Δημήτρης Μπελαντής
Κλείνοντας έναν κύκλο αναρτήσεων, προς το παρόν, μου κάνει τεράστια εντύπωση η θέση κάποιων αριστερών ότι η άσκηση ατομικών δικαιωμάτων ,σε αντίθεση με τον κρατικό καταναγκασμό εφ' όλης της ύλης, είναι θατσερισμος, ατομικισμός και έλλειψη κοινωνικής ευθύνης ,ότι πριμοδοτεί κανείς έτσι το άτομο έναντι της κοινωνίας. Εντυπωσιακού ύψους και στάθμης τοποθέτηση .
Ο Αριστόβουλος Μάνεσης έγραφε πριν από σαράντα χρόνια ότι τα
ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα είναι συμπληρωματικά μεταξύ τους και
όχι ανταγωνιστικά . Θατσερικος είναι αυτός που λέει ότι πρέπει να υπάρχουν
αποκλειστικά ατομικά δικαιώματα όχι
οποίος λέει να υπάρχουν όλων των ειδών.
Θέλω να δω πως σε μια κοινωνία που θα σε συλλαμβάνουν χωρίς
ένταλμα η θα σου κάνουν εμβόλια υποχρεωτικά, η θα σου βάζουν ηλεκτρονικό
βραχιόλι υποχρεωτικά, θα αντιστέκεσαι στην ταξική καταπίεση .
Όσο μπορούσαν να αντισταθούν οι σοβιετικοί εργάτες στην
εκμετάλλευση της γραφειοκρατίας .Οσο μπορούσαν οι Γερμανοί εργάτες να
αντισταθούν επί ναζισμού στο μονοπωλιακό κεφάλαιο .Όσο μπορούσες να κάνεις
απεργία επί χούντας .
Δηλαδή πολύ λίγο .Χωρίς ατομικό αυτοπροσδιορισμό ,η κοινωνία
είναι ανίσχυρη και άθυρμα έναντι των αρχουσών
τάξεων η ελίτ .Που γράφει ο Μαρξ ότι δεν πρέπει να έχουμε ατομικά δικαιώματα;
Στο Εβραϊκό Ζήτημα λέει όχι ότι είναι κακά αλλά ότι είναι ανεπαρκή. Φυσικό αφού
ο Μαρξ είναι παιδί της Γαλλικής Επανάστασης και όχι του Πρώσσου βασιλιά
Η αντίληψη ότι η κοινωνική αλληλεγγύη σημαίνει να μην έχουμε καθόλου ατομικά δικαιώματα, δηλαδή κάτι μεταξύ Χίτλερ,Στάλιν και ευγονικής τεχνοκρατίας, είναι αποτρόπαιη. Καλύτερα, όμως .
Όσοι θεωρούν ότι οι φαρμακοβιομηχανίες και οι κυβερνήσεις πρέπει να
διαθέτουν απόλυτο δικαίωμα στην ζωή, στην αρρώστια και στον θάνατο, δεν
μπορούν να είναι φίλοι και σύντροφοι. Ας πέσουν οι μάσκες για να δούμε με
ποιον είμαστε μαζί και ποιον όχι .
ΥΓ Άσε που πολλοί που τα λένε αυτά δίνουν τεράστια μάχη για τα
ταυτοτικά δικαιώματα,
τον αντιρατσισμο κλπ . Δύο μέτρα και δύο σταθμά .
