Οι φωτιές έκαψαν (και) το παραμύθυ


 του Δημήτρη Μηλάκα

Η ατζέντα της κυβέρνησης (στόχοι – χρονοδιαγράμματα) υπήρξε επακριβώς προκαθορισμένη, και μάλιστα πριν τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015 που ξεκίνησε η θητεία της. Η εν λόγω ατζέντα αποτυπώνεται στο τελευταίο μνημόνιο, το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο ψηφίστηκε – ας μην το ξεχνάμε – από το σύνολο (εκτός ΚΚΕ και Χ.Α.) των κομμάτων που ήταν στη Βουλή εκείνη την εποχή.

Ακολουθώντας κατά γράμμα τη συγκεκριμένη ατζέντα, η κυβέρνηση έπρεπε, υπό τη θεσμική καθοδήγηση των δανειστών (υπερ-ταμείο και ανεξάρτητος φοροεισπρακτικός μηχανισμός), να (ξε)πουλήσει εθνική περιουσία και να (περι)κόψει δαπάνες. Βασική αποστολή που αποδέχτηκε ήταν και είναι η εκπλήρωση των υποχρεώσεων (επιστροφή των δανεικών) της χώρας στους δανειστές της. Από εκεί και έπειτα, το περιθώριο «πολιτικών πρωτοβουλιών», πέραν της προκαθορισμένης ατζέντας, ήταν από στενό έως ανύπαρκτο.

Οι συνέπειες του ξεπουλήματος των υποδομών (π.χ., λιμανιών, τραίνων, ΔΕΗ, νερών, κ.λπ.) μπορούν να αποτυπωθούν από τους προπαγανδιστικούς κυβερνητικούς (και εν γένει νεοφιλελεύθερους) μηχανισμούς ως «εκσυγχρονισμός» και χρηστή διαχείριση των δημόσιων πόρων.

Οι μονάδες καύσης βιορευστών προχωρούν,

Κυβέρνηση-αποκεντρωμένη- φορείς σιωπούν
Η απόλυτη σιωπή για το θέμα των εργοστασίων καύσης βιορευστών απλώνεται πάνω από την πόλη μας. Δήμος και δημοτικοί άρχοντες σιωπούν. Η Αιρετή Περιφέρεια το ίδιο. Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση κρύβεται πίσω από ευτελείς δικαιολογίες.

Κυβέρνηση και τοπικοί εκπρόσωποί της νίπτουν τας χείρας τους ενώ, η κοινωνία της πόλης, καθησυχασμένη από τους πανηγυρισμούς του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ για το "κλείσιμο των εργοστασίων με εντολή Φάμελλου", που δεν έγινε ποτέ, θεωρεί το θέμα λήξαν.
Φωτογραφία του χρήστη Λιμνοθάλλαζα.


Ολόκληρο το κείμενο: https://wp.me/p8yghC-9U  

[--->]

"Ο θρίαμβος της θέλησης" σαν καρικατούρα του αρχέτυπου.


Η λάτρης των ηγετών και της δύναμης, Ζωή Χαλιδιά, συνάντησε τον εαυτό της χωρίς ενοχές, εδώ και χρόνια στο πρόσωπο της καρικατούρας ηγέτη, του ανδρείκελου των αμερικανών που υποδύεται τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, και του οποίου υπήρξε επικοινωνιακή σύμβουλος επί μακρόν.
Τώρα που με τις δολοφονικές πυρκαγιές στην Αττική και τη συνωμοσία συγκάλυψης ευθυνών η μάσκα του Τσίπρα - του καλού παιδιού μόλις 44 χρονών - έπεσε και αποκάλυψε το στυγερό πρόσωπο ενός αδίστακτου, δειλού, βοναπάρτη, εμφανίστηκε η Χαλιδιά από την άμμο που κρυβόταν να συκοφαντήσει την κοινωνική αγανάκτηση.

Με ένα ελεεινό παραλήρημα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιχειρεί να ενοχοποιήσει όλη την κοινωνία που αποσβωλομένη από το ανήκουστο, τον φρικτό θάνατο των 89 μέχρι στιγμής ανθρώπων θύματα των εγκληματικών μεθόδων διαχείρησης της πυρκαγιάς στο Μάτι αλλά και τον απύθμενο κυνισμό της ομάδας που κυβερνάει τη χώρα, αναζητάει να μάθει την αλήθεια και να αποκαλύψει τις ευθύνες.

Σε ένα κείμενο, μνημείο "προβολής" με την ψυχαναλυτική έννοια, μας πληροφορεί λοιπόν οτι "Η πολιτική ενηλικίωση του ΣΥΡΙΖΑ συντελέστηκε όταν αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι ως κυβέρνηση δεν γίνεται να είναι υπηρέτης των επιθυμιών του. Έπρεπε να γίνει υπηρέτης του καθήκοντος."

Μαθαίνουμε λοιπόν οτι κατά τη Χαλιδιά, ενηλικίωση σημαίνει να υπηρετεί κανείς τις επιθυμίες του ισχυρού Άλλου (του καθήκοντος) και όχι όπως νόμιζε πριν (η ίδια) των επιθυμιών του (κι εννοείται όχι των επιθυμιών της κοινωνίας που τον εξέλεξε).

Και καταλήγει λέγοντας " Και λίγη ψυχανάλυση επίσης καλό θα κάνει. Κανέναν μας δεν έβλαψε." καλώντας μας να κάνουμε και λίγη ψυχανάλυση για να κανονικοποιηθούμε όσοι απροσάρμοστοι στην κανονικότητα της αγριότητας.

Η χαλιδιά, βοηθήθηκε πράγματι απ' ό,τι φαίνεται. Συνάντησε επιτέλους τον εαυτό της αδιατάραχτο. Τον πλούτο και την εξουσία χωρίς ενοχές και αντιφάσεις. Και τώρα θα μάθει και τί θα πεί να συναντήσεις τους απέναντι που ως τώρα της δημιουργούσαν αυτή τη σύγχυση όσο μπλεκόταν ανάμεσά τους. Χωρίς ενοχές η ζωή γίνεται περισσότερο ενδιαφέρουσα. Κι επικίνδυνη καμιά φορά.
Εδώ το κείμενο:
https://www.facebook.com/…/a.2090299553…/10160676400290313/…
[--->]