Με ημερομηνία 15 Απριλίου 2022 https://www.lefigaro.fr/international/le-document-secret-qui-aurait-pu-mettre-fin-a-la-guerre-en-ukraine-20240513?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTAAAR1JpezCoSX3rwwdyU4wUzU-Yd4Z5qc4smoM0ugCi5eX1YTbcMwJ2XyhNfo_aem_AZO07yF2dsJY02KEvUQpBaWQaX8FGE2xTrs_kAn2SHc_h3De6Mq9licP-p8nhsmiHhCTPYQVnwXEo-wAzOFjG0Dx , αυτό που η Le Figaro αποκαλεί «το μυστικό έγγραφο που θα μπορούσε να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία» προέβλεπε εγγυήσεις ασφαλείας για το Κίεβο με αντάλλαγμα την «ουδετερότητα» της Ουκρανίας, αλλά τελικά θάφτηκε και από τις δύο πλευρές. Τι προέβλεπε η συμφωνία; Το αποκάλυψε τον Μάρτιο η Wall Street Journal και τον Ιούνιο το ανάφερε ο ίδιος ο Βλαντιμίρ Πούτιν, το σχέδιο συμφωνίας ήταν το αποτέλεσμα ενός πρώτου γύρου διαπραγματεύσεων μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Οι συνομιλίες ξεκίνησαν λίγες ημέρες μετά το ξέσπασμα του
πολέμου στις 24 Φεβρουαρίου και οδήγησαν σε συνάντηση εκπροσώπων των δύο
πλευρών αρχικά στη Λευκορωσία και στη συνέχεια στην Τουρκία. Οι συνομιλίες
αυτές κατέληξαν σε ένα σχέδιο συμφωνίας στις 15 Απριλίου, την ώρα που ο ρωσικός
στρατός αντιμετώπιζε απροσδόκητη αντίσταση από την Ουκρανία.
Το 17σέλιδο έγγραφο, το οποίο η «Die Welt κατάφερε να διαβάσει
σε αποκλειστικότητα», περιλάμβανε 18 άρθρα και παρείχε εγγυήσεις ασφαλείας στο
Κίεβο με ανταλλάγματα. Σύμφωνα με την Die Welt, η Ουκρανία έπρεπε να παραιτηθεί
«μόνιμα» από την ένταξη σε οποιαδήποτε στρατιωτική συμμαχία, αρχής γενομένης
από το ΝΑΤΟ. Δεν θα «παραλάμβανε, δεν θα παρήγαγε ούτε θα αποκτούσε» ποτέ
πυρηνικά όπλα ούτε θα επέτρεπε την παρουσία ξένων όπλων ή στρατευμάτων στο
έδαφός της. Από την άλλη πλευρά, η συμφωνία δεν απαγόρευε το Κίεβο να ενταχθεί
στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε αντάλλαγμα, η Ουκρανία θα επωφελούνταν από έναν μηχανισμό
ασφαλείας, παρόμοιο με το άρθρο 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ, ο οποίος προβλέπει την
παρέμβαση εγγυητριών χωρών στο πλευρό της σε περίπτωση «ένοπλης επίθεσης».
Εγγυητές θα ορίζονταν τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ
(Κίνα, Ηνωμένες Πολιτείες, Ρωσία, Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο) .
Η Κριμαία, η οποία προσαρτήθηκε από τη Ρωσία το 2014,
εξαιρέθηκε από τη συμφωνία και ως εκ τούτου θα παρέμενε στους κόλπους της
Μόσχας. Τα εδάφη του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ επίσης δεν συμπεριλήφθηκαν, αλλά
η τύχη τους θα συναποφασιζόταν από τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι και τον Βλαντίμιρ
Πούτιν σε συνάντηση κορυφής. Οι δύο αρχηγοί κρατών θα συζητούσαν επίσης τις
λεπτομέρειες της αποχώρησης των ρωσικών στρατευμάτων από την Ουκρανία και τη
μορφή του μελλοντικού ουκρανικού στρατού. Τελικά, η συνάντησή τους δεν έγινε
ποτέ.
Γιατί απέτυχε; Ο Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε πρόσφατα σχετικά με
το θέμα: «Αφού αποσύραμε τα στρατεύματά μας από το Κίεβο, όπως είχαμε
υποσχεθεί, οι αρχές του Κιέβου, όπως κάνουν συνήθως τα αφεντικά τους, πέταξαν
το όλο θέμα στον κάλαθο της ιστορίας», είπε, επιδεικνύοντας το έγγραφο σε συνάντηση του με Αφρικανούς ηγέτες στην Αγία
Πετρούπολη τον Ιούνιο. «Εβαλαν στην άκρη το έγγραφο», πρόσθεσε, σε παρατηρήσεις
που μετέδωσε πρόσφατα το Sputnik.
Το βέβαιο είναι ότι η επίσκεψη του Μπόρις Τζόνσον στο Κίεβο
τον Μάρτιο του 2022 ήταν η αγγλοσαξονική διαταγή «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό».
Ακολούθησε η προβοκάτσια στη Μπούτσα που έθαψε κάθε πιθανότητα συμφωνίας. Μετά
ήρθαν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Nord stream και η κλιμάκωση που
επιζητούσαν Ουάσιγκτον και Λονδίνο στο βάρος των ευρωπαϊκών χωρών, που
παγιδεύτηκαν σε μια όλο και πιο επικίνδυνη αυτοκτονική σύγκρουση. Η αυτοκτονία
της ηπειρωτικής Ευρώπης «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό ». Η αλήθεια αρχίζει να
βγαίνει στην επιφάνεια δυναμικά.
