Πλήρης
μετάλλαξη του ιταλικού πολιτικού τοπίου
του Ερρίκου Φινάλη
Οι βουλευτικές εκλογές
της περασμένης Κυριακής στην
Ιταλία αποτέλεσαν καταρχήν μια
δυσάρεστη έκπληξη για το στρατόπεδο της παγκοσμιοποίησης στην
Ευρώπη – αν
υποθέσουμε ότι πίστεψε
κι αυτό τις
δημοσκοπήσεις. Διότι, όπως επισημαίναμε πρόσφατα, «η Ιταλία αποτελεί
υπόδειγμα του πώς αυτές μετατρέπονται, από αποτυπώσεις των
διαθέσεων του εκλογικού
σώματος, σε εργαλεία για τον επηρεασμό του. Οι
τωρινές δημοσκοπήσεις μάλλον
φουσκώνουν τα ποσοστά του Ρέντσι, κυρίως, και δευτερευόντως του Μπερλουσκόνι»*.
Δηλαδή των δύο πολιτικών που εξέφραζαν τις φρούδες ελπίδες των ελίτ για το
σχηματισμό ενός ιταλικού
τύπου «μεγάλου συνασπισμού», με
διακηρυγμένη νομιμοφροσύνη στις επιταγές της Ε.Ε. και στο στρατόπεδο της
παγκοσμιοποίησης. Όμως οι ελπίδες αποδείχθηκαν φρούδες.
