Για όποιον αναρωτιέται πώς γίνεται και καίγεται η Εύβοια επί τόσες ημέρες αλλά δεν σβήνει

 Για όποιον αναρωτιέται πώς γίνεται και καίγεται η Εύβοια επί τόσες ημέρες αλλά δεν σβήνει:

[----->]

Mόνοι τους καταπάτησαν, νομοθέτησαν, εκμεταλλεύτηκαν

 

Η Ιπποκράτειος Πολιτεία (Αγ. Τριάδα)  είναι νεόκτιστος οικισμός και είναι πράγματι  ένας επίγειος Παράδεισος.

Πρόκειται για οικισμό που βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρων και δεσπόζει πάνω από την πεδιάδα Καπανδριτίου – Αφιδνών. Αποτελεί ένα φυσικό μπαλκόνι της βορειανατολικής Πάρνηθας κι έχει απεριόριστη θέα (Μαλακάσα, Ευβοϊκός, Καπανδρίτι, Πεντέλη, κορυφές Πάρνηθας).

Πώς χτίστηκε όμως μέσα στο δάσος;;

Με διάταγμα του 1977 (επί Κων/νου Καραμανλή) που επέτρεπε σε οικοδομικό συνεταιρισμό να δημιουργήσει οικισμό στην περιοχή, που μέχρι τότε ήταν παρθένο δάσος.

Ονομάστηκε τότε  και....Βουλευτική Πολιτεία γιατί  από τα 1500  μέλη του Οικοδομικού Συνεταιρισμού  (που αναζητούσαν εκτάσεις φιλέτα), τα 200 ήταν βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Από τους πρώτους που είχαν συμμετάσχει και ενδιαφέρονταν για αγορά, ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο αδελφός του Αχιλλέας , ο Κάρολος Παπούλιας και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Ανάμεσα στα ονόματα και ο Αντώνης Σαμαράς ,ο Απόστολος Κακλαμάνης , ο Δημήτρης Σιούφας, ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, ο Δημήτρης Πεταλωτής, η Μαριέττα Γιαννάκου και πολλοί άλλοι.

Δηλαδή μόνοι τους καταπάτησαν, νομοθέτησαν, εκμεταλλεύτηκαν...Μια θλιβερή αλυσίδα όλα. Ατιμωρησία, μέτρο κανένα, ντροπή καμία

[---->]

Η καταστροφή στην Εύβοια δεν είναι τεράστια., είναι βιβλικών διαστάσεων

 

Η καταστροφή στην Εύβοια δεν είναι τεράστια... Όχι, τεράστια ήταν την πρώτη μέρα. Σήμερα είναι βιβλικών διαστάσεων. Ουσιαστικά, στον Δήμο Λίμνης - Μαντουδίου - Αγίας Άννας έχουν καεί τα πάντα από το Αιγαίο μέχρι τον Ευβοϊκό...

Οι άνθρωποι εκεί αφέθηκαν στη μοίρα τους, ο Αντιδήμαρχος καταγγέλλει στον Αντέννα ότι δεν υπήρχαν επαρκείς δυνάμεις (συγκεκριμένα ότι είχαν το 25% των μέσων που χρειάζονταν) και ότι πολλοί κάτοικοι αρνήθηκαν να εκκενώσουν κι έσωσαν ότι μπορούσαν μόνοι τους. Στις αγαπημένες μου Ροβιές οι κάτοικοι λένε ότι πέντε μέρες έχουν δει όλο κι όλο ένα ελικόπτερο και ο Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος ουσιαστικά αυτό το επιβεβαιώνει, κάνοντας έκκληση για σοβαρό αριθμό εναέριων μέσων, πράγμα που όπως λέει ζητάει από την πρώτη μέρα!

Άκουσα πριν λίγο στον Αντέννα ότι οι Δήμοι που έχουν πληγεί θα λάβουν ως έκτακτη βοήθεια ένα συνολικό ποσό 1,2 εκατομμύρια ευρώ. Συγκεκριμένα για τον Δήμο Λίμνης-Μαντουδίου-Αγίας Άννας αναφέρθηκε το ποσό των 120.000 ευρώ. Για να καταλάβουμε λίγο τα μεγέθη, η έκταση που καλύπτει ο συγκεκριμένος Δήμος είναι αυτή στην εικόνα (φαίνεται και η Αττική και μπορεί να καταλάβει κανείς εύκολα το μέγεθος), αποτελείται από 48(!) μικρούς και μεγάλους οικισμούς (παρεμπιπτόντως χθες ο Χαρδαλιάς έλεγε ότι έχουν εκκενωθεί 39, περίπου το 80% του Δήμου δηλαδή!) με συνολικό πληθυσμό περίπου 12.000 κατοίκους. Προφανώς λοιπόν και το ποσό είναι παραπάνω από αστείο, ακόμα και αν είναι απλά ένα πρώτο βοήθημα.

Για να καταλάβουμε λίγο το context, αυτός ο τόπος (όμορφος τόπος) δεν είχε ιδιαίτερη οικιστική ανάπτυξη, ούτε μεγάλες τουριστικές μονάδες, ούτε μεγάλα επενδυτικά project. Οι άνθρωποι εκεί δεν κακοποίησαν τον τόπο τους, δεν έχτισαν άναρχα μέσα σε δασικές εκτάσεις, δεν βάσισαν την οικονομία του τόπου τους στην οικιστική ανάπτυξη. Δεν μπορούσαν άλλωστε, το κράτος δεν τους έφτιαξε ποτέ μεγάλες υποδομές, νοσοκομεία, δρόμους, τούνελ, μαρίνες και λιμάνια. Ένας δρόμος όλος κι όλος τους συνδέει με τη Χαλκίδα, κι αυτός περνάει πάνω από βουνά, μέσα από χαράδρες και συχνά κλείνει λόγω χιονόπτωσης και κατολισθήσεων. 

Η οικονομία της περιοχής στηρίχθηκε για χρόνια στην εξόρυξη Λευκόλιθου μέχρι που έκλεισε η Fimisco και ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού βρέθηκε στην ανεργία. Σήμερα, βασίζεται κυρίως στην γεωργία και την κτηνοτροφία. Με δεδομένο ότι αυτές τις ημέρες δεν κάηκαν μόνο δέντρα και σπίτια, αλλά καλλιέργειες και ζώα, αγροτικά μηχανήματα και υποδομές, αυτά δηλαδή στα οποία βασίζονταν για να βγάζουν το ψωμί τους, οι άνθρωποι αυτοί είναι σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, όχι μόνο σήμερα, αλλά θα είναι και αύριο και για πολλά χρόνια, γιατί τα σπίτια ξαναχτίζονται μεν και οι ζωές ξανακερδίζονται (και εγώ το ξέρω καλά), αλλά πρέπει να έχεις κάπου να πατήσεις, να έχεις δουλειά, εισόδημα και στήριξη από το κράτος και την κοινωνία.

Κατά τα άλλα, είναι προφανές ότι εδώ έγινε μια επιλογή. Και θα το πω όπως είναι, με την υποσημείωση ότι δεν εννοώ ότι αυτή η επιλογή έπρεπε να γίνει ανάποδα, αυτό είναι ένα τεχνητό δίπολο. Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι οι άνθρωποι στην Εύβοια αφέθηκαν στη μοίρα τους για να έχει μια ελπίδα να σωθεί το άναρχο αστικό sprawl πέριξ της Πάρνηθας το οποίο αναπτύσσεται μέσα στο δάσος. 

Ξαναλέω, δεν εννοώ ότι οι άνθρωποι και οι περιουσίες τους στην Βαρυμπόμπη θα έπρεπε να αφεθούν να καούν. Λέω ότι έγινε μια επιλογή η οποία εμφανώς ενέχει και την επικοινωνιακή διάσταση, και την πληθυσμιακή και φυσικά την ταξική, και αυτή η επιλογή ήταν να σωθούν σπίτια και περιουσίες που χτίστηκαν μέσα σε δασικές εκτάσεις, με ευθύνη ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ και όχι της ελεύθερης αγοράς γενικά κι αόριστα, ούτε των ιδιοκτητών τους! Να το εξηγήσω κι άλλο, δεν κατηγορώ εγώ τον κόσμο που πήγε και έχτισε ένα σπίτι κάπου που του επέτρεψε το κράτος, λέω άλλο πράγμα, ότι το κράτος έρχεται σε αυτή τη δύσκολη θέση να πρέπει να διαλέξει ποιους θα σώσει και ποιους θα αφήσει να καούν, μεταξύ άλλων ΚΑΙ επειδή επέτρεψε την δόμηση μέσα στο δάσος, ή πιο σωστά το ασχεδίαστο οικιστικό sprawl, γιατί αυτό είναι!

Και ξαναλέω, δεν εννοώ ότι αυτή η επιλογή έπρεπε να γίνει ανάποδα, αυτό είναι ένα τεχνητό δίπολο. Λέω ότι ανάγκη να γίνει αυτή η επιλογή δεν θα έπρεπε να υπάρχει καν. Δεν θα έπρεπε το κράτος να επιτρέπει αυτού του είδους τη δόμηση, ή εφόσον επιτρέπει αυτή τη δόμηση και φορολογεί τους ανθρώπους αυτούς και τις περιουσίες τους, θα έπρεπε να τους παρέχει σχεδιασμό, σοβαρή αντιπυρική θωράκιση (παθητική και ενεργητική), δηλαδή πυροσβέστες, περιπολίες με πυροσβεστικά οχήματα, ξεκάθαρα όρια μεταξύ οικισμού και δάσους, να μην παρουσιάζει την εκκένωση ως προληπτικό μέτρο και ως επιτυχία και να μην μετρά γελοιωδώς την επάρκεια (ή μη) των μέσων πυρόσβεσης που διαθέτει σε canadair ανά κάτοικο και συγκρίνοντας με χώρες που δεν επιτρέπεται αυτό το είδους άναρχης, πανταχόθεν ελεύθερης και γι' αυτό ανοχύρωτης τελικά οικιστικής ανάπτυξης. 

Γιατί με αυτό τον τρόπο τελικά και η Βαρυμπόμπη κάηκε, και η Εύβοια καίγεται, και το κακό δεν έχει τελειώσει ακόμα.

Το κράτος, όχι η Κυβέρνηση, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΟΠΟΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ Να ρίξει γερές αποζημιώσεις και να αποκαταστήσει την οικονομική ζημιά ΟΛΩΝ στο ακέραιο, με βάση τις εμπορικές αξίες των ακινήτων τους και με βάση τα χρήματα που έχασαν οι επιχειρήσεις που επλήγησαν! Και όταν λέμε όλων εννοούμε όλων, και βεβαίως και στην Βαρυμπόμπη που τα οικόπεδα είχαν φτάσει να πωλούνταν μέχρι και 800 ευρώ το τετραγωνικό ακριβώς επειδή το κράτος σου επιτρέπει να χτίσεις ΝΟΜΙΜΑ μέσα στο δάσος! 

Το κράτος λοιπόν αυτό πρέπει να μάθει να πληρώνει για να μάθει ότι όταν εκδίδει οικοδομικές άδειες, όταν νομιμοποιεί και τακτοποιεί παραβάσεις και όταν τελικά φορολογεί τη γη φιλοδοξώντας να καρπωθεί χρήματα από μια στρεβλή οικιστική ανάπτυξη, πρέπει να βρίσκει τρόπο να παρέχει ασφάλεια! 

Κι αν δεν μπορεί να παρέχει ασφάλεια, ή αν για να παρέχει ασφάλεια σε έναν τόπο πρέπει να την στερήσει από έναν άλλο, τότε να μην εκδίδει οικοδομικές άδειες.

[----->]

Για τη βοήθεια στους πυρόπληκτους

 

Via Eleni Gogou

"Οποιος θέλει να βοηθήσει τους πυρόπληκτους, πάρτε μια ιδέα  πως μπορεί να γίνει.

 Από την σελίδα του Facebook των Ελλήνων στο Λονδίνο.

Από Marina karyda.

Είδα το post του προβληματισμού σας ως προς παροχή βοήθειας λόγω της φωτιάς στην Ελλάδα

Είμαι κάτοικος από το Μάτι και θέλω να σας μεταφέρω την εμπειρία μου.

 1)Οποιαδήποτε βοήθεια θελήσετε να δώσετε κάντε το απευθείας στο πεδίο και προς Θεού μη μπλέξετε με ερανικούς λογαριασμούς.

 Στη δική μας περίπτωση ο καθένας άνοιγε ενα ερανικό λογαριασμό αλλά ποτέ δε μάθαμε τι απέγινε τελικά.

2)Μην κάνετε κάποια κίνηση τώρα εν βρασμώ, περιμένετε να κοπάσει η κατάσταση ακόμα και 1-2 μήνες ώστε να φανούν οι πραγματικές ανάγκες.

3) Διαλέξτε μια περιοχή που θέλετε να βοηθήσετε, λογικά θα υπάρχουν πληγέντες και από δικούς σας τόπους καταγωγής.

Βάλτε ένα κριτήριο ( πχ καμένο σπίτι ηλικιωμένων, καμένο σπίτι πολύτεκνης οικογένειας, εγκαυματίας,) και ανάλογα με τα χρήματα που θα έχετε μαζέψει βοηθήστε ουσιαστικά 1-2, «υιοθετήστε» τους, κάντε τη διαφορά στη ζωή τους.

 Έτσι κι αλλιώς δε μπορείτε να τους βοηθήσετε όλους, τουλάχιστον αλλάξτε τη ζωή μιας ή δύο οικογενειών.

4)Διατηρήστε στοιχεία διαφάνειας για τη διαχείριση του ποσού που θα διαθέσετε και για να χαρείτε εσείς με τη διάθεσή του αλλά και για να είστε σίγουροι πως πήγε στο σκοπό που θέλετε.

Τέλος θα σας μεταφέρω δυο παραδείγματα αντίστοιχων δωρεών με προσωπική εμπλοκή.

Στο Μάτι είχαμε 64 εγκαυματίες και 2 παιδιά που έχασαν όλη τους την οικογένεια.

Εθελοντικά ασχολήθηκα με τους εγκαυματίες και τις ανάγκες τους.

Η Ελληνική κοινότητα της Μελβούρνης μέσω ραδιομαραθώνιου που έκανε είχε μαζέψει 300.000 δολάρια και είχε έρθει στην Ελλάδα ο αντίστοιχος «Αυγουστίνος» με την προϋπόθεση να σιγουρευτεί πως θα πάνε απευθείας σε όσους τα έχουν ανάγκη.

 Εκκλησία, υπουργεία και Δήμοι του ζήτησαν να τα δώσει σε αυτούς και εκείνοι θα τα διέθεταν στους πληγέντες.

Δεν το έκανε και αφού του εκθέσαμε τα προβλήματα των εγκαυματιών, επισκέφθηκε μερικούς στα νοσοκομεία και αποφάσισε να βοηθήσει τους τραυματίες και τα δυο ορφανά. Περίπου 3000€ έκαστος.

Του προωθήσαμε τους ιατρικούς φακέλους τους και τα iban των λογαριασμών τους και η βοήθεια πήγε χωρίς μεσολαβητές απευθείας στο πεδίο ανάγκης.

Η Ελληνική παροικία της Ζυρίχης είχε συγκεντρώσει κάποια χρήματα.

Βασική προϋπόθεση ήταν η διάθεσή τους σε εγκαυματίες αλλά σε ανάγκες με αποδείξεις.

 Αρκετοί εγκαυματίες νοσηλεύτηκαν για μήνες  οπότε υπήρχε βιοποριστικό πρόβλημα.

 Έτσι ανέλαβαν την πληρωμή του ενοικίου κάποιου για ένα χρόνο πληρώνοντας απευθείας τον ιδιοκτήτη του σπιτιού ( πχ 500€ επί 12 μήνες =6000€)

Επειδή στη Λωζάνη έχουν ένα εξιδεικευμένο πανεπιστημιακό νοσοκομείο εγκαυμάτων, οργανώσαμε να πληρώσουν τα εισιτήρια 4 θεραπευτών ( άλλοι χορηγοί κάλυψαν τη διατροφή και τον ύπνο) και έτσι δώσαμε τη δυνατότητα μιας δεύτερης και πολύ ουσιαστικής ιατρικής γνώμης σε 64 εγκαυματίες.

Ελπίζω να βοήθησα λίγο ως προς τη συγκινητική σας σκέψη αλληλεγγύης.

 Οτι και αν αποφασίσετε μη βιαστείτε, ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται

Marina Karyda 

[----->]