Δημήτρης Μπελαντής
Το έχω ξαναγράψει με άλλα λόγια αλλά την στιγμή αυτήν που είναι κάπως κρίσιμη,θέλω να το ξαναγράψω.Οι πολιτικές ετικέτες και προσδιορισμοί εντός αυτού του πολιτικού συστήματος δεν ισχύουν. Είναι ψευδείς νομιμοποιήσεις με βάση παλιότερες πραγματικότητες, που δεν υφίστανται πια. Ας πάρουμε τους πολιτικούς χώρους έναν έναν.
Η Νέα Δημοκρατία. Τοποθετείται στην φιλελεύθερη κεντροδεξιά.Η πολιτική της είναι ακραία νεοφιλελεύθερη και όχι κεντρώα.Ομως και ο όρος φιλελεύθερος δεν είναι ιστορικά ακριβής.Η ΝΔ μισεί τις πολιτικές ελευθερίες,ιδίως την ελευθερία πολιτικής έκφρασης,παραδοσιακή φιλελεύθερη αξία. Ακόμη και στο επίπεδο της καθαρά οικονομικής ελευθερίας, η ευνοιοκρατική προώθηση λίγων συγκεκριμένων ομίλων εργολάβων και πολυεθνικών επιχειρήσεων δεν είναι οικονομικά φιλελεύθερη.Αν και βέβαια,ο νεοφιλελευθερισμός ως μονοπώλιο εννοεί μόνο τα συνδικάτα και την κρατική παρέμβαση. Οχι τους μονοπωλιακούς ομίλους.
Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ.Ισχυρίζονται ότι είναι σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.Ουδεν αναληθέστερο.Τα παραδοσιακά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στηρίζονταν στην δύναμη των συνδικάτων και προωθούσαν πολιτικές αναδιανεμητικές ριζικά διαφορετικές από αυτές της ΕΕ σήμερα, ως και την δεκαετία του 80.Κόμματα που θέτουν ως όριο την πολιτική της ΕΕ δεν είναι σοσιαλδημοκρατικά με την ιστορική έννοια του όρου.
Τέλος,οι φορείς του κομμουνισμού Ιδίως το ΚΚΕ που είναι ο κύριος φορέας.Πιο συντηρητική δύναμη από το ΚΚΕ ,χτυπάς τον τοίχο.Φάνηκε στα Μνημόνια,φαίνεται και τώρα. Η βασική λειτουργία του ΚΚΕ είναι να αποτρέψει την ανάπτυξη αυθόρμητων εξεγερσιακών κινημάτων η πολιτικών πρωτοβουλιών αντιιμπεριαλιστικού και ταξικού χαρακτήρα.Αυτός είναι ο ρόλος του βασικά εντός του συστήματος,ακόμη και αν πολλοί που το ακολουθούν τίμια δεν το συνειδητοποιούν.
Ζούμε σε έναν εφιάλτη και σε μια πολιτική προσομοίωση.Οφείλουμε να ξυπνήσουμε και να αντιμετωπίσουμε την σκληρή πραγματικότητα. Οι φορείς των βασικών πολιτικών κομμάτων είναι εκδοχές - δεν το λέω με την θρησκευτική έννοια- του Άρχοντα του Ψεύδους.
[------>]
