Αυτό δεν είναι ένα ποίημα

 

 

Γιώργος Μπλάνας

Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ’ τα σπίτια τους

 

«Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ’ τα σπίτια τους,

τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια τής μητέρας τους

την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΐ κι ακούει το νερό να κοχλάζει

σα να σπουδάζει τον ατμό και το χρόνο. Πάντα εκεί –

Και το σπίτι παίρνει ένα άλλο στένεμα και πλάτεμα

σάμπως να πιάνει σιγαλή βροχή

καταμεσής καλοκαιριού, στα ερημικά χωράφια.

Δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά. Μένουν στο σπίτι

κι έχουν μια ξέχωρη προτίμηση να παίζουν στον κλεισμένο διάδρομο

και κάθε μέρα μεγαλώνουν μέσα στην καρδιά μας, τόσο

που ο πόνος κάτω απ’ τα πλευρά μας, δεν είναι πια απ΄τη στέρηση

μα απ’ την αύξηση. Κι αν κάποτε οι γυναίκες βγάζουν μια κραυγή στον ύπνο τους,

είναι που τα κοιλοπονάνε πάλι.»

(Γιάννης Ρίτσος)


*Στις φωτογραφίες:

1. Αλέξης Γρηγορόπουλος, 15 ετών: Δολοφονήθηκε από αστυνομικό στις 6 Δεκέμβρη 2008.

2. Μιχάλης Καλτεζάς, 15 ετών: Δολοφονήθηκε από αστυνομικό στις 17 Νοέμβρη 1985.

3. Αλί Αϊμάν, 13 ετών. Δολοφονήθηκε την περασμένη Παρασκευή, στο χωριό του, κοντά στην Ραμάλα, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, από τον ισραηλινό στρατό. 

 

 


[----->]