Το «καβγαδάκι» κυβέρνησης-καναλαρχών δεν έχει δράκο

Η συμμαχία του Μαξίμου με την εγχώρια διαπλοκή, έχει ήδη γίνει- απλώς χρειάζεται να οριστικοποιηθεί το μοίρασμα της πίτας και να μπουν κι άλλοι παίκτες στο παιχνίδι της εμπορευματοποίησης της ενημέρωσης.

                                                                                     Γιώργος Παπαχριστοδούλου

«Το δικό μας πλεονέκτημα εδώ στο Real Group είναι πως είμαστε πιο μαζεμένο μαγαζί. Έχουμε λιγότερους εργαζόμενους, τα έξοδα μας δεν είναι πολλά», έλεγε το πρωί της Τρίτης 20 Οκτωβρίου ο Νίκος Χατζηνικολάου, μιλώντας στο ραδιοφωνικό του σταθμό, εκτοξεύοντας ταυτόχρονα βολές κατά του νομοσχεδίου για τις τηλεοπτικές άδειες, το οποίο καταρχήν θεωρεί μια «θετική πρωτοβουλία».

 

Είναι μεγάλο, το ελάχιστο ποσό των οκτώ εκ. ευρώ για τις άδειες πανελλαδικής εμβέλειας -προσέθεσε- ενώ με κρατική παρέμβαση, στρεβλώνεται ο ανταγωνισμός από τη στιγμή που η κατοχή άδειας για τηλεοπτικές εκπομπές προϋποθέτει εργασία τουλάχιστον 400 ατόμων.

Δίκιο έχει. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό σε μια «ελεύθερη» αγορά. Παρέλειψε βέβαια να επισημάνει ότι η «ελεύθερη» αγορά, την οποία όλοι επικαλούνται σαν φυσικό νόμο, σχεδιάζεται από το Κράτος, το οποίο πάντοτε φροντίζει τα σχέδια του Κεφαλαίου.

Αυτή θα είναι η υπερασπιστική γραμμή των καναλαρχών, η οποία αναμένεται να ενισχυθεί από προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Με αυτήν θα υποστηρίξουν, ανάμεσα στα άλλα, όπως γράφει η ιστοσελίδα mediatvnews.gr, ότι με το νόμο αποκατάστασης της ΕΡΤ, παραβιάζεται ο ανταγωνισμός, αφού η κρατική ραδιοτηλεόραση ως πάροχος δικτύου, μπορεί να μεταφέρει τα ψηφιακά σήματα άλλων παρόχων περιεχομένου.

Σε ό,τι αφορά το προσωπικό, αναμένεται να ζήσουμε ό,τι συνέβη, επί κυβέρνησης Καραμανλή με τον περίφημο βασικό μέτοχο, όταν και υποχώρησε ο τελευταίος στις απαιτήσεις των νταβατζήδων, όπως τους είχε αποκαλέσει. Οι Ευρωπαίοι τότε, είχαν απειλήσει την Ελλάδα ότι θα έχανε τα περιφερειακά προγράμματα, αν προχωρούσε στην καθιέρωση του ασυμβίβαστου μεταξύ προμηθευτή του Δημοσίου και μετόχου σε ΜΜΕ, σε ποσοστό άνω του 5%.

Ψέμα με κοντά ποδάρια

Ψέμα με κοντά ποδάρια, όμως, οι ισχυρισμοί των καναλαρχών. Οι σαρωτικές αλλαγές στον Τύπο από το 2010 και μετά, με τις απολύσεις, τις ατομικές συμβάσεις, τη λογοκρισία, την ολοένα και μεγαλύτερη εξάρτηση από το χρήμα της διαπλοκής, τους αντεργατικούς νόμους τους οποίους συντηρεί η «πρώτη φορά αριστερά»- part 2, δίνουν τη σχεδόν απόλυτη ευχέρεια στα αφεντικά του Τύπου να βγαίνει η δουλειά με όλο και λιγότερους/ες. Είτε κακοπληρωμένους, είτε εθελοντές στα διαδικτυακά πόρταλ. Ορατούς κι αόρατους στην καθημερινή γαλέρα της ενημέρωσης, ενώ τα golden boys της τηλεόρασης συνεχίζουν να αμείβονται πλουσιοπάροχα, με το γνωστό κόστος το οποίο έχει κάτι τέτοιο στην ποιότητα της καθημερινής ενημέρωσης των πολιτών και τη δημοκρατία. Πέρα από τους εκατοντάδες συναδέλφους που απολύθηκαν, όλα αυτά τα χρόνια, από τα μαγαζιά της ενημέρωσης…

Φυσικά, την ίδια ώρα η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, διά του αρμόδιου υπουργού Νίκου Παππά, δίνει τη δυνατότητα μόνον σε Ανώνυμες Εταιρείες (ΑΕ), κοινοπραξίες και Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να διεκδικήσουν άδειες. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και στα ραδιόφωνα, όταν προκηρυχτούν οι άδειες. Αυτό σημαίνει πως συνεργατικά σχήματα δημοσιογράφων και κοινωνίας, μη κερδοσκοπικά, δεν μπορούν να λάβουν συχνότητες, σύμφωνα με το προτεινόμενο νομοσχέδιο (πιθανολογείται ότι θα ψηφιστεί το ερχόμενο Σάββατο). Αποκλείονται.

Κι αν θεωρείται δύσκολο κάτι τέτοιο όσον αφορά την τηλεόραση, για ποιον λόγο δεν ανοίγει ο χώρος στις ραδιοφωνικές συχνότητες τις οποίες σε όλη την Ελλάδα λυμαίνονται διάφοροι, πιθανοί κι απίθανοι τύποι, που μεταδίδουν playlists και το χρήμα της διαφήμισης ρέει άφθονο χωρίς να πληρώνουν ούτε έναν υπάλληλο; Καταλαβαίνουμε όλοι το γιατί. Επειδή το καβγαδάκι κυβέρνησης-καναλαρχών θα καταλήξει σε μια κατάσταση «όλα μέλι-γάλα». Η συμμαχία του Μαξίμου με την εγχώρια διαπλοκή, έχει ήδη γίνει- απλώς χρειάζεται να οριστικοποιηθεί το μοίρασμα της πίτας και να μπουν κι άλλοι παίκτες στο παιχνίδι της εμπορευματοποίησης της ενημέρωσης.

Αυτοδιαχείριση

Κι αυτό, επειδή η κυβέρνηση, πιστή σε μια κοντόφθαλμη ανάλυση της κρίσης ως οικονομική,παραμένει δέσμια της λογικής της «ανάπτυξης», αντιμετωπίζοντας τη ζωή ως οικονομικό μέγεθος. Το θέμα, όμως, δεν είναι απλώς να πληρώσουν οι καναλάρχες – για την ακρίβεια να επιστρέψουν πίσω χρήμα που έχουν λάβει τόσα χρόνια από τα κρατικά ταμεία και το τραπεζικό σύστημα για να στηρίζουν τα τοξικά μαγαζιά τους. Άντε και πληρώνουν. Θα γίνει καλύτερη η ενημέρωση των πολιτών; Θα εξαφανιστούν οι Πρετεντέρηδες, οι Τατιάνες, οι Μπογδάνοι; Αμφιβάλλουμε.

Οι συχνότητες είναι δημόσια περιουσία.

Κι ως τέτοια, χρειάζεται πρώτα από όλα να τη διαχειρίζεται η κοινωνία μέσα από θεσμούς λογοδοσίας και συμμετοχής, θεσμούς όπου η πληροφορία θα διακινείται ελεύθερα, ως δημόσιο αγαθό, όχι ως εμπορευματικό προϊόν.  Επειδή, όπως αποδείχτηκε με το άνοιγμα της ΕΡΤ-ΝΕΡΙΤ, όπως αποδεικνύεται από το κόψιμο της εκπομπής «Zona Rosa», όπως φανερώνει ο πόλεμος που δέχεται το «Αντιδραστήριο», η κυβέρνηση εχθρεύεται την αυτοδιαχείριση. Στον Τύπο και αλλού. Στην ΕΡΤ3, τη ΒΙΟΜΕ (Θεσσαλονίκη), στο νερό, τη Χαλκιδική, τη γεωργία. Σε κάθε πτυχή της ζωής των πολιτών.

Πλέον, αποκτά ακόμη περισσότερα Μέσα ώστε να ελέγξει τα ρεύματα της αυτοδιαχείρισης, όπως επιχειρούσε αντιπολιτευόμενος ο ΣΥΡΙΖΑ την εποχή που χάιδευε τα κινήματα ώστε να τους αρπάξει την ψήφο. Κι αν χρειαστεί, να την συκοφαντήσει. Πρόθυμους θα βρει. Είτε εργάζονται διακόσιοι είτε τετρακόσιοι σε ένα κανάλι.

babylonia

ενημέρωση απο το http://www.nostimonimar.gr/to-kavgadaki-kivernisis-kanalarchon-den-echi-drako/

[--->]

Διαταγή Τσακαλώτου: fully operational ξεπούλημα της δημόσιας γης

 

Λάμπρος Ντούτσικος*

 

 

Μέχρι πρότινος η Αριστερά έβλεπε τα ξεπουλήματα να γίνονται κάτω από τη μύτη της και γι’ αυτό δίκαια επαγρυπνούσε. Σήμερα όμως φτάσαμε στο σημείο τα ξεπουλήματα να ξεκινούν από μια κυβέρνηση που επιμένει να επικαλείται την αναφορά της σε… αριστερές αρχές και αξίες.

 

Όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι «εφαρμόζει με καλύτερους όρους» τα μνημονιακά προγράμματα, τίποτα δεν έχει αλλάξει από παλιά: το ΤΑΙΠΕΔ βγάζει στο σφυρί το δημόσιο πλούτο, τα κοινόχρηστα πράγματα και τις αναπτυξιακές υποδομές της Ελλάδας.

 

Τα κροκοδείλια δάκρυα της κυβέρνησης αρκούν ίσως για να ξεγελάσουν τους αδαείς, δεν αρκούν όμως για να κρύψουν την αλήθεια γύρω από το θέμα των πραξικοπηματικών και επιζήμιων ιδιωτικοποιήσεων.

 

Ο νυν υπουργός Οικονομικών Ε. Τσακαλώτος (ο «μαρξιστής οικονομολόγος», σύμφωνα με τον ορισμό που ο ίδιος απέδωσε στον εαυτό του σε συνέντευξη στην El Mundo, 23/12/15) μπορεί δημόσια να ισχυρίζεται ότι «υποχρεώνεται» να εφαρμόσει πολιτικές με τις οποίες διαφωνεί, στην πραγματικότητα όμως ο ίδιος πιέζει τις Γραμματείες και τα αρμόδια όργανα του Υπουργείου Οικονομικών να επισπεύσουν τις διαδικασίες του fast track ξεπουλήματος της χώρας.

 

 

 

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που το κάνει, αν αναλογιστούμε ότι, τον περασμένο Αύγουστο, μέσα σε μόλις 4 μέρες έβαλε την υπογραφή του στην Έγκριση του Επιχειρησιακού Προγράμματος του TAIΠΕΔ (ΦΕΚ 93 Α’ 14/08/15), στο 3ο Μνημόνιο (ΦΕΚ 94 Α΄ 14/08/15) και στην Έγκριση Υπογραφής από το ΤΑΙΠΕΔ της Σύμβασης Παραχώρησης των αεροδρομίων (ΦΕΚ 98 Α’ 17/08/15).

 

Αν πραγματικά δυσφορούσε, φανταζόμαστε επίσης ότι δεν θα επέτρεπε να ψηφιστεί το 3ο Μνημόνιο χωρίς οι τριακόσιοι βουλευτές να μπορέσουν να δουν -έστω οπτικά- τα δυο παρατήματα της Δανειακής Σύμβασης που αφορούσαν το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων.

 

Ο λόγος, όμως, εδώ γίνεται για κάτι που δεν μοιάζει τόσο με άμεση υποχρέωση ή μέγιστη προτεραιότητα ή εκβιαστική ανάγκη. Στα μέσα του Δεκέμβρη η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας απέστειλε ενημερωτικά σημειώματα προς το Κεντρικό Συμβούλιο Διοίκησης για την Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας (ΚΣΔΑΔΠ) με σκοπό την τακτοποίηση διαφόρων «εκκρεμοτήτων», κυρίως εισηγήσεων επί των Ειδικών Σχεδίων Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων (ΕΣΧΑΔΑ), προκειμένου να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις (και οι αντίστοιχες τσιμεντοποιήσεις…).

 

Το ΚΣΔΑΔΠ συστάθηκε βάσει του άρθρου 16 του ιδρυτικού νόμου του ΤΑΙΠΕΔ (Ν. 3986/2011), υπάγεται στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών και έχει ως έργο την παρακολούθηση της εφαρμογής της νομοθεσίας για την υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας. Οι αρμοδιότητες του εν λόγω Συμβουλίου σχετίζονται άμεσα με τη διαδικασία πολεοδομικής ωρίμανσης στα δημόσια ακίνητα που μεταβιβάζονται στο ΤΑΙΠΕΔ, καθώς και με τη διαδικασία χωροθέτησης συγκεκριμένων επενδυτικών σχεδίων (τα περίφημα ΕΣΧΑΔΑ) μέσα από ένα θεσμικό πλαίσιο «ευέλικτο», «αποτελεσματικό» και «απαλλαγμένο» από τις χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, όπως λόγου χάρη η προστασία του φυσικού και του πολιτιστικού περιβάλλοντος.

 

Με απλά λόγια: σκοπός αυτού του Συμβουλίου είναι να επιταχύνει τις διοικητικές διαδικασίες -εισηγήσεις, γνωμοδοτήσεις, εγκυκλίους, νομοθετικές παρεμβάσεις κλπ- ούτως ώστε να μπορεί το ΤΑΙΠΕΔ να προχωρήσει πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά στο ξεπούλημα της δημόσιας γης και των αναπτυξιακών υποδομών της χώρας.

 

Αν όλα, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, θα γίνουν «σύννομα», τότε ποιος ο λόγος να ενεργοποιηθεί ένα Συμβούλιο που βασικό στόχο της ίδρυσής του είχε την… παράκαμψη της νομιμότητας;

 

Στα ενημερωτικά σημειώματα της Γενικής Γραμματείας, αναφέρεται ρητά η πρόθεση του Υπουργού κ. Ε. Τσακαλώτου για άμεση ενεργοποίηση του ΚΣΔΑΔΠ (συνεδρίασε μόνο μια φορά μέσα στο 2015 γι’ αυτό θα συγκληθεί εκτάκτως την ερχόμενη Τρίτη 29/12/15 στις 12:00), διότι οφείλει να είναι πλήρως λειτουργικό (fully operational) και να τακτοποιήσει επιτέλους τις όποιες εκκρεμότητες.

 

Οι εκκρεμότητες φυσικά δεν είναι άλλες από: την ΚΥΑ έκδοσης πολεοδομικής μελέτης για τον προστατευόμενο υδροβιότοπο της Κασσιώπης Κέρκυρας και το Ξενία Σκιάθου, τα ΕΣΧΑΔΑ για το Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο Μαρκόπουλου, τη Σαμπάριζα Θερμησίας της Ερμιονίδας, την Ακτή και Camping Ποσειδίου της Κασσάνδρας Χαλκιδικής, το Castello Bibelli της Κέρκυρας, το Ξενία Καρτερού στο Ηράκλειο Κρήτης, το ακίνητο στην Αγία Τριάδα Θεσσαλονίκης και το τροποποιημένο σχέδιο ΠΔ του ακινήτου Αφάντου Ρόδου.

 

Ως «εκκρεμότητα» παρουσιάζεται επίσης η υπόθεση του Αστέρα Βουλιαγμένης στο Μικρό Καβούρι, παρότι το ΣτΕ βάσει της υπ’ αριθ. Δ28/2015/4.3.2015 απόφασής του, δεν ενέκρινε το σχέδιο ΠΔ για την έγκριση του συγκεκριμένου ΕΣΧΑΔΑ.

 

Θυμίζουμε ότι σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις έχουν αναπτυχθεί κινήματα πολιτών, που παλεύουν για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των κοινόχρηστων -κατά το Σύνταγμα- αναπαλλοτρίωτων πραγμάτων. Κινήματα που παλεύουν μαζί με αυτοδιοικητικούς και παραγωγικούς φορείς για την αποτροπή της εγκληματικής παραχώρησης του φυσικού πλούτου στις κερδοσκοπικές πολυεθνικές. Θυμίζουμε επίσης ότι, για τις περισσότερες από τις παραπάνω υποθέσεις, εκκρεμούν αιτήσεις ακύρωσης στο ΣτΕ.

 

Όλα αυτά όμως δεν φαίνεται να απασχολούν καθόλου την κυβέρνηση –όπως δεν απασχόλησαν και τις προηγούμενες. Αντιθέτως, η μεθοδευμένη υφαρπαγή της δημόσιας γης από την κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ, βάζει στο παιχνίδι ολόκληρο το σύστημα των υπηρεσιών των Υπουργείων. Με έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Πολιτικής του Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας (22-12-15), προωθείται στο ΚΣΔΑΔΠ η εισήγηση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων για το «ακίνητο» στην Κασιώπη (οικοσύστημα “Ερημίτη”) της Κέρκυρας.

 

Το μέγεθος του πραξικοπήματος αποκαλύπτεται από το ότι η μοναδική αναφορά στα στοιχεία περιβαλλοντικής ευαισθησίας της εν λόγω περιοχής, είναι ότι βρίσκεται εκτός περιοχών του δικτύου Natura 2000 και μόνο ένα μικρό τμήμα του νότιου μέρους του ακινήτου βρίσκεται εντός των ορίων Τοπίου Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους.

 

Μήπως το (αρμόδιο) Υπ. Περιβάλλοντος αγνοεί ότι το οικοσύστημα του “Ερημίτη” είναι μοναδικό στην Ευρώπη για την ανάπτυξη των πληθυσμών της Ενυδρίδας (Βίδρα Lutra Lutra), ένα από τα πλέον προστατευόμενα είδη του κόσμου;

 

Αγνοεί τη γνωμοδότηση του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας (24/05/12), αγνοεί τη Συνθήκη της Βέρνης (Ν.1335/1983), η οποία προβλέπει την προστασία της Βίδρας και των λιβαδιών Ποσειδωνίας (Posidonia oceanica) στη θάλασσα;

 

Αγνοεί την Ευρωπαϊκή Οδηγία Οικοτόπων 92/43/CEE της 21/05/1992 και τη μεταγενέστερη προσαρμογή 97/62/ CE της 27/11/1997, που περιλαμβάνουν την προστασία της Posidonia oceanica ως οικοτόπου προτεραιότητας;

 

Αγνοεί τη Σύμβαση του Ρίο για την βιολογική ποικιλότητα (Ν. 2204/1994, ΦΕΚ 59/Α/94), το Ν. 2719/99 (ΦΕΚ 106/Α/99) Κύρωση της Σύμβασης της Βόννης (23/06/1979) για τη διατήρηση των μεταναστευτικών ειδών άγριων ζώων; Αγνοεί ακόμη και το ΠΔ 67/81 (ΦΕΚ 23 Α 1981) «Περί προστασίας της αυτοφυούς Χλωρίδος και Αγρίας πανίδος και καθορισμού διαδικασίας συντονισμού και Ελέγχου της Ερεύνης επ αυτών»;

 

Αν λοιπόν το Υπ. Περιβάλλοντος αγνοεί όλα τα παραπάνω, τότε μιλάμε για ένα πραξικοπηματικό και παράνομο σχέδιο υποθήκευσης του φυσικού πλούτου της Ελλάδας.

 

Τότε το μόνο που τους απομένει είναι να διακηρύξουν ότι η διαιώνιση της τσιμεντοποίησης των οικοσυστημάτων και η εποχή της αρπαχτής των πολυεθνικών είναι η νέα φάση «επενδυτικής αναγέννησης» και η «ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας» που διαφημίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ας διακηρύξουν τότε απροκάλυπτα ότι ο αέρας, το νερό, τα δάση και η θάλασσα είναι προϊόντα εκμετάλλευσης στο βωμό του σύγχρονου κερδοσκοπικού νεοφιλελευθερισμού.

 

Όλοι μαζί, κυβέρνηση ΤΑΙΠΕΔ και Υπουργεία, χορεύοντας στο ρυθμό των μνημονιακών απαιτήσεων και των ορέξεων των πολυεθνικών, χορεύοντας στο ρυθμό της εγχώριας και ευρωπαϊκής διαπλοκής, παριστάνουν πως δυσφορούν -όπως και ο «μαρξιστής» Ε. Τσακαλώτος- αλλά στην πραγματικότητα υπογράφουν πράξεις με μη αναστρέψιμες συνέπειες για τη χώρα και όλους εμάς.

 

*Μέλος του Συντονιστικού «Κοινής Πρωτοβουλίας Ενάντια στην Ιδιωτικοποίηση των Αεροδρομίων»

 

[--->]

ΤΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΑΝΕ ΦΤΕΡΑ!

Δήθεν επανέφεραν το ψευτο-παράλληλο πρόγραμμα τους με ΠΝΠ..... Συγκρίνουμε τι είχαν κατεβάσει τότε και τι τώρα

Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2015/12/blog-post_840.html#ixzz3ve5waOpI 

 Στα μέσα Δεκέμβρη και ενόψει ασφαλιστικού η κυβέρνηση πανηγύριζε για τα παράλληλο πρόγραμμα που κατέβαζε στην Βουλή, που δεν ήταν καν "ασπιρίνη" μπροστά στα μνημονιακά μέτρα, αλλά ούτε αυτό δεν τους άφησαν να περάσουν οι δανειστές ως κανονικοί επικυρίαρχοι της χώρας. Τι περιελάμβανε το ΤΟΤΕ παράλληλο πρόγραμμα, να δούμε για να δούμε και αυτό που πέρασαν προχθές με ΠΝΠ....

Ειδικότερα το ΤΟΤΕ νομοσχέδιο περιλάμβανε:

Οι πόλεμοι στη Συρία και στο Ιράκ γίνονται και για το νερό

Το περιοδικό Foreign Affairs δημοσίευσε ένα άρθρο για τον πόλεμο του νερού μεταξύ της Τουρκίας, της Συρίας και του Ιράκ με τίτλο : «Ποτάμια της Βαβυλώνας».

Η Τουρκία έχει κατασκευάσει  πολλά φράγματα  , σε όλη τη χώρα, για την παραγωγή  ηλεκτρικής ενέργειας, και την ανάπτυξη της  γεωργίας. Όταν βρισκόμουν στην ανατολική Τουρκία το 1990, είδα να κατασκευάζονται  πολλά νέα έργα της GAP (SoutheasternAnatolia Project) και μεγάλες ποσότητες  νερού να κατευθύνονται τώρα στις άγονες περιοχές, νοτιοανατολικά, μέσα από  ανοικτά κανάλια. Μεγάλες ποσότητες νερού σπαταλιούνται  λόγω της εξάτμισης, αλλά και λόγω της επιλογής εντατικών καλλιεργειών  οι οποίες χρειάζονται πολύ νερό, σε περιοχές υψηλών  θερμοκρασιών και σε μεγάλο βαθμό ερημοποιημένες.

Το νερό που σήμερα πηγαίνει  στους  Τούρκους γεωργούς  πρώτα πήγαινε στον Τίγρη και στον Ευφράτη, στη Συρία και το Ιράκ. Τρία χρόνια συνεχούς ξηρασίας στη Συρία, από το 2006-2009, ανάγκασαν  πολλούς αγρότες να εγκαταλείψουν τα χωράφια τους και να αναζητήσουν την τύχη τους στις πόλεις:

Από το 2011, η ξηρασία ανάγκασε πάνω  από 1,5 εκατομμύρια εξαθλιωμένους  αγρότες να εγκαταλείψουν τη γη τους. Η εγκατάλειψη της γης από τους αγρότες ήταν μια καλή πηγή  στρατολόγησης   για τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό και  ομάδες, όπως το Ισλαμικό Κράτος  και η Αλ Κάιντα. Από μαρτυρίες δημοσιογράφων και ακτιβιστών  στις εμπόλεμες περιοχές, μαθαίνουμε ότι η έλλειψη βοήθειας από την κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της ξηρασίας ήταν η βασική αιτία της εξέγερσης. Επιπλέον, μελέτη του 2011 δείχνει ότι τα προπύργια των ανταρτών στο Χαλέπι, στο Ντέιρ αλ-Zour και στη Ράκκα, ήταν οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση του τομέα της γεωργίας.

Το ίδιο και στο Ιράκ, αν όχι χειρότερα. Οι πιο εύφορες περιοχές έχουν χάσει την καλλιεργητική τους  βάση και οι αγρότες ζητούν λύσεις και μεγαλύτερη υποστήριξη.

Στην Καρμπάλα, στο Ιράκ, οι απελπισμένοι αγρότες εγκαταλείπουν τη γη τους. Στη Βαγδάτη, οι φτωχότερες συνοικίες εξαρτώνται από τον Ερυθρό Σταυρό για το πόσιμο νερό. Ανά διαστήματα, ο Ερυθρός Σταυρός παρέχει περισσότερα από 150.000 λίτρα νερό την ημέρα. Νοτιότερα, οι ελώδεις  περιοχές  του Ιράκ, οι  μεγαλύτερες  στη Μέση Ανατολή, εξαφανίζονται  αφότου  τις  πλημύρισαν και πάλι μετά την  ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν. Στην πόλη Chibayish, στα έλη, την οποία επισκέφθηκε πρόσφατα ένας από τους συντάκτες του άρθρου αυτού, τα βουβάλια και τα ψάρια πεθαίνουν. Σήμερα, η  γεωργία μπορεί να θρέψει  το πολύ  60.000 άτομα. Αυτά και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι θα αντιμετωπίσουν τρομερές  δυσκολίες αν οι υδάτινοι  πόροι συνεχίζουν να μειώνονται.

Σκουριές :Τίποτα δεν έχει τελειώσει

Προσυγκεντρώσεις:

9:30 π.μ. Φανάρια Ιερισσού

10:00 π.μ. Κόμβος Μ. Παναγίας

Έξω οι χρυσοθήρες απ΄τη Χαλκιδική

Τίποτα δεν έχει τελειώσει

Αποχαρακτηρισμός Τώρα!

Επιτροπές Αγώνα Χαλκιδικής & Θεσσαλονίκης 

[--->]