Η καύση αποβλήτων προ των πυλών της Θεσσαλονίκης


  
Με συνοπτικές διαδικασίες και μέσα στο καλοκαίρι περνάει τη Δευτέρα 22/7 από την Επιτροπή Ανάπτυξης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας η γνωμοδότηση επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), για την κατασκευή Μονάδας Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΜΕΑ) και Επεξεργασίας Βιοαποβλήτων (ΜΕΒΑ), του Ανατολικού Τομέα ΠΕ Θεσ/νίκης.

Η μονάδα θα κατασκευαστεί στην περιοχή του Δήμου Θέρμης, κοντά στον Αγ. Αντώνιο και θα δέχεται 150.000 τν απορρίμματα. Αυτά θα αποτελούν το 36% των απορριμμάτων της ΠΕ Θεσ/νίκης και το σύνολο της ΠΕ Χαλκιδικής.

Ως προϋπόθεση για την λειτουργία της μονάδας θεωρείται η εφαρμογή από τους Δήμους της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή, όπως και η χωριστή συλλογή βιοαπόβλητων, σε ποσοστό 50%. Αυτό το ποσοστό δεν είναι τυχαίο αφού η Ε.Ε. αρνείται την χρηματοδότηση μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων.

Η συγκεκριμένη ΜΠΕ αποδέχεται ότι βασικό προϊόν της ΜΕΑ θα είναι το απορριμματογενές καύσιμο (περίπου 30000-40000 τν ετησίως), για το οποίο μάλιστα όπως λέγεται στην ΜΠΕ έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την απορρόφησή του οι τσιμεντοβιομηχανίες ΤΙΤΑΝ και ΧΑΛΥΨ.

Ερώτημα αποτελεί πώς θεωρείται δεδομένο ότι οι Δήμοι θα επιτύχουν 50% ποσοστό ανακύκλωσης, όταν σήμερα δεν ξεπερνούν το 10% και ακόμη περισσότερο δεν σχεδιάζουν τίποτα σ' αυτή την κατεύθυνση; Δεδομένου ότι ακόμη και στο Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης (ΠΕΣΔΑ) η καύση θεωρείται μία από τις τελευταίες επιλογές (αφού έχουν εφαρμοσθεί τα προηγούμενα στάδια, ανακύκλωση, επανάχρηση κλπ), πως λοιπόν ξαφνικά περνάει σε πρώτο πλάνο; 

Επιπλέον δεν εξηγείται πως θα χρηματοδοτηθεί η κατασκευή της ΜΕΑ, ποιο θα είναι δηλαδή το καθεστώς λειτουργίας της. Είναι όμως, γνωστό από την ΜΕΑ Σερρών και Δυτ. Μακεδονίας ότι το μοντέλο που επικρατεί είναι τα ΣΔΙΤ και η λειτουργία με ιδιώτη για 25 χρόνια, με εξασφαλισμένα κέρδη από τα ανταποδοτικά των Δήμων, τα οποία συνήθως παίρνουν την ανιούσα. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις της αρμόδιας υπηρεσίας επί της ΜΠΕ, η περιοχή της ΜΕΑ καταλαμβάνει έκταση 102 στρεμμάτων, εκ των οποίων τα 30 στρέμματα αφορούν σε εν γένει δασικές εκτάσεις, σύμφωνα με τον μερικώς κυρωμένο δασικό χάρτη.

Να σημειωθεί πως δεν γίνεται καμιά αναφορά για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην δημόσια υγεία απο τους ρύπους που εκλύονται στην ατμόσφαιρα κατά την καύση στις τσιμεντοβιομηχανίες, όταν οι πολίτες του Βόλου και οι αντιστάσεις που έχουν αναπτυχθεί εκεί ενάντια στην καύση απορριμμάτων από την ΑΓΕΤ, αποδεικνύουν με μελέτες οτι έχουν αυξηθεί τα ποσοστά θνησιμότητας εξαιτίας αυτού του γεγονότος.

Τελικά, γιατί μέσα στο καλοκαίρι χωρίς να φαίνεται οτι έγινε οποιαδήποτε διαβούλευση ή ακόμα και ενημέρωση των εμπλεκόμενων φορέων (Δήμοι κλπ), βιάζεται η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας να κλείσει ένα τόσο σημαντικό θέμα;
[----->]

Το Ισραήλ σε σταυροδρόμι



Υπόδειγμα ερευνητικής δημοσιογραφίας ήταν το ρεπορτάζ του Χαγκάρ Σεζάφ στην ισραηλινή εφημερίδα Haaretz την Κυριακή 7 Ιουλίου. Το θέμα του αφορούσε το μεγαλύτερο ταμπού της ισραηλινής ιστορίας, την περίφημη Νάκμπα ή Καταστροφή, όπως αποκαλούνται οι συστηματικές διώξεις των Αράβων από τους Ισραηλινούς το 1948, που επέτρεψαν την ίδρυση του ισραηλινού κράτους. Ένα κράτος που με βάση την απόφαση υπ. αρ. 181 του 1947 του ΟΗΕ όφειλε να συνυπάρχει δίπλα – δίπλα με το παλαιστινιακό• είναι κάτι όμως που ουδέποτε έγινε, με το νεοπαγές ισραηλινό κράτος να παραβιάζει τις εντολές και το χάρτη του ΟΗΕ για τη δημιουργία δύο κρατών, επιβάλλοντας έκτοτε την κυριαρχία του με τη δύναμη των όπλων σε όλη την ιστορική Παλαιστίνη.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Στο Ισραήλ ακόμη και η αναφορά της λέξης Νάκμπα, που γιορτάζεται από όλους τους Παλαιστίνιους και Άραβες στις 15 Μαΐου κάθε χρόνου, επισείει διώξεις, καθώς με νόμο του 2011 απαγορεύεται η χρήση της! Οποιαδήποτε αναφορά στην εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων, όπως χωρίς περιστροφές τη χαρακτηρίζει ο Ισραηλινός ο διακεκριμένος ιστορικός Ίλαν Παπέ, που αποτέλεσε την ιδρυτική πράξη του ισραηλινού κράτους προκαλεί τερματισμό κάθε κρατικής χρηματοδότησης. Είναι μια προσπάθεια να αποσιωπηθούν οι συνθήκες ίδρυσης του ισραηλινού κράτους εξαλείφοντας ιστορικές αναφορές ακόμη και όρους!

Οι αντιστάσεις ωστόσο στην προσπάθεια να ξαναγραφτεί η ιστορία του Ισραήλ δεν προέρχονται μόνο από την Παλαιστινιακή πλευρά. Το ρεπορτάζ της σχετικά φιλελεύθερης εφημερίδας Haaretz κονιορτοποιεί τους μύθους του Ισραήλ ότι οι Παλαιστίνιοι έφυγαν με τη θέλησή τους από τα πατρογονικά τους εδάφη, υπακούοντας στις υποδείξεις των ηγετών τους. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι στο πλαίσιο του ισραηλινού υπουργείου Άμυνας λειτουργεί την τελευταία δεκαετία μια υπηρεσία, υπό το ακρωνύμιο Malmab, που ως έργο της έχει την απόκρυψη έως και εξαφάνιση εγγράφων και κάθε άλλου αποδεικτικού υλικού από δημόσια και ιδιωτικά αρχεία που περιγράφει τα εγκλήματα πολέμου του 1948. Στο ρεπορτάζ περιλαμβάνονται σοκαριστικές αφηγήσεις που δείχνουν πώς οι ένοπλες σιωνιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις δολοφονούσαν εν ψυχρώ άμαχους Παλαιστίνιους, πώς ανατίναζαν τα σπίτια τους για να μην ξαναγυρίσουν ποτέ και πώς στο τέλος έφτιαχναν σωρούς από πτώματα Παλαιστινίων και τα έκαιγαν.

«Το Ισραήλ σε ηλικία 71 ετών είναι αρκετά ισχυρό για να διαχειριστεί τις ηθικές αποτυχίες του παρελθόντος του», γράφει σε σημείωμά της σύνταξής της η Haaretz που κυκλοφορεί από το 1918 και είναι η μακροβιότερη εφημερίδα που εκδίδεται στα εδάφη του σημερινού Ισραήλ και της ιστορικής Παλαιστίνης μέχρι το 1948. «Η Νάκμπα δε θα φύγει. Είναι ακόμη εκεί στο τοπίο, στις σειρές των κάκτων στα εγκαταλελειμμένα χωριά, στα τοξωτά σπίτια της Τζάφας και της Χάιφας, στη μνήμη της Παλαιστινιακής κοινότητας στο Ισραήλ, στα εδάφη και τα σύνορα», γράφει η προοδευτική ισραηλινή εφημερίδα. Κι αυτό που περιγράφει είναι κάτι που κι ο πιο αδιάφορος τουρίστας μπορεί να το διαπιστώσει άμεσα και με πολλούς τρόπους. Είτε διαβάζοντας τις ιστορικού περιεχομένου πινακίδες που έχει τοποθετήσει το ισραηλινό κράτος στους δρόμους της Τζάφα, υμνώντας τα κατορθώματα της σιωνιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης Λεχί, είτε (κι αυτό το ζήσαμε περπατώντας πρόσφατα στους δρόμους της Τζάφας) ακούγοντας παλαιστίνιους τραγουδιστές του δρόμου να τραγουδούν στα αραβικά με λαγούτο και πόνο καρδιάς τραγούδια της ξενιτιάς…


«Αντί της λογοκρισίας και της απόκρυψης πραγμάτων, η ιστορία της ίδρυσης του Ισραήλ και της παλαιστινιακής κοινωνίας που ξεριζώθηκε θα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο σπουδών και διδασκαλίας», γράφει η ισραηλινή εφημερίδα.  «Ταμπέλες μνήμης θα έπρεπε να τοποθετηθούν στα μέρη των κατεστραμμένων χωριών και τα ηθικά διλλήματα που συνοδεύουν το Ισραήλ από το 1948 θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Μια τέτοια αναγνώριση δε θα επιλύσει τη διαμάχη, αλλά θα τοποθετήσει το διάλογο μεταξύ Εβραίων και Παλαιστινίων στο Ισραήλ σε θεμέλια αλήθειας, στη θέση των ψεμάτων, της ντροπής και της αποσιώπησης».

Οι προτάσεις της Haaretz δεν αφορούν το παρελθόν, αλλά το παρόν και το μέλλον του Ισραήλ και δη το άμεσο μέλλον. Η προκήρυξη επαναληπτικών εκλογών από τον Μπενιαμίν Νετανιάχου για τις 17 Σεπτεμβρίου θεωρούνται από πολλούς σημείο τομής για το Ισραήλ. Η ενεργοποίηση του κεντροαριστερού πρώην πρωθυπουργού Έχουντ Μπάρακ ο οποίος απείχε από την αναμέτρηση του Απριλίου και περισσότερο το καμπανάκι κινδύνου που έκρουσε τονίζοντας ότι υπάρχει ενδεχόμενο «ολοκληρωτικής κατάρρευσης της ισραηλινής δημοκρατίας» περιγράφοντας την μάλιστα ως μια «στρατηγική απειλή όχι λιγότερο σοβαρή από την ιρανική απειλή», υπογραμμίζουν ότι δεν είναι μια συνηθισμένη πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

Το ίδιο υποστηρίζει κι ο διακεκριμένος αναλυτής των New York Times Τόμας Φρίντμαν, που μόνο για φιλο-παλαιστινιακή παρέκκλιση δεν μπορεί να κατηγορηθεί. Έγραφε λοιπόν στις 9 Ιουλίου για τις προσεχείς εκλογές (εδώ ολόκληρη η ανάλυση): «Μην είσαστε ανόητοι. Δεν είναι μια επαναληπτική εκλογή. Θα είναι μια από τις σημαντικότερες εκλογές στην ιστορία του Ισραήλ. Αν ενδιαφέρεστε για το Ισραήλ δώστε προσοχή, επειδή η χώρα που θαυμάζετε βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Αν είστε Εβραίος δώστε πραγματική προσοχή, γιατί το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών θα διαχωρίσει τη συναγωγή από την κοινότητά σας»! Ποιος είναι αυτός ο κίνδυνος που κάνει τον Φρίντμαν να γράφει για «εβραϊκή μπανανία» και το ισραηλινό κατεστημένο να ψάχνει απεγνωσμένα για πολιτικά αντίβαρα στο Νετανιάχου; Δύο είναι οι απειλές: 

Η πρώτη προέρχεται από τις μηχανορραφίες που χρησιμοποιεί ο Νετανιάχου προκειμένου να αποφύγει τις σοβαρότατες διώξεις για διαφθορά. 

Η δεύτερη προέρχεται από το σχέδιο εξόντωσης ή εξαφάνισης των Παλαιστινίων μέσω της προσάρτησης της Δυτικής Όχθης, σε βαθμό ακόμη κι ο Εχούντ Μπάρακ να μιλάει για «απαρτχάιντ» καθώς η ενσωμάτωση της Δυτικής Όχθης στο Ισραήλ δεν θα συνοδευτεί από την εκχώρηση στους Άραβες ίσων πολιτικών δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων και του δικαιώματος στο εκλέγειν και το εκλέγεσθαι…

Και οι δύο απειλές προσωποποιούνται στο Μπενιαμίν Νετανιάχου, που κατά γενική ομολογία όμως θα είναι ο νικητής των προσεχών εκλογών…


Οι 120 χώρες του Κινήματος των Αδεσμεύτων υποστηρίζουν την Βενεζουέλα στον ΟΗΕ



Οι 120 χώρες που απαρτίζουν το Κίνημα Αδεσμεύτων Χωρών ενέκριναν το Σάββατο την Πολιτική Δήλωση του Καράκας, στην οποία εκφράζουν την υποστήριξή τους στη Βενεζουέλα ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών και απορρίπτουν κατηγορηματικά τα εξαναγκαστικά μέτρα της κυβέρνησης των ΗΠΑ ενάντια στους κυρίαρχους λαούς του κόσμου, δήλωσε ο προεδρικός επίτροπος του Κινήματος Αδεσμεύτων Χωρών, Σαμουέλ Μονκάδα, επισημαίνοντας:

“Mπροστά στις απειλές των ΗΠΑ, σήμερα, 120 χώρες, τα δύο τρίτα των χωρών του ΟΗΕ, απέρριψαν κάθε προσπάθεια να βγάλουν τη Βενεζουέλα από τα Ηνωμένα Έθνη”.

Στις δηλώσεις που μετέδωσε η Τηλεόραση της Βενεζουέλας (VTV), ο Μονκάδα δήλωσε ότι οι 120 χώρες που συμμετείχαν στη συνεδρίαση της Υπουργικού Γραφείου των Αδεσμεύτων Χωρών, συμφώνησαν να απορρίψουν οποιαδήποτε μη συνταγματική ενέργεια για να αλλάξει η κυβέρνηση του προέδρου της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, Νικόλας Μαδούρο, τον οποίο αναγνωρίζουν ως νόμιμο, υπογραμμίζοντας:

"Τα 120 μέλη του κινήματος απορρίπτουν κάθε μη συνταγματική προσπάθεια αλλαγής της κυβέρνησης της Βενεζουέλας".

 
Πρόσθεσε επίσης ότι στο πλαίσιο του ΟΗΕ, το Κίνημα Αδεσμεύτων αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο πολιτικό κίνημα. Για το λόγο αυτό, η υποστήριξη των χωρών μελών αυτού του κινήματος είναι τόσο σημαντική για την υποψηφιότητα της Βενεζουέλας ως μέλους του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο ΟΗΕ στις εκλογές που θα διεξαχθούν τον προσεχή Οκτώβριο.

Κατήγγειλε επίσης, ότι οι αρχές των ΗΠΑ χρησιμοποιούν αυτό το είδος εξαναγκαστικών μέτρων για να απειλήσουν με πόλεμο, όπως συνέβη στη Λιβύη, τη Συρία και το Ιράκ και προειδοποίησε ότι αυτή η τακτική θέλουν να εφαρμόσουν στη Βενεζουέλα , λέγοντας χαρακτηριστικά:

"Επιβάλλουν μονομερή μέτρα στη Βενεζουέλα και απειλούν επίσης με χρήση στρατιωτικής δύναμης".

Οι Αδέσμευτες Χώρες δημιούργησαν μία ομάδα εργασίας, που θα συντονίζει η Βενεζουέλα, η οποία θα μελετήσει τα εξαναγκαστικά μέτρα της κυβέρνησης των ΗΠΑ και θα βρει τρόπους να μετριάσει τις επιπτώσεις αυτών των ενεργειών ενάντια στους λαούς του κόσμου.

“Η κυβέρνηση του κ. Τραμπ αποτελεί απειλή. Δεν είναι μόνο απειλή για τη Βενεζουέλα, αλλά για όλη την ανθρωπότητα. Σήμερα συζητάμε μέτρα και τρόπους αντιμετώπισης αυτών των απειλών ", σημείωσε ο Μονκάδα.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι η Πολιτική Διακήρυξη του Καράκας συνιστά στο Διεθνές Δικαστήριο να μηνύσει τις χώρες που κάνουν οικονομικές ή στρατιωτικές επιθέσεις εναντίον κυρίαρχων λαών.