατοπέδου,  τουτέστιν του Γκουλάγκ, ο Ύπνος της Λογικής γεννά τέρατα. Οταν ασκείτε δεξιά κριτική στον Μητσοτάκη, καταφέρνετε να του δίνετε το φιλί της ζωής.

Θα σας θυμούνται με ακόμη πιο μελανά χρώματα από τον Τσίπρα όταν πέρασε το Τρίτο Μνημόνιο. Θα καταφέρετε οι απλοί αλλά ανεξάρτητοι και τίμιοι άνθρωποι να ακούνε Αριστερά και να αποστρέφουν το πρόσωπο. Σπουδαίο επίτευγμα να καταστρέφεις σε μια δεκαετία την προσπάθεια και τους αγώνες ενός αιώνα!!!!Τι να σου πω, σύντροφε, αξίζεις το παράσημο της ανοιχτής παλάμης.

[----->]

Καλημέρα

 

Η πανδημία της ηθικής χρεωκοπίας και η συνειδησιακή συνενοχή όλων μας

 

Η πανδημία της ηθικής χρεωκοπίας και η συνειδησιακή συνενοχή όλων μας

Είναι εντυπωσιακή η ανοχή της κοινωνίας στην παρατεταμένη στέρηση ελευθεριών και ατομικών-ανθρώπινων δικαιωμάτων που βιώνουμε εδώ και 20 μήνες, που παρουσιάστηκε από την αρχή ως επιχείρηση προστασίας και κατέληξε πλέον και σε επιχείρηση ελευθερίας. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι να παρουσιάζεται η σταδιακή και μερική αποκατάσταση των αυτονόητων ελευθεριών ως “προνόμια”. Πολλοί είναι εκείνοι που επαίρονται κουβαλώντας την ταμπέλα του “προνομιούχου” και του “ πρωταγωνιστή”, ενώ στην πραγματικότητα έχουν καταντήσει να κουβαλούν παραμάσχαλα ένα πιστοποιητικό και μια ταυτότητα για να αποδείξουν την υγειονομική τους αθωότητα. Απέναντι τους έχουν εκείνους που καταδικάζονται σε ισόβια περιθωριοποίηση και σε κοινωνικό αποκλεισμό, οι λεπροί του 21ου αιώνα.

Τα εμβόλια για τον SARS-CoV-2, ως γνήσια θύματα μιας ακραίας πολιτικής εργαλειοποίησης, συνδέθηκαν με μια υποτιθέμενη “επιχείρηση ελευθερίας” (αντί να αποτελούν εργαλείο προαγωγής της υγείας) και με απόψεις ότι οι ελάχιστοι δίνουν ελευθερίες στους λίγους που εκείνοι κρίνουν ότι το δικαιούνται (δηλώσεις πρωθυπουργού: https://tinyurl.com/pxy67mvr). Από κορυφαία κατάκτηση της επιστήμης, έγιναν πλέον πολιτικό εργαλείο. Σήμερα, αυτές οι σοκαριστικές για δημοκρατική χώρα του 21ου αιώνα, δηλώσεις περί ελευθερίας, γίνονται πράξη με τον αδίστακτο και χυδαίο τιμωρητικό αποκλεισμό και περιθωριοποίηση των μη-εμβολιασμένων από τις κοινωνικές και οικονομικές δραστηριότητες (ακόμη και από την εργασία), τον εκβιασμό ανθρώπων με ελάχιστο κίνδυνο από τον ιό, και την καταστροφή σημαντικών κλάδων της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, με ανυπολόγιστες μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες.

Στην Ελλάδα έχουμε πλέον την ενεργό συμμετοχή κλάδων της οικονομίας (εστίαση, διασκέδαση, λιανεμπόριο) στο αφήγημα, μέσω του ρόλου τους ως υγειονομικοί “μπάτσοι”, αυτοπαγιδευόμενοι σε μια κωμική διαχείριση που περιλαμβάνει διαβατήρια εμβολιασμού και εκατομμύρια τυφλά, οριζόντια, επαναλαμβανόμενα και ΑΧΡΗΣΤΑ διαγνωστικά τεστ ως πιστοποιητικά κυκλοφορίας. Ο κάθε υπάλληλος και επιχειρηματίας παριστάνει τον ελεγκτή υγειονομικής κατάστασης του κάθε υγιούς πολίτη. Μέχρι να τους κλείσουν και να καταλάβουν (αν το καταλάβουν) πως για άλλη μια φορά “τους έπιασαν κορόιδο”.

Και ενώ όλα αυτά αποδεικνύονται ήδη άχρηστα ως δήθεν μέτρα, κανείς δεν βλέπει το επόμενο στάδιο “προστασίας”, με την Αυστρία να έχει ήδη επιβάλλει lockdown στους μη-εμβολιασμένους (https://tinyurl.com/rwbfvh8). Σύντομα όμως, στο lockdown θα συμμετέχουν και όσοι έκαναν 2 δόσεις και μετατράπηκαν σε ανεμβολίαστους όταν έρθει η ώρα της 3ης δόσης, και μετά από αυτή θα ξαναμετατραπούν σε ανεμβολίαστους με την έλευση της 4ης δόσης (το ποστ από 22 Αυγούστου, εδώ: https://tinyurl.com/fsvu7cb6). Βέβαια, σωστός όρος τελικά είναι “ΠΡΩΗΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟΣ”, σύμφωνα με γνωστή επιδημιολόγο (οι δηλώσεις εδώ: https://tinyurl.com/563b4rjm). Ταυτόχρονα, μια νέα “ιατρική” ένδειξη για την πραγματοποίηση των επιπλέον δόσεων προέκυψε πρόσφατα: η λήψη πιστοποιητικού κυκλοφορίας (οι δηλώσεις από επιστήμονες εδώ: https://tinyurl.com/4m88ad5h). Είναι εκπληκτικό να βλέπεις δημόσια και σε ζωντανή μετάδοση τη μετατροπή της επιστήμης σε πολιτικό φερέφωνο.

Ταυτόχρονα, είναι εντυπωσιακό πως από το τείχος ανοσίας (που σημαίνει σχεδόν εξαφάνιση του ιού, κατάσταση ανάλογη της ερυθράς, ιλαράς, παρωτίτιδας, κλπ) και τα καλύτερα και ασφαλέστερα εμβόλια στην ιστορία (https://tinyurl.com/3fsu3ju2), βρεθήκαμε σε μια επ’ άπειρον ομηρία και αιχμαλωσία, ακόμη και με νέο εμβολιασμό σε όσους νόσησαν αφού είχαν ήδη ολοκληρώσει τον εμβολιασμό τους (https://tinyurl.com/47xncr7u). Γιατί από την αιχμαλωσία δεν μπορεί να ξεφύγει ούτε ο άτυχος που νόσησε. Ετοιμαζόμαστε λοιπόν για την προδιαγεγραμμένη επέλαση του στρατού ειδικών και άσχετων με το θέμα πολιτικών υπαλλήλων (για παράδειγμα εδώ: https://tinyurl.com/cryp6v4), που θα καθιερώσουν την προσωρινότητα της “ελευθερίας”. Σύντομα θα καταλήξουμε να κατηγορούνται οι πρώην εμβολιασμένοι (των 2 δόσεων) για την έξαρση του επιδημικού κύματος, επειδή δεν έκαναν την 3η δόση. Σε κάθε δόση θα ακούμε το ίδιο μυθιστόρημα. ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΩΔΙΑ.

Και ενώ το σύστημα υγείας βρίσκεται σε συνθήκες μεγάλης πίεσης, κανείς από τους υπερασπιστές και προστάτες της υγείας μας δεν θυμήθηκε τους χιλιάδες υγειονομικούς που βρίσκονται σε αναστολή. Μεταξύ των “ανεσταλμένων” είναι και πολλοί νοσήσαντες, που έχουν συντριπτικά ισχυρότερη ανοσία σε σχέση με τους εμβολιασμένους (ανάλυση εδώ: https://tinyurl.com/3twz56us). Όμως εκείνοι που διέλυσαν τα νοσοκομεία λανσάρουν μια νέα μέθοδο προστασίας από τον COVID: κλείνουν ή υπολειτουργούν κλινικές νοσοκομείων ώστε οι ασθενείς να μην μπορούν να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, άρα να μην εκτεθούν σε μη-εμβολιασμένους υγειονομικούς, που έτσι κι αλλιώς μόνο τον εαυτό τους θα προστάτευαν αν εμβολιάζονταν. Και δεν είναι μόνο αυτό, πλέον έχουμε και άρνηση παροχής υπηρεσιών υγείας λόγω μη-εμβολιασμού, σύμφωνα με καταγγελία (https://tinyurl.com/57k5kdfa). Τραγικό, αλλά στην πραγματικότητα μια ακόμη απόδειξη της ηθικής χρεωκοπίας.

Παρά την τόση “προστασία”, το επιδημικό κύμα καλπάζει και το σύστημα υγείας πιέζεται, την ώρα που και εκατομμύρια άνοσους έχουμε, και τους μη-εμβολιασμένους “λεπρούς” αποκλείσαμε, και τους βάλαμε όλους να κυκλοφορούν με αποδεικτικά υγείας. Το Βατερλό της διαχείρισης και η κωμωδία της επικοινωνίας είναι πρωτοφανή και προφανή για όλους πλην του στρατού των ακαταδίωκτων και ακαταλόγιστων, που χρησιμοποιούν την ασυλία και την απουσία λογοδοσίας για να επιβάλλουν τη λογοκρισία. Ο παραλογισμός έχει γίνει πλέον ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ, έχοντας ήδη οδηγήσει στην οικονομική, επιστημονική, πολιτική, κοινωνική και ηθική χρεωκοπία.

Όποιος παριστάνει τον αδιάφορο σε αυτή την κατάντια, καταλήγει να είναι συνειδητά ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΣ και ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ. Η ευθύνη  αυτή τη φορά δεν βαραίνει μόνο την κυβέρνηση – κράτος και τους τρομολαγνοεπιστήμονες αλλά και ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ, που κάναμε πως δεν είδαμε, κάναμε πως δεν ακούσαμε, κάναμε πως δεν καταλάβαμε.  

Αφορά όλους εμάς, που δεν μας άγγιξε ο κοινωνικός διαχωρισμός... το νταβατζιλίκι που δέχεται ο διπλανός μας. Κανείς μας δεν είναι άμοιρος ευθυνών, γιατί χωρίς εμάς δεν θα υπήρχε το δεκανίκι εκείνων που εμφανίζονται να πωλούν προστασία με τις τιμωρητικές και διχαστικές αποφάσεις τους, ενώ στην πραγματικότητα έχουν ισοπεδώσει τα πάντα. Η συμμετοχή μας στο αφήγημα ομηρίας και αιχμαλωσίας θα πρέπει να μας κάνει να ντρεπόμαστε. Το θλιβερό είναι ότι το μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν έχει ακόμη αντιληφθεί πως βρισκόμαστε υπό το ζυγό του απόλυτου ελέγχου, παραχωρώντας την ελευθερία μας και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης και καθορισμού του τρόπου ζωής μας μια για πάντα στα χέρια των πολιτικών και των “ειδικών”… για να μας επιστρέψουν πίσω την “ελευθερία” με δόσεις… κυριολεκτικές και μεταφορικές! Όχι μόνο δεν το καταλαβαίνουμε, αλλά συνεχώς υποχωρούμε και υποτασσόμαστε, μέχρι που καταλήγουμε να συμμετέχουμε με άρρητο αλλά απόλυτο τρόπο. Και επειδή η πανδημία είναι μόνο η αρχή και η κλιματική αλλαγή έπεται, η σιωπή όλων γίνεται ΣΥΝΕΝΟΧΗ!

Είναι στάση ζωής να υπερασπιζόμαστε τους άλλους, ακόμη κι αν έχουν κάνει λάθος επιλογές. Όποιος παριστάνει τον πρωταγωνιστή σε αυτό το έκτρωμα, απλά περιμένει να πληρώσει βαρύ το τίμημα της πραγματικότητας όταν έρθει η ώρα που θα αντιληφθεί ότι πάντα υπήρξε ένας φτωχός κομπάρσος. Έρχεται σύντομα η σειρά όλων μας. Γι’ αυτό, είναι καιρός να ξυπνήσουμε και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε.

Σε μια κλεψύδρα όπου ο χρόνος μοιάζει να απειλεί ότι απέμεινε …

Θα συνεχίσουμε να ανεχόμαστε την υποταγή ;

Θα παραμείνουμε σκλάβοι της νέας κανονικότητας ;

Θα διαπραγματευτούμε μια ακόμη υποχρεωτική δόση στο βωμό της ελευθεριότητας ;

Θα παραμείνουμε ΣΥΝΝΕΝΟΧΟΙ στην ασυδοσία των εγκληματικών αποφάσεων και των εκβιασμών που μας επιβάλλουν ;

Ας αναρωτηθούμε τις ευθύνες μας απέναντι στον εαυτό μας και στα παιδιά μας !

Για τους πραγματικούς πρωταγωνιστές αυτής της κατάστασης, θα έρθει ο καιρός της κάθαρσης και της κοινωνικής απαξίωσης.

[----->]

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ;

 

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ; ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΔΗΜΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ Η ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΤΩΝ ΤΕΘΕΝΤΩΝ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΜΑΧΗΤΩΝ ΤΟΥ;

#Έχω πει και γράψει κατ΄επανάληψη , ότι ο απόλυτος αριθμός των κρουσμάτων ΔΕΝ είναι το κριτήριο για την εκτίμηση της πορείας της επιδημίας.

#Το  ΑΨΕΥΔΕΣ επιδημικό κριτήριο είναι Ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΘΕΤΙΚΟΤΗΤΟΣ. Δηλαδή το ποσοστό επί τοις 100 των θετικών τεστ δια του συνόλου των.

#Διότι ο αριθμός των "κρουσμάτων" αυξάνει όσο αυξάνουμε τον αριθμό των τεστ ενώ το ποσοστό των "κρουσμάτων" παραμένει σταθερό.

#ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΘΕΤΙΚΟΤΗΤΟΣ, όμως, ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΧΑΜΗΛΟ (Δείτε το επισυναπτόμενο γράφημμα που είναι επικαιροποιημένο έως την χθεσινή ημέρα).

#Είναι μάλιστα ο μέσος όρος της εβδομάδος που απεικονίζει καλύτερα την πραγματικότητα, σύμφωνα με την Επιδημιολογία.

#Αν δείτε τις τιμές, είναι στα επίπεδα της 3ης Ιουλίου 2021 ενώ τον Αύγουστο (15/8/21) ανήλθε στο 3,68% !

#Τι συμβαίνει, και τώρα έχουμε τόσο χαμηλό δείκτη θετικότητος, 1,74% χθες 17/11/21, ενώ καταρρέουν τα νοσοκομεία στην Β. Ελλάδα; Μάλιστα ενώ πέφτει τις τελευταίες ημέρες (από 2,5% στις 6/11/21).

#Τρεις μπορεί να είναι οι εξηγήσεις:

   -1. Μπορεί να έχει "ΕΙΣΑΧΘΕΙ" και πάλι μια νέα ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ, από τους εργάτες γης των Βορείων γειτόνων μας, ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ, με τα ψεύτικα πιστοποιητικά. Και τώρα θα βροντοφωνάξω, όπως και πέρσι, ΚΑΝΤΕ ΜΟΡΙΑΚΗ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΣΤΗΝ Β. ΕΛΛΑΔΑ . (Το φώναζα και περσι αλλά δεν το έκαναν και το απέδιδαν στον...Αγιο Δημήτριο! Το έκαναν , μήνες αργότερα , όταν πήρε "φωτια" η Αθήνα και διαπίστωσαν την Βρετανική (ΑΛΦΑ) μετάλλαξη).

   2. Μπορεί να οφείλεται στην αναξιοπιστία των θετικών Rapid tests, που αποτελούν το 90% των ημερησίως διενεργούμενων ελέγχων! (Για να μην κουράζω δείτε προηγούμενη ανάρτηση μου , όπου δίνω με ακράδαντα βιβλιογραφικά δεδομένα, την εξήγηση). ΜΟΥ ΓΕΝΝΑ ΥΠΟΨΙΑ Η ΜΕΓΆΛΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΔΕΙΚΤΗ ΘΕΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΦΤΕΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ SELF TESTS, Ή ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΙΕΝΕΡΓΟΥΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΚΛΙΜΑΚΙΑ ΤΟΥ ΕΟΔΥ (3,46% σήμερα) ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ (φαρμακεία +ΕΟΔΥ) 2,1%

3. Τα κρούσματα ,σε μεγάλο ποσοστό, αφορούν άτομα που εξαιρούνται του ελέγχου…

#Όπως και να έχει το θέμα ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ !

#Διότι δεν είναι δυνατόν να καταρρέει το ΕΣΥ με εβδομαδιαίο δείκτη θετικότητος 1,74% ! (θυμίζω ότι πέρυσι, στις 17/11/20 είχαμε δείκτη θετικότητος 10,54% !!!)

Σημ. δείτε τα διαδραστικά γραφήματα παρακάτω. Βάλτε τον κέρσορα επάνω στην γραμμή και θα δείτε τα ακριβή νούμερα της ημέρας.

[---->]

ΟΙ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

 

https://www.german-foreign-policy.com/en/news/detail/8765/

 

Παρά τους νέους θανάτους προσφύγων στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας, η γερμανική κυβέρνηση απαγορεύει τις προσφορές βοήθειας και δίνει προτεραιότητα στις κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας έναντι των μέτρων καταπολέμησης της ανθρωπιστικής κρίσης. Συνεχίζει να αγνοεί την προσφορά της πόλης του Μονάχου να φιλοξενήσει πρόσφυγες και να τους εντάξει σε τακτικές διαδικασίες ασύλου. Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας επαινεί την απόφαση για νέες κυρώσεις, που τιμωρεί τη βοήθεια στους ανεπιθύμητους μετανάστες και το οποίο υιοθέτησε χθες ο ίδιος και οι ομόλογοί του στην ΕΕ. Αυτή περιλαμβάνει κυρώσεις κατά της Belavia Airlines, επειδή μεταφέρει πρόσφυγες στο Μινσκ. Η ΕΕ, επομένως, έχει στη διάθεσή της ένα πρόσθετο μέσο αποτροπής μελλοντικών προσφύγων. Και ο Μάας προβλέπει ακόμα περισσότερες κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας ανακοινώνοντας ότι «θα συνεχίσουμε τώρα σε αυτόν τον αυστηρό δρόμο». Την ίδια στιγμή, οι ανατολικές χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ συνεχίζουν τις στρατιωτικές δραστηριότητες τους στα σύνορα της Λευκορωσίας και ο υπουργός Εξωτερικών της Λιθουανίας απαιτεί να επιβληθεί «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» στο αεροδρόμιο του Μινσκ.

Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι πρόσφυγες στα σύνορα Πολωνίας/Λευκορωσίας παραμένει δραματική. Το Σαββατοκύριακο αναφέρθηκε ένας ακόμα θάνατος πρόσφυγα.[1] Μέχρι στιγμής έχουν αναφερθεί οκτώ θάνατοι και δεν γνωρίζουμε εάν έχουν πεθάνει περισσότεροι πρόσφυγες, επειδή οι πολωνικές αρχές απαγορεύουν την πρόσβαση σε μια απαγορευμένη ζώνη κατά μήκος των συνόρων σε δημοσιογράφους και, σε μεγάλο βαθμό, σε οργανώσεις αρωγής.

Ακόμη και η Αναπληρώτρια Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Δρ. Hanna Machińska δεν έχει εξουσιοδοτηθεί να αναφέρει τα ευρήματά της σχετικά με τα γεγονότα στη συνοριακή περιοχή, όπως περιπτώσεις βίαιων παράνομων επαναπροωθήσεων στη Λευκορωσία.[2] Είναι γνωστό ότι αρκετές εκατοντάδες πρόσφυγες έχουν συγκεντρωθεί μπροστά στο συνοριακό πέρασμα της Πολωνίας Kuźnica. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οι πρόσφυγες δικαιούνται να ζητήσουν άσυλο στην Πολωνία. Η Βαρσοβία έχει κλείσει προσωρινά τη συνοριακή διέλευση για να τους αποτρέψει να περάσουν στο έδαφός της και έχει απαγορεύσει την πρόσβαση των δημοσιογράφων στην περιοχή αυτή των συνόρων. Ο πρωθυπουργός της Πολωνίας Mateusz Morawiecki δικαιολογεί τους κραυγαλέους περιορισμούς της ελευθερίας του Τύπου υποστηρίζοντας ότι «η παρουσία των μέσων ενημέρωσης θα οδηγούσε μόνο σε περισσότερες προκλήσεις».[3]

 

Η Γερμανία και η ΕΕ -οι αυτοαποκαλούμενοι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων- όχι μόνο αποσιωπούν τις βάναυσες μεθόδους που εφαρμόζουν οι πολωνικές συνοριακές δυνάμεις, αλλά εμποδίζουν επίσης να φτάσει ανθρωπιστική βοήθεια στους πρόσφυγες που είναι απομονωμένοι στα σύνορα. Ένα παράδειγμα είναι η προσφορά της πόλης του Μονάχου να φιλοξενήσει πρόσφυγες που έχουν εγκλωβιστεί στην ουδέτερη ζώνη των συνόρων. Η Βερένα Ντίτλ, Τρίτος Δήμαρχος του Μονάχου, στα τέλη Οκτωβρίου έκανε αυτή την προσφορά στη γερμανική κυβέρνηση και την επανέλαβε στις 10 Νοεμβρίου. Το Μόναχο είναι έτοιμο να «παρέχει γρήγορα και μη γραφειοκρατικά καταφύγιο στους πρόσφυγες καθώς και τακτικές διαδικασίες ασύλου».[4]. Το Βερολίνο αντίθετα, αγνοεί την προσφορά διαμονής και ζητά την άμεση επιστροφή των προσφύγων στις πατρίδες τους. Ο πρωθυπουργός της Σαξονίας, Michael Kretschmer (CDU) υποστηρίζει δημόσια αυτό το αίτημα, δηλώνοντας ότι οι πρόσφυγες δεν θα πρέπει να γίνουν δεκτοί στη Γερμανία. «Η Βαρσοβία κάνει το σωστό· επομένως, δεν πρέπει να μαχαιρώνουμε πισώπλατα την Πολωνία», είπε ο Kretschmer. Αναφερε επίσης ότι, κατά τη γνώμη του, η γερμανική κοινωνία «θα πρέπει να αντέξει» τις εικόνες ανθρώπων που υποφέρουν στα σύνορα.[5]

  

Ενώ η γερμανική κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να δεχτεί τους πρόσφυγες που αντιμετωπίζουν το θάνατο από το κρύο, αυτή και η Κομισιόν κατάφεραν να υποχρεώσουν την ιρακινή κυβέρνηση να ζητήσει από τους Ιρακινούς πρόσφυγες να γυρίσουν πίσω πίσω στην πατρίδα τους. Εκπρόσωπος του ιρακινού υπουργείου Εξωτερικών φέρεται να είπε χθες ότι από την Πέμπτη, οι πολίτες της χώρας του ενδέχεται να επιστρέψουν «οικειοθελώς» στην πατρίδα τους. 

Ήδη στα τέλη Ιουλίου, οι Βρυξέλλες είχαν καταφέρει να αναγκάσουν τη Βαγδάτη να διακόψει τις προγραμματισμένες πτήσεις προς τη Λευκορωσία. Επιπλέον, η ΕΕ έχει επιβάλει άμεση απαγόρευση εισόδου στα εδάφη της, σε Ιρακινούς, Αφγανούς, Σύρους και Υεμένιους που πετούν από την Τουρκία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προς τη Λευκορωσία. 

Ως απάντηση στις πιέσεις των Βρυξελλών, το ιρακινό υπουργείο Εξωτερικών διέκοψε τη χορήγηση βίζας στις διπλωματικές αποστολές της Λευκορωσίας στη Βαγδάτη και στο Ερμπίλ του βόρειου Ιράκ.[6] Η ευρείας εμβέλειας απαγόρευση της ΕΕ, που στερεί αυθαίρετα από τους πολίτες σε πολλές κυρίαρχες χώρες το δικαίωμά τους να ταξιδεύουν, έφτασε πρόσφατα και στον Λίβανο, από την κυβέρνηση του οποίου η ΕΕ ισχυρίστηκε πρόσφατα ότι έλαβε «εγγυήσεις» ότι θα εμποδίσει τους πρόσφυγες να φύγουν.[7] Στον Λίβανο, 1,5 εκατομμύριο από τα σχεδόν 7 εκατομμύρια κατοίκους μιας χώρας που παραπαίει, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά, και βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, είναι Σύροι πρόσφυγες. Σύμφωνα με το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, αυτό δεν δημιουργεί κανένα απολύτως πρόβλημα.

 

Παράλληλα με τους περιορισμούς στη διεθνή ελευθερία ταξιδιού, η ΕΕ επιβάλλει νέες κυρώσεις στη Λευκορωσία. Αυτό αποφάσισαν στις Βρυξέλλες οι υπουργοί Εξωτερικών της Ένωσης. Οι νέες κυρώσεις αφορούν άτομα και οργανισμούς που υποστηρίζουν την ανεπιθύμητη μετανάστευση στην ΕΕ. Ο συγκεκριμένος κατάλογος των κυρώσεων θα πρέπει να οριστικοποιηθεί τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες. Σύμφωνα με το τρέχον καθεστώς, εκτός από τα ταξιδιωτικά γραφεία και τους κρατικούς υπαλλήλους της Λευκορωσίας, θα περιλαμβάνει και την Belarus Belavia Airlines. 

Ένας από τους στόχους των κυρώσεων είναι να αποτραπεί στις αεροπορικές εταιρείες να μισθώνουν αεροπλάνα από εταιρείες με έδρα την ΕΕ. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο στόχος είναι «να αποτραπεί η Belavia από το να μεταφέρει τόσους ανθρώπους από χώρες που πλήττονται από τη φτώχεια ή τις συγκρούσεις ... στη Λευκορωσία», οι οποίοι μπορούν στη συνέχεια να περάσουν λαθραία στην ΕΕ. Εάν η ΕΕ καταφέρει να καταστήσει αποτελεσματικές τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Belavia, οι Βρυξέλλες θα έχουν ένα επιπλέον μέσο στη διάθεσή τους για την αποτροπή των προσφύγων. Η γερμανική κυβέρνηση είναι σαφής  : «Θα επιμείνουμε σε αυτό το αυστηρό μονοπάτι», φέρεται να είπε ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, ο Σοσιαλδημοκράτης, Χάικο Μάας (SPD).[8]

 

Ενώ ο Μάας οραματίζεται την επιβολή περαιτέρω κυρώσεων - συμπεριλαμβανομένων «σκληρών οικονομικών κυρώσεων» [9] - οι χώρες της ανατολικής ΕΕ και του ΝΑΤΟ συνεχίζουν τις στρατιωτικές τους κινητοποιήσεις στα σύνορα της Λευκορωσίας. 

Η Πολωνία έχει περίπου 15.000 στρατιώτες σταθμευμένους στην περιοχή των συνόρων με τη Λευκορωσία. Την περασμένη εβδομάδα, η Λιθουανία είχε 1.200 στρατιώτες σταθμευμένους στα σύνορα σε κατάσταση συναγερμού. 

Η Λετονία πραγματοποίησε στρατιωτικά γυμνάσια με με περίπου 3.000 στρατιώτες κοντά στα σύνορά της με τη Λευκορωσία. 

Η Εσθονία, από την πλευρά της, διοργάνωσε ασκήσεις αλεξιπτωτιστών το Σαββατοκύριακο, μαζί με αμερικανικές μονάδες. Χ

Χθες, ο υπουργός Εξωτερικών της Λιθουανίας Gabrielius Landsbergis προχώρησε σε μια σειρά άγριες κατηγορίες στο πλαίσιο της συνάντησης της ΕΕ με τους ομολόγους της, κατηγορίες που είχαν σκοπό να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τις εντάσεις, αλλά για τις οποίες δεν μπόρεσε να παράσχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Ο Landsbergis ισχυρίστηκε, για παράδειγμα, ότι είναι «πολύ πιθανό» η Ρωσία να εισβάλει στην Ουκρανία, «ενώ εμείς συζητούμε την κατάσταση στα σύνορα της Πολωνίας και της Λιθουανίας». [10] .Θεωρεί επίσης πιθανό ότι η Ρωσία θα εισβάλλει στη Λευκορωσία και θα έχει χει μόνιμη στρατιωτική παρουσία στη χώρα. Ο Landsbergis απαίτησε τελικά να επιβληθεί μια «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας της Λευκορωσίας Μινσκ.[11]. Οι απερίσκεπτες εικασίες του Landsbergis, παρέμειναν χωρίς συνέπειες.

 

[1] Reinhard Lauterbach: Brüssel lässt sterben. junge Welt 15.11.2021.

 

[2] Tim Kummert: "Sie werden geschlagen wie Tiere". t-online.de 15.11.2021.

 

[3] Josef Kelnberger: EU erwägt, Mauerbau zu bezahlen. sueddeutsche.de 10.11.2021.

 

[4] Geflüchtete in Belarus: München zu Aufnahme bereit. ru.muenchen.de 10.11.2021.

 

[5] Maas droht Fluggesellschaften mit Sanktionen. tagesspiegel.de 14.11.2021.

 

[6] Polen rechnet mit gewaltsamem Versuch, die Grenze zu durchbrechen. tagesspiegel.de 15.11.2021.

 

[7] Thomas Gutschker, Rainer Hermann: Schleuserei nach Minsk. Frankfurter Allgemeine Zeitung 13.11.2021.

 

[8] EU weitet Sanktionen gegen Belarus aus. tagesschau.de 15.11.2021.

 

[9] EU bahnt Weg für härtere Belarus-Sanktionen. Frankfurter Allgemeine Zeitung 16.11.2021.

 

[10] Thomas Gutschker: Moskaus hybrider Krieg. Frankfurter Allgemeine Zeitung 16.11.2021.

 

[11] Albrecht Meier, Hans Monath: EU verschärft Sanktionen gegen Belarus. tagesspiegel.de 15.11.2021.

 

 

Όταν ο Κυρίαρχος λόγος αναμεταδίδεται από «κινηματικά παπαγαλάκια»

 

Πόσο εύκολο αλήθεια είναι να εξαπολύεις ένα χαρακτηρισμό προς μια κατηγορία ανθρώπων και να ξεμπερδεύεις; Απ΄ ότι διαβάζουμε και παρατηρούμε, πανεύκολο για πολλούς. Η γλώσσα και ο λόγος της εξουσίας και της κυριαρχίας είναι γεμάτος αλαζονεία, υποτίμηση, γενικεύσεις και ψεύδη. Και εάν δεν μάς καίγεται καρφί και δεν παίρνουμε πολύ στα σοβαρά τα λόγια της πολιτικής-οικονομικής ελίτ, δεν μπορούμε να μην λάβουμε υπ’ όψη όσα διατυπώνονται και λέγονται από την αντίπερα όχθη της. Όταν ο κυρίαρχος λόγος έχει εισχωρήσει στον λόγο των καταπιεσμένων και χρησιμοποιεί την ίδια φρασεολογία και μάλιστα με λίγη αργκό για να διαφέρει και λίγο από τον πρωτότυπο, τότε τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά. Γιατί η γλώσσα μας είναι ο καθρέφτης μας. Όταν σαν «χάπατα» αναπλάθονται οι όροι από τον κυρίαρχο λόγο και μπαίνουν στο λεξιλόγιο των «εναλλακτικών», η εξουσία μπορεί να κάθεται πραγματικά αμέριμνη και να απολαμβάνει.

  

Από την αρχή της πανδημίας (σε αυτό τον όρο μπορούν να μπουν πολλά εισαγωγικά, σύμφωνα με μια μη κυρίαρχη επιστημονική άποψη) οι κυβερνητικές εξουσίες διεθνώς ήθελαν διακαώς να σιγήσουν τις αντίθετες φωνές που πρόβαλλαν διαφορετική αντιμετώπιση στην εξάπλωση του covid-19. Η ελληνική κυβέρνηση, σε συνεργασία με επιτροπές επιστημόνων, γιατρών, επιδημιολόγων και ασφαλώς της συντριπτικής πλειοψηφίας των μμε ξεκίνησε το «κυνήγι μαγισσών» σε οποιονδήποτε σκέπτονταν, δρούσε και ενεργούσε διαφορετικά. 

Το παράλογο ξεκίνησε με τη θέση της κυριαρχίας ότι καθετί το επιστημονικό ίσον ορθό. Το χαρακτηρίζουμε εξαρχής παράλογο, χωρίς να μπαίνουμε στην ουσία της τεκμηρίωσης, διότι όταν έχουμε τη θέση Α από την κυριαρχία διατυπωμένη από χ, ψ καθηγητές πανεπιστημίου και τη θέση Β, αντίθετη της Α, κατατεθειμένη επίσης από καθηγητές πανεπιστημίου, τι είναι αυτό που προσδίδει περισσότερη επιστημοσύνη στην Α από την Β; Οι φορείς της Α και Β στην κατηγορία των επιστημόνων εντάσσονται. Και τουλάχιστον μέχρι το Δεκέμβριο του 2019, η επιστήμη δεν αποτελούσε –απ’ ότι γνωρίζουμε– μια θέσφατη θεολογία αλλά αποτελούσε για την επιστημονική και όχι μόνο κοινότητα, μια δυναμική διαδικασία με έρευνα, αμφισβήτηση, τεχνικές αναφορές και δημοσιεύσεις που αντικρούουν προγενέστερες ή σύγχρονες πεποιθήσεις, θέσεις και επιτεύγματα. 

Άσχετα με το τι θέση διατηρούμε στο πολιτικό σκέλος της αξιοποίησης της επιστήμης και της τεχνολογίας, που πολλές φορές αποτελεί συνέχιση της και εφαρμογή της, θεωρούμε ότι η επιστήμη εξαρχής φέρει κύτταρα αμφισβήτησης εντός της. Δεν επιθυμούμε στο παρόν σημείωμα να επεκταθούμε σε ζητήματα ορθολογισμού / ανορθολογισμού και κριτικής στην επιστήμη και την τεχνολογία. Θέλουμε να δείξουμε, ανεξαρτήτως της σχέσης και σύνδεσης που μπορεί να έχει ο καθένας με την επιστήμη και την τεχνολογία, ότι και ο Β επιστήμονας που διαφωνεί με τον Α επιστήμονα δεν τοποθετείται σε χαμηλότερη αξιακή κλίμακα επιστημονικότητας συγκριτικά με τον Α επειδή η κυριαρχία προπαγανδίζει τον Α. Και οι δυο επιστημονικές απόψεις εκφράζουν. Άρα το να ακούμε διαρκώς από την συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων ότι οι επιστήμονες λένε τούτο και λένε το άλλο (πάντα διαχέοντας την Α άποψη) είναι λειψό και αποκρύβει όλη την εικόνα. Για εμάς όση επιστημονική βαρύτητα έχει η Α θέση τόση έχει και η Β. Απλώς ερευνούμε, ελέγχουμε, αποφασίζουμε το τι θέλουμε και πως θα διαχειριστούμε τα σώματα μας. Ας μάς επιτραπεί να τα διαχειριστούμε μόνοι μας αυτόνομα και ελεύθερα.

 

Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι η διαχείριση του covid δεν είναι μια μάχη μεταξύ επιστημόνων και τσαρλατάνων αλλά μια μάχη μεταξύ επιστημόνων, όπου εκφράζεται από τη μια πλευρά η κυρίαρχη άποψη και από την άλλη η μειοψηφική. Και στις δυο περιπτώσεις έχουμε χαρακτηριστικά που μάς είναι εξαρχής απωθητικά και κατακριτέα. Στη μεν κυρίαρχη άποψη πολλοί είναι υποταγμένοι στο σύστημα εξουσίας-κυβερνητικής, πανεπιστημιακής, φαρμακοβιομηχανικής και άρα για εμάς η άποψη τους εξαρχής είναι ύποπτη, στη δε μειοψηφική υπάρχουν περιπτώσεις επιστημόνων που οι τεκμηριώσεις που εκφράζουν είναι προβληματικές και συχνά συνοδεύονται και από θεωρήσεις και αντιλήψεις που μάς είναι αποκρουστικές. Το ότι είμαστε de facto καχύποπτοι με ό,τι η εξουσία κομίζει δεν σημαίνει ότι η κάθε αντικυρίαρχη και μειοψηφική άποψη έχει θέση στην επιχειρηματολογία μας. Γιατί, όπως έχουμε γράψει αρκετές φορές, ο εχθρός του εχθρού μου δεν είναι φίλος μου. Τι γίνεται, όμως, όταν βλέπουμε ότι ο εχθρός του εχθρού μου γίνεται φίλος του;

 

Ο διάχυτος κυρίαρχος λόγος έχει εντάξει στο λεξιλόγιο του τον όρο «ψεκασμένοι» για να χλευάσει όλους ανεξαρτήτως εκείνους που έχουν αντίθετη άποψη στο ζήτημα διαχείρισης του covid19 και στα αντίστοιχα εμβόλια. Ο ίδιος όρος χρησιμοποιείται από διάφορους αναρχικούς και αντιεξουσιαστές ως γλωσσικό δάνειο από την εξουσία και μάλιστα χρησιμοποιούμενος και με αργκό στυλ «ψέκες» για να χλευάσει, επίσης, τους φέροντες αντικυρίαρχες απόψεις. Για όσους δεν το γνωρίζουν, το ζήτημα των αεροψεκασμών το είχε θίξει επανειλημμένα ο, διορισθείς από το κράτος πρόεδρος του ΕΦΕΤ και επιστημονικός συνεργάτης του Δημόκριτου, καθηγητής Χημείας Νίκος Κατσαρός. 

Ο ελληνικός ΕΦΕΤ είναι κάτι σαν τον αμερικάνικο FDA και αφορά στα τρόφιμα. Χωρίς καμία αμφιβολία είναι ένας δικός τους άνθρωπος, εντός του συστήματος, που συμμετείχε σε σημαντικά ερευνητικά προγράμματα του Δημόκριτου και προέδρευε σε έναν πάρα πολύ σημαντικό φορέα ελέγχου τροφίμων. Το ότι κάποια στιγμή ξώκοιλε από τον κυρίαρχο λόγο δεν σημαίνει αυτόματα ότι δεν είναι συστημικός. Ίσως, υποθέτουμε, θεώρησε ότι ισχύει η ελευθερία του λόγου χωρίς να λοιδορηθείς. Εννοείται ότι δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε σε βάθος τι συνέβαινε ή συμβαίνει με το θέμα των αεροψεκασμών και τι περιέχουν τα σταγονίδια που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα, όμως δεν θα γίνουμε και «παπαγαλάκια» της εξουσίας να αποκαλούμε «ψεκασμένο» όποιον διατυπώνει διαφορετική άποψη, η οποία κατά αυτούς δεν εδράζεται στον Ορθό Λόγο. 

Γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στο Κράτος, ότι πολλές σελίδες της ιστορίας του είναι γραμμένες με ψεύδη, ότι αυτό που φάνταζε και φαντάζει εξωφρενικό και παράλογο αποδεικνυόταν λίγα χρόνια μετά. Όπως οι «φούρνοι» των ναζί. Την στιγμή που ασκούσαν την «τελική λύση» δεν παραδέχονταν ότι εξολόθρευαν τους ανεπιθύμητους με Ζάϊκλον Β, αντιθέτως καθησύχαζαν άπαντες. Εκατομμύρια θύματα του ναζισμού ψεκάστηκαν με το συγκεκριμένο τοξικό αέριο, που αρχικά χρησιμοποιούταν ως ψεκαστικό-απολυμαντικό, λέγοντας τους να γδυθούν για να πάνε για ντους.

 

Η χρήση του όρου «ψεκασμένοι», λοιπόν, έχει βαριά σκιά πίσω της και εάν η κρατική και μη εξουσία τον χρησιμοποιεί ελαφρά τη καρδία, δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνεται και από όσους θέλουν να εκφέρουν έναν διαφορετικό λόγο. Άλλωστε πολλοί αγωνιζόμενοι άνθρωποι είναι «ψεκασμένοι» από τους ψεκαστήρες των ΜΑΤ συχνά-πυκνά… Ποιος είναι, όμως, ο λόγος που ένα κομμάτι συλλογικοτήτων του κοινωνικού ανταγωνισμού, στο όνομα της δημόσιας υγείας, πιστεύει τα λεγόμενα της εξουσίας και αναπαράγει τις απόψεις της; Θεωρούμε ότι οι λόγοι είναι πολλοί και κυρίως έχουν να κάνουν με τις πεποιθήσεις σε ζητήματα που αφορούν την επιστήμη, τον ορθό λόγο, το φόβο. Παρ’ ότι οι έννοιες της βιοπολιτικής και βιοεξουσίας είναι γνωστές από τους περισσότερους, ανεξαρτήτως εάν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με το θεωρητικό πλαίσιο, υπάρχει σίγουρα μια ιστορική καταγραφή εξουσιαστικών πρακτικών σε αυτά τα μοντέλα, πολλοί εμφανίζονται στην πράξη σαν να μην καταλαβαίνουν το τι συμβαίνει. Ζούμε διαχωρισμούς βάσει ιατρικών πράξεων και παρ’ όλα αυτά ενοχλούνται από τη χρήση του όρου «υγειονομικό απαρτχάιντ». Εάν δεν είναι απαρτχάιντ αυτό που ορθώνεται σταδιακά τους τελευταίους μήνες από το Κράτος, τότε τι είναι; Είναι αυταπόδεικτο και δεν χρειάζεται να επεκταθούμε.

 

Στο ζήτημα του εμβολιασμού ή μη, αποτελεί για εμάς δικαίωμα του κάθε ανθρώπου το πως θα διαχειριστεί το σώμα του. Δεν θα αποφασίσει καμία εξουσία για το ποια παρέμβαση θα γίνει πάνω στο σώμα του. Όμως, οι νέες βιοπολιτικές πρακτικές εκμεταλλεύονται στις μέρες μας τις βιοτεχνολογικές και βιοϊατρικές προόδους για να μετατρέψουν τη ζωή των ανθρώπων σε «γυμνή ζωή», για να χρησιμοποιήσουμε έναν εύστοχο όρο του Τ. Αγκάμπεν. Ο ίδιος έχει σημειώσει, επίσης, για την κυριαρχία το εξής: «Στη νεωτερική βιοπολιτική κυρίαρχος είναι εκείνος που αποφασίζει για την αξία ή τη μη αξία της ζωής ως τέτοιας, δηλαδή για το αν η ζωή ως τέτοια έχει ή δεν έχει αξία». 

Δεν είναι καθόλου τυχαία αλλά συνάμα και πολύ ενδιαφέρουσα η αντιπαράθεση που αναπτύσσεται σχετικά με παρεμβάσεις του Αγκάμπεν, όπως και η επίθεση που ασκείται απέναντι σε κείμενα του Ίλιτς και του Φουκώ από τη δεκαετία του ’70. Για εμάς δεν διεξάγεται μια μάχη μεταξύ νόμου και φύσης, πολιτισμού και πρωτογονισμού, ορθού λόγου και new age. Όποιος ασκεί κριτική στη χρήση της επιστήμης δεν σημαίνει ότι είναι αντίθετος στην επιστήμη, στον ορθό λόγο κ.ο.κ. Άρα η ευκολία με την οποία ορισμένοι κήρυκες τοποθετούν τους κριτικούς στην υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών στους «ψεκασμένους», συνωμοσιολόγους, πλανεμένους και εξαπατημένους φανερώνει, όχι ένδεια επιχειρημάτων, γιατί από αυτά ξεπατικώνονται κατά το δοκούν λογιών-λογιών αναλύσεις, αλλά μια αλαζονεία περί κατοχής της αλήθειας. 

Και επιπλέον, διαπιστώνουμε στα κείμενα τους την χρήση ιδιοτήτων και ρόλων, σε εκείνους τους οποίους ασκούν κριτική, η οποία δεν συνάδει με την ουσία της κριτικής τους. Απλά, με κάθε τρόπο θέλουν να αποδυναμώσουν το πρόσωπο που φέρει τα διαφορετικά με αυτούς επιχειρήματα. 

Διαβάζουμε, λοιπόν, στην «Εφημερίδα των Συντακτών», 04/09/2021, σε κείμενο του Άρη Χατζηστεφάνου σχετικά με τον Ιβάν Ίλιτς, να αναφέρεται: «Ο ρωμαιοκαθολικός θεολόγος Ιβάν Ίλιτς…» και αντίστοιχα ο Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος (https://alterthess.gr/anorthologikoimachites-tis-eleytherias-zilotes-tis-asfaloys-epistimis-kaizitimata-empistosynis/) «Ο Αυστριακός συγγραφέας –και πρώην Καθολικός ιερέας– Ιβάν Ίλιτς….». Ο Χατζηστέφανου αναφέρει μια προγενέστερη ιδιότητα του Ίλιτς πολύ προτού γράψει το βιβλίο του «Ιατρική Νέμεση» το 1975, ενώ ο Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος την επικαλείται για ευνόητους λόγους. 

Κοινός στόχος με μισοαλήθειες-μισοψέματα να αποδυναμωθεί ο συγγραφέας λόγω της προγενέστερης ιδιότητας του, παρ’ ότι είναι γνωστό ότι είχε διαρρήξει χρόνια πριν τις σχέσεις του με την Εκκλησία. Σε αυτό το σημείο, θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής: Σε μια καταπιεστική κοινωνία ο αγώνας του ανθρώπου για αναζήτηση της αλήθειας και της ελευθερίας είναι διαρκής. Για όλους υπάρχει διαφορετικό σημείο εκκίνησης της διαδρομής. Άλλοι άνθρωποι μεγάλωσαν σε περιβάλλοντα θρησκευτικά, άλλοι άθεα και άλλοι άθρησκα. Το ζήτημα είναι ο κάθε άνθρωπος να αποτινάζει από πάνω του όλες αυτές τις αόρατες αλυσίδες με τις οποίες είναι δεμένος. Και όταν το καταφέρνει, είναι πολύ σημαντικό, όμορφο και ελπιδοφόρο. Όταν, όμως, στο τέλος αυτής της διαδρομής κάποιοι επικαλούνται την προγενέστερη ιδιότητα του, τότε είναι βέβαιο ότι ένας αήθης ζόφος έχει περιβάλλει τους επικριτές.

 

Σημειώνει, λοιπόν, ο Α. Χατζηστεφάνου στη στήλη infowar: 

“Στα τέλη Αυγούστου έφυγε χωρίς πολύ θόρυβο, πλήρης ημερών, ο Γάλλος φιλόσοφος Ζαν-Λικ Νανσί. Προσωπικός φίλος και συνεργάτης τού –περισσότερο γνωστού στην Ελλάδα– Τζόρτζιο Αγκάμπεν, ο Νανσί αποφάσισε να «αδειάσει» πριν από μερικούς μήνες τον παλιό του συνοδοιπόρο όταν ο τελευταίος άρχισε να μετατρέπεται σε αγαπημένο φιλόσοφο των απανταχού αντιεμβολιαστών. «Πριν από τριάντα χρόνια», έγραψε ο Νανσί, «οι γιατροί έκριναν ότι χρειάζομαι μεταμόσχευση καρδιάς. Ο Τζιόρτζιο (Αγκάμπεν) ήταν ο μόνος που με συμβούλευσε να μην τους ακούσω. Αν είχα ακολουθήσει τη συμβουλή του, πιθανότατα θα είχα πεθάνει σύντομα». Ο Αγκάμπεν όπως και ορισμένοι άλλοι φιλόσοφοι που μεσουράνησαν τη δεκαετία του ’60 και του ’70 επιχείρησαν να προσφέρουν θεωρητικό υπόβαθρο σε μορφές άρνησης της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης. Ο ρωμαιοκαθολικός θεολόγος Ιβάν Ίλιτς, παραδείγματος χάριν (ο οποίος μέχρι τον θάνατό του αρνούταν να θεραπεύσει μια μορφή καρκίνου που παραμόρφωνε το πρόσωπό του), υποστήριζε στο βιβλίο του «Ιατρική Νέμεση» ότι τα σύγχρονα συστήματα υγείας των δυτικών κοινωνιών προκαλούν περισσότερα προβλήματα στους ασθενείς από αυτά που λύνουν(…)

 Καθώς, σήμερα, ορισμένοι αντιεμβολιαστές σε όλο τον κόσμο αρνούνται να νοσηλευτούν (υποστηρίζοντας ότι οι μεταγγίσεις θα μολύνουν το αίμα τους με εμβόλια και τσιπάκια ή ότι οι γιατροί θα τους δολοφονήσουν στην εντατική για να επιβεβαιώσουν ότι ο κορονοϊός… υπάρχει!), επανήλθε στο προσκήνιο η συζήτηση για το πότε ένας ασθενής έχει το δικαίωμα να αρνηθεί την ιατρική περίθαλψη. Να σημειωθεί ότι δεν αναφερόμαστε σε ασθενείς σε τελικά στάδια, που αρνούνται τις τελευταίες δόσεις μιας θεραπείας για να διατηρήσουν τη διαύγειά τους ή να μείνουν κοντά στην οικογένειά τους, αλλά σε αυτούς που αρνούνται την ίδια την επιστήμη της Ιατρικής(…) Με την εισαγωγή πάντως της μοντέρνας Ιατρικής, αντίστοιχα περιστατικά άρνησης της θεραπείας άρχισαν να περιορίζονται σε πολύ μικρές ομάδες και θρησκευτικές σέκτες (όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, που αρνούνται τις μεταγγίσεις αίματος). 

Με εξαίρεση, όπως είπαμε, τις προσπάθειες ορισμένων διανοουμένων στη δεκαετία του ’60 να θεωρητικοποιήσουν το φαινόμενο στο όνομα της κριτικής στο κυρίαρχο σύστημα, η άρνηση της θεραπείας φάνηκε να περνά στο παρελθόν(…) Η άρνηση του ασθενή να δεχτεί ιατρική φροντίδα έκρυβε πάντα κάποιο είδος παραλογισμού.

 Σε ορισμένες περιπτώσεις το παράλογο αφορούσε τον ασθενή, που ακολουθούσε θρησκευτικές δοξασίες, ψευδοφιλοσοφικές θεωρίες ή απλώς ό,τι διάβασε στο Facebook. Κάποιες άλλες φορές ο παραλογισμός κρυβόταν στο οικονομικό σύστημα που του στερούσε την περίθαλψη”. 

Παρατηρούμε, λοιπόν, ότι στόχος του αρθρογράφου μετά την αποδόμηση του Ίλιτς είναι να αποδομηθεί και ο Αγκάμπεν.

 Ως αναρχικοί και άτομα σε διαρκή εγρήγορση της κριτικής σκέψης δεν είμαστε οπαδοί κάποιου συγγραφέα, φιλόσοφου και στοχαστή. Διαβάζουμε κριτικά το καθετί και πορευόμαστε με αναλύσεις και αντιλήψεις που είναι σύμφωνες ή/και εμπλουτίζουν παλαιότερες μας θέσεις. Γίνεται μια διαρκής μελέτη και σύνθεση των κατατεθειμένων απόψεων με σκοπό στη συμβολή του απελευθερωτικού αγώνα. 

Αυτό σημαίνει ότι όταν «υπερασπιζόμαστε» τον Ίλιτς, τον Αγκάμπεν και τον Φουκό δεν είναι γιατί είμαστε οπαδοί τους, αλλά γιατί πιστεύουμε ότι η κριτική που τους ασκείται είναι εκ του πονηρού και δεν πραγματοποιείται συνήθως σε θεωρητικό/στοχαστικό επίπεδο. Αναμφίβολα, όμως, έχουν συμβάλει στη φώτιση πτυχών της εξουσίας που είναι πάρα πολύ σημαντικές για να καταλάβουμε όψεις άσκησης της πάνω στα σώματα μας, στην ασθένεια, στη φύση, στο περιβάλλον και στη διατροφή. 

Είναι ξεκάθαρο σε όποιον έχει διαβάσει Ίλιτς, ότι δεν εναντιώνεται στην Ιατρική επιστήμη αλλά στο ιατρικό κατεστημένο και σε αυτό που ονομάζει «ιατρογένεση». Όπως, επίσης, το ότι επικαλούνται αντιεμβολιαστές, ακροδεξιοί και δεν ξέρουμε και ποιοι άλλοι, τον Ίλιτς, δεν σημαίνει ούτε ότι τον χαρίζουμε (δεν ανήκει σε κανέναν άλλωστε), ούτε ότι αυτά που δηλώνει είναι λαθεμένα. «Το ιατρικό κατεστημένο έχει γίνει σημαντικότατη απειλή για την υγεία. Το ιατρικό επάγγελμα εξουσιάζει την Ιατρική. Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό κι έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας(…) Κατά τα χρόνια που έζησαν οι προηγούμενες γενιές, το ιατρικό μονοπώλιο επάνω στην υγειονομική περίθαλψη επεκτάθηκε ανεξέλεγκτα και σφετερίστηκε την ελευθερία μας όσον αφορά το ίδιο μας το σώμα. 

Η κοινωνία έχει εκχωρήσει σε γιατρούς το αποκλειστικό δικαίωμα να καθορίζουν τι είναι αρρώστια και ποιος είναι άρρωστος ή εν δυνάμει άρρωστος, και τί θα πρέπει να γίνει με τους αρρώστους». Επίσης, ο Ίβαν Ίλιτς απέδειξε ότι η εξαφάνιση των θανατηφόρων επιδημιών του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου, δεν οφείλεται στην εξάπλωση της ιατρικής. Γράφει: «Η μελέτη της εξέλιξης των τύπων της αρρώστιας μας δείχνει ότι, κατά τον περασμένο αιώνα, οι γιατροί δεν επηρέασαν τις επιδημίες καθόλου πιο σοβαρά απ’ όσο τις είχαν επηρεάσει σε παλαιότερους καιρούς οι παπάδες. Οι επιδημίες έρχονταν και παρέρχονταν, τις αναθεμάτιζαν και οι δύο, μα δεν τις επηρέαζε κανένας». Οι κύριοι παράγοντες που συνέβαλαν στην καταπολέμηση των επιδημιών στον εικοστό αιώνα είναι η βελτίωση της στέγασης, η καλύτερη διατροφή, ο καθαρισμός των υδάτων, το αποχετευτικό σύστημα και η χρήση του σαπουνιού. Όπως, επίσης, και μια ποιοτικότερη και διαθρεπτική διατροφή σε συνάρτηση με καλύτερες περιβαλλοντικές συνθήκες θα είχε καλύτερη αντιμετώπιση του covid19.

 

Πριν από 15 χρόνια στη Χαλκίδα, από το 2006 συγκεκριμένα, δραστηριοποιόταν η «Κίνηση για την Επανοικιοποίηση της Υγείας-Ενάντια στην ιατρικοποίηση της ζωής». Μια Κίνηση που είχε μέλη της από τον αναρχικό-αυτόνομο και ελευθεριακό χώρο. Σημείωνε τότε η συγκεκριμένη Κίνηση: « Ένα ολόκληρο σύμπαν προσταγών, καταναγκασμών, ιδεολογιών, ηθικής και απαγορεύσεων επιβάλλεται στη ζωή. Η ύπαρξη οριoθετείται κάτω από την κυριαρχία ενός συστήματος εκμετάλλευσης (αγορά) και πολιτικής εξουσίας (κράτος). 

Το σύστημα κινείται επιθετικά και αυτή η επιθετικότητα χαρακώνει τα υποκείμενα. Απαιτεί ακόμη περισσότερο έλεγχο στη ζωή και το θάνατο των ανθρώπων και την προσαρμογή τους σε προκαθορισμένους ρόλους στα πλαίσια του παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής με το διαρκές άγχος, το μολυσμένο περιβάλλον και τις νοσηρές συνήθειες χαλαρώνει τις άμυνες του οργανισμού. 

Σε τέτοιες συνθήκες το άτομο καθίσταται πιο ευάλωτο σε προσβολές και εκφυλισμούς. Ο άρρωστος περιορίζεται σε αντικείμενο: είναι ένα κορμί που το επιδιορθώνουν˙ δεν είναι πια ένα υποκείμενο, που κάποιος το βοηθάει να γιατρευτεί. Τα αισθήματα του αρρώστου απέναντι στη θεραπεία και τους ειδικούς που την προτείνουν είναι γνωστά σε όλους μας: απομόνωση, υποβάθμιση της αξιοπρέπειάς του, η αίσθηση ότι έχει χάσει την αυτονομία του σώματός του, ότι έχει μετατραπεί σε πειραματικό αντικείμενο. Η ζωή στον καπιταλιστικό κόσμο σηματοδοτεί μια άρνηση των ουσιαστικών στιγμών της ύπαρξης. Η δημιουργικότητα, η φαντασία, ο έρωτας, η επικοινωνία θυσιάζονται και αναπαρίστανται με υποκατάστατα. Υποκατάστατα που αφήνουν ένα αίσθημα κενότητας και ανικανοποίητου. Οι ροές φράζονται και οι δυνάμεις του ατόμου μη βρίσκοντας χώρο να πραγματωθούν στρέφονται ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό. 

Η εμφάνιση και η εξέλιξη μιας ασθένειας σχετίζεται άμεσα μ’ αυτή τη διαδικασία. Έτσι η αρρώστια αποκτά μια πολιτική διάσταση και μπορεί να νοηθεί ως διαμαρτυρία του ατόμου στην επιθετικότητα του κόσμου(…) Η κολοσσιαία ανάπτυξη των τεχνολογιών και μέσων επικοινωνίας, βρίσκει τα άτομα πιο απομονωμένα, πιο ευάλωτα, πιο χειραγωγήσιμα από ποτέ. Η υπόσχεση της προόδου οδηγεί στην άρνηση της ανθρώπινης κατάστασης(…) Ο ρόλος του γιατρού μέσα σε αυτό το σύστημα εξακολουθεί να είναι κυριαρχικός. Είναι ο διευθύνων νους. Κατέχει το λόγο, κατέχει και την εξουσία. Η θέση του γιατρού είναι εξουσιαστική και ιδρύει μια ιεραρχική σχέση με τον ασθενή. Η επιστημονική γνώση που διαχειρίζεται δεν τίθεται στη διάθεση και κυρίως προς όφελος της κοινωνίας. Βρίσκεται σε θέση εξουσίας ως ειδικός, του οποίου η αυθεντία δεν αμφισβητείται, αφού είναι υπεράνω ηθικής ευθύνης. Δεν αποτελεί πια κοινό τόπο, όπως λέει και ο Ίλιτς, «το κοινό συμφέρον» γιατρού και ασθενούς. Αυτό πρέπει πια να αποδειχτεί. Και ο ασθενής βέβαια τίθεται υπεράνω ηθικής ευθύνης. Εγκαταλείπεται στα χέρια των ειδικών, δίνοντάς τους κάθε δικαίωμα να διαχειρίζονται το σώμα του, τη ζωή του αλλά και το θάνατό του».

 

Αυτά γράφονταν και διακινούνταν πριν από 15 χρόνια, χωρίς να υπάρχει ο χλευασμός περί «ψεκασμένων» από τα «κινηματικά παπαγαλάκια» της κυριαρχίας. Αντίθετα, αναπτυσσόταν ένας λόγος περί αυτοδιάθεσης του σώματος, όπως αυτός είχε αναπτυχθεί και από φεμινιστικές ομάδες πρωτύτερα. Τίθεται, λοιπόν, ξανά σε διαπραγμάτευση το εάν ο ασθενής δικαιούται να αποφασίσει για το μοντέλο θεραπείας του; Για το σώμα του και την περίθαλψή του; Ο γιατρός έχει την υποχρέωση να ενημερώσει αναλυτικά και ο ασθενής να αποφασίσει. Ο ασθενής είναι μια αυτεξούσια οντότητα που επιλέγει και για την ζωή και για τον θάνατο.

 

Αναρχικός Πυρήνας Χαλκίδας 

[---->]

Θέλουν να πλασάρουν ως ΑΠΕ τα πυρηνικά

 

"Η Αύξηση του Μεριδίου Ηλεκτροπαραγωγής από Πυρηνική Ενέργεια Κρίνεται Απαραίτητη για την Επίτευξη των Στόχων του 2050"     https://www.energia.gr/.../h-ayxhsh-toy-meridioy...

Γίνεται χαμός, γίνεται πανικός

μας έχει αποτρελάνει ο Καπιταλισμός....

Ένα -ένα μας τα λένε τα μυστικά.

Για να επιτευχθεί η απανθρακοποίηση το 2050 δεν φτάνουν οι ΑΠΕ Χρειάζεται να αυξήσουν τις εγκαταστάσεις πυρηνικών μονάδων παραγωγής ρεύματος. Τα οποία δεν εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα αλλά αφήνουν τοξικά απόβλητα που τα ρίχνουν στη θάλασσα ή τα θάβουν σε φτωχές χώρες και "κάπου -κάπου" δημιουργούν πυρηνικά ατυχήματα με ολέθριες συνέπειες....

Και σαν να μην έφτανε αυτό τώρα θέλουν να τα πλασάρουν και ως ΑΠΕ !!!!!

Ο Πρωθυπουργός μας δε Κ. Μητσοτάκης στήριξε αυτή την πρόταση του Μακρόν που η Χώρα του παράγει το 70% της Ηλεκτρικής Ενέργειας από Πυρηνικά και έκανε γαργάρα την παράνοια του Ερντογάν που κατασκευάζει σε σεισμογενή Περιοχή, στην Τουρκία ένα Πυρηνικό "τέρας" ισχύος 4.500 MW.

ΑΑΑ και για να μην ξεχνάμε τα μεγάλα υδροηλεκτρικά στην Ελλάδα δεν είναι στις ΑΠΕ

 Τα πυρηνικά λοιπόν θα είναι Ανανεώσιμη Πηγή Ενέργειας (θα βρήκαν φαίνεται κάποιο τρόπο για "βιολογική και αειφόρα" παραγωγή Ουρανίου- Πλουτώνιου κλπ)

Αλλά το νερό το οποίο περνάει γυρίζει μια τουρμπίνα και συνεχίζει την πορεία του "δεν είναι ΑΠΕ"..........

Ε δεν θα μας τρελάνει ο καπιταλισμός ,✊ Θα  τον ανατρέψουμε✌

️https://kozani.tv/

https://www.sigmalive.com

 

 

[----->]

Η ελευθερία πέρα από τη ρητορική της ελευθερίας

 

 

Χθες, εξαντλημένος από τη νιοστή  επιχειρηματολογία  που  ακούστηκε στη νιοστή συζήτηση για το Green Pass και τα παρεμφερή, σκέφτηκα να προσπαθήσω να γράψω (ξανά) ένα είδος vademecum με ερωτήσεις  και  απαντήσεις  –  ίσως  μόνο  και μόνο για να υπάρχει μια αίσθηση διανοητικής τάξης. Ωστόσο, έχω την εντύπωση ότι τώρα έχουμε προχωρήσει πέρα από το σημείο όπου αυτό το επίπεδο συλλογισμού θα μπορούσε να έχει  υπεροχή.  Αν  δεν  έχουν  ριζώσει αρκετά εδώ και δύο μήνες οι ερωταπαντήσεις, έχουμε αγγίξει πλέον σε ένα επόμενο επίπεδο.

Από άποψη αξίας, πέρα από τα χίλια λεπτομερή  επιχειρήματα  στα  οποία μπορεί κανείς να χαθεί, για να διαπιστωθεί η παρανομία του Green Pass στην  ιταλική  του  εκδοχή  αρκούσαν δύο απλά επιχειρήματα, και όποιος είχε κάνει μια ελάχιστη προσπάθεια να  μελετήσει  μπορούσε  αμέσως  να τα κατανοήσει.

Για να προσδιοριστεί επιστημονικά η παρανομία του Green Pass αρκεί να διαπιστωθεί ότι:

Α)  Ακόμη  και  οι  εμβολιασμένοι  μολύνουν.[1]

Β) Κανείς δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί την πλήρη ασφάλεια των σκευασμάτων εμβολιασμού που χρησιμοποιούνται τώρα.[2]

Δεν χρειαζόταν απολύτως τίποτα άλλο. Και  τα  δύο  σημεία  διαπιστώνονται  πέρα  από  κάθε  πιθανή  αμφιβολία  (βλ.  τις  σχετικές  παραπομπές  στην  υποσημείωση).

Το  πρώτο  σημείο  εξαλείφει  μια  και καλή την πεποίθηση ότι τα ανεμβολίαστα άτομα πρέπει να «απομονωθούν» διότι είναι δυνητικά επικίνδυνα (στην πραγματικότητα, μη διαθέτοντας την προστασία του εμβολίου, ο πιο ευάλωτος είναι ο ανεμβολίαστος).

Το δεύτερο σημείο παρέχει λόγους για να επιτραπεί στον κάθε άνθρωπο να σταθμίσει  τα  υπέρ  και  τα  κατά  του εμβολιασμού  –για  τον  ίδιο  ή  για  τα άτομα για τα οποία είναι υπεύθυνος–καθώς δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη μόνο τα οφέλη.

Εάν  επικρατούσε  η  λογική,  η  συζήτηση έπρεπε να σταματήσει εδώ. Για την ακρίβεια, δεν θα έπρεπε καν να ξεκινήσει.

 

Κυβέρνηση και λοιπές εξουσίες σε πλήρη ευθυγράμμιση

Αλλά η επιλογή που έκανε η κυβέρνηση ήταν διαφορετική. Σαστίζοντας όσους ακολούθησαν την αντίθετη επιλογή, η  κυβέρνηση  συμπεριφέρθηκε  σαν οδοστρωτήρας. Γιατί το έκανε; Δύο εξηγήσεις φαίνονται πιθανές:

Α) Εάν η ιδέα ήταν να δημιουργηθεί μια έξυπνη μορφή συγκεκαλυμμένης υποχρέωσης  εμβολιασμού  χωρίς  να αναλάβει την ευθύνη γι’ αυτό, τότε μπορούμε με σιγουριά να συμπεράνουμε ότι η κυβέρνηση προκάλεσε μια καταστροφή, ωθώντας εκείνους που δεν ήθελαν να υποκύψουν στον εκβιασμό να σκληρύνουν τις θέσεις τους, φιτιλιάζοντας το κοινωνικό κλίμα, βλάπτοντας την οικονομία και, τελικά,πετυχαίνοντας τον σκοπό της κυρίως στο τμήμα εκείνο του πληθυσμού που έχει  τους  λιγότερους  λόγους  για  να εμβολιαστεί  –  δηλαδή  τη  νεολαία,  πρόθυμη  να  κάνει  οτιδήποτε  αρκεί να  επιστρέψει  σε  κάποιας  μορφής κανονικότητα. Πλήρης καταστροφή.Αν αυτό κατάφερε «η κυβέρνηση των ικανών», δεν μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα κατάφερνε μια κυβέρνηση ανίκανων.

 

Β) Η εναλλακτική εξήγηση είναι ότι το Green Pass εξαρχής δεν αποσκοπούσε στην προστασία της υγείας, αλλά είναι μια μορφή κοινωνικού ελέγχου που προορίζεται να διαρκέσει. Στην πραγματικότητα ήδη λειτουργεί διαχωρίζοντας  όσους  «συναινούν»  από όσους «διαμαρτύρονται», και με μικρά updates μπορεί να γίνει ένα πανίσχυρο εργαλείο επιτήρησης και περιορισμού (άπαξ και καθιερωθεί ως κοινωνική πρακτική,  κάθε  «καλός  λόγος»  που ορίζεται ως τέτοιος από την κυβέρνηση μπορεί να μετατραπεί σε κριτήριο για την αναστολή στοιχειωδών δικαιωμάτων συλλογικής ζωής, θέτοντας στο  περιθώριο  τους  εκάστοτε  απείθαρχους). Αυτό το σενάριο είναι πιο μακιαβελικό, αλλά πολύ πιο συμβατό με την πραγματική συμπεριφορά της κυβέρνησης.

Ποιο είναι το σενάριο που όντως ακολουθείται, προσωπικά δεν το γνωρίζω.  Θα  μπορούσε  να  είναι  και  ένας συνδυασμός των δύο (για κάποιους, τους πιο αφελείς μεταξύ των κυβερνώντων μας, θα μπορούσε να ισχύει η πρώτη εξήγηση, ενώ οι υπόλοιποι, που  εκμεταλλεύονται  την  ευπιστία των πρώτων, επιχειρούν να υλοποιήσουν μια ευρύτερη και πιο φιλόδοξη ατζέντα).

Αλλά από αυτήν την εικόνα λείπει μια πιο ριζοσπαστική, βαθιά και διαρκής πτυχή, μια πτυχή που δεν είναι ξεκάθαρο αν είχε προβλεφθεί ακόμη και κάτω από την πιο κακόβουλη υπόθεση.

Είτε συνέβη τυχαία είτε προετοιμάστηκε, στην πραγματικότητα αυτή η κρίση έφερε στο φως κάτι που προηγουμένως ήταν αόρατο: μια ευθυγράμμιση όλων των «εθνικών δυνάμεων», οι οποίες στοιχίζονται για να υποστηρίξουν ένα ενιαίο  σχέδιο  –  κομμάτι  του  οποίου είναι το Green Pass. Κυβέρνηση, κοινοβούλιο και Confindustria, φαρμακευτικές πολυεθνικές και ψηφιακές πολυεθνικές, μιντιακό σύστημα και δικαστικό σώμα, με δυο λόγια όλες οι εξουσίες που μετράνε, ρίσκονται σε ένα είδος αρμονικής πλανητικής ευθυγράμμισης, συμφωνώντας να πατάξουν κάθε μορφή αντίστασης στην επιβολή αυτής της «ιδιότητας του πολίτη μόνο σε όσους την αξίζουν».

Φυσικά, σε καθένα από αυτά τα περιβάλλοντα υπάρχουν μεμονωμένα άτομα που ξεφεύγουν από το κύριο ρεύμα, αλλά ο αντίκτυπός τους είναι ασήμαντος.

 

Πώς σχηματίζεται η εικόνα της επιβολής του Green Pass

Τώρα, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ποια είναι η εικόνα που αντιλαμβάνονται όσοι αμφισβητούν το Green Pass, επειδή είναι πρωτοφανής και ανησυχητική. Παρουσιάζει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

● Εχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνησης που, παρά την ολοένα και λιγότερο δημοκρατική αντιπροσωπευτικότητα των δυνάμεων που την απαρτίζουν (ή ίσως ακριβώς εξαιτίας της), ακολουθεί υπάκουα τη βούληση ενός «ανθρώπου της θείας πρόνοιας», ενός τεχνοκράτη που υποστηρίζεται από τις κορυφές της Ε.Ε., που έχει στεφθεί από τα ΜΜΕ ως «Το Τελευταίο Καταφύγιο»,  η  τελευταία  ευκαιρία  μιας χώρας  για  μια  λύτρωση  που  δεν  την αξίζει. 

Η κυβέρνηση προχωρά με διατάγματα, χωρίς καμία άξια λόγου αντιπολίτευση, στην εφαρμογή ενός προγράμματος το οποίο ορίζεται από τις προϋποθέσεις ενός PNRR (Εθνικό Σχέδιο Αναζωογόνησης  και  Ανθεκτικότητας)  που  κανείς  ποτέ  δεν  έχει  συζητήσει ή  εξηγήσει  –  πόσο  μάλλον  να  το υποβάλει στους ψηφοφόρους προς έγκριση. Ταυτόχρονα, ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων (Confindustria) χρησιμοποιεί σαν χαλάκι πόρτας τα εθνικά συνδικάτα, καθιερώνοντας τον εαυτό της ως τον μοναδικό αποτελεσματικό συνομιλητή του αρχηγού της κυβέρνησης.

●  Το  σύστημα  υγείας,  κρίσιμος κόμβος του πρόσφατου γεγονότος της πανδημίας, εξαντλείται, και περιορίζεται  περαιτέρω  η  δημόσια διάστασή του. Μετά από τους αμέτρητους κύκλους «εξορθολογισμού» που υπέστη στο παρελθόν, τώρα βρίσκεται αντιμέτωπο με μια μερική  ντε  φάκτο  ιδιωτικοποίηση, λόγω της έκδηλης αδυναμίας του να ανταπεξέλθει στις λίστες αναμονής, ενώ το πρόβλημα της πανδημίας παραδίδεται σε μια «οικονομική»  λύση  όπως  ο  μαζικός εμβολιασμός, ο οποίος δεν αφήνει δομικά ίχνη στο εθνικό σύστημα υγείας. 

Ο μηχανισμός  του  μαζικού εμβολιασμού παρουσιάζεται ως ένας τρόπος για να καταστεί η πλειονότητα του πληθυσμού «ικανή  προς στράτευση»,  όποιο κι αν είναι το κόστος, μέσω μιας επιχείρησης που μεταφέρει πόρους από το κράτος στις φαρμακευτικές εταιρείες, χωρίς να ενισχύεται ένα δημόσιο θεραπευτικό σύστημα.

● Σε αυτό το πλαίσιο «ανακαλύφθηκε» και η εξαιρετική επιρροή της φαρμακευτικής βιομηχανίας,από  την  οποία  εξαρτάται  πλέον  σε μεγάλο βαθμό μια ιατρική που ολοένα και περισσότερο χρειάζεται την ιδιωτική χρηματοδότηση, πάνω απ’ όλα όσον αφορά την έρευνα.

Σε αυτό το πλαίσιο ασκήθηκαν πιέσεις, υπήρξαν καταγγελίες, και επιβλήθηκαν δίχως προηγούμενο κυρώσεις  στη  μειοψηφία  εκείνη των γιατρών που αντιτάχθηκαν στο κυρίαρχο πανδημικό αφήγημα και στα  χρεοκοπημένα  πρωτόκολλα θεραπείας (και ότι πρόκειται για χρεοκοπία δεν αμφισβητείται, δεδομένου ότι η Ιταλία έχει από τα χειρότερα ρεκόρ παγκοσμίως όσον αφορά τη θνησιμότητα λόγω Covid). Παρά τα σχεδόν δύο χρόνια μπαλέτων αμηχανίας, διακηρύξεων και διαψεύσεων και στροφών 180 μοιρών, οι υγειονομικοί οργανισμοί  που  εξαρτώνται  από  την  κυβέρνηση απαιτούν την απόλυτη συμμόρφωση όλου του τομέα της υγείας. Μια τέτοια τυφλή υποταγή, κυριολεκτικά ψυχή τε και σώματι, ζήτησαν  όσοι  στη  διάρκεια  ενός μόλις έτους υποστήριξαν διαδοχικά τα ακόλουθα:

– Αρχικά ότι η ανοσία αγέλης θα επιτευχθεί με εμβολιασμένο το 70% του πληθυσμού, έπειτα ότι δεν αρκεί ούτε καν το 80%, και τέλος ότι δεν είναι εντελώς άπιαστος στόχος η ανοσία αγέλης...

– Ότι η αποτελεσματικότητα των εμβολίων ανέρχεται σε 97%, μετά όμως ότι ανέρχεται στο 67%, κι ότι η κάλυψη διαρκεί 6 μήνες, ή μάλλον 9, ή μάλλον 12, ή ίσως 3-4 μήνες...

–  Ότι  τα  εμβόλια  πρέπει  να  συντηρούνται στους -80° βαθμούς, ή μάλλον όχι σε κανονικό ψυγείο, κι  ότι  η  ημερομηνία  λήξης  τους μπορεί να παραταθεί για 3 μήνες,όπως γίνεται με το γιαούρτι...

– Ότι μπορούν να γίνονται εμβολιασμοί με κοκτέιλ διαφορετικών εμβολίων, που ναι μεν δεν δοκιμάστηκαν ποτέ μαζί, αλλά η θεία μου λέει ότι κάνουν πολύ καλό.

Οι  ίδιοι  πάγωσαν  για  μήνες  τα υγειονομικά πρωτόκολλα, χωρίς να εξετάζουν οποιαδήποτε άλλη θεραπεία, π.χ. με φάρμακα που χρησιμοποιούνται ευρέως στο εξωτερικό, κ.λπ. κ.λπ. Και, έχοντας αντλήσει κύρος χάρη στις παραπάνω αναφερθείσες εντυπωσιακές επιδόσεις, τους βλέπουμε τώρα να απειλούν με διαγραφές, κυρώσεις ή επαγγελματικό θάνατο όποιον δεν ευθυγραμμίζεται με θέσεις που –παρεμπιπτόντως, εννοείται– είναι οι πιο αγαπημένες των πολυεθνικών του φαρμάκου.

 ●  Στο  μεταξύ,  ο  άλλος  μεγάλος  νικητής της περιόδου Covid μαζί με τη φαρμακοβιομηχανία, δηλαδή οι πολυεθνικές που λειτουργούν δίκτυα τηλεματικής επικοινωνίας, εξαπολύουν υποτιθέμενα «κυνήγια ψευδών ειδήσεων» χειραγωγώντας τις μηχανές αναζήτησης, αποκλείοντας ανεπιθύμητους ιστότοπους (με  την  πιο  πλήρη  αδιαφάνεια  στο κριτήρια), ανακατευθύνοντας  αναζητήσεις  πληροφοριών σε κυβερνητικές πηγές, αλλάζοντας τους αλγόριθμους διάχυσης και κοινής χρήσης προκειμένου να περιοριστεί ο χώρος που δίνεται σε διατριβές οι οποίες θεωρούνται «προβληματικές». Με λίγα λόγια, αυτοδιορίζονται ιδιωτικοί εγγυητές μιας δημόσιας αλήθειας μη επιδεχόμενης αμφισβήτηση, την οποία οι ίδιοι ανακηρύσσουν ως τέτοια.

Συμβαίνουν λοιπόν παράδοξα πράγματα,  όπως  το  γεγονός  ότι ακόμη και μια απλή αναφορά στον ιστότοπο VAERS (Vaccine Adverse Event Reporting System: ο επίσημος ιστότοπος των ΗΠΑ για την υποβολή αναφορών σχετικά με ανεπιθύμητες παρενέργειες από τον εμβολιασμό) μπορεί να οδηγήσει σε παύση μιας σελίδας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. (Και αυτό ενώ, στο όνομα της μέγιστης διαφάνειας, η AIFA, η Ιταλική Υπηρεσία Φαρμάκου, αποφασίζει να μηνπαρέχει  πλέον  εθνικά  δεδομένα για  ανεπιθύμητες  παρενέργειες  σε μηνιαία βάση, αλλά μόνο ανά τρίμηνο.)

 

● Τελευταίο χαρακτηριστικό, αλλά σημαντικότερο όλων, είναι ο ρόλος των εθνικών μέσων ενημέρωσης, των εφημερίδων και της τηλεόρασης, που συναγωνίζονται στην παράλειψη, τη διαστρέβλωση και τη χειραγώγηση κάθε πληροφορίας η οποία θα μπορούσε με οποιονδήποτε τρόπο να απειλήσει το κυβερνητικό αφήγημα. Σχεδόν όλες οι εφημερίδες, που έχουν χάσει τα δύο τρίτα των αναγνωστών τους τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, λειτουργούν πλέον ως απλή ρητορική ηχώ των απόψεων των διευθυντών τους, που με τη σειρά τους αναπαράγουν τις απόψεις του μεγάλου κεφαλαίου. 

Ας μην ναφερθούμε  καν  στους  τηλεοπτικούς σταθμούς εθνικής εμβέλειας. Όσοι βρέθηκαν αυτήν την περίοδο στη «λάθος» πλευρά του οδοφράγματος βλέπουν διαρκώς, καθημερινά, να διαστρεβλώνονται ή να αποσιωπούνται καθημερινά όλες οι πληροφορίες που θα μπορούσαν να εξηγήσουν κάτι σχετικά με τις διαμαρτυρίες στη χώρα μας,και τα κίνητρά τους. 

Οι μαζικές, εκτεταμένες και επαναλαμβανόμενες διαδηλώσεις σε όλες τις ιταλικές πόλεις μεταδίδονται μόνο από εναλλακτικά μέσα, ενώ εξαφανίζονται εντελώς στα εθνικής εμβέλειας τηλεοπτικά κανάλια – εκτός κι αν από καιρού εις καιρόν συμβεί  ένα  «βολικό»  επεισόδιο, που θα αναφερθεί μόνο και μόνο για να καταδικαστεί.

 Έχουμε δει βροντερά κύματα εκπομπών «σε βάθος ανάλυσης» (ο Θεός να τους συγχωρέσει) όπου ένα θυσιαστήριο θύμα (ετερόδοξο) καλούνταν να γίνει βορά των εκφοβιστικών και αγράμματων ριπών των πραγματικών μιντιακών εκτελεστικών αποσπασμάτων. Κι όταν δεν μπορούσαν να φιμώσουν κάποιον, προχωρούσαν σε μεθοδευμένες πράξεις δολοφονίας χαρακτήρων εναντίον των πιο έγκυρων διαφωνούντων.

 

Οι συνταγματικές εγγυήσεις στον γύψο χωρίς να πέσει ντουφεκιά

Ιδού λοιπόν, είναι πολύ απλό το συμπέρασμα που βγάζει από όλη αυτή τη διαδικασία εκείνο το τμήμα του πληθυσμού, όχι μικρό, που το έχει βιώσει: έχει γίνει κατανοητό,με τον πιο άμεσο και διαισθητικό τρόπο, ότι σήμερα αποτελεί ουσιαστικά απατηλή ψευδαίσθηση η ύπαρξη ελεύθερων πολιτών σε μια δημοκρατία.

Εάν και στο βαθμό που οι πράξεις και οι απόψεις μας είναι χρήσιμες σε συγκεκριμένα συμφέροντα (στη συγκεκριμένη  περίπτωση,  στα  συμφέροντα αυτοαναπαραγωγής του κεφαλαίου που εξυπηρετούνται από το νεοφιλελεύθερο κράτος), μας επιτρέπεται να έχουμε μια κάποια φωνή. Αλλά στο βαθμό που αυτό δεν συμβαίνει, μπορεί μέσα  σε  μια  στιγμή  να  περιοριστούμε σε μια κατάσταση ολοκληρωτικής πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής αδυναμίας.

Η δημοκρατική εκπροσώπηση είναι  ανύπαρκτη,  αφού  οι  πολιτικές  επιλογές  ανάμεσα  στις οποίες μπορούμε να επιλέξουμε αποτελούν μόνο χρωματικές παραλλαγές  του  Ενιαίου  Νεοφιλελεύθερου Κόμματος.

Όλα τα κεκτημένα δικαιώματα, όλες οι συνταγματικές εγγυήσεις μπορούν να μας αφαιρεθούν σε μια στιγμή, χωρίς να πέσει ούτε μια ντουφεκιά. Τα λόγια μας μπορούν  να  φιμωθούν  και  να  τσακιστούν.

Για να γίνουν όλα αυτά, δεν χρειάζεται  να  αλλάξει  επίσημα η  λειτουργία  του  κράτους  και  των  θεσμών.  Δεν  χρειάζεται  να  ανασταλούν εκλογές, ούτε να κλείσουν συνδικάτα ή εφημερίδες, δεν χρειάζεται να στείλουν ένοπλα  αποσπάσματα  τιμωρών  που θα επιβάλουν αντίποινα.

Τίποτα από αυτά. Όλα είναι ήδη ρυθμισμένα ώστε να μπορούν να παράγουν τα ίδια αποτελέσματα που θα πετύχαιναν με τις παλιού τύπου εκφοβιστικές και δαπανηρές δράσεις, αλλά πλέον συντελείται με έναν ήσυχο και σχεδόν απαρατήρητο τρόπο.

Ο διφορούμενος όρος «ελευθερία» αποκτά σαφές νόημα.Εδώ, σε αυτό το σημείο είναι που

–σύμφωνα με την εμπειρία μου, για πρώτη φορά– η επίκληση της πλατείας στην «ελευθερία» αποκτά ένα σαφές και κοινόχρηστο νόημα. Η ίδια η «ελευθερία» είναι  ένας  όρος  τόσο  γενικός  και διφορούμενος  όσο  λίγοι  άλλοι, και η επίκλησή του υπό μορφήν συνθήματος επηρεάζεται, όπως συμβαίνει με κάθε σύνθημα, από μια δομική αφαιρετικότητα που μπορεί  να  τον  κάνει  κατάλληλο για χίλιες χρήσεις, ακόμη και αμφισβητήσιμες. Είναι συζητήσιμη η ιδέα της ελευθερίας ως θέλησης («κάνω ό,τι θέλω»), κι ακόμη πιο συζητήσιμη είναι η ιδέα της φιλελεύθερης ελευθερίας («εγώ κάνω τη δουλειά μου, δεν ανακατεύομαι σε άλλα ζητήματα κι ας γκρεμιστεί το  σύμπαν»).  Αλλά  κανένα  από αυτά τα νοήματα δεν αφορά την παρούσα συζήτηση.

Αυτή τη στιγμή, σε αυτό το πλαίσιο, η καθαρή και απλή έκκληση στην «ελευθερία» αποκτά ένα ισχυρό και απαραίτητο νόημα: είναι ταυτόχρονα η προσωπική ελευθερία αυτοδιάθεσης και η ελευθερία ως δημοκρατική συμμετοχή – δύο έννοιες που σήμερα είναι τσαλαπατημένες και εξαφανισμένες.

Η στοιχειώδης επίκληση της «ελευθερίας» εμφανίζεται τώρα ως κάτι εύγλωττο, όχι επειδή έχειμια ξεκάθαρη επεξεργασία πίσω της, αλλά επειδή το πλαίσιο διευκρινίζει το νόημά της: σε μια κατάσταση που δείχνει την ήδη υπάρχουσα δυνατότητα φίμωσης κάθε ανεπιθύμητου δημόσιου παραδείγματος, σε μια πραγματικότητα που υπογραμμίζει την ικανότητα ενός μπλοκ ενοποιημένων συμφερόντων να διαμορφώνει τη δημόσια κρίση και να καθοδηγεί αυτό  το  ομοίωμα  δημοκρατίας προς  όποια  κατεύθυνση  επιθυμεί,  σε  αυτό  το  πλαίσιο  το  να ζητάς  «ελευθερία»  σημαίνει  να δίνεις  φωνή  σε  ένα  αίτημα  για νόημα  το  οποίο  είναι  πάνω  απ’ όλα ανθρώπινο, απαραίτητο, και προϋπόθεση για οποιοδήποτε άλλο αίτημα.

 

Υποσημειώσεις

[1] • Benjamin S. Bleier, et al., «COVID-19 Vaccines May Not Prevent Nasal SARS-CoV-2  Infection  and  Asymptomatic Transmission»,  στο  Otolaryngology–Head and Neck Surgery, 2021, Vol. 164 (2) 305–307.

•  Talia  Kustin,  et  al.,  «Evidence  for increased breakthrough rates of SARS-CoV-2 variants of concern in BNT162b2-mRNA-vaccinated individuals», στο Nature-Medicine, 14/6/2021.

• Subramanian S.V., Kumar, A., «Increases in  COVID-19  are  unrelated  to  levels  of vaccination across 68 countries and 2947  counties  in  the  United  States», στο European Journal of Epidemiology,Σεπτέμβριος 2021.

• Subbaraman, N., «How do vaccinated people spread Delta? What the science says», στο Nature, 12/8/2021.

• Griffin, Sh., «Covid-19: Fully vaccinated people can carry as much delta virus as unvaccinated people, data indicate», στο British Medical Journal, 2021, 374, n. 2074.

 

[2]  •  Pomara  C.,  et  al.,  «Post-mortem findings in vaccine-induced thrombotic thrombocytopenia», στο Haematologica ( h a e m a t o l o g i c a .o rg /a r t i c l e / v i e w/haematol.2021.279075).

• Perry et al., «Cerebral venous thrombosis after vaccination against COVID-19 in the UK: a multicentre cohort study», στο The Lancet  (www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(21)01608-1/fulltext).

 

•  Jane  Woo,  et  al.,  «Association  of Receipt  of  the  Ad26.COV2.S  COVID-19 Vaccine  With  Presumptive  Guillain-Barré  Syndrome  -  February-July  2021»,στο JAMA (jamanetwork.com/journals/ jama/fullarticle/2785009).

 

•  Saif  Abu  Mouch,  et  al.,  «Myocarditis following COVID-19 mRNA vaccination», στο  Vaccine  (www.sciencedirect.com/ science/article/pii/S0264410X21006824).

 

•  Supriya  S.  Jain,  et  al.,  «COVID-19 Vaccination-Associated  Myocarditis in Adolescents», στο Pediatrics (pediatrics.aappublications.org/content/early/2021/10/14/peds.2021-053427).

 

•  George  A.  Diaz,  et  al.,  «Myocarditis and  Pericarditis  After  Vaccination  for COVID-19»,  στο  JAMA  (jamanetwork. com/journals/jama/fullarticle/2782900).

•  Montgomery  et  al.,  «Myocarditis Following  Immunization  With  mRNA COVID-19  Vaccines  in  Members  of  the US  Military»,  στο  JAMA  (jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/2781601).

• Rose        et al., «A Report on Myocarditis Adverse  Events  in  the  U.S.  Vaccine Adverse  Events  Reporting  System (VAERS)  in  Association  with  COVID-19 Injectable  Biological  Products»,  στο Current Problems in Cardiology (www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0146280621002267).

 

• Bakir M, Almeshal, et al., «Toxic Epidermal Necrolysis Post COVID-19 Vaccination - First Reported Case», στο Cureus (www.cureus.com/articles/68051-toxic-epidermal-necrolysis-post-covid-19-vaccination---first-reported-case).

 

• Darrell, O. Ricke, «Two Different Antibody-Dependent Enhancement (ADE) Risks for SARS-CoV-2 Antibodies», στο Frontiers in Immunology (www.frontiersin.org/articles/10.3389/fimmu.2021.640093/full).

• Nouara Yahi et al., «Infection-enhancing anti-SARS-CoV-2  antibodies  recognize both the original Wuhan/D614G strain and Delta variants. A potential risk for mass vaccination?»,  στο  Journal  of  Infection (www.journalofinfection.com/article/S0163-4453(21)00392-3/fulltext).

•  Cheng  et  al.,  «Factors  Affecting  the Antibody  Immunogenicity  of  Vaccines against SARS-CoV-2: A Focused Review»,στο MDPI (www.mdpi.com/2076-393X/9/8/869).

 

• Watad et al, «Immune-Mediated Disease Flares or New-Onset Disease in 27 Subjects Following  mRNA/DNA  SARS-CoV-2 Vaccination»,  στο  MDPI  (https://www.mdpi.com/2076-393X/9/5/435).

•  Talotta,  R.,  «Do  COVID-19  RNA-based vaccines put at risk of immune-mediated diseases? In reply to “potential antigenic cross-reactivity between SARS-CoV-2 and human tissue with a possible link to an increase in autoimmune diseases”»,στο Clinical Immunology (www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1521661621000024).

 

• Correa et al., «Neurological symptoms and neuroimaging alterations related with COVID-19 vaccine: Cause or coincidence?»,στο  International  Journal  of  Infectious Diseases (www.ijidonline.com/article/S1201-9712(20)32506-6/fulltext).

 

• Hernandez et al., «Safety of COVID-19 vaccines administered in the EU: Should we be concerned?», στο Toxicology Reports (www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2214750021000792).

* Ο Αντρέα Τζοκ είναι καθηγητής Ηθικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστή-

μιο του Μιλάνου. Το παρόν άρθρο αναρτήθηκε στις 22/10/2021 στην

ιστοσελίδα L’AntiDiplomatico (www.lantidiplomatico.it). Οι μεσότιτλοι

είναι της Σύνταξης.

ΠΗΓΗ :Δρόμος της Αριστεράς,30/10/2021