Τα γεγονότα στην Παλαιστίνη δεν είναι "ενα θλιβερό
γεγονός", δίπλα από άλλα θλιβερά γεγονότα, δεν είναι ένα "αμφιλεγόμενης
ερμηνείας" γεγονός, δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο γεγονός, όσο σοβαρό και
να ήταν ούτε με τις εισβολές σε άλλες αραβικές χώρες, ούτε με το Ουκρανικό ούτε
με την στροφή της Δύσης κατά της Ρωσίας, ούτε με την οικονομική κρίση και τον
νεοΦιλελευθερισμο, ούτε με την άνοδο της Ακροδεξιάς, ούτε με την φτωχοποίηση
της πλειοψηφίας στις ευρωπαϊκές χώρες, ούτε με τη σταδιακή κατάργηση του
Δημοκρατικού πολιτεύματος στο δυτικό κόσμο.
Η Παλαιστίνη είναι το γεγονός, μετά το οποίο δεν μπορούν να
υπάρξουν άλλα "γεγονότα".
Δεν είναι η αρχή του τέλους "αυτού του κόσμου",
είναι η τελική πράξη της μακράς και αιματοβαμμένης ιστορίας του.
Μετά την γενοκτονία των Παλαιστινίων, του πιο μαρτυρικού λαού
από όλους τους λαούς που κατασπάραξε η μεγάλη Αυτοκρατορία των ΗΠΑ, αυτός ο κόσμος
μέσα στον οποίο μεγαλώσαμε και αποκτήσαμε ιδεολογική ταυτότητα θα είναι και
επίσημα νεκρός.
Ξημερώνει ο κόσμος,
όπως δεν τον είδαμε ποτέ ξανά.
Ας κρατήσουμε την ελπίδα ότι το μέλλον που θα ανατείλει , δεν
θα εμπεριέχει την δυσοσμία μας.
Ας κρατήσουμε και την ελπίδα να προλάβουμε να αναπνεύσουμε
έστω για μια μέρα τον ελεύθερο αέρα ενός νέου κόσμου.
Αυτό για το οποίο αγωνίστηκε πάνω από όλα η Ανθρωπότητα τους
τελευταίους τρεις αιώνες, την "Ελευθερία", δεν αξιώθηκε να την γευτεί
παρά ως ένα ωραίο όνειρο.
