Χαρήκαμε και πανηγυρίζουμε, που σύμφωνα με τα αποτελέσματα της
Τοξικολογικής Εξέτασης του Ζακ, δεν ανιχνεύθηκαν ναρκωτικές ουσίες και
συγκεκριμένα καμία από τις πέντε κατηγορίες (Οπιούχα, Κοκαίνη/Μεταβολίτες,
Αμφεταμίνες/Μεταμφεταμίνες, Βενζοδιαπεζίτες, Μεθαδόνη/Μεταβολίτες).
Και τώρα κάθομαι και αναρωτιέμαι το γιατί της τόσης χαράς;
Μήπως γιατί καταρρέει το σενάριο της Ασφάλειας και των μμε;
(πρεζόνι με μαχαίρι μπήκε για να ληστέψει).
Αυτό όμως σημαίνει, ότι, είτε ήταν αποδεκτό, είτε, ότι υπήρχε
φόβος να επαληθευτεί.
Και ναι! αυτό είναι ένα καθοριστικό στοιχείο για την
δικονομική αντίκρουση ισχυρισμών των κατηγορουμένων και την ενίσχυση της
κατηγορίας.
Αλλά και αν ο Ζακ ήταν τίγκα σε όλες τις παραπανω ουσίες, αυτό
θα αναιρούσε σε τίποτα τη βάρβαρη δολοφονία του;
Ο Ζακ, είτε "καθαρός", που αποδείχθηκε, είτε
"πρεζόνι τελειωμένο", αν προέκυπταν στοιχεία, απλά δολοφονήθηκε
ψυχρά.
Ο Ζακ υπήρξε θύμα της ανθρώπινης θηριωδίας, του κοινωνικού
φασισμού της κρατικής βίας και καταστολής.
Και ως τέτοιο θύμα μας συγκλόνισε.
