Χρήστου Δημήτρης
Κατάντημα της
δημοσιογραφίας. Κάτι νεαροί που νομίζουν ότι, επειδή κρατάνε ένα
μαρκούτσι έξω από το Μαξίμου και την Ιπποκράτους, ξέρουν, εκτός από
πολιτική, και όλα τα ενεργειακά θέματα. Έτσι μας ενημέρωναν τις προάλλες
πως η επιλογή του αγωγού ΤΑΡ για τη μεταφορά φυσικού αερίου από το
Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη αναβαθμίζει τον ρόλο της Ελλάδας και επιπλέον
θα δημιουργηθούν 20.000 νέες θέσεις εργασίας! Πού τα βρήκαν όλα αυτά; Σε
ένα non paper
που έλαβαν από το Μαξίμου και το διάβαζαν χωρίς το παραμικρό αίσθημα
ευθύνης. Ούτε φυσικά ελέγχθηκαν από τους, υποτίθεται, έμπειρους
προϊσταμένους τους για τις ανοησίες που μας ξεφούρνιζαν για να δείξουν
ότι η κυβέρνηση όπου να 'ναι θα απογειώσει τη χώρα. Φάε κόσμε μπούρδες
για να μείνουν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος όσο περισσότερο γίνεται στην εξουσία.
ΓΙΑΤΙ τα σημειώνουμε όλα αυτά; Πρώτον, διότι η παραγωγός κοινοπραξία του φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν (η αζέρικη Socar, η βρετανική BP, η νορβηγική Statoil και η γαλλική Total) υπολογίζεται, καλώς εχόντων των υπολογισμών, να φτάσει την παραγωγή των απαραίτητων δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων τον χρόνο περί το 2020. Ο αγωγός ΤΑΡ, που σκοπεύει να κατασκευάσει για τη μεταφορά φυσικού αερίου μέσω Ελλάδας και Αλβανίας στην Ιταλία, είναι χωρητικότητας 16 δισ. κυβικών μέτρων τον χρόνο. Δεύτερον, η Ελλάδα στο συγκεκριμένο έργο είναι απλά φιλοξενούσα χώρα (Host Government Agreement) χωρίς καμία μετοχική συμμετοχή στην εταιρεία του αγωγού TAP (στην οποία μέτοχοι είναι η νορβηγική Statoil 42,5%, η ελβετική AXPO 42,5% και η γερμανική Ε.ΟΝ 15%) που θα κατασκευάσει το δίκτυο, χωρίς η ελληνική κυβέρνηση να έχει κατοχυρώσει έσοδα από τη διέλευση του αγωγού από όλο το βόρειο τμήμα των συνόρων.
ΓΙΑΤΙ τα σημειώνουμε όλα αυτά; Πρώτον, διότι η παραγωγός κοινοπραξία του φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν (η αζέρικη Socar, η βρετανική BP, η νορβηγική Statoil και η γαλλική Total) υπολογίζεται, καλώς εχόντων των υπολογισμών, να φτάσει την παραγωγή των απαραίτητων δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων τον χρόνο περί το 2020. Ο αγωγός ΤΑΡ, που σκοπεύει να κατασκευάσει για τη μεταφορά φυσικού αερίου μέσω Ελλάδας και Αλβανίας στην Ιταλία, είναι χωρητικότητας 16 δισ. κυβικών μέτρων τον χρόνο. Δεύτερον, η Ελλάδα στο συγκεκριμένο έργο είναι απλά φιλοξενούσα χώρα (Host Government Agreement) χωρίς καμία μετοχική συμμετοχή στην εταιρεία του αγωγού TAP (στην οποία μέτοχοι είναι η νορβηγική Statoil 42,5%, η ελβετική AXPO 42,5% και η γερμανική Ε.ΟΝ 15%) που θα κατασκευάσει το δίκτυο, χωρίς η ελληνική κυβέρνηση να έχει κατοχυρώσει έσοδα από τη διέλευση του αγωγού από όλο το βόρειο τμήμα των συνόρων.