«ΓΑΜΗΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ»

 

Όταν λοιπόν, συνάδελφοι, στην επόμενη πορεία θα ακούσουμε «γαμημένοι δημοσιογράφοι», ή «μπάτσοι, τιβί, νεονάζι κτλ» να μην απορήσουμε. Είναι για δημοσιεύματα σαν αυτό εδώ, είναι για τη βρωμιά που κουβαλάει η δουλειά μας όπως κατάντησε, να ζέχνει από χιλιόμετρα. Και δεν το γράφω για τους συντάκτες του (ανυπόγραφου) δημοσιεύματος, έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν θα καταλάβουν. Το γράφω για όλους εμάς, τους υπόλοιπους του κλάδου, που δεν θα βγούμε δημόσια να αντιδράσουμε.

 

Σε αυτό το δημοσίευμα βιάζεται βάναυσα τουλάχιστον 10 φορές η αλήθεια και καθοδηγείται με τρόπο προκλητικό η κοινή γνώμη:

 

1 – Καταρχάς ο τίτλος: Το σημαντικό είναι ότι ο 20χρονος ήταν σεσημασμένος (χωρίς καν να αναφέρεται γιατί). Δεν ήταν το σημαντικό ότι ήταν άοπλος. Ούτε ότι ήταν μόλις 20 χρονών. Ενώ η λέξη «ανθρωποκυνηγητό» για τον τρίτο που διαφεύγει προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη απαξία και τρόμο για τους… ειδεχθείς εγκληματίες.

 

2 – Αν και έχει ήδη κυκλοφορήσει ευρέως το βίντεο όπου οι αστυνομικοί αναφέρουν στον ασύρματο πως ΔΕΝ υπάρχει τραυματίας αστυνομικός, στο μότο του θέματος αναφέρεται (ψευδώς) πως υπάρχουν 7 τραυματίες αστυνομικοί. Αναφέρεται και ο τραυματίας από τους επιβάτες μόνο που παραλείπεται η λεπτομέρεια ότι αυτός είναι τραυματίας από τις σφαίρες των αστυνομικών.

 

 

3 – Μόνο φτάνοντας στη δεύτερη παράγραφο (και όχι φυσικά στον τίτλο) διευκρινίζεται ότι ο 20χρονος είχε συλληφθεί «για κλοπές». Ενώ από τον τίτλο το γενικώς «σεσημασμένος» αφήνει τη φαντασία να οργιάσει – μπορεί π.χ. να σημαίνει και φονιάς, βιαστής και ό,τι άλλο ιδιαζόντως ειδεχθές.

 

4 – Στην περιγραφή του περιστατικού, μετά τον εμβολισμό των μηχανών της ΔΙΑΣ αναφέρεται πως «ακολούθησε μεγάλος αριθμός πυροβολισμών», που δίνει την εικόνα πυροβολισμών και από τις δύο πλευρές, τη στιγμή που ΟΛΟΙ οι πυροβολισμοί (πάνω από 30) ήταν ΜΟΝΟ από τους αστυνομικούς.

 

5 – Στην ίδια παράγραφο περιγράφεται πως ο 20χρονος «τραυματίστηκε θανάσιμα».  Πώς τραυματίστηκε; Μήπως μόνος του, μήπως από τον συνεπιβάτη ή μήπως σκοτώθηκε από τους αστυνομικούς; Αμέσως μετά την αναφορά στον νεκρό προστίθεται ξανά η αναφορά στους (ανύπαρκτους) τραυματίες αστυνομικούς, που αυτή τη φορά γίνονται 8 αντί για 7 που ήταν στην αρχή του κειμένου.

 

 

 

6 – Η επόμενη παράγραφος, ξεκινά με τη σημαντική πληροφορία ότι ο νεκρός έχει δεχτεί περισσότερες από μία σφαίρες στο σώμα του και πάλι χωρίς να διευκρινίζεται από ποιον (αν και είναι γνωστό). Γρήγορα όμως  και χωρίς να αλλάξει η παράγραφος πάμε παρακάτω για να μάθουμε τρεις φορές το ίδιο πράγμα με εμφανή την αγωνία του συντάκτη να μας ενημερώσει πως η δίωξη των αστυνομικών γίνεται μόνο για τυπικούς λόγους και στην ουσία για τα μάτια του κόσμου.

 

7 – Μαθαίνουμε λοιπόν για την παρέμβαση εισαγγελέα που θα διερευνήσει «ως είθισται» αν οι αστυνομικοί ενήργησαν βάσει των κανόνων. Και αμέσως μετά ότι οι αστυνομικοί συνελήφθησαν «σύμφωνα με την πάγια διαδικασία». Και για να μην έχετε καμία αμφιβολία και να το εμπεδώσετε στο τέλος της ίδιας παραγράφου μαθαίνουμε ότι στους αστυνομικούς «θα ασκηθεί δίωξη για ενδεχόμενο δόλο. Ωστόσο, η συγκεκριμένη αποτελεί μία πάγια διαδικασία σε ανάλογες περιπτώσεις».

 

8 – Επίσης, παραλείπεται εντέχνως και προκλητικά η λέξη «ανθρωποκτονία» καθώς προφανώς η δίωξη δεν είναι «για ενδεχόμενο δόλο» αλλά για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο.

 

9 – Στην επόμενη παράγραφο, που προαναγγέλλει το βίντεο, στην ουσία υποδεικνύεται στον θεατή που θα το παρακολουθήσει τι πρέπει να νιώσει.. Όχι την απαξία για τους εν ψυχρώ πυροβολισμούς και εντέλει τη δολοφονία αλλά γενικώς για την αγωνία των κατοίκων αφού γίνεται λόγος για «κατάσταση πανικού που επικράτησε στην περιοχή, με τους κατοίκους να παρακολουθούν έντρομοι όσα διαδραματίζονταν έξω από τα σπίτια τους». Επίσης, για άλλη μια φορά γίνεται αναφορά γενικά στους «πυροβολισμούς που ακολούθησαν» χωρίς να αναφέρεται ποιοι πυροβολούσαν ενώ αναφέρεται πως «κόσμος τρέχει στους δρόμους για να καλυφθεί από τα πυρά» (ποιων;)

 

 

 

10 – Το γεγονός ότι μια γυναίκα (πιθανότατα αυτή που τραβάει το βίντεο) ακούγεται να λέει κλαίγοντας «τα παιδιά, τα παιδιά» δεν κρίνεται άξιο λόγου στο κείμενο περιγραφής. (σ.σ. Με λίγη ακόμα προσπάθεια ο συντάκτης θα μπορούσε να φανταστεί πως η γυναίκα, με τον όρο «παιδιά» εννοεί τους αστυνομικούς αλλά μάλλον αυτό κρίθηκε πολύ τραβηγμένο και θα μας παίρνανε χαμπάρι…).

 

Ασφαλώς αυτό το… ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος δεν είναι το μοναδικό δείγμα τέτοιας δημοσιογραφίας. Αυτής που από την πρώτη στιγμή μιας έντασης βιάζεται να δικαιώσει τους θύτες και να καθοδηγήσει τον τρόπο σκέψης της κοινωνίας. Όλα τα παραπάνω είναι μόνο ένα μικρό δείγμα του γιατί μας βρίζει ο κόσμος στους δρόμους και τουλάχιστον, συνάδελφοι, αν δεν κάνουμε τίποτα για να το αλλάξουμε, τουλάχιστον να μην απορούμε…

[---->]

Ευχαριστούμε κε Καθηγητά...

 

Ενδιαφέροντα τα στοιχεία που παρουσίασε ο καθηγητής Τσιόδρας προχθές για το πρόγραμμα εμβολιασμού. Μίλησε για τα οφέλη του εμβολιασμού, έδειξε διαγράμματα, καμπύλες και γενικά προσπάθησε να πείσει όσους είναι επιφυλακτικοί ακόμα απέναντι στο εμβόλιο. Το αν αυτά που είπε θα πιάσουν τόπο και θα ξαναγεμίσουν τα άδεια εμβολιαστικά κέντρα θα φανεί τις επόμενες μέρες. Η ουσία είναι αλλού.

Καταρχήν, η ομιλία του είχε μία πολύ γνώριμη γεύση, τουλάχιστον σε όσους έχουν σπουδάσει Ιατρική. Ήταν βαρετή. Πολύ βαρετή. Σαν αυτά τα "μαθήματα" που κάνουν ορισμένοι καθηγητές κάτι παγωμένα πρωινά μέσα στις αίθουσες σεμιναρίων των κλινικών, όπου στοιβαγμένοι φοιτητές, ειδικευόμενοι, επιμελητές και λοιπό προσωπικό καλούνται - μάλλον υποχρεώνονται - να παρακολουθήσουν με την τσίμπλα στο μάτι.

Σε αυτά τα "μαθήματα" βαριούνται οι πάντες αλλά όλοι παριστάνουν οτι παρακολουθούν με ενδιαφέρον. Κάποιοι κρατούν σημειώσεις, άλλοι κάνουν οτι κρατούν σημειώσεις αλλά ζωγραφίζουν ενώ οι πιο ορεξάτοι γνέφουν καταφατικά όποτε ο καθηγητής ρωτάει "καταλάβατε;". Στις μπροστά σειρές κάθονται οι πιο άτυχοι (ή οι πιο φιλόδοξοι) ενώ άμα είσαι κωλόφαρδος βρίσκεις καρέκλα στη γαλαρία. Εκεί μπορείς με την άνεση σου να σκεφτείς τους ασθενείς σου, τις εισαγωγές από τα επείγοντα της προηγούμενης ημέρας, να πεις ένα χαμηλόφωνο αστείο για την γραβάτα του καθηγητή στον νοσηλευτή ή να σκρολάρεις στο κινητό. Όταν κάποια στιγμή κλείνουν τα φώτα για να φαίνεται καλύτερα ο προτζέκτορας, ορισμένοι παίρνουν έναν σύντομο υπνάκο. Με το που τελειώσει το "μάθημα" συνήθως πέφτει ένα ξέπνοο χειροκρότημα - λες και επρόκειτο για performance και όχι για επιστημονική ενημέρωση - και γίνεται μία ερώτηση για το ξεκάρφωμα. Ευχαριστούμε κύριε Καθηγητά για το μάθημα...

Όμως, ο καθηγητής Τσιόδρας στον επιστημονικό μονόλογο του (κι αυτό γιατί δεν υπήρχαν ερωτήσεις μετά τις ανακοινώσεις) πήγε ένα βήμα παραπέρα. "Χάρη στα εμβόλια αποφεύχθηκαν 8.400 θάνατοι", είπε ο καθηγητής χρησιμοποιώντας πολλαπλές πηγές τεκμηρίωσης και φυσικά δεν έχουμε κανένα λόγο να μην τον πιστέψουμε.

Γιατί δεν μας λες κε Καθηγητά και πόσοι θάνατοι θα είχαν αποσοβηθεί αν είχε ενισχυθεί το ΕΣΥ από τους πρώτους μήνες του 2020; Αν είχε στηθεί μία στοιχειώδης πρωτοβάθμια περίθαλψη, πόσοι πολίτες δεν θα είχαν καταλήξει στις ΜΕΘ; Πες μας κε Καθηγητά, τι λένε οι έρευνες σου; Πόσοι ηλικιωμένοι (για τους οποίους έκλαιγες πέρυσι) θα είχαν σωθεί και θα βρίσκονταν τώρα με τα εγγονάκια τους αν η κυβέρνηση δεν άνοιγε τον τουρισμό εντελώς χύμα δύο σερί χρονιές; Αν ο εργαζόμενος κόσμος δεν αναγκαζόταν να στοιβάζεται στα λεωφορεία, στον ηλεκτρικό ή στο μετρό; Αν είχαν υποχρεωθεί οι εργοδότες να πάρουν μέτρα για την προστασία των υπαλλήλων τους στους χώρους δουλειάς; Πόσοι θα είχαν σωθεί μέχρι τα Χριστούγεννα, κε Καθηγητά, αν δεν είχε διώξει η κυβέρνηση 8.500 υγειονομικούς από το ΕΣΥ; Τι γνώμη έχουν οι καμπύλες Kaplan Meier για τον κοινωνικό διαχωρισμό και το green pass που έχουν οδηγήσει σε γεμάτα clubs όπου οι εμβολιασμένοι είναι ο ένας πάνω στον άλλο; Πόσους θανάτους θα κοστίσει αυτή η πολιτική μέχρι την άνοιξη; Τι λέει η μέθοδος Monte Carlo και η Poisson για αυτά τα ερωτήματα κε Καθηγητά;

Οι καμπύλες, όμως, και οι μαθηματικές κατανομές δεν μιλούν από μόνες τους. Αντίθετα με τους επιστήμονες που γλώσσα έχουν και μπορούν να επιλέξουν τι θα κάνουν με αυτήν. Ή να μιλήσουν. Ή να σωπάσουν. Ή ακόμα χειρότερα να την χρησιμοποιήσουν για να γλύψουν την Εξουσία που τους θρέφει και τους δίνει στασίδι κάθε βράδυ στα δελτία ή κονδύλια για έρευνες.

Και δεν είναι καθόλου τυχαίο το πώς αυτοπαρουσιάστηκε ο καθηγητής στην έναρξη της ομιλίας του. "Είμαι σήμερα εκτάκτως κοντά σας σαν εκπρόσωπος της Επιστήμης...". Εδώ, η σημειολογία έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ο Καθηγητής ομιλεί προς την κοινωνία όχι ως εκπρόσωπος κάποιου Ιατρικού Συλλόγου ή άλλου θεσμικού φορέα ή έστω κάποιας επιτροπής που έχει διορίσει το Υπουργείο Υγείας αλλά ως "εκπρόσωπος της Επιστήμης". Οποιοσδήποτε, λοιπόν, αμφισβητήσει τα λεγόμενα του καθηγητή ή έστω θέσει κάποια ερωτήματα δεν αμφισβητεί τον Τσιόδρα αλλά την ίδια την Επιστήμη. Οποιοσδήποτε αναρωτηθεί ή κρατήσει μία πισινή δεν κάνει πλέον αντιπολίτευση στην κυβέρνηση αλλά στρέφεται ενάντια στον ίδιο τον Ορθό Λόγο, ενάντια στα Δεδομένα και τα Επιστημονικά Τεκμήρια.

Κε Καθηγητά, η θλιβερή αλήθεια είναι άλλη. Όσα διαγράμματα και να χρησιμοποιήσεις, όσες καμπύλες και κατανομές και να μας υποδείξεις με το "laser point" σου δεν μπορείς να κρύψεις την πραγματικότητα: ομιλείς σαν εντεταλμένος εκπρόσωπος της Κυβέρνησης και της Εξουσίας.

Πριν από 80 χρόνια, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ στο έργο του "Η ζωή του Γαλιλαίου" βάζει τον Γαλιλαίο να απολογηθεί για την στάση του να απαρνηθεί μπροστά στους ιεροεξεταστές τη θεωρία του ως αιρετική και λαθεμένη, αποδεχόμενος οτι η Γη είναι επίπεδη και ακίνητη. Λέει ο Μπρεχτ (μέσω του Γαλιλαίου):

"Η άσκηση της Επιστήμης χρειάζεται σπάνιο κουράγιο… Πιστεύω πως μοναδικός σκοπός της Επιστήμης είναι τούτος: ν’ αλαφρώσει τον μόχθο της ανθρώπινης ύπαρξης. Αν οι επιστήμονες περιορισθούν να σωρεύουν γνώσεις πάνω σε γνώσεις, μόνο και μόνο για τη χαρά της γνώσης, η Επιστήμη δεν θα είναι πια παρά μια θλιβερή σακάτισσα. Οι καινούργιες μηχανές σας δεν θα χρησιμεύουν παρά για καινούργια μαρτύρια. Με τον καιρό, μπορεί ν’ ανακαλύψετε ό,τι υπάρχει για ν’ ανακαλυφθεί κι ωστόσο, η πρόοδός σας θα σας χωρίζει όλο και πιο πολύ απ’ την Ανθρωπότητα. Η άβυσσος ανάμεσα σε κείνην και σε σας μπορεί μια μέρα να γίνει τόσο βαθιά που, στη χαρούμενη κραυγή σας για μια καινούργια κατάκτηση, ν’ αποκριθεί μια κραυγή φρίκης απ’ όλη την οικουμένη.

Παράδωσα τη γνώση μου στους άρχοντες και στους αφεντάδες, για να τη μεταχειριστούν αυτοί, για να μην τη μεταχειριστούν, για να την κακομεταχειριστούν, ανάλογα με τους σκοπούς τους και μόνο. Όποιος κάνει αυτό που έκανα εγώ, δεν έχει πια θέση στη χορεία των ανθρώπων της Επιστήμης."

Κλαπ, κλαπ, κλαπ

Ευχαριστούμε κε Καθηγητά...

[----->]