Δεν έχει σημασία αν ο Αγοραστός βγει ξανά ή όχι

 

Οι αναφορές στην επενδυτική βαθμίδα (που ανεβήκαμε ως χώρα και όλες αυτές τις τραγικές γελοιότητες), δεν είναι αποτέλεσμα βλακείας.

Από την πλευρά του κεφαλαίου, όλες οι φυσικές  ή τεχνητές καταστροφές, δεν καταστρέφουν ζωές, αυτό είναι κάτι που το κεφάλαιο το αφήνει παγερά αδιάφορο· οι καταστροφές έχουν το ενδιαφέρον χαρακτηριστικό ότι απαξιώνουν κεφάλαιο. Και σταθερό κεφάλαιο (μηχανήματα, κτίρια, δρόμους κλπ) και μεταβλητό (ανθρώπινες ζωές, ειδικά τις μεγαλύτερες μη παραγωγικές ηλικίες που είναι απαράδεκτο άχθος για το κεφάλαιο, πεταμένα λεφτά).

Όλες οι φυσικές ή τεχνητές καταστροφές είναι ΠΑΝΤΑ ευκαιρίες για ανάπτυξη, δεδομένου ότι η καταστροφή κεφαλαίου σημαίνει εγγυημένη κερδοφορία.

Η συλλογική μνήμη έχει το δυσάρεστο (ή ευχάριστο, εξαρτάται από το πού στεκόσαστε) χαρακτηριστικό να είναι μεγάλης διάρκειας στην φτώχεια, μικρής όμως διάρκειας όταν το χρηματιστήριο ανεβαίνει (και, αν δεν συμβούν και άλλα, θα ανέβει). Από ένα σημείο και μετά, όταν μετρηθούν οι απώλειες και κλείσουν οι τάφοι, οι ζωντανοί θα είναι με τους ζωντανούς και οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους.

Δεν έχει σημασία αν ο Αγοραστός βγει ξανά ή όχι. Σημασία έχει ότι πάντα  μπορεί να Αγοραστεί στην ελεύθερη Αγορά Αγοραίων στελεχών το κατάλληλο πρόσωπο για να διαχειριστεί τα αναπτυξιακά κεφάλαια που θα εισρεύσουν σύντομα στην Θεσσαλία για να την αγοράσουν μισοτιμής. Όχι επειδή έχει πλάνο η κυβέρνηση, αλλά επειδή οι «αγορές» θα τρέξουν να αγοράσουν ύστερα από τόση καταστροφή. 

Η ευκαιρία  που παρουσιάζεται είναι ιστορική. Το κυριότερο πρόβλημα του κάμπου, η φυσική γήρανση του πληθυσμού, που οδηγεί μαζί με τους σχετικά μικρούς κλήρους (σε σύγκριση με τις αναπτυγμένες χώρες) σε εξαιρετικά μικρή παραγωγικότητα (ήτοι € ανά εργαζόμενο, το μισό ως ένα τρίτο στην Ελλάδα από την Ολλανδία), είναι ευκαιρία να λυθεί δια μιας.

Νομίζω ότι θα δούμε μέσα στους επόμενους μήνες μια συντονισμένη προσπάθεια να αγοραστεί ένας νέος θεσσαλικός λαός που θα καλλιεργεί νέες θεσσαλικές καλλιέργειες με νέες έξυπνες μεθόδους προσαρμοσμένες στις νέες διεθνείς εμπορικές, κλιματικές, χρηματιστηριακές κλπ συνθήκες.

Οχι μόνο αυτό:  η προσπάθεια αυτή θα έχει μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας όσο δεν υπάρχει ένα εναλλακτικό υπόδειγμα  για την γεωργία.

[---->]