Δίκη των αγωνιστών που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στις αυξήσεις εισητηρίων

09.10.2015 - 11:30

Στις 9 Οκτωβρίου στις 11.45 στo H΄ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών θα εκδικαστεί μήνυση κατά αγωνιστών που συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις ενάντια στις αυξήσεις των εισιτηρίων των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Η μηνυτήρια αναφορά κατατέθηκε από την ΤΡΑΜ Α.Ε. στις 8 Φλεβάρη του 2011.

Το Γενάρη του 2011 άρχισαν οι κινητοποιήσεις από συνελεύσεις γειτονιάς, κινήσεις πόλης  και άλλες συλλογικότητες για το θέμα της αύξησης του εισιτηρίου και της δωρεάν μετακίνησης των ανέργων. Στη περιοχή του Ν. Κόσμου και της Ν. Σμύρνης έγιναν συντονισμένες  δράσεις της συνέλευσης του Λόφου Λαμπράκη, του Δεν Πληρώνω Ν. Σμύρνης και της Δημοτικής παράταξης Μια Πόλη Ανάποδα στις στάσεις του Τραμ κάθε περιοχής. Παράλληλα, μαζικές δράσεις ενάντια τις αυξήσεις εξελισσόταν στα εισιτήρια και στα λεωφορεία, στο μετρό και στον ΗΣΑΠ και πολλοί από μας συμμετείχαν σε αυτές.
Η συνέλευση του Λόφου Λαμπράκη διακινούσε ανακοίνωση όπου αναγραφόταν ένα κινητό τηλέφωνο. Η ελληνική αστυνομία ζήτησε από τη Cosmote το όνομα του χρήστη της τηλεφωνικής σύνδεσης, και η Cosmote το έδωσε. Ζήτησε επίσης από τις δικαστικές  αρχές της Αμερικής να αποκαλύψουν τους διαχειριστές των blog : http://lofoslabraki.wordpress.com/, http://denplhrononeasmyrni.blogspot.gr/, http://polianapoda.wordpress.com/, http://dorean-metakinisi.blogspot.gr/.

Το υπουργείο δικαιοσύνης των ΗΠΑ αρνήθηκε να δώσει στοιχεία και η μήνυση της ΤΡΑΜ Α.Ε. έγινε αρχικά στο άτομο που ανήκει ο αριθμός του κινητού και στη συνέχεια και στους τρεις μάρτυρες που είχαν κληθεί από τον εισαγγελέα. Κατηγορία η δημόσια πρόκληση σε απείθεια κατά των νόμων και των διαταγμάτων μέσω φυλλαδίων.

Θεωρούμε ότι η αυτή η παραπομπή σε δίκη είναι μια ακόμα προσπάθεια από τη πλευρά του κράτους για τρομοκράτηση των αγώνων και του μαχητικού κινήματος που είχε δημιουργηθεί εκείνη τη περίοδο, αποτελεί δίωξη ιδεών και προσπάθεια φίμωσης της ελευθερίας γνώμης.
Δηλώνουμε ότι στηρίζουμε τους αγώνες ενάντια στις αυξήσεις τιμών των κοινωνικών αγαθών και για δημόσιες φτηνές μετακινήσεις με τα ΜΜΜ και την  ελεύθερη μετακίνηση των ανέργων. Εκφράζουμε τη συμπαράσταση μας στους διωκόμενους.
Ζητάμε την παύση κάθε δίωξης για το θέμα και την αθώωση των κατηγορούμενων.

[--->]

Προετοιμάζουν και τέταρτο μνημόνιο

Συνέχιση της επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας και μετά το 2018 με ένα νέο μνημόνιο και χωρίς ουσιαστική μείωση του χρέους προβλέπουν ανώτατοι αξιωματούχοι και αναλυτές στις Βρυξέλλες. Αξιωματούχοι της ΕΕ δηλώνουν έκπληκτοι για την τόσο γρήγορη αναδίπλωση της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας τον Αύγουστο – καθώς περίμεναν πολύ πιο χρονοβόρες και σκληρές διαπραγματεύσεις – ενώ καθησυχάζουν τους ξένους «επενδυτές» για την εφαρμογή των μέτρων λέγοντας ότι τουλάχιστον 30 τοποτηρητές της ΕΕ έχουν τοποθετηθεί σε θέσεις κλειδιά των υπουργείων και του κρατικού μηχανισμού.

Του Μισέλ Βαντερόπουλου
Βρυξέλλες
Οι βασικότεροι υπεύθυνοι της ΕΕ για την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου στην Ελλάδα – ο Ντεκλάν Κοστέλο διευθυντής της γενικής διεύθυνσης Οικονομίας της Κομισιόν και ο Ρολφ Στράουχ μέλος του ΔΣ του ΕΜΣ – ξεδίπλωσαν τις σκέψεις τους για μέλλον της χώρας στις 6 Οκτώβρη σε εκδήλωση του χρηματοδοτούμενου από την ΕΕ και πολυεθνικές, Think Tank CEPS στις Βρυξέλλες, συνοδεία του πρώην υπουργού οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκη.

O Στράουχ έκανε ξεκάθαρο ότι κανένα κούρεμα ονομαστικής αξίας του χρέους δεν είναι στο τραπέζι. Ο Κοστέλο αναγνώρισε ότι το χρέος είναι μη βιώσιμο και οι πληρωμές του είναι δύσκολα διαχειρίσιμες. Ούτε, όμως, η λέξη «αναδιάρθρωση» ακούστηκε από το πάνελ αυτό, την οποία άλλωστε απέκλεισε πρόσφατα και ο επίτροπος οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί. Ο Κοστέλο είπε ότι έχουμε περάσει από τη συζήτηση του αν πρέπει να γίνει «αναδιαμόρφωση» (reprofiling) του ελληνικού χρέους στη συζήτηση του πώς πρέπει να γίνει.

Όπως είχε εξηγήσει ο Μοσκοβισί «αναδιαμόρφωση» σημαίνει παράταση του χρόνου αποπληρωμής και υιοθέτηση ευνοϊκότερου επιτοκίου για μέρος του χρέους.
 Σύμφωνα με το BBC όλα τα παραπάνω παρέχονται σε εθελοντική βάση από τους δανειστές και όχι στη βάση μια υποχρεωτικής συμφωνίας.

Ο Κοστέλο προέκρινε σαφώς το να μπουν νέοι όροι (conditionality) μακροοικονομικής πολιτικής στην ελληνική κυβέρνηση σε αντάλλαγμα αυτής της «αναδιαμόρφωσης» του χρέους. Και πήγε ένα βήμα παραπέρα τη σκέψη του: κανονικά η Ελλάδα θα επιστρέψει στο δανεισμό από τις αγορές το 2018 με το τέλος του τρίτου μνημονίου. Δεν υπάρχει όμως λόγος βιασύνης καθότι το επιτόκιο των αγορών κατά πάσα πιθανότητα θα είναι πολύ μεγαλύτερο του 1% που δίνει η ΕΕ.

 Ο Στράουχ συμπλήρωσε ότι μόνο αφού ολοκληρωθεί με επιτυχία το τρίτο μνημόνιο θα πρέπει να εκτιμηθούν οι συνθήκες και να αποφασιστεί η επιστροφή ή όχι στις αγορές. Ο Κοστέλο είπε ότι «η Ελλάδα μπορεί να θέλει να χρησιμοποιήσει περισσότερο αυτό το τεράστιο πλεονέκτημα που της προσφέρει η Ευρώπη» (το 1%). Έτσι, λοιπόν, κατά τον Κοστέλο, η έξοδος στις αγορές μάλλον δεν είναι το ισχυρότερο κίνητρο για την ολοκλήρωση του προγράμματος από την (όποια) ελληνική κυβέρνηση.
Ούτε η χρηματοδότηση είναι, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων θα δοθεί μέσα στον πρώτο χρόνο μέχρι την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ενώ πάνω από το 50% του προγράμματος αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στους πρώτους έξι μήνες.

Γι’ αυτό και προτείνει ως βασικό πλέον μοχλό για τη συνέχιση των «μεταρρυθμίσεων» την υπό όρους αναδιαμόρφωση του χρέους!

Ο Στράουχ ξεκαθάρισε ότι πρώτα πρέπει να ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση της πορείας του προγράμματος στο δεύτερο μισό του Οκτώβρη και μετά να αρχίσει η συζήτηση για τους όρους της αναδιαμόρφωσης του χρέους.

Μετά την πρώτη αξιολόγηση, μάλλον λοιπόν θα ξαναρχίσει το θεατράκι που είδαμε σε αβάν πρεμιέρ μετά το δημοψήφισμα κατά το σενάριο του οποίου οι Γερμανοί με τους δορυφόρους τους κάνουν τους δύσκολους και οι Ολλάντ και Ρέντσι ως «προοδευτικοί λατινόφωνοι» πείθουν τους άτεγκτους τεύτονες να μας λυπηθούν και να μας «αναδιαμορφώσουν» το χρέος κι έτσι – για άλλη μια φορά – «η Ελλάδα σώζεται».

Αυτό όμως που λέει ήδη σχεδόν ανοιχτά ο Κοστέλο είναι ότι μέσω της συζήτησης για την «αναδιαμόρφωση» ένα τέταρτο μνημόνιο θα επιχειρηθεί να επιβληθεί στην Ελλάδα πριν ακόμα από την ολοκλήρωση του τρίτου, έτσι ώστε η επιτροπεία να συνεχιστεί πέραν των τριών ετών.

Η πρόταση άλλωστε των πέντε προέδρων των οργάνων της ΕΕ για την ολοκλήρωση της ΟΝΕ (22 Ιούνη 2015) προτείνει την επιτάχυνση της επιβολής προγραμμάτων με αυστηρή επιτήρηση σε όλα τα κράτη μέλη με το που διαπιστώνονται «μακροοικονομικές ανισορροπίες» (παρακάμπτοντας στην ουσία τη φάση της «σε βάθος αξιολόγησης» των ανισορροπιών που περιλαμβάνεται στην ισχύουσα νομοθεσία).

Στην εποχή της γενίκευσης του μνημονιακού στυλ διακυβέρνησης όλων των οικονομιών της ΕΕ που ανοίγεται, είναι αφελές να θεωρείται ότι η επιτήρηση της Ελλάδας τελειώνει το 2018.
 Ειδικά, όταν η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της οποίας το χρέος κατέχει κατά 60% η ίδια η ΕΕ ως οργανισμός.

Ο Στράουχ εξήγησε ότι στην ουσία μια μεγάλη μείωση του χρέους δεν είναι στις προθέσεις τους. «Απομακρυνόμαστε από την επικέντρωση στο μέγεθος του χρέους επί του ΑΕΠ κι επικεντρωνόμαστε στην εξασφάλιση της κάλυψης των αναγκών αναχρηματοδότησης.

Τις εταιρείες δεν τις νοιάζει ο λόγος χρέους επί του ΑΕΠ, αλλά το αν θα υπάρχει ένα σταθερό περιβάλλον που να τους εξασφαλίζει ότι τον επόμενο χρόνο θα μπορούν να εισπράξουν από τις επενδύσεις τους», είπε.
Οι εκπρόσωποι της ΕΕ λοιπόν δε βιάζονται να «πάρουν τα λεφτά τους πίσω», αλλά περισσότερο να τα χρησιμοποιήσουν ως μόνιμο μηχανισμό κηδεμονίας και εξυπηρέτησης των επιθυμιών των πολυεθνικών εταιρειών.

Ο Κοστέλο καθησύχασε συστημικούς δημοσιογράφους και εργολάβους όπως η Deloitte που ανησυχούσαν μη μείνουν τα μέτρα ανεφάρμοστα, ότι τριάντα «τοποτηρητές» του είναι ανεπτυγμένοι στα διάφορα υπουργεία με πολύ πιο συστηματικό τρόπο από ότι πριν. Έξι με οκτώ από αυτούς είναι τοποθετημένοι στη Γενική Διεύθυνση Φορολογικής Διοίκησης και σχεδιάζουν τις πολιτικές είσπραξης και επιβολής. Ιδιαίτερα εντατική επίσης είναι η συμμετοχή των εκπροσώπων του κουαρτέτου στο σχεδιασμό της συνταξιοδοτικής «μεταρρύθμισης».

Ο Κοστέλο άνοιξε την παρουσίαση του λέγοντας ότι περίμενε πολύ μακρύτερες διαπραγματεύσεις και δεν έκρυψε τη χαρά του που η Ελλάδα «άλλαξε σελίδα» τον Αύγουστο.

Ο Στράουχ απάντησε «σε μέλη της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ» ότι η σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή δεν ήταν λάθος.
Ο Κοστέλο είπε ότι το τρίτο μνημόνιο έχει καλές πιθανότητες επιτυχίας, καθότι ο βασικός λόγος αποτυχίας των προηγουμένων ήταν « το σταμάτα-ξεκίνα» κι ότι «ποτέ δεν είχαμε μια σταθερή κυβέρνηση με μια σταθερή κοινοβουλευτική πλειοψηφία υπέρ της εφαρμογής των προγραμμάτων».

[--->]

Η Ε.Ε. βγάζει τη μάσκα: 400.000 πρόσφυγες στη φυλακή και επαναπατρισμό

 

Η πηγή είναι περισσότερο από έγκυρη: Οι Times του Λονδίνου. Η είδηση ​​είναι ανατριχιαστική: πάνω από 400.000 μετανάστες εισήλθαν στην ΕΕ το πρώτο εξάμηνο του 2015 και των οποίων η αίτηση παροχής ασύλου έχει απορριφθεί θα απελαθούν και θα επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους, εντός των προσεχών εβδομάδων.

Αλλά δεν είναι μόνο οι αριθμοί. Το «μυστικό σχέδιο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβάνει ακόμη και μια απειλή για τις χώρες προέλευσης: διακοπή της βοήθειας και των εμπορικών συναλλαγών για εκείνες τις χώρες  - όπως ο Νίγηρας και η Ερυθραία – που θα αρνηθούν να πάρουν πίσω τους πρόσφυγες "τους".

Και το απαραίτητο κερασάκι στην τούρτα: τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα οποία θα κλείνονται οι πρόσφυγες περιμένοντας να επαναπατριστούν, με σαφή στόχο τη μη διαφυγή τους.

Το σχέδιο συμφωνίας των ευρωπαϊκών χωρών, το οποίο φαίνεται να έχει γραφτεί από τον Salvini και τη Le Pen σε στιγμές ακολασίας, θα συζητηθεί σήμερα στη συνεδρίαση των Υπουργών Εσωτερικών για τη μετανάστευση.

24 ώρες μετά, τη συμφωνία που υπεγράφη με την Άγκυρα για την «κατασκευή έξι κέντρων υποδοχής» προσφύγων από τη Συρία και το Ιράκ. Κι άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης τα οποία, άλλωστε, η Τουρκία του Ερντογάνς θέλει να τα «χτίσει» πέρα από τα σύνορα της Τουρκίας, κατά προτίμηση στη Συρία, προκειμένου να υπάρξει στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο εσωτερικό της χώρας. Και δεν είναι τυχαίο ότι η λωρίδα της βόρειας Συρίας, στα σύνορα με την Τουρκία, είναι κυρίως περιοχή των Κούρδων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως εκ τούτου, βάζει στην άκρη τη μάσκα του ανθρωπιστή και αναδεικνύει την ψυχή του φυλετικού διαχωρισμού, έτοιμη για τη μεγαλύτερη έξοδο σε περίοδο ειρήνης που μια «πολιτισμένη χώρα» έχει κάνει ποτέ.

Λεπτομέρειες για το «πώς» θα επαναπατρίσουν μια μάζα ανθρώπων αυτού του μεγέθους, δεν υπάρχουν . Σίγουρα όχι από τον αέρα, πιθανότατα από τη θάλασσα, με πολεμικά πλοία ή στρατιωτικοποιημένα, επειδή φαίνεται πιθανό ότι θα υπάρξει κάποια μορφή απελπισμένης αντίστασης από τους ανθρώπους που αψήφησαν το θάνατο και επένδυσαν (άσκοπα) ότι είχαν και δεν είχαν προκειμένου να φτιάξουν τη ζωή τους αλλού.

Αυτή η απόφαση έρχεται παραδόξως λίγες ώρες μετά τη δημοσίευση της έκθεσης της Fondazione Migrantes – που αναφέρεται μόνο στην Ιταλία - η οποία εξηγεί πώς η πραγματικότητα είναι ακριβώς αντίθετη από αυτή που τα ΜΜΕ αφηγούνται εδώ και χρόνια. Το 2014, για κάθε ξένο που έφτανε σε αυτή τη χώρα, υπήρχαν τρεις Ιταλοί που μετανάστευαν αλλού.

Η λεγόμενη «εισβολή», εν ολίγοις, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντισταθμίσει τη μείωση του πληθυσμού για λόγους αναμφισβήτητα διαρθρωτικούς. Με την ευκαιρία να πούμε, ότι ως «παράδεισος ευκαιριών», η Ιταλία είναι πολύ λιγότερο ελκυστική από ό, τι άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Μεταξύ άλλων, η κοινωνική σύνθεση των ιταλών «οικονομικών μεταναστών» συμπίπτει σχεδόν με ακρίβεια χιλιοστού με αυτή των αφρικανών και  των μεταναστών από τη Μέση Ανατολή, που έρχονται σε σκάφη: σε μεγάλο ποσοστό άνθρωποι εγγράμματοι, σημάδι της έλλειψης προοπτικών εξέλιξης, που  υποχρεώνουν την «μεσαία τάξη» (ή την μέλλουσα μεσαία τάξη) να αναζητήσει  μια ευκαιρία.αλλού.

Τα στοιχεία που συνέλεξε η Migrantes είναι πολύ σημαντικά: στα τέλη του 2014, είχε στο μητρώο καταγραφής των Ιταλών που διαμένουν στο εξωτερικό ήταν γραμμένα 4.636.647 άτομα, μια αύξηση δηλαδή 49,3% σε σύγκριση με το 2005 (πριν από την έκρηξη της κρίσης). Πρόκειται κυρίως για άνδρες (56%), ανύπαντρους (59,1%), ηλικίας μεταξύ 18 και 34 ετών (35,8%). Οι περισσότεροι από αυτούς, αλλά μόνο λίγο, εξακολουθεί να είναι από τη νότια Ιταλία (51,4%), αλλά η Λομβαρδία και το Βένετο είναι στη δεύτερη και τρίτη θέση - μετά τη Σικελία – από τις περιοχές με τη μεγαλύτερη «συμβολή» στο φαινόμενο .Ενα μέρος αυτής της μετανάστευσης προέρχεται από μια προηγούμενη εσωτερική μετανάστευση από το νότο στο βορρά, ένας κόσμος από το νότο που είχε εγκατασταθεί στο βορά, αλλά που δεν κατάφερε να αντέξει την κρίση».

Ενα άλλο κρίσιμο στοιχείο της μετανάστευσης του 2000, είναι οι χώρες προορισμού: χώρες πιο ανεπτυγμένες ή με καλύτερες προοπτικές από τη δική μας. Η μετανάστευση σήμερα διαφέρει πολύ σε σχέση με τη μετανάστευση πριν από έναν αιώνα, όπου ένα μεγάλο ποσοστό κατευθυνόταν σε χώρες «προς κατάκτηση» (Αργεντινή, κυρίως, αλλά και Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής). Εν ολίγοις μοιάζει περισσότερο με τη μετανάστευση της δεκαετίας του '50 και του '60, από τον Νότο προς τον Βορρά (στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Γερμανία, την Ελβετία), και την ευημερία.

Ακριβώς όπως οι μετανάστες από άλλες ηπείρους που έρχονται εδώ και είμαστε έτοιμοι να τους «πετάξουμε ξανά στη θάλασσα» κατά εκατοντάδες χιλιάδες.

[--->] 

Ο ΣΥΡΙΖΑΣ ξέρει τίποτα; Καλά εσύ Κουρουπλή θα το μάθεις από τα δελτία ειδήσεων.Και πολύ σας είναι

Μαζικό «πλυντήριο»;

                 ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΔΟΕ

                                      Μια περίεργη υπόθεση

«Από 30.10.2015 όλες οι αρμοδιότητες και καθήκοντα που άπτονται φορολογικών και τελωνειακών υποθέσεων μεταφέρονται από την Ειδική Γραμματεία του ΣΔΟΕ στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ)… Στις υφιστάμενες οργανικές θέσεις στη ΓΓΔΕ προστίθενται 500 νέες, οι οποίες θα καλυφθούν από (έμπειρο) προσωπικό που υπηρετεί στην ΕΓ ΣΔΟΕ… Μέχρι τις 30.10.2015 θα ολοκληρωθεί η μεταφορά προσωπικού… Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι λεπτομέρειες και κάθε διαδικαστικό ζήτημα για τη μεταφορά 3.500 υποθέσεων, που ελέγχονται από την Ειδική Γραμματεία του ΣΔΟΕ, στη ΓΓΔΕ. Με τον όρο «υπόθεση» νοείται έλεγχος συγκεκριμένου φυσικού ή νομικού προσώπου. Η αντιμετώπιση των υπόλοιπων υποθέσεων, που θα παραμείνουν στην Ε.Γ. του ΣΔΟΕ, θα καθοριστεί με νομοθετική ρύθμιση μέχρι τις 30.10.2015.» (ν.4336/14.8.2015)

Τόσο  ασυνήθιστα λεπτομερειακά καθορίζεται στο βασικό νόμο του Γ’ Μνημονίου το πέρασμα των βασικών αρμοδιοτήτων του ΣΔΟΕ – έλεγχος φορολογικών και τελωνειακών υποθέσεων –,  των 2/3 του προσωπικού του και ελάχιστων μόνο υποθέσεων του, στη ΓΓΔΕ. 

Πρόκειται για ουσιαστική διάλυση του ΣΔΟΕ – με τρόπο ωστόσο που ν’  αποτελέσει εργαλείο(;) για τη σχεδόν καθολική εξάλειψη των εκτελούμενων ελέγχων.

Επειδή κάτι τέτοιο φαίνεται απίστευτο, ας δούμε τι ακριβώς επιχειρείται με τη συγκεκριμένη μνημονιακή διάταξη:

Το ΣΔΟΕ έχει σήμερα συνολικά 740 υπαλλήλους και 39.500 υποθέσεις υπό έλεγχο, στην καθεμιά από τις οποίες εμπλέκονται συνήθως δεκάδες έως και εκατοντάδες ΑΦΜ φυσικών ή νομικών προσώπων.  Το 85% περίπου απ’  αυτές τις υποθέσεις αφορούν το πιο σοβαρό απ’ τα οικονομικά εγκλήματα: τη μεγάλη φοροδιαφυγή. Για τις υποθέσεις φοροδιαφυγής και λαθρεμπορίου χάνει, ωστόσο, τις αρμοδιότητες ελέγχου. Αλλά και οι αρμοδιότητες που του μένουν (όπλα, trafficking, ναρκωτικά, απάτες χρηματοπιστωτικές, επιδοτήσεων κλπ) συνήθως σχετίζονται με φοροδιαφυγή, άρα ουσιαστικά στερείται αρμοδιότητες ελέγχου και για μεγάλο μέρος απ’ τις εναπομείνασες υποθέσεις. Οι 500 άνθρωποι του που περνούν στη ΓΓΔΕ, είναι χρεωμένοι με δεκάδες χιλιάδες υποθέσεις που αφορούν εκατοντάδες χιλιάδες ΑΦΜ - τις οποίες, πριν φύγουν στο τέλος του μήνα θα πρέπει να παραδώσουν …σε  ποιους, αλήθεια; 

Αφού οι εναπομείναντες 240 ελεγκτές δε θα έχουν πλέον αρμοδιότητες ελέγχου τέτοιων υποθέσεων… Στη ΓΓΔΕ περνούν μόνο 3.500 «υποθέσεις» – κατ’  όνομα «υποθέσεις», αφού όπως σαφώς διευκρινίζεται στο κείμενο του μνημόνιου, πρόκειται για αριθμό ΑΦΜ. 

Ποια ΑΦΜ; Θεωρώντας ότι σίγουρα θα περάσει στη ΓΓΔΕ η «λίστα Λαγκάρντ», που συμπεριλαμβάνει 2.062 ΑΦΜ, δεν πρόκειται να περάσουν περισσότερες από 50 ακόμα υποθέσεις. Με τι κριτήρια θα επιλεγούν αυτές;  Μόνο οι έλεγχοι που διενεργεί το ΣΔΟΕ κατόπιν εισαγγελικών παραγγελιών, ξεπερνούν τις 2.000 υποθέσεις, με τη Λίστα Λαγκάρντ να είναι μια από αυτές. Άρα δε θα περάσει ούτε καν η συντριπτική πλειοψηφία των εισαγγελικών παραγγελιών…

Από τις 39.500 υποθέσεις, αρκετές χιλιάδες απ’  τις οποίες είναι σε προχωρημένο στάδιο ελέγχου, οι 12.500 παραγράφονται τέλος 2015 και οι υπόλοιπες μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια. Είχα προσωπικά δεσμευτεί ότι θα υπάρξει νομοθετική παράταση του χρόνου παραγραφής τους. Αυτό, και να γίνει τώρα, θα έχει ελάχιστο νόημα: Ποιοι θ’  αξιοποιήσουν τη νομοθετική ρύθμιση για ολοκλήρωση ελέγχων, εφόσον σχεδόν όλες οι υποθέσεις θα έχουν εγκαταλειφθεί πίσω στο ΣΔΟΕ χωρίς οι εναπομείναντες ελεγκτές να έχουν πλέον τέτοιες αρμοδιότητες; 

    Οι 600 υποθέσεις ή ο καλύτερος έλεγχος ξαναγίνεται από την αρχή…

Μέχρι την 1.1.2014 οι εκθέσεις ελέγχου του ΣΔΟΕ στέλνονταν στις ΔΟΥ για καταλογισμό και επιβολή προστίμων, είχαν δηλ. άμεσα νομικά αποτελέσματα. Από την εφαρμογή όμως του μνημονιακού ν.4174/2013, οι εκθέσεις μετατράπηκαν σε απλά «δελτία πληροφοριών»: Με την αποστολή τους στις ΔΟΥ, οι τελευταίες θα έπρεπε να εκδώσουν νέα, δική τους εντολή ελέγχου και να διενεργήσουν πλήρη έλεγχο και πάλι από την αρχή… Διαπιστώνοντας από κοινού με τον πρώην Υπουργό Διαφθοράς ότι πορίσματα ολοκληρωμένων ελέγχων είχαν εγκλωβιστεί στις εφορίες, που αδυνατούσαν – υπό το φορτίο των δικών τους υπό εξέλιξη ελέγχων και με ελάχιστους ελεγκτές – να καταπιαστούν απ’  την αρχή(!) μαζί τους (και για ποιο λόγο, άραγε;), συμπεριλήφθηκε στο νόμο για τις 100 δόσεις ως άρθρο 25 η επαναφορά των ολοκληρωμένων ελέγχων του ΣΔΟΕ στην προτέρα κατάσταση: Αυτή της έκθεσης ελέγχου, αναδρομικά από 1.1.2014, ώστε να «ξεμπλοκάρουν» οι Εφορίες και να υπάρξουν έσοδα. Το μέτρο αφορούσε πριν απ’ όλα 600 ολοκληρωμένες υποθέσεις με στόχο τον άμεσο καταλογισμό περισσότερων από 100 εκ. ευρώ.

Κι όμως, ώ του θαύματος, στο κείμενο του Γ΄ Μνημονίου το άρθρο 25 καταργείται, οι εκθέσεις ελέγχου ξαναγίνονται πληροφοριακά δελτία και οι Εφορίες καλούνται να τις  επανελέγξουν(!) – όταν εγκαταλείπεται ο έλεγχος δεκάδων χιλιάδων υποθέσεων, που οδεύουν προς παραγραφή, ενώ οι Εφορίες «στενάζουν» απ’  το φόρτο του δικού τους ελεγκτικού έργου. Γιατί, άραγε;

       Το «καταθεσιολόγιο» σε άμεση διακινδύνευση

Η αναμπουμπούλα, που θα επικρατήσει στους ελεγκτικούς μηχανισμούς λόγω των διαδικασιών απαλλαγής και παράδοσης (σε ποιους;), θα θέσει επιπλέον σε διακινδύνευση την προσδοκώμενη είσπραξη δισεκατομμυρίων ευρώ από σύλληψη μεγάλης φοροδιαφυγής στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό μέσω του «καταθεσιολόγιου»: Όπως δημόσια αναφερόμουν, ελλείψει καλύτερου ονόματος, στην ηλεκτρονική βάση τραπεζικών δεδομένων της τελευταίας δεκαετίας μισού εκατομμύριου μεγάλων καταθετών - 1,2 εκ ΑΦΜ μαζί με τους συνδικαιούχους -, που θα μειώσει δραστικά το χρόνο ελέγχου ανά υπόθεση και αποτελεί προϋπόθεση για ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις άμεσης εξασφάλισης εσόδων από μεγάλη φοροδιαφυγή. Η εφαρμογή είναι έτοιμη προς παράδοση από τις τράπεζες, προϋπόθεση όμως για να λειτουργήσει ως εργαλείο είναι η σημαντική ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών αντί για τη – συνολικότερη - αποδιοργάνωση τους.

                 ---------------------------------------------

Τελικά, δύσκολα αποφεύγονται δυσάρεστες διαπιστώσεις κι ερωτήματα: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει σημαία του την πάλη ενάντια στη φοροδιαφυγή. Οι δανειστές, διακήρυξη τους. Στο Γ΄ Μνημόνιο, ωστόσο, οι τελευταίοι επέβαλαν και ο πρώτος συμφώνησε διαδικασίες που διαλύουν το ΣΔΟΕ οδηγώντας σε περίπου ολική παραγραφή ό,τι βρισκόταν μέχρι σήμερα υπό έλεγχο. Ο Σύλλογος εργαζομένων στις ΔΟΥ Αττικής και Κυκλάδων (και η Ομοσπονδία τους και η Ομοσπονδία Τελωνειακών) θέτει το ερώτημα: «Τι πρόκειται να συμβεί με τις δεκάδες χιλιάδες υποθέσεις μεγάλης φοροδιαφυγής (λίστες, πολιτικό χρήμα, εξοπλιστικά κλπ), που βρίσκονται  αυτή τη στιγμή στο ΣΔΟΕ και οι οποίες δεν πρόκειται, όπως ρητά αναφέρεται, να μεταφερθούν στη ΓΓΔΕ;»

Μήπως, ένα μαζικό «πλυντήριο»; Και μπορεί αυτό ν’  αποφευχθεί με οποιονδήποτε άλλο τρόπο πέρα από έμπραχτη κόντρα στα μνημονιακά «προαπαιτούμενα»; Η περίφημη «πολιτική βούληση», προς ποια κατεύθυνση κινείται;

Νάντια Βαλαβάνη