Διαβάζουμε
στην ειδησεογραφία των ημερών ότι το ΣτΕ επικύρωσε πρόστιμο 150.000 ευρώ στην ΕΑΒ (Ελληνική
Βιομηχανία Αεροπορίας) για ρύπανση του περιβάλλοντος. Tο πρόστιμο επιβλήθηκε
κατόπιν αυτοψίας των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος στις εγκαταστάσεις της
(κρατικής) ΕΑΒ στο Σχηματάρι Βοιωτίας, κατά την οποία διαπιστώθηκε σειρά
παραβάσεων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας σχετικά με την διαχείριση των
αποβλήτων, με αποτέλεσμα τη ρύπανση του ποταμού Ασωπού.
Η υπόθεση του προστίμου στην ΕΑΒ έκανε 7 χρόνια ολόκληρα χρόνια να τελεσιδικήσει. Έχουν επιβληθεί και άλλα πρόστιμα (π.χ. το 2014 σε 7 εταιρείες-ρυπαντές) που βρίσκονται στην μακρόχρονη διαδικασία των εφέσεων. Αλλά πολιτική βούληση για πραγματική επίλυση του προβλήματος δεν υπήρξε ποτέ και δραστικές διοικητικές κυρώσεις όπως το προσωρινό ή οριστικό κλείσιμο επιχειρήσεων που ρυπαίνουν τον Ασωπό δεν επιβλήθηκαν. Η ρύπανση και η διαπιστωμένη επιβάρυνση της υγείας των κατοίκων συνεχίζονται.
Αλλά το ζήτημα αυτής μας της ανάρτησης δεν είναι η ρύπανση, είναι η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Και η έλλειψή της.
Η εν λόγω αυτοψία των Επιθεωρητών έγινε το Δεκέμβριο του 2007 (ΥΠΕΧΩΔΕ είχαμε ακόμα). Το διοικητικό πρόστιμο επιβλήθηκε το Δεκέμβριο 2010 (εδώ η ανακοίνωση της ΕΑΒ για τις «φερόμενες ως περιβαλλοντικές παραβάσεις»). Η ΕΑΒ προσέφυγε ζητώντας την ακύρωση του προστίμου, αρχικά στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών όπου έχασε, μετά στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών όπου πάλι έχασε και τέλος άσκησε αναίρεση στο ΣτΕ που επικύρωσε οριστικά πλέον το πρόστιμο. Συνολικά, από τον έλεγχο στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ (Δεκέμβριος 2007) μέχρι τον καταλογισμό του προστίμου (Δεκέμβριος 2010) πέρασαν 36 μήνες.
Πριν από λίγες μέρες, το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών ακύρωσε πρόστιμα ύψους 1,73 εκατ. ευρώ στην Ελληνικός Χρυσός για περιβαλλοντικές παραβάσεις και ρύπανση του περιβάλλοντος, επειδή η Διοίκηση έκανε 33 μήνες μέχρι να τα επιβάλει. Το δικαστήριο δεν αμφισβήτησε την ουσία των σοβαρών παραβάσεων, αλλά στάθηκε μόνο στο οτι οι 33 μήνες υπερέβαιναν τον «εύλογο χρόνο για την ολοκλήρωση της περιβαλλοντικής επιθεώρησης». Ωστόσο κανένα από τα τρία διοικητικά δικαστήρια (Διοικητικό Πρωτοδικείο, Διοικητικό Εφετείο, ΣτΕ) δεν είδε οποιοδήποτε πρόβλημα στους 36 μήνες που έκαναν να καταλογιστούν τα πρόστιμα στην ΕΑΒ – άλλωστε ο «εύλογος χρόνος» που κατά κανόνα παρέχεται στη Διοίκηση για τη βεβαίωση διοικητικού προστίμου είναι μία πενταετία από την τέλεση της παράβασης.
Δυο πιθανότητες υπάρχουν:
– Είτε οι δικηγόροι της ΕΑΒ δεν ήταν τζιμάνια σαν αυτούς της Ελληνικός Χρυσός και δεν σκέφτηκαν (οι ανόητοι!) να προβάλουν σαν λόγο ακυρότητας το οτι η Διοίκηση άργησε να τους καταλογίσει το πρόστιμο, για να κερδίσουν εύκολα την υπόθεση.
– Ή υπάρχει κάτι βαθειά άρρωστο και σάπιο στο βασίλειο της «Δανιμαρκίας» και όσο πιο μεγάλος είναι ο παραβάτης, τόσο πιο μεγάλη και ζεστή αγκαλιά του ανοίγει.
