από Dimitris Tsirkas
Αντινομίες
Δολοφονική επίθεση από τζιχαντιστή στη Γαλλία. Μπραβο στον
Μακρόν που πρόβαλε τα σκίτσα του Σαρλί Εμπντό σε κυβερνητικά κτήρια (και ας μην
ήταν ο Μακρόν, αλλά η περιφερειάρχης της Οξιτανίας), πρέπει να προστατεύσουμε
τις ελευθερίες μας από τον ισλαμοφασισμό. Νέες δολοφονικές επιθέσεις από
τζιχαντιστές σήμερα στη Γαλλία.
Λοκ ντάουν για έναν μήνα στη Γαλλία, ανακοινώνει χθες ο
Μακρόν. Απαγορεύονται η κυκλοφορία, οι μισές οικονομικές δραστηριότητες και
όλες σχεδόν οι κοινωνικές συναναστροφές.
Οι άνθρωποι που δίνουν συγχαρητηρια στον Μακρόν για την
υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης απέναντι στον ισλαμοφασισμό, είναι οι
ίδιοι που συνομολογούν, αν δεν επιχαίρουν, με την αναστολή πολλών περισσότερων
ελευθεριών από τον Μακρόν και το γαλλικό κράτος, για την προστασία από τον
κορωνοϊό.
Στην πρώτη περίπτωση, καλούμαστε να προασπίσουμε τις
ελευθερίες μας, ακόμα και με τη ζωή μας. Στη δεύτερη, οφείλουμε να δεχτούμε
αδιαμαρτύρητα την αναστολή τους για να γλιτώσουμε από τον θάνατο.
Στην πρώτη περίπτωση δεν νοείται η ζωή μας χωρίς τις δυτικές
αξίες και ελευθερίες, τις οποίες απειλεί ο ισλαμοφασισμός. Στη δεύτερη
περίπτωση πρέπει να εκχωρήσουμε μόνοι μας τις ελευθερίες που καθιστούν τη ζωή
μας βίο, για να διασώσουμε, μια απογυμνωμένη, πλέον ζωή, από τον βιολογικό
θάνατο.
Η αντίφαση είναι τόσο κραυγαλέα. Παραμένει όμως αθέατη, τα
υποκείμενά της δεν την αντιλαμβάνονται. Την ίδια στιγμή που αποκαλούν
ισλαμοαριστερούς και απολογητές των τζιχαντιστών, όσους λένε ότι το κράτος δεν
προστατεύει την ελευθερία της έκφρασης όταν προσβάλλει σκόπιμα την πίστη μιας
μερίδας πολιτών του, απαιτούν από το ίδιο κράτος να περιορίσει οριζόντια τις
ελευθερίες όλων των πολιτών του.
Δεν την αντιλαμβάνονται διότι αποτελεί το τυφλό σημείο γύρω
από το οποίο αρθρώνεται η ιδεολογία τους. Σε αυτή την ιδεολογία οι ελευθερίες,
οι περιβόητες δυτικές αξίες, δεν είναι παρά μια ευέλικτη φαντασίωση που πίσω
της κρύβεται, εκείνος στον οποίο έχουν εκχωρήσει το δικαίωμα να ορίζει τη ζωή
τους - ο Κυρίαρχος.
Στη Δύση ο Κυρίαρχος έχει πάψει προ πολλού να είναι η θρησκεία
(πόσο μάλλον το Ισλάμ, που θεωρείται μια ξένη, μη δυτική υπόθεση) και έχει
αντικατασταθεί από το κράτος. Το περιεχόμενο και τα όρια, ωστόσο, της
κυριαρχίας που ασκεί το κράτος πάνω στα σώματα και τις ψυχές των υπηκόων του,
δεν διαφέρουν και τόσο πολύ από εκείνα που ασκεί η θρησκεία στους πιστούς της.
Και είναι ακριβώς σε οριακές στιγμές, όπως η πανδημία και η τζιχαντιστική
απειλή που αποκαλύπτονται οι συγκλίσεις.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα ξιφουλκήσετε για το
αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα του Σαρλί Εμπντό να σατιρίζει τον Μωάμεθ, μην ξεχάσετε
να στείλετε sms στο κράτος για να σας επιτρέψει να βγάλετε το σκυλί σας για
κατούρημα. Η ελευθερία πάνω απ’ όλα.
ΥΓ. Όχι, δεν είμαι αρνητής του ιού, ούτε των μέτρων που λαμβάνονται για τον περιορισμό του, με επιφύλαξη πάντα, ως προς τη λογική, την αποτελεσματικότητα και τις παράπλευρες συνέπειές τους. Ούτε υποβαθμίζω την τζιχαντιστική απειλή. Οφείλουμε όμως και στη μία και στην άλλη περίπτωση, να συζητάμε έξω από τα εύκολα διλήμματα που θέτει ενώπιον μας ο κυρίαρχος λόγος, τα οποία, αντί να φωτίζουν τα προβλήματα, τα συσκοτίζουν ακόμα περισσότερο.
https://www.facebook.com/leninkokkinou/posts/10218195203296876
Οικονομίδης Δημήτρης
Ο λόγος του Ε.Μακρόν στην επιμνημόσυνη τελετή για τη δολοφονία του Samuel Paty,(πέραν της συνολικής υποκρισίας του ), Α. δεν αναφέρεται πουθενά στο «τζιχαντισμό» αλλά στον «πολιτικό ισλαμισμό, το ριζοσπαστικό, που οδηγεί μέχρι την τρομοκρατία » [...l’islamisme politique, radical, qui mène jusqu’au terrorisme.] .
Η διαφορά είναι σημαντική διότι ο όρος «ισλαμισμός» παραπέμπει στο «Ισλάμ» και ταυτίζει τους μουσουλμάνους με τους τζιχαντιστές. Ο Ε.Μακρόν είναι καλός γνώστης και της γαλλικής γλώσσας και των πολιτικών επιπτώσεων του λόγου του και δεν του ...ξέφυγε. Β. Η αναφορά του στη Γαλλία την οποία υπερασπίζεται και μπλα μπλα μπλα περιγράφει μια Γαλλία λευκή, χριστιανική, με πολιτισμική υπεροψία που έχει αποστολή «» να εκπολιτίσει τους βαρβάρους ( μη-Γάλλους ).
Καμία αναφορά, ακόμη λιγότερο αναστοχασμός, στο τι
οφείλει η Γαλλία και ο Δυτικός πολιτισμός πχ στους Άραβες και τον πολιτισμός
τους... Καμία αναφορά, ακόμη λιγότερο αναστοχασμός, στις ακρότητες της
Δημοκρατίας [République ], που κατέστειλε και ενοχοποίησε π.χ. τις ντοπιολαλιές
προς όφελος των παριζιάνικων γαλλικών, που κατέστειλε και ενοχοποίησε της σχέση
με τη «γη», το χωριό, την επαρχία ως «κατώτερα» και «βρώμικα», προς όφελος της
«πόλης», του τεχνολογικού και βιομηχανικού πολιτισμού ως «ανώτερων» και
«καθαρών». Καμιά κουβέντα για τις σταυροφορίες, για τη τζιχαντιστική φάση του
Χριστιανισμού, την Ιερά Εξέταση, την αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό,
παλαιότερο και τωρινό ( κάτι αεροπλανάκια δεν μας πούλησε πρόσφατα; ).
