ΤΙΝΑ κάνουμε ;

Τους έκανε να παραμιλάνε  (τους εφοπληστές)


Τι προβλέπει, μεταξύ πολλών άλλων, το προσχέδιο του αναθεωρημένου Μνημονίου :


 Για το θέμα των φοροαπαλλαγών των ελλήνων εφοπλιστών,έγραψαν και είπαν :
# # Σύμφωνα με τις διεθνείς αναλύσεις  από το 2002 και ύστερα τουλάχιστον 140 δισεκατομμύρια ευρώ της εφοπλιστικής βιομηχανίας δεν έχουν φορολογηθεί , πράγμα που εάν γινόταν θα μείωνε δραστικά τις οικονομικές υποχρεώσεις της υπερχρεωμένης Ελλάδας ( Spiegel, Anger with Greek Ship-owners on the Rise, 14/6/2014).












Και μια σκοτεινή πλευρά του ζητήματος :






Το κομπιούτερ του Γκοντό





 Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ
Τεχνολογική  εξέλιξη, εξορθολογισμός, ανεργία

του Robert Kurz
Επικρατεί μια αφελής άποψη, που έχει,όμως, κάποια βάση, σχετικά με την παραγωγικότητα : όσο αυτή αυξάνεται, αυτό πιστεύει ο κοινός νους, τόσο περισσότερο ανακουφίζει την καθημερινότητα μας. Αύξηση της παραγωγικότητας σημαίνει παραγωγή περισσότερων αγαθών με λιγότερη εργασία. Ωραία δεν ακούγεται; Ωστόσο, στην εποχή μας  με την αύξηση της παραγωγικότητας, πέρα από το ότι παράγεται μια υπερβολική ποσότητα αγαθών, φαίνεται ότι δημιουργείται και μια χιονοστιβάδα ανεργίας και φτώχειας.

Η πολιτική ως τεχνική πρόκλησης συγκίνησης



του Νίκου Χαραλαμπίδη


Ξαναδιαβάζοντας· Το αδιέξοδο Άνταμ Σμιθ*του Μισεά, μου φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμο -για την κατανόηση αυτού που βιώνει η χώρα- το εδάφιο που αναφέρεται στον χειρισμό της κοινωνικής συνείδησης από πλευράς των κυρίαρχων τάξε­ων με αποκλειστικό στόχο, από μεριάς τους, την άρνηση των ανισοτήτων που στηρίζουν την προνομιακή θέση τους : 

«Αναμφίβολα ένα τέτοιο σύστημα εξηγεί, μεταξύ άλλων, τον παράδοξο ρόλο που παί­ζει, για την αποενοχοποιημένη συνείδηση των σύγχρονων προνομιούχων τάξεων, η φιλανθρωπική συμπάθεια για τον "απο­κλεισμένο", είτε αυτός είναι άστεγος, είτε "χωρίς χαρτιά", είτε "νέος των προαστίων", είτε οτιδήποτε άλλο. 

Διότι ο αποκλεισμένος, εάν του παραχωρήσουμε το μονοπώλιο της θεμιτής δυστυχίας, παρουσιάζει ένα διπλό πλεονέκτημα: πρώτον, διότι έτσι εντάσσεται σε μία, εξ ορισμού, μειοψηφική κατηγορία (γεγονός που περιορίζει αμέσως το πεδίο της αδικίας και, ως εκ τούτου, και εκείνο της ένοχης συνείδησης) και δεύτερον, και σπουδαιότερο, διότι η ύπαρξη του και μόνο επιτρέπει να μετακινηθεί, αυτομάτως, προς την πλευρά των πλούσιων και προνομιούχων, το σύνολο των κανονικών εργαζομένων που περιλαμβάνονται στο σύστημα της καπιτα­λιστικής εκμετάλλευσης».