Κυβέρνηση Φραγκεστάιν (ή οι κατά Τσίπρα “καλές ειδήσεις” από το Eurogroup)


Του Παναγιώτη Μαυροειδή*


Η Πρωθυπουργική δήλωση ξεχείλιζε από χαρά και ενθουσιασμό:

«Μετά από έξι χρόνια σκληρής λιτότητας, είχαμε επιτέλους καλές ειδήσεις από το Eurogroup».

Αυτά δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, ανοίγοντας τις εργασίες του Υπουργικού Συμβουλίου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με αφορμή την απόφαση του Eurogroup της 9ης Μαΐου 2016.

Μετά το αλησμόνητο (και ποιητικό) success story του Σαμαρά, ας περιηγηθούμε στο βασίλειο επιτυχιών του ΣΥΡΙΖΑ.

Πρώτη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ: Ένα νέο Μνημόνιο γεννιέται

Ας αφήσουμε το κείμενο της απόφασης να μας τα πει:

«Η Ελλάδα θα εφαρμόσει ως μέρος των προαπαιτούμενων δράσεων για την πρώτη αξιολόγηση:

Ένα πρώτο πακέτο δημοσιονομικών μέτρων ύψους εως 3% του ΑΕΠ μέχρι το 2018. Αυτό το πακέτο περιλαμβάνει μία μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού, μεταρρύθμιση της ατομικής φορολογίας και πρόσθετους δημοσιονομικούς παράγοντες όπως μεταρρύθμιση του ΦΠΑ και μέτρα για τους μισθούς του δημοσίου τομέα».

Η κυβέρνηση δεν κρύβει λοιπόν τη χαρά της για τη συνομολόγηση με τους Εταίρους Της ενός ακόμη Μνημονίου, για το οποίο μάλιστα, όπως προκύπτει από το ίδιο το κείμενο της απόφασης, πρέπει να γίνουν κάποιες επισημάνσεις:
Περιγράφεται ως «πρώτο πακέτο δημοσιονομικών μέτρων». Δηλαδή, θα έχουμε και δεύτερο και τρίτο. Και αυτό το «θα» δεν είναι το χαρακτήρα των «θα» του ΣΥΡΙΖΑ.

Ρητά γίνεται αναφορά σε «πρόσθετους δημοσιονομικούς παράγοντες όπως μεταρρύθμιση του ΦΠΑ και μέτρα για τους μισθούς του δημοσίου τομέα». 
 Δηλαδή, έρχεται σφαγή που δεν έχει μπει ακόμη ανοιχτά στη συζήτηση, με φοροληστεία και απολύσεις/περικοπές διάλυσης δημόσιων υπηρεσιών. Το γελοίο είναι πως το ίδιο διάστημα η κυβέρνηση και τα γνωστά κανάλια διατείνονται πως …αυξάνονται οι μισθοί των Δημοσίων Υπαλλήλων!

Δεύτερη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ: Εισαγωγή στο Διαρκές Μνημόνιο

Παραθέτουμε από το κείμενο της απόφασης:

«Έναν πρόσθετο μηχανισμό επείγουσας επέμβασης, ο οποίος θα νομοθετηθεί ώστε να διασφαλίσει πως ένα πακέτο μέτρων, συμπεριλαμβανομένων μη προαιρετικών μέτρων, θα εφαρμόζεται αυτόματα μόλις υπάρξουν αντικειμενικά στοιχεία απόκλισης από τους τον ετήσιο στόχο του προγράμματος για πρωτογενές πλεόνασμα (3,5% στο μεσοπρόθεσμο μέλλον). Εφόσον τα μέτρα ενεργοποιηθούν ως προσωρινά όταν ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός, μόνιμα δομικά μέτρα που θα συμφωνηθούν με τους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για τα έσοδα, θα πρέπει να τεθούν σε ισχύ τον επόμενο χρόνο, ως μέρος της κανονικής διαδικασίας προϋπολογισμού, με στόχο να φέρουν τον προϋπολογισμό δομικά και πάλι στο σωστό δρόμο. Εξαιρέσεις στην ενεργοποίηση του μηχανισμού περιορίζονται μόνο σε έκτακτα γεγονότα με μείζονες οικονομικές συνέπειες εκτός ελέγχου της κυβέρνησης. Τέτοιες εξαιρέσεις θα πρέπει να συμφωνηθούν με τους θεσμούς».

Μετάφραση: Κάθε φορά που θα διαπιστώνεται «απόκλιση», θα λαμβάνονται «πρόσθετα» μέτρα, τα οποία θα εκκινούν ως προσωρινή διόρθωση, αλλά τελικά θα ενσωματώνονται ως «μόνιμα δομικά μέτρα».

Το Μνημόνιο λοιπόν, ακολουθώντας επακριβώς τις απαιτήσεις του Δημοσιονομικού Συμφώνου της ΕΕ (αναλυτικά έχει εξηγηθεί εδώ), αφενός καθίσταται Μόνιμο και αφετέρου δεν απαιτείται πλέον νομοθέτηση και έγκριση για αυτό. Έτσι δε θα δυσκολεύονται και οι όποιοι 153 να σηκώνουν το χέρι τους και να δυσκολεύονται μετά να δημαγωγούν στις περιφέρειες…

Ας θυμηθούμε ότι το …τραγικό δίλημμα που έθετε πριν λίγες μέρες η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν τούτο: «Δέσμευση για πρόσθετα μέτρα μέσω του ‘’δημοσιονομικού κόφτη’’ ή και προκαταβολική νομοθέτησή τους;». Επρόκειτο για γελοίο προπαγανδιστικό εφεύρημα απόκρυψης της αντιδραστικής ουσίας της απόφασης που είχε ήδη παρθεί: Να δεσμεύονται στην ΕΕ και να υλοποιούν, χωρίς να μπαίνουν ούτε καν στον κόπο τυπικής νομοθέτησης και έγκρισης στη Βουλή!

Πρόκειται για απόφαση τομή: ο «δημοσιονομικός κόφτης» δεν αφορά μόνο το νέο ΣΥΡΙΖΟ-μνημόνιο αλλά θα ισχύει πάντοτε.

Τρίτη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ: θεμέλιος λίθος οι ιδιωτικοποιήσεις
Διαβάζουμε από το κείμενο της απόφασης:

«To Εurogroup υπενθυμίζει ότι ένα σημαντικά ενισχυμένο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων είναι θεμέλιος λίθος του νέου προγράμματος του ESM. Σε αυτό το πλαίσιο, το Εurogroup καλωσορίζει τη συμφωνία για την επερχόμενη υιοθέτηση του νόμου που θα θεσπίζει το συμφωνηθέν Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων και Επενδύσεων».

Τέταρτη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ: Αποκλείεται οποιαδήποτε διαγραφή του χρέους

Υποτίθεται ότι παρά τις όποιες «λογικές και αναγκαίες» υποχωρήσεις, η κυβέρνηση θα «έπαιρνε κάτι» για την ελάφρυνση του χρέους.

Ας δούμε λοιπόν τι ακριβώς πήρε:

«Σε συμμόρφωση με τα ανακοινωθέντα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Eurogroup το καλοκαίρι του 2015, το Eurogroup είναι έτοιμο να εξετάσει, εφόσον είναι αναγκαίο, πιθανά πρόσθετα μέτρα για το χρέος τα οποία θα στοχεύουν στο να διασφαλίσουν ότι οι ανάγκες αναχρηματοδότησης της Ελλάδας διατηρούνται σε βιώσιμα επίπεδα μακροπρόθεσμα. Αυτά τα μέτρα θα είναι εξαρτώμενα από την πλήρη εφαρμογή μέτρων συμφωνηθέντων στο πλαίσιο του προγράμματος του ESM και θα εξετασθούν μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, από τη στιγμή που όλα τα προαπαιτούμενα θα έχουν πλήρως εφαρμοστεί.

Το Eurogroup συμφωνεί πάνω στις ακόλουθες κατευθυντήριες αρχές για τα πιθανά πρόσθετα μέτρα για το χρέος 1) διευκόλυνση της πρόσβασης στις αγορές 2) εξομάλυνση του προφίλ αποπληρωμής 3) παροχή κινήτρων για τη διαδικασία προσαρμογής της χώρας και 4) ελαστικότητα στην αντιμετώπιση αβέβαιης αύξησης του ΑΕΠ και μελλοντικής εξέλιξης των επιτοκίων.

(…) Το Eurogroup επαναβεβαιώνει ότι ονομαστικό κούρεμα αποκλείεται και ότι όλα τα μέτρα που θα ληφθούν θα είναι σύμφωνα με τον υπάρχοντα νόμο της ΕΕ και το νομικό πλαίσιο του ESM και του EFSF».
διαδικασίες όπου είναι απαραίτητο, το Eurogroup είναι έτοιμο να υποστηρίξει την εκταμίευση της δεύτερης δόσης του προγράμματος του ESM

Μετάφραση: «Θα δουν» αργότερα, αν χρειάζεται, πάντα στο βαθμό που εκπληρώνεται η υλοποίηση των Συμφωνημένων Μνημονίων, μέτρα ώστε να διασφαλίζεται η βιωσιμότητα της πληρωμής του χρέους, αποκλειομένης φυσικά ρητά οποιασδήποτε διαγραφής του.

Αυτό και αν είναι «επιτυχία» για το ΣΥΡΙΖΑ! Πρόκειται για άθλο που μπορεί να συγκριθεί μόνο με εκείνο το …θρίαμβο της απόφασης της 20ης Φλεβάρη του 2015, όταν για πρώτη φορά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δήλωνε πως δεσμεύεται ότι θα κάνει όλες τις πληρωμές της για το χρέος «πλήρως και εγκαίρως».

Μέτωπο ανατροπής των μνημονίων και της κυβέρνησης Φραγκεστάιν.

Ας τελειώνουμε λοιπόν με τα παραμύθια και τις αυταπάτες.

Το ζήτημα με το ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ότι «περιορίζεται σε λίγα μέτρα ανακούφισης, χωρίς να προχωράει στις αναγκαίες ρήξεις», όπως και τώρα αναμασούν όσοι δε θέλουν να δουν την πραγματικότητα. Όταν η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «καλές ειδήσεις» και επιτυχίες τα πλέον αντιδραστικά αντεργατικά μέτρα που συνομολόγησε μαζί με τους εταίρους της στην ΕΕ, η προσοχή πρέπει να αφορά τον αντιδραστικό δρόμο στον οποίο βαδίζει και το συνακόλουθο αυταρχισμό, μαζί με αισχρή ψευδολογία, που χρησιμοποιεί για να τον επιβάλει.

Ο Φρανκενστάιν, ήρωας στην κλασική ομώνυμη νουβέλα, συλλέγει μέρη πτωμάτων, αγοράζοντας ή κλέβοντας, με σκοπό να «χτίσει» ένα σώμα ανθρώπινου όντος. Μέσα σ’ ένα χρόνο, το σώμα ολοκληρώνεται, και το μόνο που μένει είναι να ζωντανέψει. Ένα βροχερό βράδυ, το φέρνει στη ζωή. Το πλάσμα αποκαλύπτεται να είναι ένα απαίσιο, μεγαλόσωμο τέρας με γαλάζια μάτια και κίτρινο δέρμα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αναδεικνύεται ακριβώς σε κυβέρνηση …Φραγκεστάιν

Απέναντί της απαιτείται ευρύ μέτωπο αγώνα για την ανατροπή της. Για την υπεράσπιση και ανάπτυξη των βασικών εργατικών και κοινωνικών αναγκών και δικαιωμάτων, αρνούμενοι την επιστροφή στο μεσαίωνα. Αν δε κινηθούν οι μαχόμενες λαϊκές δυνάμεις αποτελεσματικά σε αυτή την κατεύθυνση, τότε, μαζί με το νέο γύρο κοινωνικής γενοκτονίας, θα μένει ταυτόχρονα ανοιχτό το πεδίο της ταύτισης μιας άθλιας αστικής ευρωενωσιακής πολιτικής με κάποια δήθεν εκδοχή «αριστερής» πολιτικής. Αυτό αποτελεί ήδη τη βασική προπαγάνδα των μνημονιακών βρυκολάκων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙΟΥ και ιδιαιτέρως της φασιστικής Χρυσής Αυγής. Οι τελευταίοι θα καθίστανται το αποκρουστικό δημιούργημα του Φραγκεστάιν. Αυτός ο κίνδυνος έχει στρατηγική διάσταση

Αλήθεια, ποιος δεν το σκέφτηκε αυτό βλέποντας την παράσταση των φασιστών στη Βουλή;  

*Πηγή: pandiera.gr

«Οι μάζες πιστεύουν πιο εύκολα ένα μεγάλο ψέμα παρά ένα μικρό».



Ανορθογραφίες


Ψωραλέοι και ψοφοδεείς, επαίρονται οι επιτελείς του Μαξίμου για την επονείδιστη συμφωνία με τους δανειστές. Την παρουσιάζουν περίπου ως πανάκεια διά πάσαν νόσον και μαλακίαν. Αποδεικνύονται στη φούρια τους ακραιφνείς οπαδοί της αποστροφής του Χίτλερ: «Οι μάζες πιστεύουν πιο εύκολα ένα μεγάλο ψέμα παρά ένα μικρό». Υπενθυμίζω σε όσους βιάστηκαν να με κατακρίνουν για τον ανάρμοστο παραλληλισμό τη συναφή φράση του Λένιν: «Ενα επαναλαμβανόμενο ψέμα γίνεται πιστευτό». Οπως και να 'χει, ο Οργουελ βάζει τα πράγματα στη θέση τους, υπογραμμίζοντας: «Ολη η προπαγάνδα είναι ψέματα, ακόμα και όταν λέει την αλήθεια».

Αγνοούν, ωστόσο, τα καϊνάρια της Κουμουνδούρου το ρητό του Ρωμαίου ρήτορα Κοϊντιλιανού: «Οποιος λέει πολλά ψέματα πρέπει να έχει πολύ καλή μνήμη» και πιάνονται διαρκώς στα πράσα. «Η αξιολόγηση έκλεισε χωρίς πρόσθετα μέτρα απ' όσα συμφωνήσαμε τον περασμένο Αύγουστο» υποστήριξε ο πρωθυπουργός. «Τα θέσαμε άλλωστε υπ' όψιν του λαού τον Σεπτέμβριο και μας ξαναψήφισε» συμπλήρωσε.

Κατά την προεκλογική περίοδο του φθινοπώρου, αν δεν απατώμαι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είπε κουβέντα για κατάργηση του ΕΚΑΣ. Κομπορρημονούσε απεναντίας ότι θα το διατηρήσει. Αποσιώπησε, μάλιστα, την αύξηση άμεσων και έμμεσων φόρων, όπως και τη μείωση του αφορολόγητου.

Ισχυρίστηκε επιπροσθέτως πως θα προστατεύσει τους δανειολήπτες από πιθανολογούμενους πλειστηριασμούς. «Κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» ήταν το σύνθημά του. 
Τώρα προσφέρει βορά στους «γύπες» του κεφαλαίου ώς και τα ενήμερα δάνεια

«Εγγυηθήκαμε τον δημόσιο χαρακτήρα των υποδομών της χώρας» είπε ανερυθρίαστα στην κοινοβουλευτική του ομάδα ο ερυθρός, τάχα μου, ΘΑλέξης, υπαινισσόμενος τη ΔΕΗ και τον ΑΔΜΗΕ. Για την ταμπακέρα, τουτέστιν τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, έκανε ψιλοκομμένο τουμπεκί.

Μαρτυριάρες, πρόστυχες και ρουφιάνες μοιάζουν οι λέξεις· σε ξεμπροστιάζουν εκεί που δεν το περιμένεις. Σχεδόν μεθυσμένος ο Τσίπ(ου)ρας καυχήθηκε ότι η κολοσσιαία επιτυχία του δεν υπήρξε «κεραυνός εν αιθρία, δεν έπεσε απ' τον ουρανό, δεν ήταν θείο δώρο, αλλά αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς της διαπραγματευτικής ομάδας, η οποία απέφερε καρπούς». 

Οι βουλευτές του τον παλαμοκρότησαν επί ώρα πολλή, παραβλέποντας ότι από τα επουράνια δεν ενσκήπτουν μονάχα θετικά. Ο «κεραυνός εν αιθρία» ουδόλως ταυτίζεται με το «θείο δώρο», καθώς, σύμφωνα με τα λεξικά, σημαίνει το απροσδόκητο κακό, το απρόοπτο ατύχημα με συνώνυμα τη βόμβα, τον καταπέλτη και την κεραμίδα κατακέφαλα. Γλώττα λανθάνουσα.

Ανακρίβεια και ψέμα χαίρονται μόνο τον πρώτο χρόνο. Σε δεύτερο την πάτησε και ο Κατρούγ-κάλος. Του επισημάνθηκε στον «Ενικό» ότι η επικράτησή τους στο Γιούρογκρουπ είναι πύρρειος. «Δεν το δέχομαι» τόνισε. «Πρόκειται αναμφισβήτητα για νίκη, ίσως βαριά, αλλά θα επιτρέψει την ανάκαμψη της οικονομίας» εξακολούθησε κομπάζοντας.

Η νίκη, αν δεν αστοχώ, χαρακτηρίζεται λαμπρή, μεγάλη, περιφανής, θριαμβευτική, όμως ποτέ βαριά. 

Βαριά, δεινή, ολοσχερής, ολέθρια, οδυνηρή είναι μόνον η ήττα. 

Με δυο λόγια, πανωλεθρίαμβος. Ασε που ο Πύρρος έπειτα απ' την κατίσχυσή του στο Ασκλον επί των Ρωμαίων σάρκασε οπλίτη που τον συνεχάρη με το αμίμητο: «Μια ακόμα τέτοια νίκη και θα χαθούμε εντελώς».

 Ούτε στο νυχάκι δεν φτάνουν τον Ηπειρώτη ηγεμόνα οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Ολες ανεξαιρέτως πάσχουν από σύνδρομο success stories βασισμένων στο ψέμα και βουτηγμένων στο αίμα.

Πανηγυρικές κυβερνητικές αυταπάτες



Πανηγυρίζει η κυβέρνηση για την ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ και οι πανηγυρισμοί της έχουν κάτι κωμικό. Πρόκειται όντως για σημαντική εξέλιξη, αλλά όχι για τους λόγους που προβάλλει η κυβερνητική προπαγάνδα. Οι Ευρωπαίοι δανειστές επιβεβαίωσαν την κυριαρχία τους πάνω στη χώρα και την κράτησαν σε αυστηρή πορεία λιτότητας. Αποδέχθηκαν τον περιβόητο «κόφτη» προσφέροντας στην κυβέρνηση το φύλλο συκής που αποζητούσε, ενώ προσπάθησαν παράλληλα να ικανοποιήσουν το ΔΝΤ στο θέμα του χρέους. Όταν πάρει θέση το ΔΝΤ, θα ξέρουμε αν έχει πετύχει ο συμβιβασμός.

Η «επιτυχία» της κυβέρνησης απαίτησε ήδη δύο νομοσχέδια που μειώνουν τις συντάξεις και αυξάνουν τη φορολογία εισοδήματος. Πολύ σύντομα θα ακολουθήσει τρίτο που θα αυξάνει τον ΦΠΑ και θα μειώνει το μισθολογικό κόστος των δημοσίων υπαλλήλων. Θα ακολουθήσει επίσης η θεσμοθέτηση της πώλησης «κόκκινων» και «πράσινων» τραπεζικών δανείων, εξαιρώντας μέχρι το Δεκέμβριο του 2017 μικρά δάνεια με εγγύηση την πρώτη κατοικία. Έπεται και το νέο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων που θα εκποιήσει άμεσα 27 μεγάλα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου.
 

Όλοι γνωρίζουν φυσικά ότι αυτές οι «μεταρρυθμίσεις» δεν αρκούν για να εξασφαλιστούν τα τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα που προβλέπει το τρίτο μνημόνιο από το 2018 και μετά. Στο πλαίσιο αυτό η «επιτυχία» της κυβέρνησης είναι ότι απέφυγε την άμεση νομοθέτηση επιπλέον μέτρων 3-4 δις που ζητούσε το ΔΝΤ, τα οποία θα είχαν δυσβάστακτο πολιτικό κόστος. 
Πρότεινε τη δημιουργία μηχανισμού που αυτόματα θα επιβάλλει οριζόντιες περικοπές, όταν οι δανειστές διαπιστώνουν ότι δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι για τα πλεονάσματα. Ο «κόφτης» θα ενεργοποιείται με μια έκθεση του Υπουργού Οικονομικών και ένα Προεδρικό Διάταγμα, χωρίς καν να ερωτηθεί η Βουλή. Οι περικοπές θα γίνονται κυρίως σε μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου. Η βαθύτατα αντιδημοκρατική αυτή διαδικασία προβλέπεται να ξεκινήσει το 2017.

Είναι τέτοια η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ που ούτε η κυβέρνηση, ούτε το κόμμα έχουν συναίσθηση του απόλυτου εξευτελισμού που σηματοδοτεί η «επιτυχία» τους. Εφαρμόζουν το τρίτο μνημόνιο πλήττοντας τα λαϊκά και μεσαία στρώματα, προτείνουν μόνοι τους σκληρότερη εποπτεία στους δανειστές, η οποία θα κρατήσει στο διηνεκές, και περιφρονούν τη δημοκρατία. Ο «κόφτης» για τον οποίο πανηγυρίζει ο ριζοσπάστης Υπουργός Οικονομικών παρακάμπτει τις πλέον στοιχειώδεις λειτουργίες του ελληνικού πολιτεύματος.

Τέλος, το Γιούρογκρουπ, σε μια προσπάθεια να ικανοποιήσει και το ΔΝΤ, δήλωσε ότι, «αν κριθεί απαραίτητο», θα εξεταστούν επιπλέον μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Η ελάφρυνση ίσως δοθεί σε τρία στάδια. Βραχυπρόθεσμα με «αριστοποίηση» της διαχείρισης του χρέους. Μεσοπρόθεσμα, δηλαδή μετά το 2018, με επιμήκυνση, περίοδο χάριτος και αξιοποίηση των κερδών της ΕΚΤ και του ΕΣΜ από τα ελληνικά ομόλογα. Μακροπρόθεσμα με απροσδιόριστα προς το παρόν μέτρα. Σε καμία περίπτωση δεν θα υπάρξει «κούρεμα» του χρέους. Η πρόταση αυτή είναι καταφανώς ασυνάρτητη και η επίπτωσή της στο χρέος αποκλείεται να είναι σημαντική. Η αντίδραση του ΔΝΤ αναμένεται με ενδιαφέρον.
 

Η πολιτική στρατηγική της κυβέρνησης Τσίπρα είναι πλέον φανερή. Θα εφαρμόσει πειθήνια τα μνημόνια πιστεύοντας – όπως και οι προηγούμενες – ότι έτσι θα ανοίξει ο δρόμος της σταθεροποίησης και της ανάπτυξης. Υπολογίζει να πάρει περίπου 7 δις με το κλείσιμο της αξιολόγησης, ώστε να κάνει πληρωμές και να καλύψει κενά. Προσβλέπει στην πολυπόθητη αύξηση των επενδύσεων που υποτίθεται ότι θα ακολουθήσει οδηγώντας την οικονομία σε γοργούς ρυθμούς ανάπτυξης. Νομίζει ότι, όταν βελτιωθούν οι οικονομικές συνθήκες, θα ξεχαστεί η «κωλοτούμπα» του 2015 και θα ενισχυθεί η απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Από την πλευρά τους οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι εμφανώς ανακουφισμένες γιατί θέλουν γρήγορη ολοκλήρωση της αξιολόγησης και αταλάντευτη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής.
  Η «εσωτερική υποτίμηση» των τελευταίων έξι χρόνων έχει τσακίσει μισθούς και εργασιακές συνθήκες ενισχύοντας την κερδοφορία σε ορισμένους τομείς, ιδίως όπου υπάρχει η δυνατότητα εξαγωγών. Τα συμφέροντά τους συμπίπτουν απολύτως με τις επιδιώξεις της κυβέρνησης. Το μόνο τους πρόβλημα είναι η εμφανής αναποτελεσματικότητα, μέχρις ανικανότητας, του πολιτικού και στελεχικού δυναμικού.

Στην ευρύτερη κοινωνία τα πράγματα είναι φυσικά πολύ διαφορετικά. Η ύφεση θα συνεχιστεί το 2016 και τα νέα μέτρα θα την επιδεινώσουν. Τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τον Μάρτιο είναι αδιάψευστοι μάρτυρες της καθίζησης της ελληνικής οικονομίας: η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε κατά 4% και οι εξαγωγές (με τα πετρελαιοειδή) κατά 11,4%.

Η κυβέρνηση απλώς τρέφει νέες αυταπάτες, πράγμα στο οποίο έχει έφεση. Με τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής δεν υπάρχει προοπτική σταθερής και γρήγορης ανάπτυξης, όσα κέρδη κι αν βγάλουν μερικά τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου. Η Ελλάδα είναι σε μακροπρόθεσμη πορεία χαμηλού εισοδήματος, υψηλής ανεργίας, μετανάστευσης των νέων, ανισότητας, απώλειας κυριαρχίας και περιορισμένης δημοκρατίας. Στις συνθήκες αυτές δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να υπάρξει πολιτική σταθερότητα.

Ο ελληνικός λαός είναι κουρασμένος και εξαιρετικά δύσπιστος μετά από έξι χρόνια μνημονίων και τα ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ. Τα λαϊκά και μεσαία στρώματα πιέζονται αφόρητα από τις ανάγκες επιβίωσης. Οι συνεπείς αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν πρέπει να δράσουν βεβιασμένα. Για να κινητοποιηθούν οι τεράστιες μάζες των απογοητευμένων απαιτείται πειστική εναλλακτική πρόταση με ξεκάθαρο δημοκρατικό χαρακτήρα και ευρωπαϊκή διάσταση. Αυτή είναι η προτεραιότητα για όσους θέλουν να καθορίσουν τις εξελίξεις μεσοπρόθεσμα.