Μάλιστα. Υπάρχουν "βαθιά λαρύγγια" και στις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες; Ή να το ρωτήσω αλλιώς: υπάρχει περίπτωση το "ελληνικό βαθύ λαρύγγι" να μην έχει σχέση με ξένες; Αυτή η πρώτη λίστα που κυκλοφόρησε το Ντοκουμέντο είναι προφανές ότι αυτό που στοχεύει είναι η εσωτερική αποδιάρθρωση του συστήματος εξουσίας Μητσοτάκη.
Για αυτό το ερώτημα ποιος κυκλοφόρησε αυτή τη λίστα συνδέεται άμεσα με ένα μεγαλύτερο ερώτημα: πως κάποιος ερμηνεύει την άνοδο και την πτώση του Μητσοτάκη από την εξουσία; Ο Μητσοτάκης ασφαλώς ήταν τυχερός γιατί κανένας από τους συνυποψηφίους του δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει ένα κόμμα σαν την ΝΔ. Ή με Μεϊμαράκη, ή με Τζιτζικώστα ή Γεωργιάδη το κόμμα θα αυτοκτονούσε.
Ωστόσο ήταν δεδομένο από την αρχή ότι η πρωθυπουργία του θα λειτουργούσε όπως αυτή του πατέρα του: ως ένα είδος μεταβατικής διοίκησης προς τον ιδιοκτήτη του κόμματος, Καραμανλή. Εδώ όμως ο Μητσοτάκης έκανε κινήσεις που ήταν μη αναμενόμενες για αυτό που γνωρίζαμε ως πολιτικό προσανατολισμό της οικογένειας: την εξάρτησή της δηλαδή από τον γερμανικό παράγοντα.
Ο Μητσοτάκης με την αποχώρηση της Μέρκελ από την εξουσία και με τον δεύτερο πόλο εξάρτησης από την Αμερική να έχει περάσει εάν όχι στα χέρια αλλά τουλάχιστον στην επιρροή του Τραμπ, έκανε την επιλογή να ταυτιστεί και αυτός με τις επιλογές του Δημοκρατικού Κόμματος! Για πρώτη φορά στην Ελλάδα και οι δύο πόλοι του κομματικού συστήματος ήθελαν νίκη των Δημοκρατικών (θυμίζω ότι ο πατέρας Μητσοτάκης είχε στενές σχέσεις με την οικογένεια Μπους που επίσης δεν είδε με καθόλου καλό μάτι την επικράτηση του Τραμπ). Και η ταύτιση ήταν τέτοια που δεν ήταν ότι πήγε ακόμη πιο πέρα την πολιτική του Συριζα για τις βάσεις (τα δίνουμε όλα στους Αμερικάνους) αλλά και ταυτίστηκε πλήρως με την πολιτική των ΗΠΑ στην Ουκρανία, πιθανόν αποδυναμώνοντας (αν και κάποιος πρέπει να είναι προσεκτικός σε αυτά) την άμυνα της χώρας στα νησιά.
Φαίνεται λοιπόν ότι εάν αυτά κάποιον ενόχλησαν δεν ήταν η Ρωσία (που σε αυτήν ο Μητσοτάκης θέλησε να ρίξει την ευθύνη) αλλά η ίδια η γερμανική εξωτερική πολιτική που προσπαθεί να βγει από τη μέγγενη του πολέμου. Αντί για αυτό βλέπει τον Μητσοτάκη να ηγείται κίνησης για πλαφόν στις τιμές του αερίου που αυτό θα σήμαινε κατάρρευση των γερμανικών εταιρειών διανομής, να αγοράζει γαλλικά Ραφάλ (αυτά για να αποδυναμώσει την καραμανλική αντιπολίτευση μεταξύ άλλων) και εκσυγχρονισμό των F16 από τους Αμερικανούς, και κυρίως να κρώζει ως γεράκι του πολέμου στους κάμπους της Ουκρανίας όταν για τους Γερμανούς το τέλος του πολέμου είναι στοίχημα επιβίωσης. Πιθανολογώ λοιπόν ότι το "βαθύ λαρύγγι" μπορεί να σχετίζεται όντως με το χθεσινό πέναλτι που στόχευε ότι και η λίστα: να χαλάσει τις σχέσεις των δύο συνεταίρων, Αλαφούζου και Μαρινάκη, πάνω στους οποίους βασίστηκε το το σύστημα Μητσοτάκη.
Όμως αυτός που το σφύριξε είναι συνταξιούχος, με μεγάλο φάκελο (υπηρεσίας προς) στη Στάζι και ξέρει από τζόγο. Από αύριο θα έρθουν καινούργια μηνύματα από την άλλη του Ατλαντικού: οι παίχτες θα χρειαστεί να επανατοποθετηθούν. Πως όμως κάποιος να μην το παρατηρήσει: εκείνη η βαθιά συμμαχία των εκσυγχρονιστών της δεκαετίας του 1990 (Μητσοτάκηδες στην ΝΔ, Σημιτικό ΠΑΣΟΚ και πρώτος Συνασπισμός), αυτή η συμμαχία που πολέμησε τόσο συστηματικά το τέρας του "λαϊκισμού", αποδιαρθρώνεται κάτω από το βάρος της σημερινής κρίσης....
