Αποκαλυπτικός ο Ντράγκι: Συστήνει αναθεώρηση Συντάγματος και εκλογικής νομοθεσίας *



Από όσα  ακούστηκαν, αλλά και από όσα δεν ακούστηκαν, στο πρώτο Συμβούλιο του Κράτους (ΣτΜ.συμβουλευτικό όργανο του Προέδρου της Δημοκρατίας) υπό τον Μαρτσέλο Ρεμπέλο ντε Σόουζα (ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ΣτΜ) οι  εκπλήξεις ήταν πολλές,και το Συμβούλιο μάλιστα ήταν αρκετά αποκαλυπτικό.

Ο ειδικός προσκαλεσμένος, Μάριο Ντράγκι, έκανε μεγάλη εντύπωση με την έντονα πολιτική ομιλία του στο Παλάτι του Μπελέμ, ενώ ο πρωθυπουργός Αντόνιο Κόστα εξέπληξε πολλούς συμβούλους με την έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με το Πρόγραμμα Σταθερότητας που ήταν και ένα από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης.

Η παρέμβαση του Προέδρου της Κεντρικής Τράπεζας δημοσιοποιήθηκε ενώ ο Ντράγκι μιλούσε ακόμα στα μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας, και ένα από τα βασικά σημεία της ομιλίας του ήταν η υπεράσπιση των μεταρρυθμίσεων που υλοποίησε η προηγούμενη κυβέρνηση και η προτροπή του στη σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο να μην αλλάξει κατεύθυνση αλλά να τις συνεχίσει.

Το μεγαλύτερο, όμως, ενδιαφέρον είχε η συζήτηση που ακολούθησε - δύο ώρες ερωτοαπαντήσεων – όπου ο ευρωπαίος ηγέτης αποκάλυψε τις σκέψεις του. Ο Μάριο Ντράγκι αναφέρθηκε σε αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο Σύνταγμα και τους εκλογικούς νόμους, αν και όχι άμεσα ή αποκλειστικά στην Πορτογαλία. Ενώ στην αρχική του παρέμβαση υποστήριξε ότι «η βελτίωση της λειτουργίας της αγοράς εργασίας εξακολουθεί να έχει μεγάλη σημασία», και ότι αποτελεί «μεγάλη πρόκληση για την Πορτογαλία», στις απαντήσεις που ακολούθησαν υποστήριξε ότι τα εθνικά Συντάγματα, πολλές φορές, στέκονται εμπόδιο σε μεταρρυθμίσεις όπως αυτές.

Και όχι μόνο αυτό. Μεταξύ των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που ο Πρόεδρος της ΕΚΤ κρίνει ως απαραίτητες, πέρα από την αναμενόμενη μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό  (που είναι και άμεσης προτεραιότητας),  στη δικαιοσύνη και στην εκπαίδευση, είναι και η αλλαγή της εκλογικής νομοθεσίας, λαμβάνοντας υπόψη τα ζητήματα διακυβέρνησης.

Αυτό βέβαια το έκανε με λεπτό τρόπο, χωρίς να αναφερθεί σε συγκεκριμένες χώρες ή ποιες αλλαγές υποστηρίζει. Πάντως το μυαλό όλων στην αίθουσα  πήγε  σε χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία, που ίσως χρειαστούν ένα εκλογικό σύστημα που θα κάνει πιο εύκολο το σχηματισμό κυβέρνησης πλειοψηφίας, ακόμα και όταν τα αποτελέσματα των εκλογών δεν είναι προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο Ντράγκι εξέπληξε τους παρευρισκόμενους ερωτώμενος επανειλημμένα σχετικά με συγκεκριμένα προβλήματα του τραπεζικού τομέα και του ελλείμματος, αναφέρθηκε σε αυτά με ένα πιο αυστηρά πολιτικό τρόπο και πάντα με μεγάλη οξυδέρκεια και διορατικότητα. Συμβιβάζοντας τον τόνο των απαντήσεων με την πολιτική ευαισθησία των παρισταμένων άφησε να εννοηθεί ότι η απόφαση βρίσκεται στο χέρι των ψηφοφόρων κάθε χώρας, αν και δεν παρέλειψε να τονίσει ποιες  προτεραιότητες θεωρεί ότι πρέπει να εξεταστούν.

Στο δεύτερο μέρος της συνάντησης - χωρίς την παρουσία του Προέδρου της ΕΚΤ και του Διοικητή της Τράπεζας της Πορτογαλίας, ο οποίος δεν παρενέβη σε κανένα σημείο της συζήτησης – οι προβολείς έπεσαν στον Αντόνιο Κόστα. Αλλά και ο πρωθυπουργός δεν αναφέρθηκε καθόλου σχεδόν σε ένα από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης: ελάχιστα πράγματα για το Πρόγραμμα Σταθερότητας, με τη δικαιολογία ότι βρισκόντουσαν σε εξέλιξη δύσκολες διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες, ειδικά για τις μεθόδους υπολογισμού του δημόσιου ελλείμματος – που είναι και το ζητούμενο για το αν η Πορτογαλία  καταφέρει να απεμπλακεί από τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος.

Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση θεωρεί ότι έχουν ολοκληρωθεί οι διαβουλεύσεις στην αριστερά σχετικά με το προς έγκριση έγγραφο του Συμβουλίου των Υπουργών της 21ης
​​Απριλίου το οποίο θα συζητηθεί στο Κοινοβούλιο στις 27 - λίγες ημέρες πριν αποσταλεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή – στην αίθουσα έγινε αισθητή η έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με το θέμα  αυτό, κάτι που οδήγησε μέλη του Συμβουλίου του Κράτους να ερμηνεύσουν τη σιωπή ως ένδειξη ενός δύσκολου συμβιβασμού μεταξύ Βρυξελλών και  κομμάτων της αριστεράς που υποστηρίζουν το σοσιαλιστικό κόμμα στο Κοινοβούλιο.

Ενδιαφέρουσα ήταν και η σύντομη εναρκτήρια ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος θεωρεί την παρουσία του Ντράγκι, και τα θέματα της ημερήσιας διάταξης ως θεμελιώδους σημασίας στον καθορισμό των επικείμενων νόμων του κρατικού προϋπολογισμού της χώρας, που  θα υπογράψει ... ή όχι.

 [--->] 


* Καλά, μην ανησυχείτε, αυτά δεν περνάνε εδώ

Να που σε κάτι έχει δίκιο κι η Κριστίν Λαγκάρντ



Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου


Απεχθάνομαι το ΔΝΤ όσο και το 80% των Ελλήνων που, κατά την τελευταία δημοσκόπηση, επιθυμεί διακαώς την έξωσή του από την μνημονιακή μας επιτήρηση. Αν και αυτό δεν είναι καμιά παγκόσμια πρωτοτυπία. Δεν έχει υπάρξει χώρα από την οποία το ΔΝΤ έχει αποχωρήσει μετ’ επαίνων, αφού προηγουμένως τη μετέτρεψε σε κοινωνικό και οικονομικό ερειπιώνα.

Ωστόσο, απ’ αυτήν την κοινοτοπία προκύπτει ένα ερώτημα: πόσο διαφορετικά θα ήταν τα αποτελέσματα των μνημονίων αν είχαν επιβληθεί από μιαν αμιγώς ευρωπαϊκή τρόικα, χωρίς τον δανεισμό και την τεχνογνωσία του ΔΝΤ;
Το ερώτημα έχει αποκτήσει πολιτική και όχι απλά θεωρητική υπόσταση από τη στιγμή που η κυβέρνηση συντηρεί την καμπάνια «έκθεσης» του ΔΝΤ ως του κακού μπάτσου της αξιολόγησης, παρ’ ότι ταυτόχρονα κάνει υποχωρήσεις επί υποχωρήσεων για να προσεγγίσει τις απαιτήσεις του. Και προφανώς θα κάνει κι άλλες στον δρόμο προς την Ουάσιγκτον.

Πάνω σ’ αυτό το ερώτημα συνεχίστηκε ακόμη και χθες το άτυπο δημόσιο debate κυβέρνησης και ηγεσίας του ΔΝΤ.

Ούτε καν φύλλο συκής



 Το καταλάβαμε. Για το επόμενο διάστημα το πρόγραμμα έχει «πόλεμο κατά της διαπλοκής». Πρωί, μεσημέρι, βράδυ.

Μπορεί να παρακολουθήσουμε την προαναγγελθείσα καρατόμηση του Ψυχάρη. Θα μάθουμε όλα τα αίσχη του Παπασταύρου. Θα χορτάσουμε διαρροές, προϊόντα υποκλοπής, δικογραφίες. Θα κάνουμε ήρωα τον άνθρωπο που φρόντισε να μην μάθουμε ποτέ την αλήθεια για τις υποκλοπές και τις απαγωγές Πακιστανών.

Μόνο που δεν είναι καν φύλλο συκής για το ασφαλιστικό και το νέο γύρο ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας. Αυτό ήταν η ανθρωπιστική στάση στο προσφυγικό. Και τελείωσε οριστικά με την αποδοχή της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, τα κλειστά σύνορα, τα κέντρα κράτησης, τις επαναπροωθήσεις.

Πλέον το μόνο που θα προσφέρεται θα είναι ένα φτηνό θέαμα «κάθαρσης», με συμβολικές θυσίες παικτών τελειωμένων από καιρό, ενώ τα πραγματικά αφεντικά θα παραμένουν αφεντικά και θα κάνουν δουλειές ανενόχλητα. Και όποτε το θυμούνται, θα κάνουν και καμιά «φιλανθρωπία».

Και πίσω από τις κουίντες θα συνεχίζονται οι πραγματικές ανθρωποθυσίες. Προσφύγων, συνταξιούχων, μισθωτών, νέων…
Όμως, τι σε νοιάζει; Στην τηλεόραση θα βλέπεις πόλεμο «κατά των συμφερόντων».