Ο Ατάλαντος Κύριος Τσίπρας

- by To Skouliki Tom

Στην ταινία "Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ", που είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα, ο Ρίπλεϊ (Ματ Ντέιμον) σκοτώνει τον Ντίκι (Τζουντ Λο) και στη συνέχεια του κλέβει την ταυτότητα και τη ζωή. Κάτι τέτοιο συμβαίνει τώρα με τον Αλέξη Τσίπρα.

Αφού πρώτα εξόντωσε όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους, τώρα συμπεριφέρεται σαν αυτούς.

Παρακολούθησα την προχθεσινή συνέντευξή του στην ΕΡΤ και νόμιζα ότι άκουγα τον Παπανδρέου, το Βενιζέλο και το Σαμαρά μαζί - με μερικές πινελιές από Κουβέλη. Ίδιες θλιβερές δικαιολογίες και ίδια απεγνωσμένη προσπάθεια να πείσει ότι κάθε επόμενο μνημόνιο δεν είναι καταστροφικότερο του προηγούμενου. Ότι όλα γίνονται για να σωθεί η χώρα.

Η μόνη διαφορά είναι ότι ο Τσίπρας όντως έφερε το τρίτο μνημόνιο ως έσχατη λύση - αφού 3 χρόνια ψωλοβρόνταγε και δεν είχε καμία απολύτως στρατηγική -, ενώ οι προηγούμενοι πήγαιναν στις Βρυξέλλες, υπέγραφαν ό,τι ερχόταν μπροστά τους και μετά πήγαιναν για μύδια και τηγανητές πατάτες - που ομολογουμένως γαμάνε.

Αυτό φυσικά ελάχιστη σημασία έχει, αφού τα πάντα  - πόσω μάλλον οι πολιτικοί - κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και ο Αλέξης Τσίπρας επί 6 μήνες αιθεροβατούσε. Πλέον είναι πιο επικίνδυνος από τους προκατόχους του.

Και είναι πιο επικίνδυνος γιατί καλείται να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα το οποίο δεν πιστεύει και δε θέλει να υλοποιήσει, χωρίς όμως να είχε ποτέ στο μυαλό του και κάποιο εναλλακτικό. Οι συνέπειες αυτής της διπολικής συμπεριφοράς θα είναι καταστροφικές. Κι όποιος δεν το αντιλαμβάνεται τώρα, θα το αντιληφθεί πολύ σύντομα.

Τον άκουσα στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ να ζητάει από τους βουλευτές του να του πουν ποια εναλλακτική υπάρχει και δεν την σκέφτηκε.

Μα αυτός ο ίδιος δεν έλεγε ότι η μόνη ρεαλιστική και σωτήρια εναλλακτική πρόταση είναι η κατάργηση με ένα νόμο και σε ένα άρθρο όλων των μέτρων λιτότητας; Πώς λέει τώρα ότι δεν υπάρχει εναλλακτική;

Αυτός δεν έλεγε ότι ο γιαλός δεν είναι στραβός αλλά στραβά αρμένιζαν οι προηγούμενοι; Αυτός δηλαδή πώς αρμενίζει; Ίσια; Ή μήπως ξαφνικά στράβωσε ο γιαλός;

Αυτός δεν αποκαλούσε τους προηγούμενους υπαλλήλους των Βρυξελλών και τους κατηγορούσε ότι τους εκβίαζαν με τις μίζες; Αυτόν με τί τον εκβίασαν;

Αλλά ας ξεχάσουμε τις παλιές δηλώσεις. Ας ξεχάσουμε τα παλιά tweets, τις προεκλογικές υποσχέσεις και το δήθεν κοστολογημένο - εδώ πέφτει χοντρό γέλιο - Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.

Ας πάμε στην περίοδο της διακυβέρνησης. Στα ψέματα των τελευταίων 6 μηνών. Τότε που στις προγραμματικές δηλώσεις βούρκωνε όταν έλεγε ότι είναι σάρκα από τη σάρκα του λαού και κάθε λέξη από το Σύνταγμα της χώρας, ενώ κατάντησε σάρκα από τη σάρκα της Μέρκελ και κάθε λέξη από το τρίτο μνημόνιο.

Τότε που έλεγε ότι δε θα κάνει τη χάρη στην αντιπολίτευση να φέρει μνημόνιο, ενώ χθες το πέρασε με τις δικές της ψήφους κι έκανε κωλοτούμπα λέγοντας ότι δε θα της κάνει τη χάρη να παραιτηθεί.

Τότε που μας διαβεβαίωνε ότι κερδίζει χρόνο και βαράει τα νταούλια, ενώ όλοι βλέπαμε ότι ο χρόνος κυλάει προς το συμφέρον των δανειστών μέχρι να πνίξουν την ελληνική οικονομία στα σκατά.

Μέχρι προχθές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έλεγε ότι υπέρτατος νόμος είναι το δίκιο των ανθρώπων - βιάζοντας την Αντιγόνη του Σοφοκλή -, ενώ μετά ομολόγησε κυνικά ότι υποτίμησε την ισχύ του λαού έναντι της δύναμης του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Τις προάλλες έλεγε ότι θα παραιτηθεί και ότι δε θα γίνει Παπαδήμος, ενώ τώρα εξελίσσεται σε κάτι χειρότερο.

Τα ψέματα ήταν πολλά και έρχονταν με καταιγιστικούς ρυθμούς. Μπορούσε να σωπαίνει αλλά ακόμα και την τελευταία στιγμή επιμένει να βγαίνει και να λέει ακόμα περισσότερα.

Η πιο χυδαία, κατά τη γνώμη μου, κίνησή του ήταν το δημοψήφισμα. Το πρώτο δημοψήφισμα μετά από 41 ολόκληρα χρόνια. Το δημοψήφισμα που ωρυόταν ότι αφορά κρίσιμο εθνικό θέμα, όταν κάποιοι του έλεγαν ότι έχει να κάνει - στην καλύτερη - με δημοσιονομικό ζήτημα.

Τί έκανε λοιπόν; Πήρε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος - που σε περίπτωση κρίσιμου εθνικού θέματος είναι βάσει Συντάγματος δεσμευτικό - και, επειδή δεν τον βόλευε, το έκανε κουρέλια. Δηλαδή έδρασε αντισυνταγματικά.

(Αλήθεια, γιατί κανείς από αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ που χθες καταψήφισαν τα μέτρα δεν έχει βγει να μιλήσει για αντισυνταγματικότητα;)

Η συμπεριφορά του Αλέξη Τσίπρα, όσον αφορά στο δημοψήφισμα, μπορεί να περιγραφεί από την παρακάτω εξίσωση: (δημοψήφισμα) + (κλείσιμο τραπεζών) + (έλεγχος κίνησης κεφαλαίων) + (κοινό ανακοινωθέν πολιτικών αρχηγών) - (ΚΚΕ) - (Γιάνης Βαρουφάκης) = 3ο Μνημόνιο με συναίνεση του: (61,31% ακουσίως) + (38,69% εκουσίως) - (ΚΚΕ) - (XA) - (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) - (ΑΚΥΡΟ/ΛΕΥΚΟ)

Η απλότητα των μαθηματικών στην υπηρεσία του πρώτου αριστερού πρωθυπουργού.

Κι έτσι το τρίτο μνημόνιο πέρασε με τις 229 ψήφους του 76% της Βουλής. Αριθμός ρεκόρ. Τέτοια εθνική ομοψυχία ούτε στα όνειρά τους οι δανειστές!

Πέρα από τον προφανή κίνδυνο γιγάντωσης της ΧΑ και της τεράστιας αποχής που θα σημειωθεί στις επόμενες εκλογές, αυτό που πάει να δημιουργηθεί τώρα είναι η νόρμα 80/20. Το 80% των Ελλήνων πολιτών να δηλώνουν μνημονιακοί. Να αποδέχονται το δόγμα ΤΙΝΑ (There Is No Alternative).

Ο Πρωθυπουργός είπε στην ΕΡΤ ότι του ήρθε στα χέρια μια μελέτη των επιπτώσεων της εξόδου από το ευρώ κι όταν τη διάβασε πείστηκε για το μνημόνιο. Από πού του ήρθε αυτή η μελέτη; Ουρανοκατέβατη; Δικιά του μελέτη 5 γαμημένα χρόνια δεν είχε κάνει; Και πότε του ήρθε; Όταν ο Ντράγκι του έκοψε τα πόδια με τις τράπεζες; 

Με κάτι τέτοιες μαλακίες ο Αλέξης Τσίπρας στρώνει το δρόμο για το 80%. Να ταυτίσει στη συνείδηση του κόσμου το ευρώ με το μνημόνιο και το μνημόνιο με το ευρώ. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο 70%. Έχουμε πολλά να δούμε και να ακούσουμε ακόμη.

Είναι σχεδόν απίστευτο το ότι φτάσαμε μέχρι εδώ - το πώς δεν είναι καθόλου απίστευτο και θα εξηγηθεί σε επόμενο κείμενο.

Ακόμα και στην περίπτωση του Ανδρέα Παπανδρέου, χρειάστηκαν 5 χρόνια μέχρι να αποκαλυφθεί η πολιτική απατεωνιά του. Στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα χρειάστηκαν μόλις 5 μήνες.

Αν δεν είναι απατεώνας - για να μην πω τίποτα βαρύτερο - τότε είναι ανίκανος. Το τί ακριβώς είναι θα φανεί στη συνέχεια. Πάντως, σίγουρα δεν κάνει για τη δουλειά.

Έδωσα στο παρόν τον τίτλο "Ο Ατάλαντος Κύριος Τσίπρας" γιατί ο Ρίπλεϊ μέχρι το τέλος της ιστορίας παραμένει ασύλληπτος και ατιμώρητος.

Ο Αλέξης Τσίπρας δε θα σταθεί το ίδιο τυχερός. Θα τιμωρηθεί. Όχι από ειδικά δικαστήρια και διάφορα άλλα κουλά που διαβάζω.

Από την ίδια την Ιστορία. Που είναι αμείλικτη.

by To Skouliki Tom

(Ανήθικο δίδαγμα: Αυτές τις ημέρες σημειώνεται αριθμός ρεκόρ από συριζαίους φίλους της σελίδας μας που μας βρίζουν και την εγκαταλείπουν. Τους καταλαβαίνουμε. Το σοκ είναι μεγάλο. Όταν πάρουν πρέφα ότι αυτός που τους κεράτωσε δεν είμαστε εμείς αλλά ο Τσίπρας θα ξαναγυρίσουν. Είμαστε σίγουροι.)

[--->]