Ο νέος Υπερμεγάλος Αδελφός

 Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο, εξωτερικοί χώροι και κείμενο που λέει "Jay Bhattacharya @DrJBhattacharya 12.4K 240.4K gó 4.3K 0.04 Active Recent Abuse Strike Trends Blacklist Strike Count: Professor Stanford School of Medicine. MD, PhD. Health policy: infectious diseases, covid, health economics. Scientific freedom. Joined Aug 2021 (1 year) Stanford, CA, USA Account Details Account Statistics"

Οι νέες έρευνες για τον λογοκριτικό μηχανισμό που είχε στήσει το Τουίττερ (προφανώς και τα λοιπά μεγάλα κοινωνικά μέσα, όπως αυτό εδώ) αποκαλύπτουν ό,τι ήδη γνωρίζαμε αλλά δεν μπορούσαμε χωρίς στοιχεία εκ των έσω να αποδείξουμε.

Οι λογοκριτές καταρτίζουν "μαύρες λίστες", αποκλείουν τη διάδοση των αναρτήσεων που οι ίδιοι ιδεολογικά αποδοκιμάζουν, περιστέλλουν την θεατότητα ολόκληρων λογαριασμών ή ακόμη και ολόκληρων θεματικών, παρεμποδίζουν τον εντοπισμό ονομάτων και λογαριασμών, κ.ο.κ., κ.ο.κ. - «και όλα αυτά στα κρυφά, χωρίς να ενημερώνουν τους χρήστες» (παραπομπή με πλήθος συνταρακτικά στοιχεία στα σχόλια).

Ενδιαφέρον έχει το πρώτο παράδειγμα που αναφέρει η δημοσιογράφος Bari Weiss. Είναι ο γνωστός καθηγητής της ιατρικής του Στάνφορντ Jay Bhattacharya. Ο καθηγητής υποστήριξε δημοσίως την γνώμη ότι τα λοκντάουν θα έβλαπταν τα παιδιά. (Πράγμα το οποίο τεκμηριώνουν σήμερα παιδαγωγικές και άλλες έρευνες). Το Τουίττερ τον τοποθέτησε κρυφά σε μια "Μαύρη λίστα τάσεων", η οποία εμπόδιζε τη διάδοση των αναρτήσεών του.

Και να 'ταν μόνο οι διάσημοι και οι καθηγητές... Όλα δείχνουν ότι εκατομμύρια χρήστες φιμώνονται συστηματικά, ειδικά επί κορωνοϊού. Η πανδημία λειτούργησε, όπως έχω ξαναπεί εδώ, ως άτυπο πειραματιστήριο λογοκριτικής βίας στο όνομα της "επιστήμης", ποστ κριτικά για τους ιθύνοντες (ανάμεσά τους και αρκετά δικά μου) έφταναν στις οθόνες ελάχιστων αναγνωστών.

Τέσσερα φαινόμενα (το φίμωτρο της πολιτικής ορθότητας, η ιδιωτικοποίηση της καθεστωτικής λογοκρισίας στο διαδίκτυο, η απόλυτη ευθυγράμμιση των συστημικών ΜΜΕ με την κρατική προπαγάνδα, και η ακραία πύκνωση της ηλεκτρονικής παρακολούθησης των επικοινωνιών), η δημιουργία δηλαδή ενός νέου Υπερμεγάλου Αδελφού που απλώνεται συγχρόνως στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, δείχνουν πώς έχει πράγματι η κατάσταση με τις ατομικές ελευθερίες τον 21ο αιώνα. Και είναι ειρωνικό ότι τον υφέρποντα αυτόν ολοκληρωτισμό τον καλλιεργούν πολιτικές δυνάμεις που αυτοαποκαλούνται "αριστερές" και "φιλελεύθερες".

(Ότι η Ελλάδα της νυν κυβερνήσεως πρωταγωνιστεί σε δύο τουλάχιστον από τα τέσσερα αυτά φαινόμενα, στη χειραγώγηση του Τύπου και στη φάμπρικα των υποκλοπών, έχει βεβαίως τη σημασία του.)

 [---->]