Γιατί καλές είναι τελετές μνήμης αλλά το ζήτημα είναι τι
γίνεται και με τους ζωντανούς
Ελένη
Μαυρούλη
Ευτυχώς. Δεν υπάρχει σιωπή. Ευτυχώς. Ακούς και πάλι τα τζιτζίκια, το τιτίβισμα των
πουλιών, το ζουζούνισμα των εντόμων. Ευτυχώς. Ακούς τριζόνια το βράδυ και
νιαουρίσματα και γαυγίσματα. Ευτυχώς. Η εικόνα συνεχίζει να πληγώνει. Φέρνοντας
στην μνήμη τις πρώτες εκείνες εικόνες μετά την τραγική ημέρα της 23ης Ιουλίου,
πριν από δύο χρόνια, προσπαθώ να ξεχωρίσω τι ήταν το πιο συγκλονιστικό πέραν
των ανυπολόγιστων ανθρώπινων απωλειών. Ήταν ένα σεληνιακό τοπίο. Κουφάρια
δέντρων, σπιτιών, λουλουδιών. Ό,τι ήταν ζωή ήταν ένα κουφάρι. Αυτό όμως που
έκανε πιο τρομακτικό το τοπίο τελικά ήταν η παντελής έλλειψη ήχων. Η σιωπή ήταν
απόλυτη. Βαριά. Ασήκωτη. Ήταν η οσμή του καμμένου και η σιωπή. Δεν νομίζω ότι
έχω βιώσει τέτοια σιωπή άλλη φορά στη ζωή μου. Άκουγες τα βήματά σου. Και
ερημιά. Θάνατος. Το φως του ήλιου και η θέα της θάλασσας έκαναν απλώς πιο
έντονο το συναίσθημα της εξαφάνισης της ζωής. Του θανάτου.
Τώρα δεν υπάρχει πια σιωπή. Ευτυχώς. Αυτό που συνεχίζει να
λείπει και όπως φαίνεται θα πρέπει να
μάθουμε να ζούμε με αυτό είναι αυτό το απαλό θρόισμα των πεύκων και η μυρωδιά
τους. Τα δύο χαρακτηριστικά του καλοκαιριού. Αυτά δεν υπάρχουν. Υπάρχουν όμως
ανθρώπινες φωνές, και κάποια γέλια. Υπάρχει λίγο δειλό πράσινο. Υπάρχει παντού
η εμφανής προσπάθεια των ανθρώπων να σώσουν κάτι από τη ζωή τους. Το μικρό μας
οικοσύστημα, κάποιες καρακάξες, λίγες κουκουβάγιες, έχουν αρχίσει να
επανεμφανίζονται. Και μόνο γιορτή δεν στήσαμε.
Πάνε δύο χρόνια και κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει. Πέρασαν
κουστωδίες επισήμων και είπαν μεγάλα λόγια. Υποσχέθηκαν πολεοδομικά σχέδια
φαραωνικά για το «καλό μας», για την ασφάλειά μας. Για να μην ξαναζήσουμε την
κόλαση. Μιλούν, μιλούν… Δεν ακούνε όμως. Δεν θέλουν να ακούσουν. Άνθρωποι ακόμη
είναι χωρίς σπίτι, χωρίς καν βοήθεια για ενοίκιο και κανείς δεν ασχολείται με
αυτούς. Άνθρωποι περιμένουν δύο χρόνια την στεγαστική υποστήριξη για να
φτιάξουν τα σπίτια τους. Άλλοι βγάζουν από την τσέπη τους, έχουν δεν έχουν, και
παλεύουν μονάχοι. Παλεύουμε μονάχοι. Δύο χρόνια μέσα στις καθυστερήσεις και
στις γραφειοκρατίες χωρίς τίποτε ξεκάθαρο.
Και ξαφνικά όλοι μας θυμήθηκαν, μας αγάπησαν, μας πονούν και
θέλουν να μας ..πολεοδομήσουν. Αφού πρώτα μετέτρεψαν τον δικό μας πόνο σε
πολιτικάντικη κόντρα και παιχνίδι. Ακόμη και σήμερα οι νεκροί μας, η καταστροφή
μας και ο πόνος μας αξιοποιείται ως επιχείρημα σε αλλότριες κόντρες. Αυτοί
μιλούν με περισσό θράσος για οδικά δίκτυα, για συντελεστές δόμησης (που πλέον
επιτρέπουν και πολυκατοικίες), για ανάπτυξη βιώσιμη με τουριστικές υποδομές
καλυμμένες πίσω από τις αλλαγές χρήσης γης και τα παραθυράκια. Μιλούν για μια
άλλη περιοχή που θα γίνει πόλη, που θα γίνει πολυτελές θέρετρο και αντί για
καταφύγιο ηρεμίας θα έχει …ανάπτυξη και πολυτελή σκάφη και τους αναγκαίους
ποδηλατοδρόμους, φυσικά αν σας θυμίζει κάτι. Ακόμη και περίπατο παραλιακό πάνω
στο γκρεμό και πάνω σε σημεία που άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Γιατί τι πιο
όμορφο, όπως λέει και ο Δήμαρχος Ραφήνας – Πικερμίου από μια αττική Ριβιέρα;
Μιλούν για μια περιοχή χωρίς τους ανθρώπους της. Δεν ακούν
τους ανθρώπους της. Μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα δήθεν συμπονώντας και νοιάζονται
μόνο όταν μιλούν οι ίδιοι. Αλλά όχι εμείς. Μας κοροϊδεύουν μιλώντας για
«ενδεικτικά» σχέδια σε διαβουλεύσεις επί τροχάδην που όμως όταν λήξουν γίνονται
οριστικά, με ελλιπή στοιχεία και με παντελή αδιαφορία για το ό,τι εδώ εμείς
υπάρχουμε ακόμη. Ζήσαμε, επιζήσαμε και παλεύουμε ακόμη. Και θα συνεχίσουμε να
παλεύουμε ενάντια σε ό,τι θέλει να μας ισοπεδώσει μέσα σε ένα ωραίο περιτύλιγμα
«ορθής πολεοδόμησης και βιώσιμης ανάπτυξης» που στις λεπτομέρειες κρύβει μια
δεύτερη καταστροφή.
Χάσαμε ανθρώπους, χάσαμε το περιβάλλον, την ομορφιά, τα δέντρα
και τα ζώα μας, χάσαμε σπίτια αλλά δεν έχουμε χάσει τη στοιχειώδη λογική μας,
ούτε την θέλησή μας να παλέψουμε. Αυτό όσοι σχεδιάζουν για εμάς, χωρίς εμάς, θα
πρέπει να το θυμούνται πολύ καλά.
Για να δοθεί μια καλύτερη εικόνα ακολουθεί ολόκληρη η
ανακοίνωση της Ομάδας Κόκκινο Λιμανάκι – ΕΠΣ (για το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο)
που λάβαμε, στην οποία τίθενται θεμελιώδη ερωτήματα:
«ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΜΑΤΙ – Κ.ΛΙΜΑΝΑΚΙ: «ΚΛΕΙΝΕΙ» Η ΑΝΟΙΓΕΙ
ΠΛΗΓΕΣ;
ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ
ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ – ΤΙ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ
Εμείς, κάτοικοι από το παράκτιο μέτωπο στο Κόκκινο Λιμανάκι,
θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε ότι μας βρίσκει σύμφωνους η ορθή πολεοδόμηση, η
οποία θα συμβάλλει στην δημιουργία απαραίτητων υποδομών, θα διορθώνει
προβλήματα, αυθαιρεσίες και ατέλειες παλιότερων χρόνων και θα διασφαλίζει ένα
περιβάλλον με σεβασμό στη φύση, βιώσιμο και ανθρώπινο που θα έχει τα εχέγγυα
αποτροπής καταστροφών σαν αυτές που ζήσαμε με τον πλέον τραγικό τρόπο το 2018.
Αυτός ακριβώς είναι ο διακηρυγμένος στόχος του ΕΠΣ. «Να κλείσουν οι πληγές»
έχει δηλώσει ο αρμόδιος Υπουργός Κ. Χατζηδάκης. Ωστόσο θεωρούμε ότι το
προτεινόμενο Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΕΠΣ) και η Στρατηγική Μελέτη
Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) σε πολλά σημεία δεν συμβάλλουν στην
κατεύθυνση αυτή.
Σταχυολογούμε ορισμένα βασικά σημεία των ενστάσεών μας:
ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟ ΛΙΜΑΝΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ;
Τόσο το ΣΜΠΕ όσο και το ΕΠΣ αντιμετωπίζουν ενιαία το Κόκκινο
Λιμανάκι και το Μάτι, παρά τα διαφορετικά γεωμορφολογικά και λειτουργικά
χαρακτηριστικά κάθε περιοχής, τα οποία με τραγικό τρόπο αναδείχθηκαν και την
ημέρα της μεγάλης καταστροφής. Επίσης καταγράφονται σημαντικές διαφορές σε
επίπεδο γεωλογικού ανάγλυφου αλλά και όσον αφορά τις χρήσεις. Μια ενιαία
αντιμετώπιση, συνεπώς, δεν αποδίδει τη σημασία που θα έπρεπε στο χαρακτήρα και
στις ανάγκες της κάθε περιοχής χωριστά και δεν διασφαλίζει τον σεβασμό στην
φύση και το περιβάλλον.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ;
Παρά το γεγονός ότι δόθηκε, μετά από γραπτά αιτήματα πολλών
ομάδων κατοίκων και άλλων φορέων, παράταση στη διαβούλευση για το ΕΠΣ, μέχρι
τώρα δεν έχουν ακόμη αναρτηθεί βασικές μελέτες επί των οποίων θα πρέπει να
συνεκτιμηθεί το σχέδιο για να μπορέσουμε να εκφράσουμε εμπεριστατωμένη γνώμη
όλοι οι εμπλεκόμενοι. Δεν έχουν δημοσιοποιηθεί οι απαραίτητες συνοδευτικές
μελέτες Μελέτη Τοπογραφίας, Μελέτη
Οριοθέτησης Ρεμάτων, Μελέτη Μείωσης της Πλημμυρικής Διακινδύνευσης και Δασική
Μελέτη ενώ καταγράφονται ελλείψεις της ΣΜΠΕ όσον αφορά την αποχέτευση λυμάτων,
τα όμβρια κλπ. Μετά από γραπτό αίτημά μας και με διαρκείς οχλήσεις καταφέραμε
να πάρουμε τις μελέτες αυτές, οι οποίες όμως έχουν ελλείψεις σε χάρτες και άλλα
απαραίτητα στοιχεία. Αναρωτιόμαστε πώς μπορεί να γίνει μια διαβούλευση που
θεωρητικώς έχει στόχο της την επίτευξη ενός αύριο ευημερίας για πληγέντες
πολίτες, χωρίς να ληφθούν υπ΄όψιν αυτές οι βασικές παράμετροι.
Χωρίς ακτομηχανική μελέτη και με «ενδεικτικές
διαβεβαιώσεις» ότι δεν θα γίνουν παρεμβάσεις που καταστρέφουν το περιβάλλον, αν
και ήδη οι κατολισθήσεις είναι σχεδόν καθημερινές, στο χείλος τέτοιων γκρεμών
σχεδιάζεται πεζόδρομος και ποδηλατόδρομος… (Ομάδα Κόκκινο Λιμανάκι – ΕΠΣ)
Επίσης, σε αυτές τις μελέτες που καταφέραμε να πάρουμε δεν
συμπεριλαμβάνεται ακτομηχανική μελέτη όσον αφορά το σχεδιασμό του ΕΠΣ αν και
προτείνεται δημιουργία πεζόδρομου και ποδηλατόδρομου σε περιοχές με μεγάλες
αλλαγές υψομετρικού αναγλύφου και δυνατούς ανέμους. Μάλιστα πεζόδρομος και
ποδηλατόδρομος, με βάση τους χάρτες που αναρτήθηκαν, διαπερνούν βάρβαρα πολλές
υπάρχουσες απολύτως νόμιμες ιδιοκτησίες. Επιπλέον, η διάβρωση του εδάφους σε
πολλά σημεία (η οποία προϋπήρχε και επιδεινώθηκε από την πυρκαγιά) θέτει σειρά
ερωτημάτων για την αναγκαιότητα, τις συνέπειες, τα κόστη και τις ανάγκες
συντήρησης (στο οποίο η χώρα μας υστερεί δραματικά) μιας τέτοιας κατασκευής.
Και αυτά ενώ ο κεντρικός παραλιακός δρόμος Δημοκρατίας στον οποίο θα μπορούσε
και θα έπρεπε να συμπεριληφθεί ο περίπατος και ο ποδηλατόδρομος βρίσκεται σε
απόσταση μόλις 30 μέτρων από την προτεινόμενη χάραξη.
ΗΠΙΑ ΟΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΔΡΟΜΟΙ ΗΠΙΑΣ ΚΥΚΟΦΟΡΙΑ;
Οι περισσότεροι κάτοικοι αποδεχόμαστε ότι πρέπει να
διαπλατυνθεί η οδός Δημοκρατίας, με λελογισμένο τρόπο, παραμένοντας ήπιας
κυκλοφορίας μονόδρομος με παράλληλη χρήση ως αντίθετης κατεύθυνσης της οδού
Κύπρου, κάτι που σκιαγραφείται στην εκδοχή του ΕΠΣ. Ωστόσο ο Δήμος Ραφήνας
Πικερμίου στη δική του συμβολή στη διαβούλευση για το ΕΠΣ αντιπροτείνει, χωρίς
καμία τεκμηρίωση, την μετατροπή της οδού Δημοκρατίας σε κύρια κοινοτική οδό
κάτι που λογικά συνεπάγεται τη διατήρηση της διπλής κατεύθυνσης, υψηλής
ταχύτητας, με προφανή κίνδυνο μποτιλιαρίσματος
σε περίπτωση ακραίων συνθηκών. Θα μας ενδιέφερε να ακούσουμε την τεκμηρίωση που
δεν έχει μέχρι σήμερα δοθεί στην δημοσιότητα.
Η «ΜΑΓΙΚΗ» ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ «ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ»
Επιπλέον για άγνωστους λόγους ο χάρτης στον οποίο
αποτυπώνονται οι ιδιοκτησίες είναι εξαιρετικά ελλιπής ως προς το Κόκκινο Λιμανάκι
(αλλά και το Μάτι) καθώς σε αντίθεση με ό,τι αποτυπώνεται σε αυτόν, η μεγάλη
πλειοψηφία των ιδιοκτησιών που βρίσκεται στην παραλιακή ζώνη έχουν νόμιμη
οικοδομική άδεια και χρονολογούνται οι περισσότερες από πριν από το 1980.
Σοβαρό ζήτημα έχει ανακύψει με την περιοχή Ειρήνη (δίπλα στην παραλία Κόκκινο
Λιμανάκι προς το Μάτι) όπου κατοικίες και οικόπεδα από το 1930 σβήνονται από το
χάρτη στον βωμό εξυπηρέτησης μιας ανύπαρκτης παραλίας.
Δεν είναι διόλου σαφές το τι θα γίνει με αυτές τις απολύτως
νόμιμες ιδιοκτησίες. Θα μπουν σε κατάσταση ομηρίας; Περιορισμούς στις
δικαιοπραξίες, στις προσθήκες και στην ανακαίνιση κτιρίων; Δεν είναι ζητήματα
αυτά στα οποία θα πρέπει να υπάρξει μια πιο σαφής τοποθέτηση και από πλευράς
πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης και να συνυπολογιστεί η γνώμη των άμεσα
ενδιαφερόμενων;
ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΔΙΟΔΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ!
Μας κάνει επίσης μεγάλη εντύπωση ότι αν και το ΕΠΣ εκπονήθηκε,
θεωρητικώς, με γνώμονα την διασφάλιση της μη επανάληψης των τραγικών στιγμών
που όλοι ζήσαμε προ 2 χρόνων, δηλαδή την εξασφάλιση ελεύθερων διόδων προς τη
θάλασσα (κάτι που στην παραλία στο Κόκκινο Λιμανάκι υπάρχει και λειτούργησε
σωτήρια για τον κόσμο την τραγική ημέρα της 23ης Ιουλίου 2018), στους νέους
χάρτες οι δίοδοι προς την παραλία μειώνονται
δραστικά με αποτέλεσμα να καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη η πρόσβαση στην
παραλία. Προφανώς μια τέτοια πρόταση κάθε άλλο παρά συμβάλλει στην αποφυγή μιας
ακόμη τραγωδίας και στην εξυπηρέτηση των αναγκών των πληγέντων κατοίκων και των
επισκεπτών. Και οι απαντήσεις των αρμοδίων ότι όλα αυτά είναι «ενδεικτικά» μας
δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία.
Επιπρόσθετα, δεν αποσαφηνίζεται αν οι προτεινόμενες χρήσεις
γης διάχυτης γενικής κατοικίας στο παράκτιο μέτωπο είναι σύμφωνες με τους όρους
της απόφασης προέγκρισης να προστατευθεί ο χαρακτήρας παραθεριστικής κατοικίας
, ούτε διευκρινίζεται τι θα μπορούσε να περιληφθεί στη διάχυτη γενική κατοικία,
δημιουργώντας μας εύλογα ερωτήματα.
ΓΙΑΤΙ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΟΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ;
Για εμάς, στόχος είναι να διαφυλαχτεί ο χαρακτήρας της
περιοχής και της παράκτιας ζώνης με χαμηλή δόμηση (κάτι που δεν διασφαλίζεται
προφανώς εφόσον το ΕΠΣ προκρίνει την εντατική οικιστική ανάπτυξη δίνοντας
συντελεστή δόμησης στο Κόκκινο Λιμανάκι από 0,4 έως 0,3), με υψηλή αρτιότητα,
ώστε να παραμείνει μια περιοχή αποκλειστικά αμιγούς κατοικίας (και
παραθεριστικής) που θα λειτουργεί, όπως γινόταν και μέχρι τώρα, ως καταφύγιο
χαλάρωσης και ηρεμίας, που θα διακρίνεται για την ιδιαίτερη φυσική ομορφιά της,
όχι μόνο για τους κατοίκους αλλά και για τους επισκέπτες, οι οποίοι θέλουμε να
έχουν ελεύθερη και ασφαλή πρόσβαση στην παραλία. Επίσης δεν έχουν ληφθεί επαρκή
μέτρα για την προστασία και ανάδειξη των ρεμάτων, παρά του ότι πρόκειται για
πολύτιμους και αναντικατάστατους φυσικούς πόρους.
ΜΙΑ ΡΙΒΙΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ!
Την ανησυχία μας για το τι μέλλει γενέσθαι, εντείνουν δηλώσεις
του δημάρχου Ραφήνας-Πικερμίου κ. Β.
Μπουρνού ο οποίος έχει αναφέρει τα εξής: «η πρόβλεψη για τη δημιουργία μιας
παράκτιας ζώνης έχει διάφορα ζητήματα γιατί πολλά σπίτια πάνω σε αυτήν έχουν
κτιστεί με άδειες, αφού παλαιότερα αυτός ο παραλιακός δρόμος ήταν επαρχιακή
οδός και κατ’ εξαίρεση μπορούσαν να βγάζουν άδειες εκτός σχεδίου”. (…) είναι αποδεκτό από εμάς σαν διοίκηση του
δήμου Ραφήνας – Πικερμίου ότι τα υπάρχοντα σπίτια θα μείνουν για όσο χρόνο ζωής
έχουν (…) Όμως ευελπιστούμε ότι κάποια στιγμή στο μέλλον, αποζημιώνοντας τους
ιδιοκτήτες που έχουν χτίσει νομίμως, θα μπορέσει να γίνει απελευθέρωση αυτού
του μετώπου, ώστε πραγματικά να δημιουργηθεί μία Αττική Ριβιέρα εδώ στην περιοχή».
Όλη την συζήτηση στο
https://www.irafina.gr/erotisis-ke-apantisis-gia-to-idiko-poleodomiko-schedio-gia-to-mati/.
Οι απόψεις στου Δημάρχου βρίσκονται κάτω από τον τίτλο: Τι θα γίνει με τα
ακίνητα που βρίσκονται στην σχεδιαζόμενη παράκτια ζώνη;
Η δήλωση αυτή, σε
συνδυασμό με σχέδια που υπάρχουν για μετατροπή του λιμανιού της Ραφήνας σε
λιμάνι – γίγαντα πολλαπλών χρήσεων, μας δημιουργεί έντονες ανησυχίες για το πώς
αυτή η «διεύρυνση» επηρεάζει το Κόκκινο Λιμανάκι και για το πως, πρακτικά,
υποσκάπτει κάθε προσπάθεια αποκατάστασης του χαρακτήρα και του φυσικού
περιβάλλοντος της περιοχής, που εδώ και δύο χρόνια οι κάτοικοι προσπαθούμε,
κυρίως μόνοι μας, να πετύχουμε, και αποβλέπαμε ότι θα ενταθεί με αρωγό ένα
ορθολογικό, δίκαιο και φιλικό προς το περιβάλλον και την περιοχή πολεοδομικό
σχέδιο που θα αποτρέπει την επανάληψη τραγικών στιγμών όπως αυτές του 2018.
ΦΑΡΑΩΝΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ;
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα σημεία που έχουμε προλάβει να
ξεχωρίσουμε από το πολυσέλιδο ΕΠΣ και την ΣΜΠΕ. Τελειώνουμε λέγοντας ότι η
εφαρμογή κάποιου «μοντέλου λουτροπόλεων» που φαίνεται ότι έχει υπόψη του να
εφαρμόσει το Υπουργείο, ανεξάρτητα από τις φυσικές, γεωμορφολογικές και
κοινωνικές ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής, θα οδηγήσει σε ανεπίτρεπτες
καταστροφές φυσικού τοπίου και ιδιοκτησιών με τουλάχιστον αμφίβολα αλλά σίγουρα
κοστοβόρα σχέδια και εργολαβίες.
Η ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ «ΤΡΕΧΕΙ». ΜΑΣ ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ; ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ
ΝΑ «ΚΑΟΥΜΕ»;
Ομάδα Κόκκινο Λιμανάκι – ΕΠΣ»
ΥΓ1. οι υπογραμμίσεις στην ανακοίνωση είναι από το
ToPeriodiko.gr –
ΥΓ2. Όπως μας ενημέρωσαν μέλη της Ομάδας Κόκκινο Λιμανάκι –
ΕΠΣ τόσο η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης του Δήμου Ραφήνας – Πικερμίου όσο και
το ίδιο το Δημοτικό Συμβούλιο συνεδρίασαν για το κρίσιμο αυτό θέμα «δια
περιφοράς», δλδ με ηλεκτρονικά μηνύματα, ούτε καν τηλεδιάσκεψη, με αποτέλεσμα
ομάδες κατοίκων και επιτροπές να μην έχουν το δικαίωμα να συμμετάσχουν και να
καταθέσουν αναλυτικά τις απόψεις τους παρά το σχετικό αίτημά τους. Αντίστοιχα,
το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής συνεδριάζει και πάλι διαδικτυακά στις 4
Αυγούστου χωρίς οι άμεσα εμπλεκόμενοι φορείς, σύλλογοι, επιτροπές και ομάδες
πολιτών από τις περιοχές Μάτι και Κόκκινο Λιμανάκι να έχουν διασφαλίσει
δυνατότητα παρέμβασης κάτι που μέχρι την ώρα που γράφονταν οι γραμμές αυτές
διεκδικούσαν.
ΥΓ3. Θυμίζουμε ότι στο πρόσφατο «περιβαλλοντικό» νομοσχέδιο
του κ. Χατζηδάκη, μεταξύ των περίπου 60 άρθρων που αιφνιδιαστικά παρουσιάστηκαν
εκτός διαβούλευσης και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η συζήτηση στη Βουλή,
περιλαμβανόταν και άρθρο για τον αποχαρακτηρισμό ως δασικών των όποιων τέτοιων
περιοχών περιλαμβάνονταν στο Μάτι και στο Κόκκινο Λιμανάκι.
[---->]
