Ο λόγος προφανής

 

H πιο σοβαρή είδηση της χθεσινής ημέρας ήταν ότι το State Department ζήτησε από την Αμερικανική Πρεσβεία να απαιτήσει από την ελληνική κυβέρνηση την ίδρυση Πανεπιστημιακής Αστυνομίας. Ο Γιάνης Βαρουφάκης το ανέδειξε στη Βουλή και μαζί με τον Δημήτρη Κουτσούμπα  έθιξαν το ζήτημα κάνοντας τον απαιτούμενο θόρυβο. Στο παρελθόν είχε κάνει μια αντίστοιχη έρευνα ο Ριζοσπάστης, όπου άνθρωποι από το Deree και άλλα ιδιωτικά κολλέγια πίεζαν προς αυτή την κατεύθυνση. Σε αυτή την κατεύθυνση η Άννα Διαμαντοπούλου από το παρασκήνιο συμβούλευε την Νίκη Κεραμέως και τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη ώστε να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο μοναδικός που δεν ψέλλισε λέξη για τον ρόλο της Αμερικανικής Πρεσβείας και του Αμερικανού Πρέσβη κυρίου Geoffrey Payatt ήταν ο Αλεξης Τσίπρας. Ο λόγος προφανής αν με αθόλωτο μάτι δούμε την τελευταία εξαετία δίχως φόβο και πάθος.

[----->]

Οι εμπειρογνώμονες του κράτους συνέστησαν στην κυβέρνηση να ενσταλάξει το φόβο στον πληθυσμό

 


Σε εισαγωγικά το παρακάτω κείμενο....

"Οι αρνητικές πληροφορίες που διαδίδονται επανειλημμένα μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη δημόσια υγεία με τη μορφή nocebo* και μαζικής υστερίας. Υποστηρίζουμε ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα ψηφιακά μέσα, σε σύνδεση με το κράτος, ενδέχεται να είχαν αρνητικές συνέπειες κατά τη διάρκεια της κρίσης COVID-19. Η προκύπτουσα συλλογική υστερία μπορεί να συνέβαλε σε σφάλματα πολιτικής από τις κυβερνήσεις, που δεν ανταποκρίνονταν στις συστάσεις για την υγεία.... η μαζική υστερία μπορεί να επιδεινωθεί και να ενδυναμωθεί όταν οι αρνητικές πληροφορίες προέρχονται από μια έγκυρη πηγή, όταν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης πολιτικοποιούνται και τα κοινωνικά δίκτυα καθιστούν την αρνητική πληροφορία πανταχού παρούσα. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι αρνητικές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της μαζικής υστερίας επιδεινώνονται από το μέγεθος της κατάστασης."

* nocebo: το φαινόμενο να εμφανίζονται βλάβες χωρίς πραγματική έκθεση σε κίνδυνο. Προκαλείται λόγω ψυχολογικής προδιάθεσης και πίστης ότι θα προκύψει βλάβη. Είναι το αντίθετο του placebo.

Θα ρωτούσε κανείς: ποιος ψεκασμένος υποστηρίζει τέτοιες αστείες θεωρίες συνομωσίας;

Απάντηση: 3 επιστήμονες που δημοσίευσαν μια peer-reviewed μελέτη σε επιστημονικό περιοδικό.

https://www.mdpi.com/1660-4601/18/4/1376/htm

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία που διάβασα στη μελέτη (και δεν το ήξερα) είναι η περιγραφή του περιεχομένου ενός εγγράφου του Υπουργείου Εσωτερικών της Γερμανίας ( https://www.bmi.bund.de/SharedDocs/downloads/DE/veroeffentlichungen/2020/corona/szenarienpapier-covid19.pdf;jsessionid=5F38EA583E3BE1812C7D0CFCC0F5BB2A.1_cid373?__blob=publicationFile&v=6&fbclid=IwAR0wWbaJSTG-HMsGnQHy2CdxEDTef8XnKPSOd-VSA0nd5m_nkH0rkktf04w)

Σύμφωνα με τους συγγραφείς (δεν μιλάω Γερμανικά, γι'αυτό έβαλα το link για όσους μπορούν να το διαβάσουν):

"Οι εμπειρογνώμονες του κράτους συνέστησαν στην κυβέρνηση να ενσταλάξει το φόβο στον γερμανικό πληθυσμό. Προκειμένου να εξαπλωθεί ο φόβος, η εφημερίδα ενέκρινε τρεις στρατηγικές επικοινωνίας. Πρώτον, οι κρατικές αρχές θα πρέπει να τονίσουν τα αναπνευστικά προβλήματα των ασθενών με COVID-19, επειδή τα ανθρώπινα όντα έχουν τον αρχέγονο φόβο του θανάτου από ασφυξία [102.103], ο οποίος μπορεί εύκολα να προκαλέσει πανικό [104]. Δεύτερον, οι ειδικοί τόνισαν ότι ο φόβος πρέπει επίσης να ενσταλάσσεται στα παιδιά, παρόλο που δεν υπάρχει κίνδυνος για την υγεία των παιδιών. Ωστόσο, τα παιδιά θα μπορούσαν να μολυνθούν εύκολα συναντώντας και παίζοντας με άλλα παιδιά. Σύμφωνα με την έκθεση, τα παιδιά πρέπει να ακούνε ότι, όταν μολύνουν τους γονείς και τους παππούδες τους, θα μπορούσαν να υποστούν έναν θλιβερό θάνατο στο σπίτι. Αυτή η επικοινωνιακή συμβουλή είχε ως στόχο να προκαλέσει άγχος και αισθήματα ενοχής."

Δεν υπάρχει λόγος να κάνω εκτεταμένο σχόλιο για όλα αυτά. Θα πω μόνο ότι η πραγματική επιστήμη μας έχει αποχαιρετίσει εδώ και καιρό. Το τί αντιπροσωπεύουν τα ανωτέρω, θα αφήσω τον καθένα να κάνει την προσωπική του κρίση...

Προφανώς πάντως εξηγούν και το φαινόμενο COVID ψύχωσης που έχω αναφέρει πριν αρκετό καιρό.

Από εκεί και πέρα, έκανα ένα σύντομο ψάξιμο για τους συγγραφείς. Ο πρώτος συγγραφέας είναι οικονομολόγος και έχει γράψει βιβλία για το ευρώ, τα small states κ.λπ. και φαίνεται να είναι κατά της παγκοσμιοποίησης. Για τους άλλους δεν βρήκα κάτι ιδιαίτερο. Σε κάθε περίπτωση, καταθέτουν μια οπτική με βάση το κλίμα που αναμφισβήτητα ζούμε. Και μην ξεχνάμε ότι η δημοσίευση είναι peer reviewed, και το συγκεκριμένο περιοδικό συνήθως βάζει τουλάχιστον 3 reviewers για κάθε δημοσίευση.

Προσπαθώ να βρω πάντως σε ποια από τις άπειρες συζητήσεις με το George Sachinis είχα αναφέρει πως από την υστερία περνάμε στο στάδιο της mass hysteria...

[---->]