Τρία χρόνια από την κοινωνική εξέγερση, στις 18 Οκτωβρίου του
2022, στην Plaza Dignidad (Πλατεία Αξιοπρέπειας) του Σαντιάγο της Χιλής, ένα ορόσημο
που σηματοδοτεί την αβυσσαλέα ρήξη μεταξύ της φτωχοποιημένης πόλης και της
φαινομενικά ικανοποιημένης πόλης, η κυβέρνηση του Προέδρου Γκάμπριελ Μπόριτς ,
που δεν διαφέρει από την προηγούμενη κυβέρνηση, έκανε την εμφάνισή της με μια
μεγάλη ανάπτυξη των ειδικών δυνάμεων των καραμπινιέρων και των τεθωρακισμένων τελευταίας
γενιάς.
Πιστή στην ιστορική κλίση του αυταρχικού, συντηρητικού και
ρατσιστικού κράτους της Χιλής, η κυβέρνηση Μπόριτς, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρός
της μέσω των ενοποιημένων δικτύων των μέσων ενημέρωσης, κατέβασε 25 χιλιάδες
αστυνομικούς στους δρόμους της χώρας. Δεν είναι γνωστό πόσοι ασφαλίτες και
λούμπεν αστυνομικοί κατέβηκαν, οι οποίοι σε άλλες περιπτώσεις έχουν δράσει σε
κοινωνικές διαδηλώσεις με ανοχή και στενούς δεσμούς με τους ένστολους (η ανάθεση
σε τρίτους της παρακρατικής βίας;), χρησιμοποιώντας ακόμη και όπλα με
πραγματικά πυρά, όπως στην περιοχή του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού του
Σαντιάγο την περασμένη 1η Μαΐου, όταν η δημοσιογράφος Francisca Sandoval
δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια λαϊκών διαδηλώσεων.
Χωρίς να προκληθεί από κανέναν, η αστυνομία επιτέθηκε στους διαδηλωτές
με δακρυγόνα, και ρίψη νερού από τα ειδικά οχήματα της αστυνομίας.
Σε ηχητικό μήνυμα, η Carmen Soria, κόρη του διπλωμάτη Carmelo
Soria, που δολοφονήθηκε από τη δικτατορία το 1976, δήλωσε: "Βρίσκομαι στην
Plaza Dignidad και εσείς (η κυβέρνηση) είστε ξεδιάντροποι. Έχετε αστυνομικούς
που καταστέλλουν με αέριο πιπεριού, guanacos (αντλίες νερού) και zorrillos
(θωρακισμένα οχήματα). Είστε το ίδιο με την κυβέρνηση Πινιέρα. Είστε
"προοδευτικοί" που γλείφετε τις μπότες της Concertazione (Concertación
de Partidos por la Democracia πιο γνωστός ως Concertazione , ο συνασπισμός των
κομμάτων της κεντροαριστεράς που κυβέρνησε στη Χιλή από το 1990 μέχρι το Μάρτιο
του 2010) . Και ο λόγος του Μπόριτς είναι ο λόγος ενός επικίνδυνου δημαγωγού.
Μετανιώνω βαθύτατα που σας ψήφισα. Κρατήστε την Plaza Dignidad αστυνομοκρατούμενη,
μην αφήνετε του διαδηλωτές να διαδηλώνουν".
Από την πλευρά του, ο ιστορικός και ακαδημαϊκός του
Πανεπιστημίου της Χιλής, Sergio Grez, δήλωσε ότι "γίναμε μάρτυρες σε
διάφορες πόλεις, όπως το Σαντιάγο, η Κονσεπσιόν , το Βαλπαραΐσο και άλλες,
σκηνών που μοιάζουν πολύ με αυτές που ζήσαμε πριν από τρία χρόνια κατά τη
διάρκεια της κυβέρνησης Piñera. Η ίδια στρατηγική της περικύκλωσης, για
παράδειγμα, της Plaza Dignidad, με δυσανάλογο αριθμό αστυνομικών, με την ίδια
αστυνομική βαρβαρότητα και αδιαλλαξία", και πρόσθεσε ότι, "αν σε
κάποιον έλειπαν τα στοιχεία για να πειστεί ότι συνεχίζονται οι νεοφιλελεύθερες
και κατασταλτικές πολιτικές, και την υποταγή της σημερινής κυβέρνησης στις
μεγάλες υπερεθνικές δυνάμεις και το μεγάλο κεφάλαιο, σήμερα έχει περισσότερες
αποδείξεις γι' αυτό. Οι ελπίδες του λαο΄έχουν διαψευστεί και αυτό που πρόκειται
να ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικό. Αυτό το
κατασταλτικό πλαίσιο, αυτή η ξεδιάντροπη μορφή συγκάλυψης της αστυνομικής
βαρβαρότητας, με το πρόσχημα ότι πρόκειται για ένα όργανο στην υπηρεσία των
πολιτών που προορίζεται να καταπολεμήσει το έγκλημα και τη βία, προοιωνίζει
πολύ σκοτεινούς και ζοφερούς καιρούς για την αστική πλειοψηφία".
Καθώς κλείνει αυτό το άρθρο, δεν υπάρχουν ακόμη επιβεβαιωμένες
πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό των ατόμων που τραυματίστηκαν και
συνελήφθησαν από τους καραμπινιέρους στο Σαντιάγο και στις μεγάλες πόλεις της
χώρας, όπου πραγματοποιήθηκαν κινητοποιήσεις λόγω των κοινωνικών αναγκών που
πλήττουν σοβαρά μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, πέρα από τα σχέδια συντάγματος και
τις κυβερνητικές εξαγγελίες που δεν τηρήθηκαν.
Αν μια κυβέρνηση είναι το πρόγραμμά της, τότε αυτή η κυβέρνηση
έχει ήδη τελειώσει. Οι δεσμευτικές μεταρρυθμίσεις στους τομείς της φορολογίας,
της κοινωνικής και εργασιακής ασφάλειας, της υγείας, της στέγασης και της
εκπαίδευσης, που σχεδιάστηκαν και συμφωνήθηκαν με τους μεγάλους
επιχειρηματικούς ομίλους και την ένωση εργοδοτών της Συνομοσπονδίας Παραγωγής
και Εμπορίου (ΣΠΕΕ), μέσω του υπουργού Οικονομικών και πρώην επικεφαλής της
Κεντρικής Τράπεζας για μια δεκαετία, Μάριο Μαρσέλ, δεν έχουν πλέον καμία σχέση
με τις αρχικές θέσεις, ενώ οι πιο σταδιακές πτυχές τους θυσιάστηκαν στο βωμό
του φθαρμένου επιχειρήματος της μη αποθάρρυνσης των επενδύσεων. Αντιθετα, σε
μια μάταιη και υπερβολικά ιδεολογικοποιημένη προσπάθεια να προσπαθήσει να
ανατιμήσει το πέσο έναντι του δολαρίου, η Κεντρική Τράπεζα έχει κάψει
ανεπιτυχώς 25 δισεκατομμύρια δολάρια δημοσιονομικών αποθεμάτων στην αγορά
συναλλάγματος: ένα δολάριο εξακολουθεί να κοστίζει περίπου χίλια πέσος Χιλής.
Ταυτόχρονα, το επιτόκιο νομισματικής πολιτικής, με δογματικό τρόπο, αυξήθηκε
στο 11,25%, με υποτιθέμενο στόχο τη μείωση του καλπάζοντος πληθωρισμού που
εκτιμάται ότι θα έχει εκτιναχθεί γύρω στο 15% μέχρι το τέλος του 2022, επιβαρύνοντας
τις πιστώσεις παραγωγής και επιταχύνοντας με μεγαλύτερη ταχύτητα μια πολυπαραγοντική
κρίση και μια ανοιχτή ύφεση, την οποία πληρώνουν οι εργατικές τάξεις και ο λαός
μέσω της μείωσης των μισθών, της εξαθλίωσης των συνθηκών εργασίας τους και τη
συστηματική καταστροφή της εναπομείνασας διαπραγματευτικής δύναμης των
συνδικάτων στη χώρα.
Ακριβώς όπως οι καταναγκαστικές διαδικασίες για την
αντιμετώπιση του δικαιώματος της διαδήλωσης, που περιλαμβάνουν την αυξημένη
στρατιωτικοποίηση των προγονικών εδαφών των Μαπούτσε και τη χρήση των
δικαστηρίων ως συμπληρωματικό μέσο καταστολής της διαφωνίας, έτσι και ο
νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός και η κρίση του, που το ΔΝΤ προέβλεψε για τη Χιλή
ότι θα έχει τις χειρότερες συνέπειες στην ήπειρο, η κοινωνική, οικονομική και
πολιτική δυσαρέσκεια εντείνεται λεπτό προς λεπτό. Η κυβέρνηση του Μπόριτς,
αυτοαποκαλούμενη προοδευτική, αλλά χωρίς το δικό της αναπτυξιακό σχέδιο ή τις
κοινωνικές δυνάμεις που θα το υποστηρίζουν, έχασε από νωρίς την κοινωνική
συναίνεση και αφοσιώνεται μόνο στη διαχείριση του μαστιγίου, όταν ήδη δεν έχει
τους πόρους για τα καρότα.
