Η ποιητική επανάσταση της καθημερινής ζωής
του Γιώργου Μπλάνα
Ήταν κάποτε ένας Ιταλός χαρτογράφος, που τον έλεγαν Αντζελίνο Νταλόρτο. Ο άνθρωπος αυτός συνέβαλε πολύ στην ανάπτυξη της γεωγραφίας και ο πορτολάνος του (Γένοβα, 1325) αποτέλεσε σπουδαίο οδηγό για τους ναυτικούς. Σ' αυτόν τον χάρτη, λοιπόν, εμφανίζεται ένα μυστηριώδες νησί με το όνομα Μπραζίλ. Βρισκόταν στον Ατλαντικό Ωκεανό. Ο χαρτογράφος δεν το είχε επισκεφτεί ποτέ. Συνήγαγε την ύπαρξή του από μεσαιωνικές μαρτυρίες. Έκτοτε, και μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, δεν εγκαταλείφθηκαν ποτέ οι προσπάθειες για την εύρεσή του. Στο μεταξύ, όλο και κάποιες πληροφορίες έφταναν στα λιμάνια. Πότε έλεγαν πως ζούσαν εκεί μεγάλα μαύρα κουνέλια κι ένας μάγος και πότε πως ήταν ένας παράδεισος. Πότε πως ήταν γεμάτο με νεράιδες και ξωτικά και πότε πως το λυμαίνονταν τέρατα.
Μύθος! Ναι, αλλά αυτός ο μύθος έκανε μεγάλα ιστιοφόρα να ταξιδεύουν, με τεράστιο κόστος. Τα ταξίδια αυτά δεν σταμάτησαν ούτε μετά την ανακάλυψη της Βραζιλίας. Το ιστορικό γεγονός δεν μπορούσε να διαλύσει τη γοητεία του μύθου. Θα μπορούσαν κάλλιστα οι θαλασσοπόροι να υποθέσουν πως το μυστηριώδες νησί ήταν μια ασαφής πληροφορία για την ύπαρξη γης στην άκρη του Ατλαντικού. Αλλά ο καλός θαλασσοπόρος κάνει πάντα δύο ταξίδια σε κάθε ταξίδι του. Εμείς γνωρίζουμε το ένα, αυτό για το οποίο μας πείθουν τα γεγονότα.
