Τα μνημόνια χειρότερα από τη μετανάστευση του ’60

 

Συντάκτης: Μανόλης Γ. Δρεττάκης

Στα τέλη του 1960 ο πληθυσμός της χώρας ανερχόταν σε 8.300.399 και στα τέλη του 2014 σε 10.858.018, σημειώθηκε δηλαδή αύξησή του κατά 2.557.619. Η αύξηση αυτή προήλθε κατά 72% (1.843.000) από τη φυσική αύξηση (γεννήσεις μείον θάνατοι) και κατά 28% (714.500) από την καθαρή εισροή πληθυσμού (εισροή από μείον εκροή προς άλλα κράτη).
Ο ρόλος, όμως, των δύο αυτών παραγόντων ήταν διαφορετικός (θετικός ή αρνητικός) σε 5 περιόδους της 55ετίας. Τα σχετικά στοιχεία είναι από τη βάση δεδομένων της Στατιστικής Υπηρεσίας της Ε.Ε. (της Eurostat) και της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) και δίνονται στον πίνακα.
Στο πρώτο μέρος του πίνακα δίνεται ο μέσος ετήσιος όρος των γεννήσεων, των θανάτων και της φυσικής μεταβολής (αύξησης ή μείωσης) του πληθυσμού την καθεμιά από τις 5 περιόδους, προκειμένου να είναι δυνατές οι συγκρίσεις, δεδομένου ότι οι περίοδοι αυτές είναι άνισες σε αριθμό ετών.
Στο δεύτερο μέρος δίνεται για την καθεμιά περίοδο η συνολική φυσική μεταβολή (στην 1η στήλη), το σύνολο των μεταναστευτικών ρευμάτων (στη 2η στήλη) και συνολική μεταβολή του πληθυσμού (3η στήλη που είναι το άθροισμα της 1ης και της 2ης).

                                                  ΠΙΝΑΚΑΣ
Μέσος ετήσιος όρος των γεννήσεων, των θανάτων και της φυσικής μεταβολής του πληθυσμού και το σύνολο της φυσικής μεταβολής, των μεταναστευτικών ρευμάτων και της μεταβολής του πληθυσμού σε πέντε περιόδους των ετών 1960 - 2014 .

Από το πρώτο μέρος του πίνακα φαίνεται ότι η συνεχής μείωση των γεννήσεων από τη μια περίοδο στην άλλη ανακόπηκε την 7ετία 2004-2010 χάρη στις γεννήσεις από αλλοδαπές για να επανέλθει τα έτη 2011-2014. Οι θάνατοι, λόγω γήρανσης του πληθυσμού, αυξάνονταν συνεχώς.
Αποτέλεσμα των εξελίξεων αυτών ήταν να σημειωθεί κάθετη μείωση της φυσικής αύξησης του πληθυσμού τη δεύτερη σε σύγκριση με την πρώτη περίοδο (ιδιαίτερα τη δεκαετία του ’80), φυσική μείωσή του την τρίτη, μικρή αύξησή του την τέταρτη και μεγάλη φυσική μείωσή του την τελευταία περίοδο.
Από το δεύτερο μέρος του πίνακα φαίνεται ότι η αύξηση του πληθυσμού την περίοδο:
1960-1974 οφείλεται αποκλειστικά στη μεγάλη φυσική αύξηση του πληθυσμού. Η αύξηση, όμως, αυτή αποδυναμώθηκε από τη μαζική μετανάστευση Ελλήνων εργατών κυρίως προς τη Δυτική Γερμανία.

1975-1997 οφείλεται τόσο στη φυσική αύξηση του πληθυσμού (πολύ, όμως, μειωμένη) όσο και (πολύ περισσότερο) στη μαζική εισροή πληθυσμού (επαναπατρισμός Ελλήνων μεταναστών τα πρώτα χρόνια και στη συνέχεια μεγάλη εισροή αλλοδαπών - κυρίως από την Αλβανία).
1998-2003 οφείλεται αποκλειστικά στην καθαρή εισροή μεταναστών (κυρίως αλλοδαπών), δεδομένου ότι, αντί για φυσική αύξηση, σημειώθηκε μικρή φυσική μείωση του πληθυσμού.

2004-2010 οφείλεται στη φυσική αύξηση του πληθυσμού (λόγω αύξησης των γεννήσεων για τον λόγο που προαναφέρθηκε) και πολύ περισσότερο στην καθαρή εισροή μεταναστών (βασικά αλλοδαπών)

Σε αντίθεση με τις τέσσερις προηγούμενες περιόδους, την τετραετία 2011-2014 είχαμε τόσο φυσική μείωση του πληθυσμού (λόγω σημαντικής υπεροχής των αυξημένων θανάτων έναντι των μειωμένων γεννήσεων) όσο και καθαρή εκροή πληθυσμού (κυρίως προσοντούχων Ελλήνων).
Τόσο η φυσική μείωση όσο η καθαρή εκροή πληθυσμού την περίοδο αυτή οφείλονται στην εκτόξευση της ανεργίας στα ύψη και τη δραστική περικοπή μισθών και συντάξεων εξαιτίας της εφαρμογής των μέτρων των Μνημονίων.
Εξαιτίας των δύο αυτών αρνητικών παραγόντων, για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σημειώθηκε μείωση του συνολικού μόνιμου πληθυσμού (Ελλήνων και αλλοδαπών) της χώρας.
Πρόκειται για ένα βαρύ πλήγμα στον πληθυσμό και μάλιστα βαρύτερο από εκείνο της μαζικής μετανάστευσης τη δεκαετία του ’60, δεδομένου ότι ενώ τη δεκαετία εκείνη σημειώθηκε μεγάλη φυσική αύξηση του πληθυσμού, την τετραετία 2011-14 σημειώθηκε φυσική μείωσή του και ενώ η μέση ετήσια εκροή πληθυσμού τη δεκαετία του ’60 ήταν 39.800, η αντίστοιχη εκροή την τετραετία 2011-14 ήταν 51.300. Το πλήγμα αυτό θα έχει πολύ δυσμενείς μακροχρόνιες επιπτώσεις.
[--->]

Τελικά το ερώτημα στο δημοψήφισμα πέρυσι ήταν:

Jo Di Graphics

Τελικά το ερώτημα στο δημοψήφισμα πέρυσι ήταν:
- Θέλεις να σε τιμωρήσει ο ‪#‎kyritsis‬ - via @skoukios

ΔΝΤ : Η ανεργία στην Ελλάδα θα πέσει στο 12% …το 2040

 

Σε άρθρο της στο Forbes, η Φράνσις Κόπολα εξηγεί την ανυπολόγιστη ζημία που έχει υποστεί ο πληθυσμός της Ελλάδας από τις ευρωπαϊκές αρχές. Η ατελείωτη «ελληνική κρίση», για να σωθεί το τραπεζικό σύστημα της Κεντρικής Ευρώπης, έχει καταστρέψει μια ολόκληρη οικονομία, καταδικάζοντας ένα λαό στην μακροχρόνια ανεργία, την δημογραφική κρίση και ένα μέλλον χωρίς ελπίδα. Αυτή είναι η ανατριχιαστική πραγματικότητα πίσω από την παραπλανητική εικόνα της «Ευρώπης των λαών».

  Φράνσις Κόπολα, 23 Μαΐου 2016
 

  Το ΔΝΤ μόλις δημοσίευσε την τελευταία Ανάλυση Βιωσιμότητας του ελληνικού Χρέους(DSA). Τα συμπεράσματα της έκθεσης είναι απογοητευτικά. Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να βγει ποτέ από τη δύσκολη θέση της λόγω του χρέους, μέσω της ανάπτυξης. Ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει συμφωνήσει , είναι κυριολεκτικά ακατόρθωτος: το ΔΝΤ πιστεύει ότι ακόμα και ένα 1,5% θα ήταν ένα τεράστιο επίτευγμα. Οι τράπεζες θα χρειαστούν άλλα 10 δισεκατομμύρια ευρώ (πέρα από τα 43 δισεκατομμύρια που η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη δανειστεί για να τις σώσει). Η πώληση των περιουσιακών στοιχείων είναι μια χαμένη υπόθεση, κυρίως επειδή οι τράπεζες - που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών στοιχείων προς πώληση - δεν θα αξίζουν τίποτα στο άμεσο μέλλον.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, ένα κούρεμα του χρέους είναι απαραίτητο. Αν δεν κουρευτεί το χρέος, το κόστος εξυπηρέτησης του το 2060 θα ανέλθει στο απίστευτο 60% του κρατικού προϋπολογισμού. Φυσικά, η Ελλάδα θα έχει χρεοκοπήσει πολύ πιο πριν - αλλά αυτό θα κάνει την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη.

Βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι το καινούργιο. Το ΔΝΤ  εδώ και ένα περίπου χρόνο υποστηρίζει ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί κούρεμα του χρέους της. Η τελευταία έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους (DSA) γίνεται με σκοπό να ταρακουνήσει τους Ευρωπαίους και να πάρουν στα σοβαρά το ζήτημα. Δεν πρέπει να εκπλήσσει λοιπόν ότι οι προβλέψεις για τη βιωσιμότητα του χρέους είναι πολύ χειρότερες από ό,τι στις προηγούμενες εκθέσεις. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι ευρωπαίοι πιστωτές τις προβλέψεις αυτές θα τις αμφισβητήσουν, ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει το μέρος των Ευρωπαίων, επειδή η μόνη εναλλακτική λύση είναι το Grexit, και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα υποστηρίξει ότι έχουν γίνει «βελτιώσεις», ακόμη και αν το μόνο που έχει γίνει είναι ότι έχει αναβληθεί η λύση των προβλημάτων για πολλοστή φορά.

Αλλά κρυμμένα μέσα στη δημοσίευση του ΔΝΤ υπάρχουν κάποια στοιχεία πολύ ανησυχητικά – οι προβλέψεις του ΔΝΤ για τον πληθυσμό και την ανεργία από σήμερα μέχρι το 2060, κάτι που νομίζω ότι όλος ο κόσμος θα πρέπει να γνωρίζει.

Και να, οι προβλέψεις του ΔΝΤ για την ανεργία στην Ελλάδα (η υπογράμμιση δική μου):

«Οι δημογραφικές προβλέψεις δείχνουν ότι ο πληθυσμός σε ηλικία προς εργασία θα μειωθεί κατά περίπου 10% μέχρι το 2060. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει υψηλό ποσοστό ανεργίας τις επόμενες δεκαετίες. Επί του παρόντος, η ανεργία είναι γύρω στο 25%, το υψηλότερο μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, και μετά από 7 χρόνια ύφεσης, το δομικό στοιχείο της εκτιμάται σε περίπου 20%. Επομένως, θα χρειαστεί πολύς χρόνος μέχρι να μειωθεί η ανεργία. Το ΔΝΤ προβλέπει ότι το 2022 θα φθάσει το 18%, το 2040 το 12% και μόνο το 2060 θα έχει φτάσει το 6%».

Έτσι, ακόμη και αν η ελληνική οικονομία επιστρέψει στην ανάπτυξη και οι πιστωτές της αποφασίσουν ένα κούρεμα του χρέους, θα χρειαστούν 44 χρόνια για να πέσει η ελληνική ανεργία σε κάπως «φυσιολογικά» επίπεδα. Για την ελληνική νεολαία που σήμερα βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας, αυτό σημαίνει μια ολόκληρη ζωή. Μια γενιά θα πεταχτεί στα σκουπίδια.

Και αν η ελληνική οικονομία δεν επιστρέψει σε βιώσιμους ρυθμούς ανάπτυξης, τότε η ανεργία θα παραμείνει σε διψήφια νούμερα μέχρι - καλά, ποιος μπορεί να πει για πόσο καιρό;

Η αλήθεια είναι ότι επτά χρόνια ύφεσης έχουν καταστρέψει την ελληνική οικονομία και δεν μπορεί πλέον να δημιουργήσει αρκετές θέσεις εργασίας για τον πληθυσμό της. Το ΔΝΤ εκτιμά ότι, ακόμη και στις καλές εποχές, το 20% των ενηλίκων θα είναι άνεργοι. Για τη δημιουργία των αναγκαίων θέσεων εργασίας θα χρειαστούν πολλές νέες επιχειρήσεις, ίσως ακόμη και νέοι βιομηχανικοί κλάδοι, κάτι που θα χρειαστεί χρόνο και πολλές επενδύσεις - και η Ελλάδα βέβαια δεν είναι και το πιο ελκυστικό μέρος για επενδύσεις. Επειδή λείπει ένα πρόγραμμα κάτι σαν το Σχέδιο Μάρσαλ, θα χρειαστούν πολλά, πολλά χρόνια για να αποκατασταθούν οι ζημιές που προκλήθηκαν σκόπιμα στην Ελλάδα από τις ευρωπαϊκές αρχές και το ΔΝΤ, προκειμένου να σωθεί το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.

Φυσικά, οι νέοι Έλληνες δεν θα παραιτηθούν με την προοπτική να σπαταλήσουν όλη τους τη ζωή έξω από την αγορά εργασίας. Όσοι μπορούν, θα φύγουν. Και αυτό θα κάνει την ελληνική ανάκαμψη λιγότερο πιθανή.

Η Ελλάδα έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στον κόσμο γήρανσης του πληθυσμού. Το ΔΝΤ προβλέπει ότι για να καταστούν βιώσιμα τα οικονομικά του ελληνικού δημοσίου, η συμμετοχή του εργατικού δυναμικού θα πρέπει να αυξηθεί από το 52% που είναι σήμερα στο 73% περίπου. Αυτό σημαίνει ότι οι ηλικιωμένοι θα πρέπει να εργάζονται ακόμα περισσότερα χρόνια, οι γυναίκες θα πρέπει να μπουν στον κόσμο της αμειβόμενης εργασίας, και οι ανάπηροι και τα άτομα με ειδικές ανάγκες θα πρέπει να δουλέψουν και αυτοί. Ουσιαστικά, ούτε σήμερα η Ελλάδα μπορεί να διατηρήσει το σημερινό κοινωνικό δίχτυ προστασίας. Η μετανάστευση ενός μεγάλου αριθμού νεολαίων - ή τα υψηλά ποσοστά ανεργίας - θα κάνουν τα πράγματα ακόμη πιο περίπλοκα και η Ελλάδα  πρέπει να συντηρεί ένα μεγαλύτερο αριθμό συνταξιούχων, αλλά με πολύ λιγότερους εν ενεργεία εργαζόμενους να αναλάβουν το βάρος τους.

Έτσι, αν και για τους νέους το μέλλον είναι αβέβαιο,ωστόσο οι γέροι, οι ανάπηροι και τα άτομα με ειδικές ανάγκες, και όσοι τους φροντίζουν, είναι αυτοί που θα πληρώσουν το μεγαλύτερο τίμημα για τη χρεοκοπία της Ελλάδα. Γι 'αυτούς, το μέλλον είναι μαύρο.

[--->]

Βγαίνουμε αλώβητοι από την κρίση

 

[--->]