Πολλές από αυτές μπήκαν μετά από τις πετρελαϊκές κρίσεις του 1973-1979. Και τότε ένα σορός ψευτοπροφήτες και καταστροφολόγοι μιλούσαν για το τέλος του πετρελαίου μέχρι το 1990 ή 1995... Και πολλοί μηχανολόγοι προσπάθησαν να βρουν λύσεις σε αιολικά και φ/β και ηλιακούς θερμοσίφωνες, και Ισπανικά ηλιοθερμικά με καθρέφτες (τεχνολογία 1960 αγάπες μου). Το ΜΟΝΟ που άλλαξε από το 1979, είναι (α) η αποτελεσματικότητα των φ/β (από μηδαμινή σε μικρή), (β) το κόστος των φ/β (από αστρονομικά υπέρογκο σε επίγεια πανάκριβο, (γ) το μέγεθος των Α/Γ (οι μεγάλες παράγουν στατιστικά περισσότερη ενέργεια από όση καταναλώθηκε για να φτιαχτούν -- αλλά ποτέ δεν μπορούν αιολικά να παράξουν αρκετή χρήσιμη ενέργεια για να κατασκευαστεί έστω και ένα ρουλεμάν Α/Γ (αν σκεφτείτε ότι τα αιολικά παράγουν τυχαίο ρεύμα, και τα χυτήρια και η μεταλλουργία δεν ...αστειεύονται)...
Και αυτές είναι επουσιώδεις αλλαγές. Αυτό που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ άλλαξε είναι ο γερμανικός νόμος EEG, αυτός με τις ταρίφες, που λέει "δώστε τους όσα τους λείπουν για να κονομάνε", που όσο υπάρχουν ορδές ηλιθίων (και διεφθαρμένων) θα είναι η σημαντικότερη εξαγωγή της Γερμανίας (Γερμανός το είπε αυτό, όχι εγώ).
Και, όπως θα περίμενα από επιδοτούμενες απάτες, ακόμα και αυτή η αξία του σκραπ, είναι μικρότερη από το κόστος αποξήλωσης. Μπετά, μία σιδηροσωλήνα και γρανάζια και μαγνήτες στα 100 μέτρα ύψος. Το φάϊμπεργκλας είναι άχρηστο. Σαβούρες από το παρελθόν, σε σημερινούς σκουπιδότοπους. Αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει την ΡΑΕ ή το ΥΠΕΚΑ. Αυτοί ακούνε μόνο τι λένε οι Περιστεροκοπελουζομυτιληναίοι, και τα Γερμανικά αφεντικά.
[--->]
