Κι επειδή πολύ μας πρήξατε με την δήθεν αριστεία σας, την υπερφίαλη εγωπάθειά σας και τη νοσηρή έπαρσή σας ας σας πουν οι δικοί σας, μέσω εμού, τι πραγματικά είστε. Αυτό φυσικά δεν θα με απασχολούσε στο ελάχιστο αν δεν ήταν πολύ πιθανό να πιστεύεται πως είστε όλα όσα ισχυρίζεστε, ενώ ταυτόχρονα ηγείστε στην οικονομική, πολιτική, ακαδημαϊκή και δικαστική ζωή της χώρας συμπαρασύροντας, στον όλο και μεγαλύτερο ξεπεσμό σας, την κοινωνία ολόκληρη και τη χώρα. Η χαμηλή παιδεία σας, αλλά σε πολλούς και ο χαμηλός δείκτης νοημοσύνης, δεν εγγυώνται καθόλου για την επάρκειά σας στην κατανόηση της πραγματικότητας.
Και φυσικά είστε ο ορισμός του αμοραλισμού. Της ανηθικότητας με οποιονδήποτε ορισμό της. Δηλαδή απλά οι απόγονοι [βιολογικοί, ιδεολογικοί και «πνευματικοί» (προσέξτε τα εισαγωγικά)] αλλά κι επίγονοι αυτών που περιγράφει ο Paul Aldermandt Porter.
Πριν δούμε τη λέει για τη σινάφι σας λίγα λόγια γι αυτόν:
Το 1946 ο Πρόεδρος Χάρι Τρούμαν διόρισε τον Π. Πόρτερ (Paul Aldermandt Porter) ως επικεφαλής της
Αμερικανικής Οικονομικής Αποστολής στην Ελλάδα, με το βαθμό του πρέσβη. Με την
ονομασία Έκθεση Πόρτερ φέρεται στη νεότερη ελληνική ιστορία η έκθεση που
συνέταξε ο , επικεφαλής του κλιμακίου εμπειρογνωμόνων που ήρθε στην Ελλάδα τον
χειμώνα του 1947, ενόψει της οικονομικής βοήθειας του δόγματος Τρούμαν. Την
έκθεση αυτή υπέβαλε στις 28 Μαρτίου του 1947 στο Κογκρέσο
(για όποιον ενδιαφέρεται ολόκληρη η έκθεση εδώ:
https://www.dianeosis.org/.../05/REPORT-OF-THE-AMERICAN-.pdf).
Ας δούμε λοιπόν μερικά αποσπάσματα από την έκθεση όπου και
περιγράφει με επάρκεια την ελληνική ελίτ:
«Εδώ δεν υφίσταται κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντ'
αυτού υπάρχει μια χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους
είναι χειρότεροι από άλλους, που είναι τόσο απασχολημένοι με τον προσωπικό τους
αγώνα για εξουσία, ώστε δεν έχουν τον χρόνο να αναπτύξουν οικονομική πολιτική,
ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είχαν την ικανότητα…..
Ουδέν μέτρον ελήφθη από της απελευθερώσεως δια να δοθή
χρήσιμος εργασία εις τους δυναμένους να εργασθούν από το ευρύ αυτό στρώμα του
πληθυσμού….
... Σημαντικά ποσά ξένου συναλλάγματος εσπαταλήθησαν κατά τό
παρελθόν έτος [1946] εις εισαγωγάς ειδών πολυτελείας, εις πώλησιν χρυσών λιρών
από το κράτος και εις πράξεις επί του νομίσματος εις την μαύρην άγορά
Απ' ό, τι μπόρεσα να διαπιστώσω, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει
καμιάν άλλη πολιτική πρακτική από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια ώστε να
διατηρηθεί στην εξουσία απαριθμώντας θορυβωδώς τις θυσίες της Ελλάδος...
[.......] στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια ως μέσο για τη
διαιώνιση των προνομιών μίας μικρής κλίκας εμπόρων και τραπεζιτών, οι οποίοι
αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα.
Η κλίκα αυτή είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε μέσο τα
οικονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να
στοιχίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. Τα μέλη αυτής της κλίκας επιθυμούν να
διατηρήσουν άθικτο ένα φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί, με αληθινά
σκανδαλώδη τρόπο. Αντιτίθενται στον έλεγχο συναλλάγματος, γιατί αυτό θα τους
εμποδίσει να εξάγουν τα κέρδη τους στις τράπεζες του Καΐρου και της Αργεντινής.
Δεν διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στη δική τους χώρα για να
βοηθήσουν στην αναστήλωση της εθνικής οικονομίας.
Τα συμφέροντα των εφοπλιστών προστατεύονται επίσης με
σκανδαλώδη τρόπο. Η ελληνική εμπορική ναυτιλία ανθεί στην εποχή μας και οι
εφοπλιστές κερδίζουν τεράστια ποσά, αλλά το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος δεν
αποκομίζει κανένα όφελος απ' αυτό. Οι μισθοί των ναυτικών γυρίζουν στην
Ελλάδα, αλλά οι εφοπλιστές ασφαλίζουν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών τους στις
ξένες χώρες.
Η ομάδα πίεσης της καλής κοινωνίας - οι κομψοί κοσμοπολίτες
που έχουν την έδρα τους στις Κάννες, στο Σαιν Μόριτς και στην αθηναϊκή πλατεία
Κολωνακίου - θα ενεργοποιηθεί. Οι περισσότεροι απ' αυτούς είναι άνθρωποι πολύ
γοητευτικοί, που μιλάνε πολύ καλά τ' αγγλικά. Είναι πάντοτε πρόθυμοι, όταν
πρόκειται να εξυπηρετήσουν την αμερικανική αποστολή για τα δικά τους
συμφέροντα. Θυμάμαι ακόμα ένα από τα πιο επίσημα γεύματα ενός από τους
σημαντικότερους τραπεζίτες, που με είχε καλέσει στη βίλα του των Αθηνών. Είχε
τρεις σερβιτόρους με λιβρέα, μια ποικιλία απ' τα πιο φίνα κρασιά και φαγητά
διάφορα, περίφημα γαρνιρισμένα. Κατά τη διάρκεια του γεύματος, ένας από τους
αντιπροσώπους της κλίκας που ανέφερα άρχισε να εξυμνεί τις ομορφιές της ζωής
κοντά στη θάλασσα, καθώς και τις χαρές των αριστοκρατικών σπορ.
Η αντίθεση ανάμεσα στο γεύμα αυτό και στα παιδιά που πεθαίνουν
από την πείνα στους δρόμους της Αθήνας είναι πραγματικά τρομερή...
Το απόσπασμα που ακολουθεί
εξηγεί και το γιατί στην αρχή σας αποκάλεσα επίγονους:
Ή Αμερικανική Αποστολή θα πρέπει να συμμετέχη εις την
ανάπτυξιν της πολιτικής εσόδων και εξόδων (της ελληνικής κυβερνήσεως). Θα
απαιτηθή η εκ μέρους της έγκρισις του προϋπολογισμού πριν ούτος τεθή εν ισχύι.
Το πρόγραμμα εισαγωγών το όποιον θα ετοιμάζεται υπό την
επίβλεψιν τής Διευθύνσεως Εξωτερικού Εμπορίου θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνον
μετά την έγκρισιν υπό της Αποστολής.
Αν αυτό σας θυμίζει
κάτι δεν σας γέλασε η μνήμη σας. Το 2010 επανελήφθησαν τα ίδια ακριβώς. Οι
άνθρωποι που είχαν τις τύχες της χώρας και του λαού της στα χέρια τους έκαναν
το μόνο που μπορούσαν και ήξεραν να κάνουν. Αυτό για το οποίο ήσαν
εκπαιδευμένοι: να προσκυνούν.
Τελειώνοντας και προς επίρρωση των διαπιστώσεων της έκθεσης
Πόρτερ ας δούμε τι λέει ένα άλλο στέλεχος της αποστολής εκείνης στην Ελλάδα
στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Ηγετικό στέλεχος της αμερικανικής οικονομικής
αποστολής που υλοποίησε το Σχέδιο Μάρσαλ στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας
του ’50, ο Τζέιμς Γουόρεν είχε παραχωρήσει συνέντευξη στον Αθανάσιο Έλις και
την «Καθημερινή», στις 17 Ιουνίου 2007.
(https://www.in.gr/.../sxedio-marsal-eylogia-katara-gia.../). Μεταξύ άλλων
λέει:
" [Οι έλληνες πολιτικοί] ήταν σαν να χορεύουν στο
κατάστρωμα ενός βυθιζόμενου πλοίου. Εθελοτυφλούσαν και απέφευγαν τη λήψη των
αναγκαίων αποφάσεων. Έδειχναν να μην ξέρουν τι να κάνουν. Και φυσικά υπήρχε
διαφθορά και εκμετάλλευση των απλών ανθρώπων.
Όταν ήρθε η αμερικανική αποστολή, γνώριζε ότι για να σωθεί η
χώρα χρειάζονταν σκληρά μέτρα. Κατέληξαν με την κυβέρνηση Τσαλδάρη σε μια πολύ
αυστηρή συμφωνία, πολλές πτυχές της οποίας αποτελούσαν σαφή παρέμβαση στα
εσωτερικά της Ελλάδας. Μπορεί κάλλιστα να πει κανείς ότι επρόκειτο όχι για απλή
παρέμβαση, αλλά για επέμβαση στην εθνική κυριαρχία της χώρας.
Νομίζω ότι οι Αμερικανοί παρενέβησαν υπερβολικά στα εσωτερικά
της Ελλάδας. Έμειναν περισσότερο και έκαναν επεμβάσεις, όχι απλώς παρεμβάσεις.
Θα έλεγα ότι αρκετές φορές λειτουργούσαν ως ταύρος εν υαλοπωλείω.
Είμαι βέβαιος ότι υπήρξε διασπάθιση της οικονομικής
βοήθειας."
Εντάξει κύριοι; Σας ξέρουμε λέμε ρε. Και που να δείτε τι σας
έχω για μετά
