Η λέξη "ντροπή" είναι μάλλον μικρή

 

Dimitris Soultas

Ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος έχασε την ακοή του, όταν στις διαδηλώσεις του Συντάγματος το 2011 μία χειροβομβίδα κρότου-λάμψης έσκασε σε απόσταση αναπνοής από το πρόσωπό του. Παρά το γεγονός ότι έδειξε τη δημοσιογραφική του ταυτότητα ξυλοκοπήθηκε από τα ΜΑΤ. Μετά από επανειλημμένα χειρουργεία και αποθεραπείες είναι σήμερα πιστοποιημένα κατά 90% ανάπηρος και του έχει τοποθετηθεί κοχλιακό εμφύτευμα στο κεφάλι για να μπορέσει να ανακτήσει πολύ μικρό μέρος της ακοής του.

Προσέφυγε στη Δικαιοσύνη και δικαιώθηκε. Του επιδικάστηκε αποζημίωση, πλην όμως το ελληνικό κράτος άσκησε έφεση και ισχυρίζεται ότι αφενός μεν ο Μ. Κυπραίος ακούει, αφετέρου ότι επειδή είχαμε μνημόνια, μια ενδεχόμενη αποζημίωση θα ρίξει τον προϋπολογισμό έξω. Το δεύτερο είναι από τις χυδαιότερες δικαιολογίες για να αρνηθεί το κράτος να αποζημιώσει κάποιον στον οποίον τα όργανά του προκάλεσαν ανεπανόρθωτη βλάβη. Ως προς το πρώτο ας αφήσουμε τον ίδιο τον Μανώλη Κυπραίο να περιγράψει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται:

«Υπάρχουν γνωματεύσεις τριών καθηγητών πανεπιστήμιου ΩΡΛ. Τις αγνόησαν. Αγνόησαν αυτόπτες μάρτυρες. Και επειδή έχω κοχλιακό εμφύτευμα, θεωρούν ότι ακούω. Μπορώ να ακούσω μόνο ανθρώπινη φωνή υπό συνθήκες. Δεν ακούω μουσική, δεν αντέχω να μου μιλάνε πολλοί γιατί είναι θορυβώδες, δεν μπορώ να παρακολουθήσω τηλεόραση και φυσικά πρέπει να βρίσκομαι σε περιβάλλον με πολύ φως για να μπορώ παράλληλα να κάνω και χειλιοανάγνωση».

Η λέξη "ντροπή" είναι μάλλον μικρή για να περιγράψει την αθλιότητα του ελληνικού κράτους.

[---->]