Η τρικυμία της Μάγχης ταράζει τα «ήρεμα» ελληνικά νερά

Το Brexit αποδομεί την επιστροφή στην κανονικότητα – Η παρέλαση των επικεφαλής των δανειστών στην Αθήνα και οι παρακαταθήκες τους για την επόμενη αξιολόγηση

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Η συγκυρία για την επανασυναρμολόγηση του ξεχασμένου από το 2014 ελληνικού success story φάνηκε ιδεώδης σε κυβέρνηση και δανειστές. Η προσοχή της διεθνούς κοινής γνώμης και των αγορών ήταν προσηλωμένη στο βρετανικό θρίλερ, η αξιολόγηση είχε κλείσει και τυπικά, η δόση των 7,5 δισ. είχε κατατεθεί στον ειδικό λογαριασμό.

Έτσι, η παρέλαση κορυφαίων εκ-προσώπων του κουαρτέτου από την Αθήνα αυτή την εβδομάδα, με ποικίλες αφορμές - ΓΣ του ΣΕΒ, συνέδριο Economist κ. ά. -, αποτέλεσε το ιδανικό σκηνικό για την παράσταση «επιστροφή στην κανονικότητα». Γιούνκερ, Ρέγκλινγκ, Βελκουλέσκου, Ντρούτι, Τζιαμαρόλι στους κορυφαίους ρόλους.

Το βρετανικό τσουνάμι

Ωστόσο, το timing αποδείχθηκε, εκ του αποτελέσματος, καταστροφικό. Λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση της «παράστασης» στην Αθήνα, τα ήρεμα ελληνικά νερά ταράχτηκαν από τα απόνερα του βρετανικού τσουνάμι. Το νέο ελληνικό success story αποδεικνύεται ο πιο εύθραυστος από τους- πολλούς πια- αδύναμους κρίκους της Ευρωζώνης.

Το ελληνικό χρηματιστήριο υπέστη πτώση πολύ μεγαλύτερη από τα άλλα ευρωπαϊκά και η απόδοση του δεκαετούς ομολόγου υπερέβη το 9%. Η βαρύτητα της αντίδρασης των ελληνικών αγορών είναι εντελώς ασήμαντη μπροστά στην έκταση της αντίδρασης στις διεθνείς αγορές, αποκαλύπτει όμως τις διάχυτες αβεβαιότητες για τον μήνα του μέλιτος στη σχέση δανειστών-κυβέρνησης, τώρα που εκλείπει ο λόγος που επέβαλε την «μετριοπάθεια» της πρώτης αξιολόγησης:το βρετανικό δημοψήφισμα.

Οι «αστερίσκοι» της Αθήνας

Ωστόσο, η παράσταση της Αθήνας και η παρέλαση της ελίτ των δανει¬στών, αν και διεξήχθη με όρους αυτολογοκρισίας, λόγω του βρετανικού δημοψηφίσματος, είχε σημαντικό ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα ως προς τους «αστερίσκους» που καθένας από τους πρωταγωνιστές έβαλε.

-Αν υποθέσουμε ότι ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ήταν η πιο φιλική παρουσία στην Αθήνα, με δραματικές δηλώσεις του τύπου «δεν θα αφήσω την Ελλάδα να καταρρεύσει», η στήριξη που προ-σέφερε στην κυβέρνηση στο θέμα των εργασιακών, το οποίο θα κυριαρχήσει στην επόμενη αξιολόγηση, κάθε άλλο παρά αξιόπιστη είναι. Ο κ. Γιούνκερ δήλωσε μεν ότι «δεν είναι φίλος των ομαδικών απολύσεων», αλλά έχει επίσης δηλώσει θερμός υποστηρικτής του εργασιακού νόμου που έχει ξεσηκώσει τους Γάλλους. «Είναι το ελάχιστο που οφείλουμε να κάνουμε ως Ε.Ε.», έχει δηλώσει σχετικά.

-Ο Κλάους Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του ESM που είναι ο βασικός δανειστής της χώρας, τόσο με όσα είπε στο συνέδριο του Economist όσο και με συνεντεύξεις του σε ελληνικά ΜΜΕ, φρόντισε να κόψει τον αέρα του πρωθυπουργού και των κυβερνητικών στελεχών, που ανακάλυψαν τελευταίοι και καταϊδρωμένοι (μετά το ΔΝΤ, μετά τον Στουρνάρα, ακόμη και μετά τον Μητσοτάκη) ότι το πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% είναι αδύνατο να επιτευχθεί μετά το 2018. 

Ο κ. Ρέγκλιγκ, σφάζοντας με το βαμβάκι, δήλωσε: «Το πλεόνασμα 3,5% είναι θεμέλιος λίθος της συμφωνίας του πρωθυπουργού Τσίπρα τον πε-ρασμένο Ιούλιο με τους ευρωπαίους ομολόγους του. Δεν είναι δουλειά μου να το αμφισβητήσω αυτό». 

Και υπενθύμισε ότι η συμφωνία είναι για διατήρηση του 3,5% μεσοπρόθεσμα. Πόσο είναι αυτό; Η έκθεση συμμόρφωσης για την πρώτη αξιολόγηση μιλάει για «περίοδο 10 ετών μετά το 2018»! 

- Κι αυτή δεν ήταν η μόνη ψυχρολουσία που επεφύλασσε ο κ. Ρέγκλινγκ. Ανάμεσα σε επαίνους και πολιτικές υποδείξεις για την ανάγκη «ισχυρής ιδιοκτησίας» του Μνημονίου από την κυβέρνηση, ο επικεφαλής του ESM ψαλλίδισε και τις τελευταίες εντυπώσεις που έχουν απομείνει για την ελάφρυνση του χρέους. Η μαγική λέξη που χρησιμοποίησε είναι το «εφόσον». Οι παρεμβάσεις ελάφρυνσης θα γίνουν το 2018 «εφόσον χρειαστεί, όσο χρειαστεί και εφόσον εφαρμόζεται πλήρως το Μνημόνιο». Άλλωστε, ο κ. Ρέγκλινγκ δεν μασάει τα λόγια του. Όπως είπε, «η μη εμπροσθοβαρής ελάφρυνση είναι και ένα σωστό κίνητρο συμμόρφωσης» της κυβέρνησης.

-Πιο αμετροεπής, ο υφιστάμενος του κ. Ρέγκλινγκ, Νικόλα Τζιαμαρόλι, εκπρόσωπος του ESM στο κουαρτέτο, έφερε ένα ανάλογο επιχείρημα για τον «παιδαγωγικό» χαρακτήρα του εξωφρενικού πλεονάσματος 3,3%• «Πρέπει να διατηρηθεί για 4-6 χρόνια μετά το 2018, ώστε να μη δοθεί στους Έλληνες περιθώριο να επιστρέψουν σε παλιές πρακτικές»!

-Ωστόσο, η πιο ηχηρή «κακοφωνία» στην παράσταση των Αθηνών ήταν αυτή του Δ.N.T. Η Ντέλια Βελκουλέσκου δεν είπε κάτι καινούργιο, αλλά το είπε πιο απερίφραστα από ποτέ. «Το πρόγραμμα δημοσιονομικά δεν βγαίνει, ακόμη και με πλήρη εφαρμογή των μέτρων», είπε. Ζήτησε μεγάλη ελάφρυνση του χρέους, ποσοτικοποίηση των μέτρων που αποφάσισαν οι δανειστές και, παραδόξως, αυτή τη φορά δεν υποστήριξε φανατικά την ανάγκη μείωσης των πλεονα-σμάτων, παρότι το ΔΝΤ πρώτο την εισηγήθηκε. Λογικό, αφού το αίτημα απέκτησε πολλούς όψιμους οπαδούς στην Ελλάδα.

-Η μόνη θετική, αν και αναμενόμενη, εξέλιξη μακριά από την παράστα¬ση της Αθήνας, από τη σκηνή της Φρανκφούρτης. Η ΕΚΤ αποφάσισε την επαναφορά (από την προσεχή Τετάρτη) του   waiver, δηλαδή την κατ' εξαίρεση αποδοχή των   ομολόγων που κατέχουν οι τράπεζες ως ενέχυρων για το φθηνό δανεισμό τους (με ο ,05%), προαναγγέλλοντας και   μείωση του κουρέματος των ομολόγων. 

Ωστόσο, και αυτή η απόφαση που προσφέρει στις τράπεζες έναν αέρα 150 εκατ. τον χρόνο, συνοδεύεται από αστερίσκους: διαψεύδοντας την κυβερνητική προσδοκία για ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης από τον Ιούλιο (όπως είχε προαναγγείλει ο πρωθυπουργός), η ανακοίνωση της ΕΚΤ μεταθέτει τη σχετική απόφαση για το φθινόπωρο. 

Με δεδομένο ότι η δεύτερη αξιολόγηση ξεκινά τον Σεπτέμβριο κι είναι πιθανό να κρατήσει μερικούς μήνες, η ελληνική συμμετοχή στην ποσοτική χαλάρωση μπορεί τελικά να μετατεθεί για τις αρχές του 2017, αφού βάσει κανονισμού η ΕΚΤ δεν κάνει αγορές ομολόγων χωρών σε πρόγραμμα διαρκούσης της αξιολόγησης. Συν τοις άλλοις, η ανακοίνωση της ΕΚΤ θυμίζει μια ακόμη προϋπόθεση: τη βιωσιμότητα του χρέους, βάσει δικής της αξιολόγησης που κι αυτή τοποθετείται το φθινόπωρο. Από το QE, λοιπόν, η ελληνική οικονομία μπορεί να μη δει ούτε ευρώ εντός του έτους. Κι έπειτα, το 2017, δεν απομένουν παρά τρεις μήνες προγράμματος.

Στη ζώνη του λυκόφωτος

Είναι άγνωστο αν οι εκπρόσωποι των δανειστών θα έλεγαν τα Ίδια πράγματα για το παρόν και το μέλλον του τρίτου Μνημονίου και θα έβαζαν τους ίδιους «αστερίσκους» στις κατά τα λοιπά γενναιόδωρες κρίσεις τους για τη συμμόρφωση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, αν η παρέλαση των Αθηνών πραγματοποιείτο μετά το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος.

 Το διαζύγιο Βρετανίας- Ε.Ε. (έστω κι αν η οριστικοποίηση του απαιτεί τουλάχιστον 2 χρόνια) μηδενίζει πολλά πράγματα στην ατζέντα της ευρωκρατίας και των επιμέρους πόλων της. Το προσεχές διάστημα, με πρώτο σταθμό την Σύνοδο Κορυφής την ερχόμενη εβδομάδα, θα αναμετρηθούν τα διακριτά σχέδια για το μέλλον της Ε. Ε. : το φεντεραλιστικό της Γαλλίας και της Κομισιόν, το γερμανικό για Ε.Ε. πολλών ταχυτήτων, αλλά και το εθνικιστικό -ξενοφοβικό της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, που βλέπει στις εξελίξεις τη χρυσή της ευκαιρία.

Αριστερό σχέδιο, μην το ψάχνετε, δεν υπάρχει. Τα ψελλίσματα για «πιο κοινωνική και δημοκρατική Ευρώπη» αφήνουν ανέγγιχτη την ουσία, την ανάγκη κατεδάφισης του νεοφιλελεύθερου Μάαστριχτ και των μετεξελίξεων του. Σ' αυτό το πλαίσιο, το success story του τρίτου Μνημονίου φαίνεται να μπαίνει ξανά σε ζώνη λυκόφωτος.

 Πηγή : δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ -Σάββατο 25 Ιουνίου 2016

Frankenstein Union!

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Το Brexit φέρνει τις ευρωπαϊκές ηγεσίες και τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών αντιμέτωπες με το απίστευτο νομοθετικό πάτσγουoρκ Συνθηκών και Κανονισμών που συνθέτουν την Ε.Ε.

Πριν από ένα χρόνο, λίγο μετά το συντριπτικό 62% στο ελληνικό δημοψήφισμα, ο πρόεδρος της Κομισιόν (νυν προσηλωμένος «φίλος» της Ελλάδας) Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, δήλωνε ότι η Επιτροπή είχε ετοιμάσει πολυσέλιδη μελέτη για τον οδικό χάρτη «αποπομπής» της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε. Το περιεχόμενο αυτής της «μελέτης» δεν το μάθαμε ποτέ. 

Ούτε η ελληνική κυβέρνηση μπήκε στον κόπο να τη ζητήσει, παρότι ήταν γνωστό ότι οι Συνθήκες για την Ε.Ε. και για τη Λειτουργία της Ε.Ε. δεν περιελάμβαναν καμιά πρόβλεψη για αποπομπή χώρας είτε από την Ευρωζώνη είτε από την Ε.Ε., παρά μόνο ρήτρα για μονομερή και εθελοντική αποχώρηση κράτους μέλους από την Ε.Ε. (βάσει του άρθρου 50 της Συνθήκης) ή ρήτρα αναστολής δικαιωμάτων χώρας μέλους σε περίπτωση παραβίασης δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών (άρθρο 7).

Ένα χρόνο μετά, η ίδια ευρωπαϊκή ηγεσία και γραφειοκρατία, που προέβη στην εκβιαστική μπλόφα νομιμοφάνειας εις βάρος της ετυμηγορίας του ελληνικού λαού, έχει πέσει θύμα της τότε «επιτυχίας» της, καθώς αυτή τη φορά πρέπει να εφαρμόσει μια πραγματική διαδικασία αποχώρησης, με βάση το αδιαμφισβήτητο αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος. 

Παρότι αυτή τη φορά η διαδικασία υπάγεται στη σχετικά σαφή ρήτρα μονομερούς αποχώρησης του άρθρου 50 της Συνθήκης της Ε.Ε., αποκαλύπτεται ότι οι λεπτομέρειες της βρετανικής αποδέσμευσης είναι χαμένες σε έναν απίστευτο νομικό κυκεώνα, καρπό της κοπτοραπτικής Φρανκενστάιν με την οποία κατασκευάστηκε η Ε.Ε., ιδιαίτερα με βάση τη Συνθήκη της Λισσαβόνας.

Απροσδιόριστος χρόνος διαπραγμάτευσης

 - Οι ηγεσίες της Κομισιόν, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωκοινοβουλίου απαιτούν «άμεση ενεργοποίηση της διαδικασίας αποχώρησης» και επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στην «καθυστέρηση» μέχρι τον Οκτώβριο που προδιέγραψε ο Κάμερον δια της παραίτησής του. Όμως, το άρθρο 50 της Συνθήκης της Ε.Ε. δεν προβλέπει καμιά διαδικασία «επίσπευσης». Αφήνει στη διακριτική ευχέρεια του κράτους μέλους τον χρόνο γνωστοποίησης της επιθυμίας αποχώρησης.

- Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ κράτους μέλους και Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τον οδικό χάρτη της αποδέσμευσης πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί εντός διετίας από την γνωστοποίηση του αιτήματος αποχώρησης. Μετά τη διετία η ιδιότητα του κράτους μέλους αναστέλλεται αυτόματα. Όμως, βάσει του άρθρου 50 της Συνθήκης, Συμβούλιο και κράτος μέλος προς αποχώρηση μπορούν να παρατείνουν για απροσδιόριστο διάστημα αυτή τη διαπραγμάτευση.

Ο ρόλος της Κομισιόν

 - Είναι ασαφές ποιος θα κάνει τη διαπραγμάτευση. Η Κομισιόν έσπευσε να διεκδικήσει δι’ εαυτήν τον ρόλο του διαπραγματευτή, το ίδιο ζητάει και το ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου που εγκρίνεται σήμερα (28/2) με την υποστήριξη Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Σοσιαλιστών, Φιλελεύθερων και Πρασίνων. Όμως, ο Τουσκ αγνόησε επιδεικτικά τις σχετικές υποδείξεις ανακοινώνοντας τη συγκρότηση «Task Force Exit» με επικεφαλής Βέλγο διπλωμάτη. 

Οι Συνθήκες της Ε.Ε. και για τη Λειτουργία της Ε.Ε., δεν προβλέπουν ρητά κάποιο ρόλο για την Κομισιόν, παρά μόνον για διαπραγματεύσεις με χώρα εκτός Ε.Ε. και διεθνείς οργανισμούς, ενώ δίνουν στο Συμβούλιο την εξουσία να ορίσει ακόμη κι γι’ αυτά άλλο όργανο ως διαπραγματευτή, πέραν της Κομισιόν (άρθρο 218 ΣΛΕΕ).

- Η γερμανική και άλλες ηγεσίες που θέλουν να δώσουν έναν τιμωρητικό προς τον βρετανικό λαό τόνο στις διαδικασίες αποδέσμευσης, θυμίζουν ότι «έξω σημαίνει έξω, και μέσα σημαίνει μέσα», και τονίζουν ότι οποιαδήποτε μελλοντική σχέση Βρετανίας –Ε.Ε. θα διαμορφωθεί αφού ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση για την αποδέσμευση. Πλην όμως οι κυρίαρχες ερμηνείες των σχετικών άρθρων των Συνθηκών λένε ότι οι διαπραγματεύσεις πρέπει να περιλαμβάνουν και το πλαίσιο της μελλοντικής σχέσης του κράτους με την Ε.Ε. (πχ συμμετοχή της Βρετανίας στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο).

 Το Ευρωκοινοβούλιο και τα κράτη μέλη

 - Η συμφωνία για την αποχώρηση προϋποθέτει και συναίνεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Και ενώ το άρθρο 50 παρ. 4 της Συνθήκης της Ε.Ε. προβλέπει ρητά ότι οι σχετικές αποφάσεις στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο λαμβάνονται σε ψηφοφορίες χωρίς τη συμμετοχή του αποχωρούντος κράτους μέλους, δεν έχει καμιά πρόβλεψη για μη συμμετοχή των ευρωβουλευτών του κράτους μέλους στις ψηφοφορίες στο Ε.Κ. 

Όπερ σημαίνει ότι οι 73 Βρετανοί ευρωβουλευτές θα συμμετάσχουν κανονικότατα στις σχετικές ψηφοφορίες – ανάμεσά τους και οι 27 δεδηλωμένοι αντιευρωπαϊστές που είναι ενταγμένοι στις ομάδες του Φάρατζ και της Λεπέν. Τι θα γίνει αν στο Ε.Κ. δεν συγκεντρωθεί πλειοψηφία έγκρισης της συμφωνίας αποχώρησης;

- Ενώ η συμφωνία προσχώρησης κράτους μέλους στην Ε.Ε. απαιτεί επικύρωση από κάθε κράτος μέλος, δεν ισχύει το ίδιο για μια συμφωνία αποχώρησης. Η επικύρωση από τα 27 κράτη μέλη, όμως, απαιτείται για τις αλλαγές στη Συνθήκη της Ε.Ε. οι οποίες προκύπτουν λόγω της αποχώρησης. 

Οι ελάχιστες αλλαγές στη Συνθήκη αφορούν τα άρθρα για τον χώρο και τις χώρες εφαρμογής της και για τα δεκάδες πρωτόκολλα «εξαίρεσης» της Βρετανίας από σειρά κοινών ευρωπαϊκών πολιτικών (βάσει των άρθρων 48 και 52 της Συνθήκης της Ε.Ε.). 

Και με δεδομένο ότι ο γαλλογερμανικός άξονας φιλοδοξεί να προχωρήσει επί τη ευκαιρία σε ευρύτερες αλλαγές στη Συνθήκη για μια «πιο ευέλικτη Ε.Ε.), η διαδικασία επικυρώσεων μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά περιπετειώδης, ιδιαίτερα σε χώρες που προβλέπουν δημοψηφίσματα.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο

 - Επειδή η συμφωνία αποχώρησης δεν θεωρείται πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο, αλλά διεθνής συνθήκη, υπόκειται στον ακυρωτικό έλεγχο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Σε περίπτωση προσφυγής οιουδήποτε εναντίον της συμφωνίας αποχώρησης το ΔΕΚ υποχρεούται να εξετάσει τη συμβατότητά της με την νομοθεσία της Ε.Ε., ιδιαίτερα στον βαθμό που επηρεάζει εκατομμύρια συμβόλαια, εμπορικές και ιδιωτικές συμφωνίες βασισμένες σ’ αυτήν. 

Συν τοις άλλοις, και τα εθνικά δικαστήρια έχουν τη δυνατότητα να απευθύνουν προδικαστικά ερωτήματα στο ΔΕΚ πριν αποφανθούν για υποθέσεις πολιτών που επηρεάζονται από τη συμφωνία αποχώρησης. Απ’ αυτόν τον ενδεχόμενο κυκεώνα προσφυγών ενδέχεται να προκύψουν πρόσθετα προσκόμματα. 

Και μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι το «κίνημα» αυτονόμησης του Λονδίνου, διεθνούς χρηματοπιστωτικού «βασιλείου», είναι από τα πρώτα που θα προσφύγουν στο Ευρωδικαστήριο.

Σκωτία, Β. Ιρλανδία και το προηγούμενο της Γροιλανδίας

- Τέλος, με δεδομένη την πρωτοφανή κατάσταση που διαμορφώνεται με τη Σκωτία και τη Βόρεια Ιρλανδία που, εν ονόματι της τοποθέτησής τους υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε. φλερτάρουν με την ιδέα της απόσπασής τους από το Ηνωμένο Βασίλειο, έχει τεθεί και το ερώτημα της «μερικής αποχώρησης» κράτους μέλους. Το θέμα προέκυψε και το 1982, όταν η Γροιλανδία με δημοψήφισμα ζήτησε την αποχώρησή της. 

Αλλά, επειδή δεν είναι κυρίαρχο κράτος μέλος, αλλά τμήμα της Δανίας, δόθηκε η εμβαλωματική λύση της «συνδεδεμένης υπερπόντιας περιοχής» (άρθρο 204 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ε.Ε. και πρωτόκολλο 34 των Συνθηκών) που δίνει στη Γροιλανδία δυνατότητα συμμετοχής μόνο στην «κοινή αγορά αλιείας». 

Αυτό το προηγούμενο δεν αποκλείεται να αξιοποιηθεί από τις ενδιαφερόμενες Σκωτία και Β. Ιρλανδία, προκαλώντας ωστόσο πρωτοφανή «εισβολή» της ευρωπαϊκής κυριαρχίας στην εθνική κυριαρχία αποχωρούντος κράτους μέλους. 

Το συμπέρασμα είναι ότι οι ευρωκράτες, ακριβώς όπως ο δρ Φρανκενστάιν της Μαίρης Σέλλευ, έρχονται για πρώτη φορά σε τέτοια ένταση αντιμέτωποι με την τερατώδη κατασκευή τους και το νομικό συνονθύλευμα με το οποίο τη σύρραψαν.

[--->]

Τι είναι δημοκρατία ;

Ο δάσκαλος : Τι είναι δημοκρατία ;

-Δημοκρατία είναι να διαλέγουμε τους δικούς μας δικτάτορες

Έκκληση για παιδικά-βρεφικά γάλατα

Έκκληση για παιδικά-βρεφικά γάλατα

 

Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού:

Βοηθήστε μας να διαδοθεί το μήνυμα αυτό, ακόμα και εσείς οι ίδιοι να μην μπορείτε να βοηθήσετε, κάποιος που γνωρίζετε σίγουρα μπορεί!

Δυστυχώς είμαστε στη δύσκολη θέση να ζητήσουμε για άλλη μια φορά τη βοήθεια σας.  Κάνουμε έκκληση για βρεφικά γάλατα  και κρέμες / φρουτόκρεμες και παιδικά γάλατα εβαπορέ γιατί το απόθεμα μας φτάνει για λιγότερο από μια βδομάδα. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι κάθε μήνα βοηθάμε  περίπου 350 βρέφη και παιδιά (μέχρι 5 ετών) και λόγω μεγάλης ζήτησης το τελευταίο διάστημα έχουμε σημαντικές ελλείψεις με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις άμεσες ανάγκες των συνανθρώπων μας, που δυστυχώς είναι και διαρκείς.  Πρέπει άμεσα να συγκεντρώσουμε απόθεμα τουλάχιστον 2 μηνών για να μπορέσουν οι οικογένειες που βοηθάμε να καλύψουν τις ανάγκες τους μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.

Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού λειτουργεί, με την βοήθεια και στήριξη του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης, από τον Δεκέμβριο του 2011 και μέχρι σήμερα, σε 4 1/2 χρόνια, έχει δεχτεί πάνω από 52,000 ιατρικές επισκέψεις, από όλη την Αττική (ακόμα και την επαρχία). Το ιατρείο μας λειτουργεί εξ ολοκλήρου με την βοήθεια που προσφέρει ο κόσμος και οι 300 εθελοντές του προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς. Θέλουμε να τονίσουμε ότι δεν δεχόμαστε σε καμία περίπτωση χρηματικές δωρεές, παρά μόνο σε είδος και υπηρεσίες, τις οποίες με την σειρά μας τις προσφέρουμε δωρεάν σε πολίτες που έχουν ανάγκη.

Οι άνθρωποι που ζητάνε την βοήθεια μας προέρχονται από τις πλέον ευάλωτες κοινωνικά ομάδες και είναι ανασφάλιστοι ή/και άποροι ή/και άνεργοι ή/και χαμηλόμισθοι-χαμηλοσυνταξιούχοι.

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210-9631-950 στις ώρες λειτουργίας του ΜΚΙΕ

(ΔΕΥΤΕΡΑ έως ΠΕΜΠΤΗ 10:00-20:00)
(ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10:00-19:00)
(ΣΑΒΒΑΤΟ 10:00-14:00)

 http://www.mkiellinikou.org/blog/2016/06/27/ekklhsh-17/