φύτρωσαν στο χώμα της κοινωνίας

Και τα «#ΚΙΤΡΙΝΑ_ΓΙΛΕΚΑ» φύτρωσαν στο χώμα της κοινωνίας και έδωσαν ένα παράξενο φρούτο, που πολλοί πίστευαν πως δεν πιάνει πια. Την #AΜΕΣΗ_ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ..Το κίνημα αυτό δεν προσέχθηκε όσο έπρεπε από τη διεθνή αριστερή κοινότητα. Ο Γαλλικός Μάης του ’68, σε σύγκριση με αυτό το μακελειό, είχε ελάχιστα θύματα, κράτησε περίπου έναν μήνα και συντάραξε την υφήλιο...#Εδώ_η_Αριστερά_μοιάζει_να_μην_έχει
#καταλάβει_και_πολλά_πράγματα.Τα δημοσιεύματα φειδωλά και τα κινήματα συμπαράστασης ..σχεδόν ανύπαρκτα..Σήμερα σε κάθε γωνιά της Γαλλίας υπάρχει η Γενική Συνέλευση που αποφασίζει. Συντονίζονται από τη «Συνέλευση των Συνελεύσεων» και συμμετέχουν από όλη τη Γαλλία. Για πρώτη φορά τα συνδικάτα ενώθηκαν με το κίνημα στην απεργία της 5ης Φεβρουαρίου και συμμετείχαν κόμματα και κινήσεις της Αριστεράς.(iskra.gr )https://iskra.gr/%CE%B1%CE%B2%CF%81%CE%AC%CE%BA%CF%89%CF%8…/.

   

[--->]

. Που να καταλάβει ο Πολάκης την αγωνία των ασθενών

 

Στις ουρές..
 

Εμείς δεν ξέρουμε απο μίζες. Εμείς ξεροσταλιάζουμε στις ουρές για τα φάρμακα μας. Όμηροι είμαστε. Της παλιανρωπιας σας. Δεν έχουμε δυνάμεις. Αξιοπρέπεια διαθέτουμε. Γιατί αλλιώς θα σας ειχαμε πάρει με τις κλωτσιές.

Οι καρκινοπαθείς σε ετούτο τον κωλότοπο ταλαιπωρούμαστε για ενα φάρμακο που δικαιούμαστε.

Όταν ανοίγουν τα ρολά των φαρμακείων, το πρώτο που κοιτάμε ειναι οι ανακοινώσεις : "Ελλείψεις Φαρμάκων". Η καρδιά χτυπάει.

-Πότε θα τα έχετε;

-Ειναι θέμα της εταιρείας....!!!

Φαρμακείο ΕΟΠΥΥ Ομόνοιας.

Οι καρκινικοί δείκτες δεν περιμένουν. Σε τρώνε. Όπως σε τρώει το ανάθεμα. Η αγανάκτηση.

Απο τις 6:00 το πρωι στις ουρές. Χειμώνα καλοκαίρι. Ξέρετε να βασανίζετε τους ασθενείς.

Αυτή η ζωή είναι ένα νοσοκομείο όπου κάθε άρρωστος έχει τη διακαή επιθυμία να αλλάξει κρεβάτι. Όχι. Κάτι χειρότερο ειναι.

Ξερουμε οτι τα κοινά συστατικά της καλής υγείας και της μακροζωίας είναι: Καλή διάθεση, καθαρός αέρας, όχι βαριά εργασία, λίγο άγχος, να παίρνεις τακτικά τα φάρμακα σου.

Καταθέτεις χαρτιά στην επιτροπή. Έγκριση. Ξανά στον γιατρό σου. Συνταγογράφηση. Ξανά πίσω. Ημερομηνίες. Πίσω πάλι. Και ύστερα οι ουρές.

Αλήτες...

Είναι αδύνατο να υποφέρουμε χωρίς να κάνουμε κάποιον να πληρώσει γι’ αυτό. Κάθε παράπονο εμπεριέχει ήδη εκδίκηση. Να το θυμάστε αυτο.

Όχι. Όχι. Η εκδίκηση είναι πάντα η αδύναμη ευχαρίστηση των ρηχών και στενών μυαλών.

Εμείς ειμαστε ασθενεις.

Εμείς απλά διεκδικούμε το δικαιωμα της Ανθρωπιάς μας. Της υγείας μας. Ψυχικής και σωματικής.

Ειμαστε συνηθισμένοι να παίρνουμε παραμάσχαλα την αξιοπρέπεια μας και να καταπίνουμε την οργή μας. Γιατί κάνει κακό στην υγεία μας.

Αυτό που δεν έχετε Εσείς...

 

[--->]