“Τα
αιολικά πάρκα μειώνουν την εκπομπή ρύπων και αναχαιτίζουν το φαινόμενο
του θερμοκηπίου”, “από τα αιολικά πάρκα προκύπτουν οικονομικά οφέλη για
τις τοπικές κοινωνίες”, “τα νοικουριά θα απολαμβάνουν φτηνό ρεύμα και θα
δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας”: Στο άρθρο “Wind farms are redundant” ο
Mark Duchamp -περιβαντολλόγος, ορνιθολόγος, πρόεδρος του Save the
Eagle International (διεθνής πλατφόρμα ορνιθολόγων και συλλογικοτήτων
που είναι αφιερωμένες στη προστασία των πουλιών), πρόεδρος της
αντικομφορμιστικής ΜΚΟ World Council for Nature και
διευθύνων σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Πλατφόρμας κατά των Αιολικών Σταθμών
(EPAW)- καταρρίπτει ένα προς ένα τα επιχειρήματα που αναπαράγοναι από
τους υποστηρικτές των αιολικών βιομηχανικών σταθμών παραθέτοντας
ταυτόχρονα σημαντικές πηγές ενημέρωσης για κάθε ένα από τα ζητήματα που
συζητά. Για να διαβάσετε το άρθρο στα αγγλικά πατήστε εδώ: http://www.iberica2000.org/Es/Articulo.asp?Id=4540. Αναδημοσίευση από το www.kandanos.eu.
Τα αιολικά πάρκα είναι περιττά.
Μια λεπτομερής ανάλυση της υποτιθέμενης εξοικονόμησης καυσίμων και CO2. Το σκεπτικό πίσω από τον ενθουσιασμό των πολιτικών μας για την αιολική ενέργεια και για άλλες ανενεώσιμες πηγές ενέργειας που δε βασίζεται σε αντικειμενική ανάλυση. Εδώ δε θα κάνουμε υποθέσεις για τις πολιτικές ατζέντες ή για τη διεφθαρμένη συμπεριφορά, αλλά απλά θα εξηγήσουμε γιατί οι αιολικοί σταθμοί δεν έχουν κανέναν χρήσιμο σκοπό.
Μετάφραση: Ντάνιελ Στεφανάκης, Λένα Νικολοπούλου
Ο ενθουσιασμός των πολιτικών για την αιολική καθώς και τις άλλες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν έχει ως βάση την αντικειμενική ανάλυση.
Εδώ δεν θα σταθούμε στις πολιτικές σκοπιμότητες ή την διαφθορά αλλά απλά θα εξηγήσουμε γιατί τα αιολικά πάρκα δεν προσφέρουν τίποτε.
Στις Δυτικές χώρες, η δημόσια πολιτική για την ενέργεια βασίζεται στο ακόλουθο θεμελιώδες αξίωμα: τα αιολικά πάρκα αποτελούν μια ώριμη τεχνολογία για την παραγωγή ενέργειας και είναι ανταγωνιστικά. Αν όμως είναι ανταγωνιστικά τότε γιατί απαιτούν πανάκριβες επιδοτήσεις, είτε άμεσες είτε έμμεσες;
Η βιομηχανία των αιολικών πάρκων απαντά συστηματικά σε αυτό το ερώτημα υποδεικνύοντας τα “εξωτερικό κόστος” της παραγωγής ενέργειας μέσω των ορυκτών καυσίμων. Συνοπτικά το εξωτερικό κόστος είναι η μόλυνση, το διοξείδιο του άνθρακα και η υπερθέρμανση του πλανήτη. Το λάθος αυτής της επιχειρηματολογίας είναι ότι τα εξωτερικό κόστος που επικαλούνται ισχύει στον ίδιο βαθμό και για τα αιολικά πάρκα, όπως θα προσπαθήσω να δείξω τώρα με μια εύκολα κατανοητή γλώσσα.
I) -Τα αιολικά πάρκα αναγκάζουν τις συμβατικές μονάδες παραγωγής ενέργειας να καταναλώνουν περισσότερα ορυκτά καύσιμα σε σχέση με τις Kwh που παράγουν.
Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός το ότι οποιοσδήποτε οδηγεί στην πόλη όταν έχει κίνηση καταναλώνει αρκετά μεγαλύτερη ποσότητα καυσίμων από ότι θα κατανάλωνε στον αυτοκινητόδρομο.
Υπάρχουν δύο λόγοι για αυτό:
-Ένας κινητήρας καταναλώνει πιο αποδοτικά το καύσιμο όταν τρέχει με την βέλτιστη ταχύτητα ταξιδιού (περίπου 100 χλμ. ανά ώρα για τα περισσότερα αυτοκίνητα).
- Ένας κινητήρας καταναλώνει το καύσιμο με μικρότερη αποδοτικότητα και παράγει περισσότερα βλαβερά αέρια όταν επιταχύνει. Ποιος δεν έχει παρατηρήσει τον μπλε καπνό που βγαίνει από τις εξατμίσεις όταν τα αμάξια επιταχύνουν; (μαύρος καπνός στην περίπτωση απορυθμισμένων κινητήρων diesel.
Μέσα στην κίνηση της πόλης, τα αυτοκίνητα επιταχύνουν, σταματούν, επιταχύνουν ξανά, σταματούν ξανά και ούτω καθεξής. Αυτό προκαλεί μεγαλύτερη κατανάλωση καυσίμων και μεγαλύτερη μόλυνση.
Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε και την άσκοπη κατανάλωση καυσίμων όταν τα αυτοκίνητα είναι σταματημένα σε φανάρια ή κολλημένα σε μποτιλιάρισμα.
Το ίδιο ισχύει με τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα: καταναλώνουν περισσότερο όταν επιταχύνουν και σταματούν συχνά. H ουσία του θέματος είναι ότι τα αιολικά πάρκα αναγκάζουν αυτά τα εργοστάσια να λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Ορίστε το πως:
Α) Όταν ο αέρας φυσά, τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας ορυκτών καυσίμων (Ε.Π.Ε.Ο.Κ) πρέπει να μειώσουν την παραγωγή τους καθώς ο ηλεκτρισμός που παράγεται από αιολικά πάρκα έχει προτεραιότητα στο δίκτυο. Καθώς δεν υπάρχουν αρκετά μεγάλες μπαταρίες να απορροφούν την ενέργεια που παράγεται όταν αυτή είναι μεγαλύτερη της ζήτησης, τα (Ε.Π.Ε.Ο.Κ) συγκρατούνται ώστε να χαμηλώσουν τα επίπεδα παραγωγής. Αυτό είναι απαραίτητο για να διατηρηθεί η απαιτούμενη συχνότητα των 50Hz στο εθνικό δίκτυο, σε περίπτωση αποτυχίας θα υπήρχαν καταστροφικά μπλακ-άουτ, κάτι που δεν μπορεί να ανεχτεί μια σύγχρονη οικονομία. Η βέλτιστη απόδοση των Ε.Π.Ε.Ο.Κ επιτυγχάνεται όταν λειτουργούν στο 95% περίπου της δυνατότητας τους, η συγκράτηση αυτή τα αναγκάζει να καταναλώνουν περισσότερα καύσιμα, να παράγουν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα και να μολύνουν περισσότερο για κάθε Kwh που παράγεται.
