Λίγο μετά την προβοκάτσια των μπαντερικών στην Μπούτσα την ώρα
που οι Ρώσοι έλυναν την πολιορκία του Κιέβου, ήρθε το νέο επεισόδιο, με τους
Ρώσους να υποτίθεται ότι -την ώρα που πρόκειται να κορυφωθεί η μάχη για την
πλήρη απελευθέρωση του Ντονμπάς- χτύπησαν άμαχο πλήθος στο σιδηροδρομικό σταθμό
του Κραματόρσκ, επειδή .... έτσι. Επειδή είναι evil ή παράφρονες ή
ιμπεριαλιστές ή φασίστες. Ο κάθε δυτικός
υπήκοος μπορεί να διαλέξει ανάλογα με τα γούστα του.
Το Κραματόρσκ βέβαια είναι μια βασανισμένη περιοχή του
Ντονιέτσκ με μπόλικο ρωσόφωνο πληθυσμό, όπου δόθηκαν σκληρές μάχες το 2014, την
κατέλαβαν τελικά οι μπαντερικοί και στην οποία εν πολλοίς λειτουργούν ως
κατοχικός στρατός.
Ο πύραυλος βέβαια ήταν Tochka που χρησιμοποιεί ο ουκρανικός
και όχι ο ρώσικος στρατός. Και με geolocation έρευνα μπορεί να φανεί στις
περισσότερες περιπτώσεις από που ήρθε ο πύραυλος.
Αλλά η αλήθεια δεν έχει καμία αξία γι αυτούς που οργανώνουν
αυτού του τύπου τις psy-ops, αντιθέτως τις υπονομεύει.
Διαφαίνεται ότι το βασικό μήνυμα του αμερικανικού
επικοινωνιακού πολέμου αναβαθμίζεται. Από το "stop russian aggression" και το "stand with ukraine" περνάμε στο
"stop russian war crimes". Ο στόχος είναι η καθολική
συναίνεση ή έστω η αμήχανη σιωπή στην ολοκληρωτική επίθεση "cancel russia" που ξεδιπλώνουν
πλέον οι Γιάνκηδες. Συναίνεση πρωτίστως των διαφόρων συμμάχων τους και εξ
αντικειμένου και των υπηκόων τους.
Καθόλου συμπτωματικά, η ΕΕ ανακοίνωσε σήμερα νέο πακέτο
κυρώσεων εναντίον των Ρώσων που κάνουν war crimes καθώς ο Πούτιν είναι butcher
(η ηχητική ομοιότητα με την Bucha ίσως υπάρχει μια περίπτωση να είναι
συμπτωματική...)
Όσο πιο δυτικά βρίσκεται γεωγραφικά και όσο πιο φιλελεύθερη
είναι πολιτικά η δυτική αριστερά, τόσο πιο ένθερμα συντονίζεται με την
ιμπεριαλιστική αφήγηση.
Όσο
απομακρυνόμαστε, γεωγραφικά από τις
βασικές ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις και πολιτικά από τον φιλελευθερισμό, μπορεί κανείς να πει κι άλλα πράγματα. Μπορεί
πχ να λέει ότι η Δύση είναι υποκριτική κι ότι έχει κι αυτή ευθύνες ή ακόμα και
τις κυριότερες. Αλλά πρέπει να συμπληρώσει ότι οι Ρώσοι είναι κι αυτοί ληστές.
Ότι είναι εξορισμού εγκληματίες καθ' ότι ιμπεριαλιστές. Ότι "η Ρωσία το
κάνει όπως το ΝΑΤΟ".
Η διελκυστίνδα των αντιθέσεων πρέπει να κινείται εντός ενός
διαχειρίσιμου πεδίου: "ούτε Νάτο - ούτε Μόσχα" από τη μία, "ζήτω
το Νάτο - κάτω η Μόσχα" από την άλλη, είναι τα δύο "όρια". Χωρίς
αυτό να αποκλείει σε μια επόμενη φάση, αν χρειαστεί, το πρώτο όριο να
"μαζευτεί" ακόμα...δυτικότερα.
Η διελκυστίνδα αυτή δεν είναι καθόλου χωρίς σημασία. Αντανακλά
πραγματικές αντιθέσεις, ιδεολογικές, πολιτικές και -σε τελική ανάλυση- ταξικές.
Και φυσικά όλη η πίεση ασκείται στο αριστερό άκρο της διελκυστίνδας. Όσο όμως αυτό το άκρο μένει εντός των
συγκεκριμένων ορίων, παραμένει διαχειρίσιμο και εν πολλοίς ακίνδυνο για τον
ιμπεριαλισμό.
Γιατί το βασικό είναι να μην αμφισβητείται το "russian
aggression" και πλέον το "russian war crimes". Το καθοριστικό
για τον ιμπεριαλισμό και τις άρχουσες τάξεις στις μητροπόλεις του είναι το
"ούτε Μόσχα"...
