Το
«τερματίζουν» τα αφεντικά στους βωξίτες Φωκίδας - «Κροκοδείλιες» οι
κυβερνητικές «καταγγελίες»
Την
εργασιακή ζούγκλα που βιώνει η εργατική τάξη στην Ελλάδα «ανακάλυψε» η
κυβέρνηση, με αφορμή το εφιαλτικό περιστατικό που βίωσαν 300 εργάτες στους
βωξίτες της Φωκίδας, τους οποίους η εταιρεία κλείδωσε σε αίθουσα των
εγκαταστάσεων απειλώντας τους με ουρλιαχτά, ότι όποιος δεν υπογράψει ατομικές
συμβάσεις θα απολυθεί.
Το
περιστατικό «κατήγγειλε» μιλώντας στον ρ/σ του Αθηναϊκού Μακεδονικού
Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM» ο γενικός γραμματέας του υπουργείου
Εργασίας, Ανδρέας Νεφελούδης, συμπληρώνοντας ότι τα αφεντικά απαίτησαν επίσης
από τους εργάτες να μην συμμετέχουν σε απεργίες και κινητοποιήσεις.
Χρειάζονται
πραγματικά μεγάλα αποθέματα πολιτικού κυνισμού να «καταγγέλονται» από την
κυβέρνηση πρακτικές των αφεντικών οι οποίες αποτελούν το κυρίαρχο καθεστώς στις
εργασιακές σχέσεις και με ευθύνη και της σημερινής κυβέρνησης. Η ίδια η «Αυγή»
αποκαλύπτει το μέγεθος αυτού του κυνισμού, άθελά της βέβαια: «Πριν από λίγους
μήνες οι συνεχόμενες καταγγελίες των εργαζομένων για τις εργασιακές συνθήκες
που επικρατούν στα μεταλλεία οδήγησαν σε τριμερή συνάντηση στο υπουργείο
Εργασίας.
Στο τραπέζι βρέθηκαν ο Αν. Νεφελούδης, το σωματείο των εργαζομένων
και εκπρόσωποι της εταιρείας.
»Ο
Α. Νεφελουδής είχε προχωρήσει σε συστάσεις προς την εταιρεία να σταματήσει να
παρεμβαίνει στο σωματείο χαρακτηρίζοντας αυτή την πρακτική «επικίνδυνη», ενώ
είχε τονίσει πως θα ήταν λύση για αρκετά προβλήματα η υπογραφή επιχειρησιακής
συλλογικής σύμβασης από τους εργαζομένους, καθώς το καθεστώς με τις ατομικές συμβάσεις
και τις σημαντικές μισθολογικές διαφορές δημιουργούσε ανισορροπία.
»Η
εταιρεία δεσμεύτηκε και για τα δύο, όμως, με το που πέρασε την πόρτα του
υπουργείου, φαίνεται πως τα ξέχασε.»!
Πιο
απλά, η κυβέρνηση «ξεμπερδεύει» με… «συστάσεις» προς τα αφεντικά να είναι
«καλά» με τους εργάτες, αλλά αυτά τα «κακά» αφεντικά δεν «συμμορφώνονται»!
Κι
όμως, είναι αυτά τα αφεντικά που από τα τέλη του 2015, ενοχλημένα από τις
καταγγελίες των σωματείων στην Επιθεώρηση Μεταλλείων για τα συνεχή «ατυχήματα»
και την παραβίαση της εργατικής και μεταλλευτική νομοθεσίας, εκβίασαν τους
εργάτες να κινηθούν εναντίον του Εργατικού Κέντρου Φωκίδας!
Είναι
η ίδια εταιρεία που αναγκάζει τους εργάτες να παίρνουν αναγκαστικές άδειες, με
τις πιο απίθανες αφορμές, όπως… ο «κακός καιρός» τον περασμένο Δεκέμβριο, παρά
το γεγονός ότι το χιόνι που έπεσε σε τίποτα δεν εμπόδιζε την παραγωγή.
Τον
περασμένο Ιούλιο, οι εργαζόμενοι της εταιρείας «Ευρωπαϊκοί Βωξίτες» είχε
συνάντηση με τον γγ του υπουργείου Εργασίας μετά από αίτημά τους.
Στη
συνάντηση πήρε μέρος το Εργατικό Κέντρο Φωκίδας και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας
Οικοδόμων, Γιάννης Τασιούλας, με την ιδιότητα του μέλους της Εκτελεστικής
Επιτροπής της ΓΣΕΕ.
Το
Εργατικό Κέντρο Φωκίδας σε ανακοίνωσή του για τα αποτελέσματα της συνάντησης
σημείωσε χαρακτηριστικά για την στάση του υπουργείου:
«Δεν
θα μπορούσε να ήταν διαφορετική η αντιμετώπιση του υπουργείου αφού το σχέδιο
που επεξεργάζεται η κυβέρνηση είναι σαφές: Ακόμη μεγαλύτερη μείωση των μισθών
κάτω από το επίπεδο των 586 και 511 ευρώ, κατάργηση όλων των επιδομάτων. Αυτό
σημαίνει αποδοχές κάτω του μισού από αυτές που παίρνει σήμερα ένας εργαζόμενος
στο μεταλλείο.
»Τα
50 ή 100 ευρώ που μπορεί να παίρνει παραπάνω κάποιος μεταλλωρύχος θα φαντάζουν
σαν δώρο του Πολυχρονόπουλου στους μελλοντικούς σακάτηδες των στοών και όχι
μόνο. Επίσης προβλέπεται ευελιξία των αμοιβών και Συλλογικές Συμβάσεις μόνο σε
επίπεδο επιχείρησης: Το μέτρο θα δώσει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να
καθορίζουν διαφορετικά και χαμηλότερα επίπεδα αμοιβών, για να αντέξουν (!) στην
κρίση.
Ήδη, η νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να υπογράφουν
Συμβάσεις με τις Ενώσεις Προσώπων (δηλαδή κατάργηση των Σωματείων) και να
επιβάλουν μειώσεις κατά το δοκούν. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε ο γγ του υπουργείου
επέμενε στην υπογραφή τοπικής επιχειρησιακής σύμβασης, θέση που ήταν και το
επίκεντρο των όποιων είπε ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης».
Η
«καταγγελτική» υποκρισία της κυβέρνησης προκύπτει και από το σημερινό
πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» για την μελέτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
που εισηγείται την επέκταση των επιχειρησιακών Συμβάσεων Εργασίας σε βάρος των
κλαδικών.
Η
μελέτη «συστήνει» στα κράτη – μέλη της ΕΕ περαιτέρω μεταρρυθμίσεις προς την
κατεύθυνση του καθορισμού των μισθών με διαπραγματεύσεις σε επίπεδο
επιχείρησης, τις οποίες χαρακτηρίζει «επωφελείς», στη μελέτη που
συμπεριλαμβάνει στο τελευταίο οικονομικό της δελτίο.
Κατά
τη διάρκεια της κρίσης, υποστηρίζεται στη μελέτη, ορισμένες χώρες της Ευρωζώνης
θέσπισαν μεταρρυθμίσεις που έδωσαν στις εταιρείες περισσότερες επιλογές να κινηθούν
προς μία διαπραγμάτευση των μισθών σε επίπεδο επιχείρησης, αντί με Συλλογικές
Συμβάσεις σε πιο κεντρικό επίπεδο (εθνικό, περιφερειακό ή κλαδικό).
Τα
αποτελέσματα της έρευνας, αναφέρεται στη μελέτη, έδειξαν ότι τέτοιες
μεταρρυθμίσεις στις συλλογικές διαπραγματεύσεις έκαναν ευκολότερη την
προσαρμογή των μισθών για τις εταιρείες. «Συνεπώς», σημειώνεται, «περαιτέρω
μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση αυτή πιθανόν να είναι ωφέλιμη για τις χώρες της
Ευρωζώνης και θα μπορούσαν να έχουν την προοπτική να περιορίσουν τις απώλειες
θέσεων εργασίας σε μελλοντικές υφέσεις».
Η
μελέτη, στο πλαίσιο της οποίας εξετάσθηκαν οι οικονομικές συνθήκες και οι
Συλλογικές Συμβάσεις σε 25 χώρες της ΕΕ κατά την περίοδο 2010 – 2013, κατέληξε
και στα εξής αποκαλυπτικά συμπεράσματα:
«Συνολικά,
τα ευρήματα επιβεβαιώνουν ότι οι θεσμοί για τις μισθολογικές διαπραγματεύσεις
έχουν συμβάλει σε ακαμψίες των μισθών στην Ευρώπη και πιθανόν να διογκώνουν τις
απώλειες απασχόλησης κατά τη διάρκεια υφέσεων (…) Τα αποτελέσματα δείχνουν την
αρνητική επίδραση της δυσκαμψίας των μισθών στην απασχόληση (…) Η πιθανότητα η
απασχόληση να μειωθεί ή να παραμείνει αμετάβλητη είναι σημαντικά χαμηλότερη
όταν οι μισθοί μειώνονται. Η πιθανότητα αύξησης της απασχόλησης κατά συνέπεια
αυξάνεται όταν οι μισθοί μειώνονται».
Η
ίδια μελέτη συμπεραίνει ότι «δεδομένης της έκτασης της πτώσης της ζήτησης και
της μείωσης της απασχόλησης, το σχετικά χαμηλό ποσοστό μισθολογικών μειώσεων
φαίνεται να αποτελεί ένδειξη μίας ακαμψίας των ονομαστικών μισθών προς τα κάτω»
και συμπληρώνει ότι «το πάγωμα των μισθών αποτελεί επίσης μία ισχυρή ένδειξη
ακαμψίας των μισθών προς τα κάτω, καθώς δείχνει ότι οι επιχειρήσεις διατηρούν
σταθερούς τους μισθούς για να αποφύγουν τις πιθανές εντάσεις από τη μείωσή
τους, ακόμη και όταν οι οικονομικές συνθήκες μπορεί να δικαιολογούν
μισθολογικές περικοπές».
Οπως
μάλιστα απροκάλυπτα σημειώνεται στη μελέτη, «όσο υψηλότερο είναι το ποσοστό των
εργαζομένων στην εταιρεία που καλύπτονται από Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, τόσο
μικρότερη είναι η πιθανότητα της μείωσης των μισθών και τόσο μεγαλύτερη η
πιθανότητα της αύξησής τους…»!
Οπως
αναφέρει η μελέτη, το ποσοστό των εργαζομένων στις χώρες της Ευρωζώνης, που
καλύπτονται από Συλλογικές Συμβάσεις μισθών (κατά μέσο όρο σχεδόν 75%) είναι
πολύ υψηλότερο από το αντίστοιχο ποσοστό των χωρών εκτός της Ευρωζώνης (σχεδόν
30%). Αρκετές χώρες έχουν ποσοστά σημαντικά μεγαλύτερα από τον μέσο όρο της
Ευρωζώνης, ιδιαίτερα η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία, το Βέλγιο και η Ολλανδία.
Με εξαίρεση την Ολλανδία και τις βαλτικές χώρες, αυτά τα υψηλά επίπεδα
προκύπτουν κυρίως από Συλλογικές Συμβάσεις εκτός της εταιρείας.
Στην
Ιρλανδία, στην Εσθονία, στη Λετονία και τη Λιθουανία τα ποσοστά των εργαζομένων
που καλύπτονται από Συλλογικές Συμβάσεις είναι σημαντικά χαμηλότερα από τον
μέσο όρο της Ευρωζώνης (π.χ. κάτω από 20%). Από τις χώρες της ΕΕ που δεν είναι
μέλη της Ευρωζώνης, η Βουλγαρία, η Ουγγαρία, η Πολωνία και η Βρετανία έχουν
χαμηλότερα ποσοστά κάλυψης των εργαζομένων από Συλλογικές Συμβάσεις, ενώ η
Ρουμανία και η Κροατία έχουν υψηλότερα.
Στην
Ελλάδα η κατάσταση έχει ως εξής: Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου
Εργασίας για το 2015, οι επιχειρησιακές συμβάσεις ήταν ο κυρίαρχος τύπος
σύμβασης μισθωτών, καθώς αποτελούν το 94% των συμβάσεων που συνήφθησαν μεταξύ
εργαζομένων και εργοδοτών.
Συγκεκριμένα, σε σύνολο 282 συμβάσεων, οι 263
συμβάσεις είναι επιχειρησιακές, μόλις 12 εθνικές κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές
και 7 τοπικές ομοιοεπαγγελματικές.
