Την υγειά μας νάχουμε


Λίγα λόγια για την - διαλυμένη από όλες τις κυβερνήσεις,"αριστερές" τε και δεξιές,συμπεριλαμβανομένων και των...σοσιαλιστικών - Υγεία στη χώρα μας:

1. Αυτοί που συζητούν για συμπράξεις Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα στην Υγεία έχουν δώσει ΟΡΚΟ να υπηρετούν το λειτούργημα τους

2. Η κυβέρνηση προωθεί:
- Τη δυνατότητα εργασίας ιδιωτών γιατρών στα Δημόσια Νοσοκομεία,
- Την εγκατάσταση ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού από ιδιωτικές εταιρίες στα Δημόσια Νοσοκομεία,
- Τη μετατροπή της νομικής μορφής των νοσοκομείων από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου σε ΝΠΙΔ ή Ανώνυμες Εταιρείες.

3. Οι δημόσιες δαπάνες για την Υγεία στην Ελλάδα παραμένουν στο 5% του ΑΕΠ, μακριά από το 7,5% του μέσου όρου της ΕΕ. Οι ιδιωτικές δαπάνες στη χώρα μας βρίσκονται στο 3,5% του ΑΕΠ όταν ο Μ.Ο. στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι στο 1% του ΑΕΠ. Παράλληλα, οι πολίτες πληρώνουν 6% εισφορά για υγειονομική περίθαλψη από μισθούς και συντάξεις,αλλά συνεχίζουν να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για την αγορά υγειονομικών υπηρεσιών.

Ποια είναι η πρόταση κυβέρνησης και μεγαλογιατρών (γιατί γι αυτούς γίνονται όλα,τους κλινικάρχες και τους καθηγητάδες κι όχι για τους ΗΡΩΕΣ νοσοκομειακούς γιατρούς που ούτε τις εφημερίες δεν πληρώνονται και ως συμβασιούχοι οι περισσότεροι δεν ξέρουν αν θα συνεχίσουν να δουλεύουν ή αν θα απολυθούν) σε αυτό? Όχι κονδύλια για την Υγεία,όχι αγορά εξοπλισμού,όχι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού,αλλά...όλα ιδιωτικά και...πλήρωνε μαλάκα φορολογούμενε εισφορές για ανύπαρκτες υπηρεσίες υγείας και πλήρωνε και...τις συμπράξεις των μεγαλογιατρών!

Πού οφείλεται το οικονομικό πλεονέκτημα και ποιος φαίνεται να το κερδίζει



του Νίκου Προγούλη

Το 2003, στη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, η τότε υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις δήλωνε ότι το Ιράκ διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής και ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν ψεύδεται όταν υποστηρίζει το αντίθετο. Ο πόλεμος εκείνος είχε ένα άμεσο κόστος, που το υπουργείο Εθνικής Άμυνας των ΗΠΑ αρχικά το εκτίμησε στα 757,8 δισ. δολάρια, αλλά μαζί με διάφορα παράπλευρα κόστη, το νούμερο αυτό άνετα ξεπερνάει τα 1,1 τρισ. δολάρια. Δεδομένου ότι το Ιράκ δεν είχε όπλα μαζικής καταστροφής και αυτό προφανώς το ήξεραν όλοι εκ των προτέρων, ήταν ο πόλεμος εκείνος μια «κακή επένδυση» για τις ΗΠΑ; Προφανώς όχι, καθώς την ίδια εκείνη περίοδο η Κοντολίζα Ράις δήλωνε ότι τα «μακρο-οικονομικά πλεονεκτήματα» των αμερικανικών εταιρειών οφείλονται στην ισχύ του αμερικανικού στρατού.

Όμως, μια στιγμή! Τι είδους «πλεονεκτήματα» είναι αυτά που δεν διδάσκονται σε καμία οικονομική σχολή; Αντίθετα, εκεί λένε ότι η τεχνολογία, οι καινοτομίες, η χρηματοδότηση, το χαμηλό εργατικό κόστος, ο τόπος εγκατάστασης, οι υποδομές, κ.λπ., κ.λπ., αποφασίζουν το ποιος έχει το οικονομικό πλεονέκτημα κι επομένως θα επικρατήσει στην αγορά πετώντας έξω τους ανταγωνιστές του.