Ισπανία: μέχρι και οι στρατιωτικοί διαμαρτύρονται για τη λιτότητα

Μαδρίτη - Δεν αποτελεί έκπληξη ότι τα μέτρα λιτότητας της ισπανικής κυβέρνησης δεν θα τα υποδεχόταν με ικανοποίηση ο ισπανικός λαός. Αλλά ότι δεν πρόκειται να τα δεχθεί χωρίς αντιδράσεις και ο στρατός της χώρας, αυτό δημιουργεί  μία κατάσταση άνευ προηγουμένου.

Οι ισπανικές ένοπλες δυνάμεις διαμαρτύρονται επειδή " κατεδαφίζονται δικαιώματα που δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να μας αφαιρεθούν ".  Αυτό αναφέρεται σε ανακοίνωση του συνδικαλιστικού τους οργάνου.

Η κατάργηση του δέκατου τρίτου μισθού, η μείωση της αδείας  και άλλα πολύ σκληρά μέτρα κατά των δημοσίων υπαλλήλων έχουν  κινητοποιήσει χιλιάδες ανθρώπους που διαδηλώνουν στους δρόμους της Μαδρίτης. Συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών.

Ως δημόσιοι υπάλληλοι, οι ένοπλες δυνάμεις, επηρεάζονται και αυτές από τα μέτρα της κυβέρνησης Ραχόι, που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων περικοπών την κατάργηση του δέκατου τρίτου μισθού και τη μείωση του χρόνου των διακοπών.

Στην ανακοίνωση τους οι ενόπλες δυνάμεις κατηγορούν την κυβέρνηση για  "έλλειψη ιδεών" και υπογραμμίζουν ότι " η αντοχή μας έχει και τα όριά της."

Κραυγάζοντας "παραιτήσου-παραιτήσου" και "ντροπή", το κίνημα των ισπανών Αγανακτισμένων επέστρεψε αυτό το Σαββατοκύριακο στους δρόμους της  Μαδρίτης, κατά των μέτρων λιτότητας  που αποφάσισε χθες η κυβέρνηση.

Αρχικά  η διαδήλωση ήταν ειρηνική, αλλά όταν πλησίασε στο Κοινοβούλιο, ξεκίνησαν συγκρούσεις με την αστυνομία. 

[--->]

Αριστερά: Φοιτητές και Αγανακτισμένοι (το βελάκι δείχνει προς τη μεριά τους),Οι μπάτσοι: Παθητική αντίσταση,εμπρός,πάμε!.Δεξιά : Ανθρακωρύχοι,Οι μπάτσοι:Ενεργητική αντίσταση.Την κάνουμε!

Η κρίση ακόμη δεν έχει αρχίσει

 Η σημερινή κρίση χρέους βρίσκεται απλά σε φάση προθέρμανσης
 του Jamil Baz*

Μερικές φορές μπορεί να πιστέψει κανείς ότι ο πόνος κάνει καλό και ότι είναι ένας τρόπος να πληρώνει τις  αμαρτίες του παρελθόντος. Με την έννοια αυτή, η εποχή της λιτότητας στην οποία ζούμε έχει κάποια λυτρωτικά χαρακτηριστικά .Αν σφίξουμε λοιπόν τα δόντια, βγαίνουμε από την άλλη μεριά, εξαγνισμένοι και έτοιμοι  για μια ισχυρή οικονομική ανάκαμψη.
 
Ομως, μετά από πέντε χρόνια, βρισκόμαστε σε χειρότερη θέση από αυτή που ξεκινήσαμε. Ισως πιστεύαμε ότι η πρόσφατη απομόχλευση θα έσπρωχνε το δείκτη του χρέους προς την κατάρρευση. Ωστόσο, μετά την οικονομική δίνη των τελευταίων πέντε ετών, στις 11 πιο εκτεθειμένες οικονομίες στο φακό της αγοράς, το χρέος αυξήθηκε δυσανάλογα μέχρι ένα σταθμισμένο μέσο όρο 417% του ΑΕΠ από το 381% που ήταν τον Ιούνιο του 2007.

Παραδόξως, σε Καναδά, Γερμανία, Ελλάδα, Γαλλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ιαπωνία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες, ο λόγος του συνολικού χρέους (του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα) προς το ΑΕΠ είναι σήμερα μεγαλύτερος από ό, τι το 2007 .
Υπάρχουν διαφορές, και είναι αξιοσημείωτο ότι το χρέος στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει αυξηθεί λιγότερο, από 332% του ΑΕΠ πριν από πέντε χρόνια, σε 340% , σήμερα - αν και αυτό δεν θάπρεπε να μας παρηγορεί ιδιαίτερα, καθώς στα στατιστικά στοιχεία δεν περιλαμβάνονται οι δαπάνες για την κοινωνική πρόνοια, όπως το Medicare και τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις. Αν προσθέσουμε και αυτές τις εγγραφές που είναι εκτός ισολογισμού,τότε, τα στοιχεία και οι δείκτες είναι πολύ χειρότεροι.