Εθνική επιτυχία τα πλεονάσματα 3,5% για 10 χρόνια;

Απαράδεκτα αρνητικό, σε σχέση με τις υποχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης, ήταν το αποτέλεσμα της συνόδου του Γιούρογκρουπ στις 5 Δεκεμβρίου 2016.

Του ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Μια ψυχρή αποτίμηση της απόφασης, που δε διακατέχεται από το άγχος της επιβεβαίωσης, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ήταν μία επιβλαβής για τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας απόφαση, που παγιώνει και δεν αναιρεί την υπερχρέωση, για πέντε συγκεκριμένους λόγους.

Πρώτος, η κυβέρνηση πίστευε ότι το Γιούρογκρουπ της 5ης Δεκεμβρίου θα επιτάχυνε την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Θα εκβίαζε δηλαδή τους θεσμούς για μια συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο, που θα έδινε το πράσινο φως για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Αυτό  δεν έγινε. Η ανακοίνωση (http://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2016/12/05-eurogroup-statement-greece/) επισημαίνει στην αρχή της 7ης παραγράφου ότι «το Γιούρογκρουπ καλεί τους θεσμούς και την Ελλάδα να επαναλάβουν τις διαπραγματεύσεις προκειμένου να φτάσουν σε τεχνική συμφωνία όσο το δυνατό συντομότερα». Κανένα έλεος για τους προσκυνημένους…

Δεύτερος, οι ΣΥΡΙΝΕΛ ανέμεναν ότι η μέχρι σήμερα συμμόρφωσή τους θα καθιστούσε περιττά πολλά από τα μέτρα και θα μπορούσαν με την δουλικότητά τους να εξαγοράσουν μέτρα όπως η αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου. «Καμία υποχώρηση», ήταν το μήνυμα του Γιούρογκρουπ. «Η συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο θα συμπεριλαμβάνει περαιτέρω ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων και την άρση εμποδίων στην ανάπτυξη. Ειδικότερα το Γιούρογκρουπ επιβεβαιώνει ότι ο διορισμός των μελών στη διοίκηση της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας πρέπει να υλοποιηθεί ως το τέλος του Ιανουαρίου του 2017 ώστε το ταμείο να γίνει πλήρως λειτουργικό». Όσοι επομένως ήλπιζαν ότι η ψήφιση αντιλαϊκών νομοσχεδίων νύχτα από βουλευτές που δεν ξέρουν καν τι περιλαμβάνουν οι εκατοντάδες σελίδες φωτοτυπιών που έχουν μπροστά τους ανήκει στο …δύσκολο 2016 είναι βαθιά νυχτωμένοι. Προ των πυλών είναι νέα πολυνομοσχέδια με καινούργια αντιλαϊκά μέτρα και πολλά δύσκολα ακόμη χρόνια!

Τρίτος, η κυβέρνηση ήλπιζε ότι οι Ευρωπαίοι θα έδειχναν οίκτο και θα μείωναν το στόχο για πλεόνασμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ για το 2018. «Το Γιούρογκρουπ σημειώνει ότι η συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει μέτρα που οδηγούν στο συμφωνημένο δημοσιονομικό στόχο για το 2018 (πρωτογενές ισοζύγιο 3,5% του ΑΕΠ)». Και το κακό των πλεονασμάτων δε σταματάει το 2018!

Τέταρτος, η κυβέρνηση ήλπιζε ότι τα βάσανα της λιτότητας θα τελείωναν τον Ιούλιο του 2018, οπότε λήγει και η τρίτη δανειακή σύμβαση που υπέγραψαν οι ΣΥΡΙΝΕΛ πέρυσι το καλοκαίρι. «Το Γιούρογκρουπ επανέλαβε ότι ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ που θα υλοποιηθεί μέχρι το 2018 θα πρέπει να διατηρηθεί μεσοπρόθεσμα. Επιβεβαιώσαμε επίσης τη σημασία μιας δημοσιονομικής πορείας που είναι συμβατή με τις δημοσιονομικές δεσμεύσεις εντός του πλαισίου της ΕΕ. Προκειμένου να εξασφαλισθεί συμμόρφωση με τους δημοσιονομικούς στόχους κατά ένα διατηρήσιμο τρόπο μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να συμφωνήσουν με τους θεσμούς για ένα μηχανισμό και δομικά μέτρα που θα το διασφαλίσουν».

Για όποιον δεν κατάλαβε ότι εδώ περιγράφεται ένα επιπλέον 4ο Μνημόνιο, διάρκειας ακόμη και 10 ετών, υπάρχει κι η τελευταία παράγραφος της απόφασης: «Η πλήρης εφαρμογή όλων των προκαταρκτικών δράσεων που σχετίζονται με τη δεύτερη αξιολόγηση και η ολοκλήρωση των εθνικών διαδικασιών θα ανοίξουν το δρόμο για τη διοίκηση του ΕΜΣ να εγκρίνει το συμπληρωματικό ΜΝΗΜΟΝΙΟ κατανόησης». Καλά διαβάσατε: Μνημόνιο! Τα καλά πάντα αφήνονται για το τέλος…

Πέμπτος και σημαντικότερος, τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που ανακοίνωσε ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, και χαρακτηρίστηκαν ως εθνική επιτυχία από την κυβέρνηση, κρίθηκαν ανεπαρκή ακόμη και από το ΔΝΤ, σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου Μπλούμπεργκ. Εν ολίγοις το ΔΝΤ περίμενε πιο γενναιόδωρα μέτρα που θα οδηγούσαν σε μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους, διευκολύνοντας έτσι την ένταξή του στο ελληνικό πρόγραμμα. Και δε δίστασε να κρύψει τη δυσφορία του. 

Ο επιδερμικός χαρακτήρας των μέτρων ελάφρυνσης σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις του για νέα αντιλαϊκά μέτρα είναι πιθανότατα οι αιτίες που δεν συμφωνήθηκε ούτε και τώρα η συμμετοχή του στο πρόγραμμα. Η κυβέρνηση, αντίθετα, μόνο πάρτι δεν έκανε! Τα μέτρα ελάφρυνσης περιλαμβάνουν εξομάλυνση του προφίλ των αποπληρωμών (με επιμήκυνση ωριμάνσεων από 28 στα 32,5 χρόνια) και ρυθμίσεις για τα επιτόκια με στόχο να αποφευχθούν μελλοντικές επιβαρύνσεις.

Σημασία ωστόσο έχει πως: 

Πρώτο, δεν επιφέρουν καμία μείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους! 

Δεύτερο, επισείουν άμεσο κόστος το οποίο θα επωμιστεί η Ελλάδα για μελλοντικά οφέλη.

Τρίτο, αυτά τα οφέλη που εκτιμώνται σε μία μείωση 20 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ το 2060 (δηλαδή μετά από 44 χρόνια!) είναι εξόχως επισφαλή. Ανέφερε κατά λέξη στη συνέντευξη Τύπου (https://www.esm.europa.eu/press-releases/transcript-eurogroup-press-conference-1) ο διευθύνων σύμβουλος του ΕΜΣ, Κλάους Ρέγκλινγκ:

 «Ασφαλώς, ο χρονικός ορίζοντας μέχρι το 2060 είναι ασυνήθιστα μεγάλος και συνεπάγεται μεγάλη αβεβαιότητα. Επομένως κάποιος πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός δεδομένου ότι πρόκειται για εκτιμήσεις – τις καλύτερες ως προς το παρόν εκτιμήσεις. Αλλά υπάρχει μεγάλος βαθμός αβεβαιότητας, οι συνθήκες της αγοράς μπορούν να αλλάξουν κι επομένως αυτό είναι προκαταρκτικό»!!! 

Τώρα, το πώς πρόλαβε η κυβέρνηση να ποσοτικοποιήσει την ωφέλεια εκτιμώντας την σε 45 δισ. ευρώ, όταν ακόμη και ο ΕΜΣ αρνήθηκε να κάνει κάτι τέτοιο, εξηγείται μόνο στη βάση δημιουργικής αριθμητικής και πολιτικών, επικοινωνιακών υπολογισμών (πχ Τσακαλώτος: «40, να το αφήσω;» Παππάς: «βάλε άλλα 5»), όχι μαθηματικών…

Εν κατακλείδι, η απόφαση του Γιούρογκρουπ πρώτο, φέρνει νέα μέτρα λιτότητας άμεσα, δεύτερο, επεκτείνει την λιτότητα στο διηνεκές με την εισαγωγή ενός 4ου Μνημονίου μακράς διάρκειας και τρίτο, αποκαλύπτει ότι η περίφημη συνταγή ελάφρυνσης του χρέους είναι απάτη!

Στη βάση δε των παραπάνω επαναφέρει το στόχο άμεσης ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής ΣΥΡΙΝΕΛ – δανειστών και της μονομερούς διαγραφής του δημόσιου χρέους, εφ’ όσον αποδεδειγμένα πια οι πιστωτές δεν έχουν καμιά πρόθεση ουσιαστικής ελάφρυνσης των δανειακών βαρών!

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα kommon

[--->]

«Όταν μας ψηφίζατε, ξέρατε»! Μπα, αλήθεια;

 του Νίκος Μπογιόπουλου

Αύριο συμπληρώνεται ένας χρόνος από τις εκλογές της 20^ης Σεπτέμβρη 2015. Σύμφωνα με το παραμύθι του ΣΥΡΙΖΑ ο λαός δεν πρέπει να μιλάει για όσα διαπράττει σήμερα η κυβέρνηση, διότι τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ειλικρινής, το Μνημόνιο ήταν γνωστό, και ο λαός το υπερψήφισε… 

    Παρακάμπτουμε την αθλιότητα να αξιοποιούνται οι εκλογές σαν κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τον εξαγνισμό της πολιτικής απάτης (τακτική που εφάρμοζαν και οι προηγούμενοι μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ μας είχε υποσχεθεί ότι «το παλιό τελειώνει…) και πάμε να δούμε το μέγεθος του πολιτικού ψεύδους του ΣΥΡΙΖΑ, όχι πια με όρους Γενάρη 2015, αλλά ακόμα και με βάση τις εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβρη του 2015.

    Στο «Σχέδιο Κυβερνητικού Προγράμματος – Αύγουστος 2015» με το οποίο πήγε στις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ τον περσινό Σεπτέμβρη, ανάμεσα στα άλλα διαβάζουμε:

• «Η συγκεκριμένη συμφωνία λοιπόν (σσ: το Μνημόνιο του Τσίπρα, δηλαδή) που υπογράφηκε με πραξικοπηματικούς όρους (…)» (σελίδα 4).  

Να, όμως, που ένα χρόνο μετά έχουν πάψει να μιλούν για «πραξικόπημα». Τώρα ισχυρίζονται ότι το (δικό τους) Μνημόνιο έσωσε τη χώρα..    

• Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, λέει το Πρόγραμμα, θα είναι πολιτική «υπεράσπισης (…) της δημόσιας περιουσίας (…)» (σελίδα 5).

Αλήθεια, αυτοί δεν είναι που υπέγραψαν το ξεπούλημα όλης της χώρας για τα επόμενα 99 χρόνια; Αυτό υπήρχε κάπου στο Πρόγραμμά τους;

• Ο ΣΥΡΙΖΑ, λέει το Πρόγραμμά τους, θα αρνηθεί «την πώληση πακέτων δανείων σε κερδοσκοπικά κεφάλαια (…) και την άρση περιορισμών για πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας» και επίσης «αποφεύχθηκαν λύσεις όπως η ανεξέλεγκτη πώληση πακέτων δανείων σε επιθετικά κεφάλαια» (σελίδες 12 και 14).

Ο κ.Τσακαλώτος, που υπογράφει τους νόμους που επιτρέπουν πλειστηριασμούς (και) της πρώτης κατοικίας και που ρυθμίζουν τους ευνοϊκούς όρους για να έρχονται στην Ελλάδα τα ξένα funds ώστε να ξεσκίζουν με τα νύχια τους τους δανειολήπτες, είναι υπουργός άλλης κυβέρνησης, όχι του ΣΥΡΙΖΑ;

• «Η πλήρης άρση των capital controls (…) αναμένεται να ολοκληρωθεί ως το τέλος του 2015» (σελίδα 12).

Εδώ γελάνε…

• «Στήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων: μεσοπρόθεσμη μείωση των συντελεστών φορολόγησης (…), σταδιακή κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος (…), ίδρυση νέων μικρομεσαίων επιχειρήσεων (με) μείωση φορολογικού συντελεστή κατά 50% για τα πρώτα 5 χρόνια και για εισόδημα μέχρι 25.000ευρώ» (σελίδα18). Επίσης: «Στο σχεδιασμό μας εντάσσεται μια συνολικότερη φορολογική μεταρρύθμιση που θα καθιερώσει ένα απλό, δίκαιο και σταθερό φορολογικό σύστημα…» (σελίδα 35).

Εδώ, μετά την ανάγνωση του φορολογικού νόμου του κ.Τσίπρα, γελάνε και κλαίνε μαζί.

• «Ενίσχυση των αγροτών και της αγροτικής – κτηνοτροφικής παραγωγής» (σελίδα 19)

Σχόλιο: Το ίδιο με το προηγούμενο.

• «…αποτροπή του προηγούμενου σχεδίου για την πώληση 23 περιουσιακών στοιχείων, μεταξύ των οποίων επιχειρήσεις στρατηγικού ενδιαφέροντος και υψηλής κοινωνικής σημαντικότητας όπως τα ΕΛΠΕ, η ΔΕΠΑ, η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ» (σελίδα 26). Επίσης: «Το νερό προστατεύεται από την ιδιωτικοποίηση ως δημόσιο αγαθό…» (σελίδα 34).

Αν εδώ προσθέσετε και τις υπό γενικό ξεπούλημα επιχειρήσεις όπως ΔΕΗ, ΟΤΕ, Ακίνητα Ελληνικού Δημοσίου, Εγνατία κλπ, που επίσης είχαν «αποτρέψει» (σελίδα 27) και «προστατέψει», το σχόλιο είναι το εξής: Μα δεν ντρέπονται; 

• «…στρατηγικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο της εργασίας παραμένει η διασφάλιση πλήρους και σταθερής εργασίας για όλους, με παράλληλη εγγύηση αξιοπρεπούς μισθού που θα επιτελεί την βιοποριστική του λειτουργία».

Η εκτίναξη της μερικής απασχόλησης τον τελευταίο χρόνο και οι μισθοί των 200, 300 και 500 ευρώ τι άλλο αποτελούν αν όχι «υλοποίηση» κι αυτής της δέσμευσης του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και απόδειξη πως αντιλαμβάνονται αυτοί οι «αριστεροί» άνθρωποι την «βιοποριστική λειτουργία» και την «αξιοπρέπεια», γενικώς…

• «…καταρτίζουμε τον πανελλαδικό χάρτη της φτώχειας και προχωράμε με στοχευμένες δράσεις με σκοπό περαιτέρω αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης» (σελίδα 39).

Πέραν του γεγονότος ότι εφαρμόζουν μια πολιτική περικοπής 900 εκ.ευρώ κατ’ έτος από τις δαπάνες του συστήματος Πρόνοιας να θυμίσουμε και τούτο: Ακόμα και αυτό το άθλιο «ανθρωπιστικό» πρόγραμμά τους που αρχικά περιλάμβανε δαπάνες 200 εκ.ευρώ, το περιέκοψαν κι αυτό στα 108 εκ. ευρώ…   

• «Υγεία (…) ανάσχεση της λειτουργικής κατάρρευσης των δημόσιων δομών» (σελίδα 40).

Ένα στοιχείο μόνο: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έκοψε φέτος 350 εκ. ευρώ από την χρηματοδότηση των νοσοκομείων.

• «… η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται ότι δεν θα προκύψουν νέες μειώσεις συντάξεων λόγω των ενοποιήσεων» και θα προχωρήσει σε «σημαντική μείωση εισφορών για τις μεγαλύτερες κατηγορίες αυτοαπασχολουμένων και αύξηση των εισφορών για τα υψηλά εισοδήματα» (σελίδα 51).

Σχόλιο: Δεν ντρέπεστε; (δις)

• «Ο αγώνας του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται» για «οικονομική διαφάνεια» και «εγγυημένο εργασιακό καθεστώς» στα ΜΜΕ (σελίδα 55).

Όποιος αμφιβάλλει δεν έχει παρά να παρακολουθήσει τις ιστορίες με τα πόθεν έσχες μετά την λοταρία για τις τηλεοπτικές άδειες στο πλαίσιο της ανακατανομής της τράπουλας της μιντιακής ολιγαρχίας.

• «Προχωράμε στην ταχεία διεκπεραίωση των διαδικασιών και την άμεση αναχώρηση των προσφύγων από τα νησιά» (σελίδα 60).

Χρειάζεται να χαραμίσουμε κάποιο σχόλιο;

• «Απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ειδικών δυνάμεων για την καταστολή λαικών κινητοποιήσεων» (σελίδα 62).

Εδώ πρέπει να είμαστε ελαστικοί. Βεβαίως τα ΜΑΤ συνεχίζουν να βαράνε κι επί ΣΥΡΙΖΑ, αλλά (σε αντίθεση με πριν) τώρα… στεναχωριούνται που το κάνουν. Πράγμα που το έχουν διαπιστώσει άριστα από τους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕΞ μέχρι οι συνταξιούχοι.   

    Το συμπέρασμα είναι προφανές: Με ό,τι και να τους μετρήσεις, είτε ο αριθμητής γράφει «εκλογές Γενάρη» είτε ο αριθμητής γράφει «εκλογές Σεπτέμβρη», ο παρονομαστής μένει απαράλλαχτος και περιγράφεται με δυο λέξεις:  Πολιτική απάτη. 

 [--->]

«Ο ικανότερος διαχειριστής»

 ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ

Έχουμε έναν πρωθυπουργό που δεν δηλώνει «ο ικανότερος διαχειριστής». Δεν θέλει «να τακτοποιήσει το οικονομικό νοικοκυριό, σύμφωνα με τους δήθεν φυσικούς νόμους. Τους νόμους, δηλαδή, της ελεύθερης αγοράς»… Η ανάλυση του κ. Τσίπρα για τον «ικανότερο διαχειριστή» ήταν ενταγμένη σε μια περιγραφή κάποιας «τεχνοκρατικής» και «αριστοκρατικής ιδεολογίας», κατά τη διάρκεια της ομιλίας του για τη συνταγματική αναθεώρηση. Ήταν εκεί που μίλησε και για τη «νέα μεταπολίτευση». 

«Τεχνοκρατική ιδεολογία»

  Ας δούμε τι είπε ο πρωθυπουργός:

«Οι βασικές πολιτικές και ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές των πρώτων ετών της μεταπολίτευσης έδωσαν τη θέση τους στην τεχνοκρατική ιδεολογία. Στην ιδεολογία που αποδέχεται ότι οι λύσεις των κοινωνικών προβλημάτων δεν μπορούν να αποτελούν θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης, ή οργανωμένης συμμετοχικής διαβούλευσης όλων των πολιτών».

  Μάλιστα. Ο κ. Τσίπρας, όπως είναι γνωστό, έκανε αυτή την «πολιτική αντιπαράθεση», εξελέγη πρωθυπουργός (την πρώτη φορά) και μετά από μια «σκληρή διαπραγμάτευση» (όπως ο ίδιος υποστηρίζει) έφερε ένα μνημόνιο, δηλαδή την έκφραση της ίδιας πολιτικής των προκατόχων του. Οι λεονταρισμοί για «κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο και ένα άρθρο» πήγαν περίπατο. Επιπλέον, εξήγγειλε ένα είδος «οργανωμένης συμμετοχικής διαβούλευσης όλων των πολιτών» (το δημοψήφισμα) κι έπραξε ακριβώς το αντίθετο από αυτό που εκφράστηκε, με μεγάλη πλειοψηφία.  

  Μέχρι εδώ ο κ. Τσίπρας όχι μόνο ταυτίζεται με αυτό που περιγράφει, αλλά το πάει και ακόμα παραπέρα, αφού υπάρχει κι ένα επιπλέον στοιχείο: Η πολιτική απάτη δύο φορές. Πριν και μετά την εκλογή του (πρώτη φορά) και πριν και μετά το δημοψήφισμα.

«Αριστοκρατική ιδεολογία»

  Πάμε παρακάτω στην ανάλυση του πρωθυπουργού:

«Μια ιδεολογία (σ.σ η τεχνοκρατική…) που αποδέχεται ότι οι εκάστοτε λύσεις στα κοινωνικά αυτά προβλήματα, δεν προσδιορίζονται από τη θέση του καθενός μέσα στην κοινωνική ιεραρχία. Για αυτή την αριστοκρατική ιδεολογία δεν υπάρχουν πολλές και διαφορετικές λύσεις, ανάλογα με τα συμφέροντα που θέλει ο καθένας να εξυπηρετηθούν. Αντίθετα, η σωστή απάντηση βρίσκεται κάπου εκεί έξω, στην ίδια την πραγματικότητα που ανακηρύσσεται μια, ενιαία και αδιαίρετη».

 Εδώ ο κ. Τσίπρας έχει μεγάλο δίκιο. Και η θέση στην κοινωνική ιεραρχία υπάρχει και οι υπερασπιστές της «αριστοκρατικής ιδεολογίας» υποστηρίζουν πως «δεν υπάρχουν πολλές και διαφορετικές λύσεις, ανάλογα με τα συμφέροντα που θέλει ο καθένας να εξυπηρετηθούν».

 Με λίγα λόγια; Όπως ακριβώς κάνει ο ίδιος και η κυβέρνηση του! Μνημόνιο και μέτρα που παρουσιάζονται σαν «σωτηρία για τη χώρα», σαν σωτηρία για όλους. Λες και δεν υπάρχουν διαφορετικά συμφέροντα μέσα στην κοινωνία. Λες και τα μέτρα που ψηφίστηκαν, ψηφίζονται και εφαρμόζονται, δεν είναι λεηλασία δικαιωμάτων και επέκταση της οικονομικής εξαθλίωσης για το λαό.

  

Σε ποιες κεντρικές επιλογές έχει διαφοροποιηθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σε σχέση με εκείνες τις κυβερνήσεις που ο Αλέξης Τσίπρας εντάσσει στην «τεχνοκρατική» και «αριστοκρατική» ιδεολογία; Ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση του δεν μας είπε, τελικά, πως η μοναδική διέξοδος, για τη χώρα, είναι το μνημόνιο; Ο κ Τσίπρας και η κυβέρνηση του δεν έκανε τα πάντα (όπως ο ίδιος λέει), για να μείνει η χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με όποιο κόστος έχει αυτό για τον ελληνικό λαό;

«Ο ικανότερος διαχειριστής»

  Ο πρωθυπουργός έκλεισε την περισπούδαστη ανάλυση του ως εξής:  

«Άρα στόχος της πολιτικής και του πολιτικού συστήματος σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, είναι να βρεθεί ο ικανότερος τεχνοκράτης που θα ανακαλύψει τη μια και μόνη ορθή απάντηση. Ο ικανότερος διαχειριστής που θα μπορεί να αντιληφθεί το δεδομένο και να τακτοποιήσει το οικονομικό νοικοκυριό, σύμφωνα με τους δήθεν φυσικούς νόμους. Τους νόμους, δηλαδή, της ελεύθερης αγοράς».

  Σε τι  διαφέρει ο ίδιος από τους «τεχνοκράτες» και τους «ικανότερους διαχειριστές» των νόμων της «αγοράς»; Πάντως η …ανακάλυψη της «μιας και μόνη ορθής απάντησης» δόθηκε και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Πάμε πάλι..: Μνημόνιο, μέτρα και …πόνος για το λαό που πρέπει να προσπαθήσει για να ελπίσει στην ανάπτυξη!  Είναι οι ίδιες «ορθές απαντήσεις» με αυτές που έδωσαν οι προηγούμενοι. Ίδιες ακριβώς.

Ιδεολογήματα

  Μήπως το ιδεολογήματα του κ. Τσίπρα δεν είναι τίποτα άλλο από ένας τρόπος να τοποθετήσει διαχωριστικές γραμμές, επειδή προσπαθεί να βρει κάτι για να υπάρξει σε αντίθεση με το «παλιό πολιτικό κατεστημένο» (όπως ονομάζει τους προκατόχους του); 

 Ο κύριος Τσίπρας δεν μίλησε για τον εαυτό του. Αυτός είναι πολιτικός δεν είναι τεχνοκράτης… Παρ’ όλα αυτά διαχειρίζεται τόσο καλά και τεχνοκρατικά «τους δήθεν φυσικούς νόμους. Τους νόμους, δηλαδή, της ελεύθερης αγοράς». Εκτός αν το μνημόνιο και τα μέτρα, που συναποφασίζονται και με την «αγία» Ευρωπαϊκή Ένωση, εντάσσονται σε κάποιο άλλο οικονομικό σύμπαν, που δεν είναι αυτό της «ελεύθερης αγοράς»…Ίσως να έχει κάποια «νέα» ανάλυση, σύμφωνα με την οποία τα μνημόνια και η βαρβαρότητα (με ή χωρίς μνημόνια) θα είναι κάτι άλλο από αυτό που όλοι γνωρίζουμε.

Κλασική συνταγή και «νέα μεταπολίτευση»

  Έχουμε δει πολλές φορές στην πολιτική (και στη χώρα μας και αλλού) να εφευρίσκονται έωλα ιδεολογικοπολιτικά σχήματα, για να εξυπηρετήσουν τη «νέα κατάσταση». Είναι μια κλασική συνταγή που έχουν εφαρμόσει οι σοσιαλδημοκράτες στην Ευρώπη. Είναι μια μανιέρα που την είχε και το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα. Άλλαζε τις λέξεις, τους έδινε άλλο περιεχόμενο, ώστε να δικαιολογείται η πολιτική που ασκούσε και, παράλληλα, να φαίνεται ως η «προοδευτική λύση».

  Κάπως έτσι – με ιδεολογήματα- ο κ. Τσίπρας πιστεύει πως θα πείσει για τη «νέα μεταπολίτευση» που ευαγγελίζεται. Κάπως έτσι – με πολιτικές απάτες που συνεχίζονται και στη νέα διακυβέρνηση του – θεωρεί ότι θα σταθεί ως πρωθυπουργός – μεταρρυθμιστής.

  Υπάρχει ένα κενό στα ιδεολογήματα του πρωθυπουργού: Η ταύτιση του με ό, τι περιγράφει ως αρνητική πολιτική για το λαό. Υπάρχει και κάτι ακόμα: Έχει βρεθεί «ο ικανότερος διαχειριστής», ο οποίος θέλει  να «τακτοποιεί»  σύμφωνα «με τους δήθεν φυσικούς νόμους. Τους νόμους, δηλαδή, της ελεύθερης αγοράς»… Είναι ο ίδιος κ. Τσίπρας.

 [--->]