Ευθύνες για το δικαίωμα επιλογής έναντι ευθυνών για το «δικαίωμα» επιβολής

 

Η νέα μόδα ορισμένων υποτιθέμενων ειδημόνων και διαμορφωτών κοινής γνώμης είναι να αποδίδουν ευθύνη για το θάνατο μη-εμβολιασμένου από COVID σε όσους υπερασπίζονται το δικαίωμα επιλογής, διότι, λέει το αφήγημα, οι τελευταίοι τους παρέσυραν στη λάθος πλευρά της ιστορίας.

Εδώ και καιρό, απέναντι στο δικαίωμα επιλογής κυριαρχεί το σύνθημα ότι “ο μαζικός υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι κοινωνικό δικαίωμα”. Ένα ανατριχιαστικό, απαξιωτικό και μεσαιωνικού χαρακτήρα σύνθημα, που αναμεταδίδεται αδιακρίτως. Μαντέψτε ποιοι εξέφραζαν τέτοιου τύπου συνθήματα. Το βρήκατε, είναι ένα σύνθημα που κάνει τα μεγαλύτερα απόβλητα και τα μεγαλύτερα αποβράσματα της ιστορίας να φουσκώνουν από υπερηφάνεια μέσα από τον πραγματικό τους τάφο αλλά και από τον ηθικό τάφο όπου τους έθαψε η ανθρωπότητα.

Η τακτική αυτή σας θυμίζει κάτι; Διαφέρει μήπως από τις πρακτικές της χούντας, που βάφτιζαν τους υπερασπιστές της δημοκρατίας ως επικίνδυνους για την τάξη και την ασφάλεια, και υπεύθυνους για τις διώξεις και τους βασανισμούς αντιφρονούντων; Διαφέρει από τις τακτικές άλλων καθεστώτων, που φαντασιώνονταν απειλές και κινδύνους από κοινωνικές ομάδες, και εξέδιδαν τα διατάγματα για την προστασία του λαού και του κράτους; Και στις δύο περιπτώσεις, πληθώρα προθύμων, “ηθικολόγων” χειροκροτητών (πληρωμένων και μη), υιοθετούσαν τις “αγνές προθέσεις” ως κίνητρο πίσω από τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Διότι αυτά τα καθεστώτα είχαν πάντα ως κεντρική στρατηγική τη δημοπρασία συνειδήσεων, και ήταν αρκετοί οι πρόθυμοι συμμετέχοντες. Μόνο που, αργότερα, οι ίδιοι κύριοι κρύβονταν. Δεν υπήρχε όμως επιστροφή από τις κόκκινες γραμμές που τόλμησαν να καταπατήσουν και να ξεπεράσουν.

Εφόσον λοιπόν κάποιοι μας αναγκάζουν, ας ξεκαθαρίσουμε τα αυτονόητα.

Ευθύνη έχει ΜΟΝΟ ΟΠΟΙΟΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ.

Όταν κάποιος επιλέγει για τον εαυτό του, έχει και την ευθύνη της επιλογής.

Όταν κάποιος ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, είτε έμμεσα είτε άμεσα, έχει την απόλυτη και αποκλειστική ευθύνη της επιλογής.

Και πάμε στα κρίσιμα ερωτήματα.

- Ποιος επέλεξε και επέβαλλε τη στρατηγική διαχείρισης της πανδημίας που οδήγησε σε σχεδόν 14.000 θανάτους μέχρι σήμερα;

- Ποιος επέλεξε και επέβαλε τη στρατηγική των lockdown που οδήγησαν στα σκουπίδια δισεκατομμύρια πόρων, και στη φτώχια, τη μιζέρια και την ψυχική νόσο χιλιάδες συμπολίτες μας;

- Ποιος επέλεξε και επέβαλε την αδράνεια της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας αφήνοντας μόνο τα νοσοκομεία να διαχειριστούν την πανδημία ακόμη και σε επίπεδο διαγνωστικού ελέγχου, που πιθανότατα οδήγησε σε θανάτους;

- Ποιος επέλεξε και επέβαλε τα εκατομμύρια οριζόντια, τυφλά και επαναλαμβανόμενα (δηλαδή άχρηστα) τεστ που οδήγησαν σε κατασπατάληση δισεκατομμυρίων χωρίς πρακτικό όφελος, ενώ θα μπορούσαν να διατεθούν σε κάτι χρήσιμο;

- Ποιος επέλεξε και επέβαλε τη διάλυση του συστήματος υγείας με τις αναστολές υγειονομικών, ακόμη και όσων είχαν νοσήσει που έχουν συντριπτικά καλύτερη ανοσία από τους πλήρως εμβολιασμένους που δεν έχουν νοσήσει;

- Ποιος επέλεξε και επέβαλε τη στέρηση υπηρεσιών υγείας από συμπολίτες μας μέσω της διεστραμμένης και αντικοινωνικής πολιτικής υποχρεωτικοτήτων που οδήγησε σε κλείσιμο κλινικών και θα οδηγήσει σε βλάβες και θανάτους λόγω έλλειψης υπηρεσιών υγείας;

- Ποιος επέλεξε και επέβαλε τη στέρηση (άμεση ή έμμεση) της προσωπικής επιλογής χρήσης μιας προληπτικής παρέμβασης με γνωστές σχετιζόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες και τις περισσότερες καταγεγραμμένες μετά την παρέμβαση ανεπιθύμητες ενέργειες στην σύγχρονη ιστορία της ιατρικής για προληπτικά σκευάσματα μαζικής χρήσης;

- Ποιος επέλεξε και επέβαλε την φτωχοποίηση οικογενειών και την στέρηση της (πληρωμένης) ασφάλειάς τους με τις αναστολές, και το διχασμό και φτωχοποίηση (οικονομική και ηθική) της κοινωνίας με τη χυδαία προσέγγιση και στρατηγική διαχείρισης;

Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα θα σας δώσει και την απάντηση για το ποιος έχει την ευθύνη που του αναλογεί για τους θανάτους και την προσωπική, οικογενειακή, επαγγελματική, κοινωνική και ηθική καταστροφή που βιώνουμε. Η ευθύνη δεν καθορίζεται από το κίνητρο, ούτε από το θεωρητικό και προφητευόμενο αποτέλεσμα, καθορίζεται ΜΟΝΟ από το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Από προφητείες για τείχη ανοσίας και επιχειρήσεις ελευθερίας χορτάσαμε, και τα εναποθέσαμε ήδη στα σκουπίδια όπου εξ’ αρχής ανήκαν.

Προσοχή λοιπόν, γιατί αυτή η κουβέντα θα αποκαλύψει τους πραγματικούς θύτες και αυτούς που έχουν γεμίσει τα χέρια τους με δάκρυα και αίμα, ενώ ταυτόχρονα σφυρίζουν αδιάφορα παριστάνοντας τους ανήξερους "σωτήρες" μας...

Μην σας μπερδεύουν λοιπόν οι εικόνες κάποιων ανέμελων υπευθύνων που παίζουν videogames στη ΔΕΘ και κάνουν βόλτες με τρακτέρ στη Γεωργική Σχολή, πρωτόγνωρες εικόνες που παραπέμπουν σε υποσαχάρια μπανανία και αναδεικνύουν την πλήρη απώλεια επαφής με την πραγματικότητα.

Πριν από 18 μήνες, δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση 400.000 ευρώ σε ασθενή που απεβίωσε, με αιτιολογικό ότι ο ιατρός παρέλειψε να ενημερώσει τον ασθενή ως προς τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της εφαρμοσθείσας ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ μεθόδου σε σχέση με άλλες, ώστε ο τελευταίος να παράσχει την έγκυρη συναίνεσή του. https://tinyurl.com/3em7bhd7

Ο γιατρός ήταν τυχερός επειδή δεν θέλησαν οι ενάγοντες να κινήσουν την ποινική διαδικασία εναντίον του. Ας δοκιμάσουν οι επόμενοι την τύχη τους.

Έχω πάντως ακόμη μεγαλύτερη αμφιβολία για την τύχη όσων επιβάλλουν ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΕΣ, κι όχι θεραπευτικές, παρεμβάσεις. Δεν ξέρω αν σε αυτές τις περιπτώσεις θα είναι αρκετό το “έτυχε”. Δεν ξέρω αν σε αυτές τις περιπτώσεις η άρνηση συμπλήρωσης κίτρινης κάρτας, επειδή “έτυχε”, θα σώσει ή θα βυθίσει ακόμη περισσότερο τον πραγματικό αυτουργό. Η κίτρινη κάρτα συμπληρώνεται ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΤΥΧΕ, διότι μόνο το "έτυχε" γνωρίζουμε όταν διαπιστώνουμε στην κλινική πράξη ένα ανεπιθύμητο συμβάν με χρονολογική συσχέτιση.

Και για τις θεραπευτικές παρεμβάσεις, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα τεκμηριώσει κάποιος που έκανε παρέμβαση ΧΩΡΙΣ τη θέληση του ασθενούς και κατέληξε στο θάνατο, ότι έτσι έπρεπε να γίνει. Πράξη που έγινε παρά τη θέληση ασθενούς, και κατέληξε σε θάνατο.... Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση εκείνου που θα το αντιμετωπίσει. Επικίνδυνα νομικά μονοπάτια…

Ένας γνωστός ειδήμονας, διαμένων σε νησί της Ευρώπης, είπε σήμερα δημόσια ότι τα μονοκλωνικά αντισώματα (τα οποία χλεύαζε λίγους μήνες πριν) θα πρέπει να χορηγούνται μόνο σε εμβολιασμένους διότι αυτό είναι το ηθικό.

Θέλω πολύ να γνωρίσω το γιατρό που θα επιλέξει τη θεραπεία όχι με βάση την ανάγκη και το προσδόκιμο επιβίωσης αλλά με βάση τον εμβολιασμό. Δεν ξέρω όμως ποια φυλακή θα πρέπει να επισκεφθώ για να τον γνωρίσω, διότι δεν ξέρω ποια φυλακή έχει πτέρυγα για τέτοιου τύπου εγκλήματα.

Μια τελευταία μελέτη (προδημοσίευση) ανάλυσης βλάβης-οφέλους των εμβoλίων, αναφέρει ότι σε υγιή αγόρια ηλικίας 12-17 ετών η εμφάνιση καρδιακών ανεπιθύμητων ενεργειών από τον εμβολιασμό (μυοκαρδίτιδας) είναι 2,1 έως 13,7 φορές ΣΥΧΝΟΤΕΡΗ (ανάλογα με την ηλικία και την έξαρση του επιδημικού κύματος) από την ανάγκη νοσηλείας σε νοσοκομείο για COVID. https://tinyurl.com/y3evuxnj

Τα στοιχεία που αναλύθηκαν ήταν οι νοσηλείες COVID από το CDC (που καταγράφονται με απόλυτη ΑΚΡΙΒΕΙΑ) και τα συμβάματα που καταγράφηκαν στο σύστημα φαρμακοεπαγρύπνησης VAERS (που γνωρίζουμε παραδοσιακά ότι ΥΠΟΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ τα συμβάματα).

Ορισμένοι λαλίστατοι στα μέσα αντικειμενικής μονοφωνίας παιδίατροι, και οι αντίστοιχες επιστημονικές εταιρείες, τα γνωρίζουν αυτά; Ή εφαρμόζουν το δόγμα "υπερτονίζουμε αυτά που θέλουμε και υποτονίζουμε αυτά που δεν θέλουμε" να ακουστούν;

Οι επιστήμονες που παρουσιάζουν στα ίδια μέσα αντικειμενικής μονοφωνίας αναλύσεις μελετών, θα τη δουν αυτή τη μελέτη ή θα τους ξεφύγει όπως συνέβη και με το άρθρο του Nature για την αδυναμία επίτευξης τείχους ανοσίας (που το θυμήθηκαν μετά από 5,5 μήνες - https://tinyurl.com/wwntfwr3);

Κι αν κάποια στιγμή βρεθούν τα δικαστήρια σε ανάγκη να δουλεύουν υπερωρίες για να ανταπεξέλθουν στον όγκο των υποθέσεων, ποιος φαντάζεστε ότι θα εκλιπαρεί για ακαταδίωκτα και επιείκεια; Εκείνος που υπερασπίζεται το δικαίωμα της προσωπικής επιλογής, ή εκείνος που αποφασίζει, διατάσσει και επιβάλλει σε όλους τους υπόλοιπους;

Όποιοι νομίζουν ότι θα κρύβονται και θα καλύπτονται πίσω από ψευδεπίγραφα ακαταδίωκτα, να έχουν υπόψη ότι πάντα στην ιστορία ο καιρός είχε γυρίσματα. Παίζουν με την τύχη τους, και κινδυνεύουν να καταλήξουν στην αναζήτηση μελλοντικών καταφυγίων σε ακαταδίωκτων.

Το κίνημα γελοιοποίησης της δημοκρατίας, πολιτισμικής εκτροπής, εξευτελισμού της ιατρικής με Gigabyte δεδομένων, δωροκάρτες και τιμωρίες, κατάργησης του ανθρώπου και των δικαιωμάτων του, και επιβολής του κοινωνιοπαθούς liberal ολοκληρωτισμού, δεν θα σωθεί ούτε από τον επιστημονικό ψευτο-μανδύα ούτε από την πολιτική ψευδο-ορθότητα των χυδαίων πρακτικών που εφαρμόζει ένας θίασος ανίκανων.

Δεν απασχολεί κανέναν ποιον εμπιστεύεστε και τί επιλέγετε. Το μόνο που μας απασχολεί είναι να έχετε δικαίωμα να εμπιστεύεστε όποιον θέλετε, και να κάνετε αυτό που θα επιλέξετε. Όταν χάσετε το δικαίωμα της επιλογής, θα καταλάβετε την έννοια της λέξης τρομοκρατία, όπως την καταλαβαίνουν σήμερα εκείνοι που το έχουν υποστεί ήδη από τους τρομοκράτες της επιστήμης και της πολιτικής. Κανείς δεν θέλει να έρθει η σειρά του να βιώσει την τρομοκρατία, διότι το βάπτισμα θα είναι επώδυνο.

[---->]

Η κοινωνική αντίσταση παίζεται στον δρόμο

 

Ακόμη και μια κυβέρνηση με τις καλύτερες ή τις πιο ειλικρινείς προθέσεις και το πιο αριστερό, ας πούμε, πρόγραμμα, αν σχηματιζόταν, με βάση την παρούσα κατάσταση εκποίησης του δημόσιου πλούτου και της δημόσιας περιουσίας, και την τεράστια καταστροφή του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, δεν θα είχε καθόλου εργαλεία για να ασκήσει πολιτική.

Ακόμη κι αν υποθετικά έβγαινε από το πλαίσιο  οικονομικής επιτήρησης.

Για να ξαναπάρει πίσω όλο αυτόν τον πλούτο  και όλα αυτά τα εργαλεία θα έπρεπε να παραβιάσει στοχευμένα το ενωσιακό δίκαιο  στον πυρήνα του και να καταργήσει στοχευμένα  μεγάλο, αν όχι τεράστιο, τμήμα του εσωτερικού δικαίου.

Ως εκ τούτου, μπορεί κανείς να ψηφίσει ένα κόμμα μόνο με την έννοια της ενίσχυσης της κοινωνικής αντίστασης. Σεβαστό. Προσωπικά όσο και αν το ψάχνω  δεν βρίσκω κανένα, που να το κάνει πειστικά ως τώρα.

Η δε κατάσταση των πολιτικών ελευθεριών επιδεινώνεται τραγικά.

Δεν μπορεί να υπάρξει με αυτόν τον συσχετισμό δύναμης και αντιλήψεων καμία δυνατότητα εναλλακτικού προγράμματος διακυβέρνησης.

Η δε κοινωνική αντίσταση παίζεται στον δρόμο και όχι στις εκλογές.

Για όσους ενδιαφέρονται τουλάχιστον.

[----->]