Επιτέλους η ΕΚΤ , υπό την προεδρία του Μάριο Ντράγκι,
πραγματοποίησε ένα σημαντικό βήμα θέτοντας τη νομισματική πολιτική στη σωστή κατεύθυνση. Η απόφαση για αγορά κρατικού και ιδιωτικού (εταιρικού) χρέους ύψους 60 δις ευρώ το μήνα
από τον Μάρτιο 2015 τουλάχιστον μέχρι
το Σεπτέμβριο του 2016 ( το πρόγραμμα μπορεί να συνεχισθεί μέχρι να επιτευχθεί
ο στόχος αύξησης του πληθωρισμού στο 2,0%) αποτελεί αναμφισβήτητα μια αναγκαία
κίνηση για την περιοχή της ευρωζώνης η οποία πλήττεται από τον αντιπληθωρισμό,
την στασιμότητα και την υψηλή ανεργία.
Η
επεκτατική νομισματική πολιτική της ΕΚΤ, βρίσκεται εμφανώς στον αντίποδα της
οικονομικής πολιτικής της λιτότητας που έχει επιβάλλει η Γερμανία της Μέρκελ
στην ευρωζώνη με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα σε όλες τις χώρες αλλά
πρωταρχικά στις λεγόμενες χώρες του Νότου.
Παρά την αργοπορία της ΕΚΤ στη λήψη αυτών των μέτρων , μπορούμε να πούμε
ότι αρχίζει σιγά- σιγά να διαμορφώνεται μια νέα κατάσταση στην Ευρωζώνη η
οποία πιθανόν να την απαλλάξει από τις ακραίες πολιτικές της μόνιμης και επαχθούς δημοσιονομικής
πολιτικής
Πέρα όμως από τη θετική πλευρά των πραγμάτων υπάρχουν και
ορισμένες τεχνικής φύσεως αποφάσεις για την εφαρμογή του προγράμματος ,που
δείχνουν μια προσπάθεια συμβιβασμού με τα γεράκια της Γερμανίας και των συμμάχων της, και
λειτουργούν ,στο πραγματικό αλλά και στο
συμβολικό επίπεδο , ως εμπόδια στην
αποτελεσματικότητα των ανακοινωθέντων μέτρων .
Το πρώτο είναι ότι η αποτελεσματικότητα της νομισματικής
πολιτικής έχει όρια σε μια οικονομική περιοχή που πλήττεται από τον σχεδόν
μηδενικό πληθωρισμό και το τραπεζικό σύστημα της οποίας βρίσκεται σε
απομόχλευση και αδυνατεί να παράσχει την παρεχόμενη ρευστότητα στην πραγματική
οικονομία. Συνεπώς , σε μια τέτοια
περίπτωση είναι απαραίτητη η ολοκλήρωση της νομισματικής πολιτικής με μέτρα
δημοσιονομικού χαρακτήρα.
Δεύτερον , λόγω της φύσης των ευρωπαϊκών οικονομιών ίσως το μέγεθος της πιστωτικής χαλάρωσης να
μην είναι αρκετό.
Τρίτον, η Γερμανία κατάφερε να μην προχωρήσει για μια άλλη
φορά η γενική αμοιβαιοποίηση των χρεών. Από τη στιγμή που το 80,0% των αγορών
θα πραγματοποιηθεί από τις Εθνικές ΚΤ (μόνο το υπόλοιπο 20% θα παρακρατήσει η
ΕΚΤ) εξακολουθεί ο κατακερματισμός των
αγορών κεφαλαίων στην ευρωζώνη.
Τώρα , σχετικά με την Ελλάδα, όπως αναμενόταν η στάση της ΕΚΤ
είναι απολύτως θεσμική , παρά τις διαφορετικές προσμονές ορισμένων … ελλήνων. Η ΕΚΤ είπε το αυτονόητο: ότι η χώρα πρέπει να είναι σε πρόγραμμα. Το
πρόγραμμα λοιπόν προκύπτει μετά από συμφωνία.
Απομένει λοιπόν η διαπραγμάτευση και η συμφωνία ενός τέτοιου προγράμματος.
