Λίγο
πριν τις γιορτές στου τέλους του χρόνου η Ξανθιώτικη Καπνοβιομηχανία
ΣΕΚΑΠ Α.Ε. κυκλοφόρησε ένα συλλεκτικό πακέτο για το BF SILVER, που
τυχαίνει να είναι η μάρκα μου τα τρία τελευταία χρόνια. Οφείλω
να ομολογήσω πως το συλλεκτικό της πακέτο, δεν μου άρεσε: είχε ασημί
χρώμα με μια μαύρη μπορντούρα σε σκούρο καφέ χρώμα, σαν κηδειόσημο-καμία
σχέση δηλαδή με το άσπρο πακέτο και το διακριτικό ασημένιο περίγραμμα
με το μονόγραμμα.
Το τσιγάρο δε, και μη χειρότερα, είχε
απολέσει το κιτρινωπό του περίβλημα κι ήταν ένα σκέτο λευκό της φθαρτής
υπόληψης του σωλήνα. Πρέπει ίσως να σας πληροφορήσω πως όταν αγόρασα το
πρώτο μου ηλεκτρονικό τσιγάρο στο Γούλφμπορο, Νιου Χαμσάιρ, πριν τρία
χρόνια, προτίμησα να έχει ακριβώς τα χρώματα του κλασικού τσιγάρου:
κίτρινο φίλτρο και λευκό, τύπου λευκού χαρτιού σωλήνα.
Τρέχαμε με τη γυναίκα μου σε διάφορα
συνοικιακά περίπτερα προς αναζήτηση του παλιού πακέτου και περάσαμε τις
γιορτές έχοντας στις τσέπες μας το BF Silver δυο διαφορετικές του
συσκευασίες. Έζησα στο πετσί μου χειροπιαστά την παράνοια της φυλής μου.
Οι Έλληνες ως γνωστόν είναι παρανοϊκοί: έχοντας λόγω γεωγραφικής θέσης,
το ένα μάτι τους στραμμένο στην Ανατολή και το άλλο στη Δύση, έχουν
συνηθίσει στη δεύτερη σκέψη και την αμφιβολία. Δεν πείθονται εύκολα. Τα
διεκδικούν όλα. Κυκλοφορούν με δυο διαφορετικές συσκευασίες του ίδιου
τσιγάρου στην τσέπη.
Σε καιρούς γενικής παρενδυσίας όπου
μπαίνω στο τσατ και υποδύομαι το άλλο φύλλο, όπου μου την πέφτουν με
γυναικείο προφίλ καταπιεσμένα αντράκια, η λυτρωτική απελευθέρωση του
Καρναβαλιού έχει χάσει πλέον το ανθρωπολογικό της έρισμα. Η παρενδυσία
του BF μου θυμίζει τις αποκριές στη δεκαετία του 60, όταν όλη η γειτονιά
συμμετείχε στον Καρνάβαλο με πρόχειρα μέσα και ρούχα παρμένα από τη
ντουλάπα του σπιτιού: έφτανε μια ρόμπα της γιαγιάς, ένα τσέρκι που
έγνεθε το μαλλί, μια κουβαρίστρα, ένα χοντρό σαλάμι και δυο κεφαλές
σκόρδο για να φτιάξεις το αντρικό χαρακτηριστικό του φύλλου. Οι γυναίκες
ντυνόταν άντρες, οι άντρες υποδύονταν τις πουτάνες.
Ο Τζακ Λέμον ντυμένος γυναίκα στην
ορχήστρα της Μέριλιν Μονρόε, όταν τον «απαγάγει» πλέον ο εκατομμυριούχος
πετρελαιάς με τη βάρκα του και τραβάει γραμμή για το υπερπολυτελές του
γιοτ στα ανοικτά, προσπαθεί να αποφύγει το μοιραίο προτάσσοντας διάφορα
επιχειρήματα : «δεν ξέρω να μαγειρεύω», «δεν μπορώ να κάνω παιδιά», «δεν
έχω βυζιά» τα οποία έπεφταν στο κενό γιατί του γόη «δεν τον ένοιαζε
τίποτα. Όταν τελικά ο Τζακ Λέμον βγάζει την περούκα του και δηλώνει πως
«είμαι άντρας», ο πετρελαιάς του απαντάει «κανένας δεν είναι τέλειος»,
στο φινάλε της καλύτερης κωμωδίας όλων των εποχών «Μερικοί το προτιμούν
καυτό» του Μπίλλυ Γουάιλντερ, του κατεξοχήν σκηνοθέτη της παρενδυσίας.
Το παλιό αγαπημένο πακέτο του BF επανήλθε στην αγορά, και μπορώ να σας ευχηθώ καλό Δεκαπενταύγουστο, πατριώτες!
*
©Σωτήρης Παστάκας
[--->]
