Ο ΣΥΡΙΖΑ αναρριχήθηκε στην εξουσία το 2015 στηριγμένος σε μεγάλο βαθμό και στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών. Σαν κυβέρνηση βέβαια ακολούθησε άλλη πολιτική από αυτή που διακήρυσσε προεκλογικά.
Άλλαξε το νόμο Κατσέλη αρχικά προς το χειρότερο, το Νοέμβρη 2015, και στη συνέχεια τον κατάργησε.
Στη θέση του άφησε για το 2019-2020 μια καρικατούρα που υποτίθεται ότι θα κάλυπτε 150.000 και πλέον δανειολήπτες και τελικά δεν κάλυψε ούτε τους 5.000 που μπόρεσαν να υποβάλλουν αίτηση.
Νομοθέτησε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για να ξεπεραστούν οι αντιδράσεις του κινήματος στα ειρηνοδικεία.
Νομοθέτησε το αυτεπάγγελτο των διώξεων για τις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς. Σε κάθε κινητοποίηση ενάντια στους πλειστηριασμούς έστελναν τα ΜΑΤ, με αποκορύφωμα την πρωτοφανή σε αγριότητα επίθεση ενάντια στο κίνημα στις 14/3/2017.
Ο Αλέξης Τσίπρας είχε άριστη συνεργασία με τους τραπεζίτες
ικανοποιώντας κάθε επιθυμία τους. Σε συνάντησή του με τους τραπεζίτες στο
Μέγαρο Μαξίμου το Δεκέμβρη του 2018 τους ζήτησε να βάλουν πλάτη στην πολιτική
των πλειστηριασμών που εφάρμοζε τότε η κυβέρνησή του για λογαριασμό τους καθώς
είχε ενισχυθεί το κίνημα κατά των πλειστηριασμών και γι’ αυτό νομοθέτησε την
αυτεπάγγελτη δίωξη-φυλάκιση όποιου αντιστέκεται.
Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας βρίσκονται στην
αντιπολίτευση ως γνήσιοι «Μαυρογιαλούροι» άρχισαν πάλι να θυμούνται τον λαό και
τις ανάγκες του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα «πολιτικής αρπαχτής» η πρόταση
μομφής που κατέθεσαν κατά του υπουργού Οικονομικών Δ. Σταϊκούρα για το νέο
πτωχευτικό νόμο. Φυσικά ο νόμος είναι έκτρωμα (για περισσότερα δείτε το άρθρο
«Η λεηλασία του νέου πτωχευτικού κώδικα», Δρόμος, φ. 509, 5/9/2020). Όμως
αποτελεί πρόκληση ο εκφραστής αυτής της πολιτικής, ως κυβέρνηση την περίοδο
2015-2019, να «ντύνεται» σήμερα ως αντιπολίτευση υπέρμαχος της υπεράσπισης της
λαϊκής περιουσίας.
Υ.Γ.: Αλήθεια το ΚΚΕ γιατί στηρίζει αυτή τη πρόταση μομφής;
Π.Δ.