έκαστος στο είδος του

Επαγγελματικά χωρίσανε λόγω κάποιων διαφωνιών στις αρχές της
δεκατίας του '60. Αλλού τράβηξε ο ένας, αλλού ο άλλος. Και πάντα
τα λέγανε έξω απ' τα δόντια, χωρίς ποτέ να τσακωθούνε. Τα φερε
έτσι η ζωή που βρεθήκανε και πάλι, τέλη της ίδιας δεκαετίας. Σ' ένα
παρακμιακό μαγαζί, κάπου στην Πατησίων - "φιλαράκι, έλα να με
δεις, να μου πεις τη γνώμη σου". Πήγε. Κάθισε σε όλο το πρόγραμμα.
Και όταν έγινε φινάλε, και τον πλησίασε ο άλλος ρωτώντας "πώς σου
φάνηκε; " το μόνο που του είπε ο φίλος του ήταν "καλά, δεύτερο
μπουζούκι δεν υπήρχε για να πάρεις; Έπρεπε εσύ, ολόκληρος Χιώτης,
να παίζεις, για να τραγουδάνε οι λεκάνες; " Κι ολόκληρος Χιώτης
έσκυψε, έτσι μου είπε, το κεφάλι και δε μίλησε...

[--->]