Μετάφραση ενός
σχόλιου που δημοσιεύτηκε στο Zerohedge αναφορικά με την πρόσφατη ανακάλυψη της
πυρίτιδας (όπως πριν λίγους μήνες με την ανακάλυψη της ΕΚΤ για το ιδιωτικό και το δημόσιο χρέος): με δελτίο τύπου (εδώ στα ελληνικά) η Ευρωπαϊκή
Επιτροπή παραδέχεται ανοιχτά ότι η ανεργία και τα κοινωνικά
προβλήματα οφείλονται στην εσωτερική υποτίμηση, που με τη σειρά της οφείλεται στην ακαμψία της συναλλαγματικής ισοτιμίας που επέβαλε το ενιαίο
νόμισμα.
Ήταν Δεκεμβρίου
του 2012 , όταν προσδιορίσαμε τη μεγαλύτερη αποτυχία της ευρωζώνης : μια ήπειρο
όπου , λόγω της μη ευελιξίας των συναλλαγματικών ισοτιμιών ( το οποίο είναι ένα
δώρο στη Γερμανία και σ’αυτό που διαφορετικά θα ήταν ένα πολύ ακριβό γερμανικό
μάρκο), οι χώρες μέλη δεν είναι σε θέση να υποτιμήσουν το νόμισμα για να βγουν
από την ύφεση . Δηλαδή, αδυνατώντας να προχωρήσουν σε εξωτερική υποτίμηση, οι
ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες ( δηλαδή σχεδόν όλες) είχαν μόνο
μία επιλογή : την εσωτερική υποτίμηση , γνωστή και ως κατάρρευση των μισθών .
Να τι λέγαμε τότε
:
Η
πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών ( όπως η Γαλλία ) έχουν απελπιστική ανάγκη μιας
εξωτερικής υποτίμησης , η οποία δεν μπορεί να γίνει σε μια νομισματική ένωση , οπότε
η εσωτερική υποτίμηση παραμένει η μόνη επιλογή .Σε αυτό το σημείο παρεμβάλλεται η περιβόητη έννοια της λιτότητας : από
μακροοικονομική άποψη , η λιτότητα δεν αποτελεί τόσο μια πρακτική επιβράδυνσης
της αύξησης του χρέους ( και για το λόγο πως ούτε η Ισπανία ούτε η Ιταλία μείωσαν
μείωσαν το ποσοστό αύξησης του χρέους τους) , όσο ένα τρόπο σταδιακής ανάκτησης
της ανταγωνιστικότητας των τιμών σε σχέση με τη Γερμανία : ένας θεμελιώδης
στόχος ώστε να εξασφαλιστεί μια κάποια πιθανότητα επιβίωσης στην ευρωζώνη, δηλαδή
, μειώνοντας τα τεράστια ποσοστά ανεργίας που οδηγούν σχεδόν με μαθηματική
ακρίβεια σε κοινωνικές "ταραχές", τους επόμενους μήνες και
χρόνια.
Και εδώ είναι τα δύσκολα, γιατί ενώ οι διαμαρτυρίες εναντίον της " λιτότητας
" ( η οποία , όπως έχουμε πρόσφατα επισημάνει στην πραγματικότητα δεν έχει
ακόμη μπει μπροστά στην Ευρώπη , σίγουρα όχι στην Πορτογαλία ή την
Ισπανία ), αποτελούν καθημερινό φαινόμενο στις περισσότερες χώρες των PIIGS ,
"ακόμα δεν έχετε δει τίποτα". Ο λόγος απλός,: για να φτάσουμε στην
αναπόφευκτη μακροοικονομική επανεξισορρόπηση , και να μειωθεί η διαφορά μεταξύ
του κόστους της εργασίας της περιφέρειας της ευρωζώνης και της Γερμανίας , η πλειονότητα
των χωρών της Ευρώπης θα πρέπει να προχωρήσει σε μια μείωση των μισθών μεταξύ
30 και 50 τοις εκατό για να αντισταθμίσει την αδυναμία της υποτίμησης του
νομίσματος στο επίπεδο των επιμέρους κρατών . Και ναι , αυτό ισχύει και για τη
Γαλλία .
Αυτό είναι πλέον
αποδεκτό από όλους . Το συμπέρασμά μας , ωστόσο , απαιτούσε περισσότερα : απαιτούσε
πλήρη αποδοχή αυτής της τεχνητής νομισματικής ένωσης από τους απάνθρωπους
ολιγάρχες, της οποίας μοναδικός σκοπός - όπως όλα εξάλλου, σ’αυτή τη " Νέα
Κανονικότητα" - είναι να διευκολύνει τη μεταφορά του πλούτου από τους
φτωχούς στους πλούσιους :
Το να πεις ... σε μια ολόκληρη ήπειρο -
που μέσα στην απελπισία της, ελπίζει ότι τα χειρότερα είναι ήδη παρελθόν ( όπως
οι ψεύτες πολιτικοί της , δεν χάνουν την ευκαιρία να επισημαίνουν ) -ότι μια μεγαλύτερη
πτώση του βιοτικού επιπέδου βρίσκεται ακόμα μπροστά μας , θα ήταν απάνθρωπο και στα όρια της σκληρότητας . Γι 'αυτό θα κρατήσουμε το
στόμα κλειστό και θα αφήσουμε τους ευρωπαίους πολιτικούς να φέρουν αυτό το καταθλιπτικό
μήνυμα στους λαούς τους . Είμαστε βέβαιοι ότι η αντίδραση θα είναι περισσότερο και
από συγκροτημένη .
Λοιπόν, σήμερα τελικά συνέβη το αδιανόητο , όταν έγινε γνωστή η ακόλουθη
εκπληκτική δήλωση από τον László Andor , της Ευρωπαϊκή Επιτροπής , σε ένα
δελτίο τύπου με τίτλο "Εξελίξεις ως προς την απασχόληση και τις κοινωνικές
προκλήσεις: Η ετήσια επισκόπηση υπογραμμίζει την ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι
κίνδυνοι της φτώχειας στην εργασία". :
"Κοινωνική
διάσταση της ΟΝΕ"
Οι συνεχώς επιδεινούμενες διαφορές στις μακροοικονομικές εξελίξεις, την
απασχόληση και τις κοινωνικές αποκλίσεις υπονομεύουν τους κύριους στόχους της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ορίζονται στις Συνθήκες, δηλαδή να επωφελούνται όλα τα
μέλη της με την προώθηση της οικονομικής σύγκλισης και τη βελτίωση της ζωής των
πολιτών στα κράτη μέλη. Στην τελευταία
επισκόπηση φάνηκε πώς, από τα πρώτα κιόλας έτη ζωής του ευρώ, σπάρθηκαν οι
σπόροι της τρέχουσας απόκλισης, καθώς η ανισόρροπη ανάπτυξη σε ορισμένα
κράτη μέλη, με βάση το συσσωρευόμενο χρέος, το οποίο υποδαύλισαν τα χαμηλά
επιτόκια και οι μαζικές εισροές κεφαλαίων, συνοδεύτηκε συχνά από απογοητευτικές
εξελίξεις ως προς την παραγωγικότητα και προβλήματα ανταγωνιστικότητας.
Καθώς δεν διέθεταν πλέον την επιλογή της νομισματικής υποτίμησης, οι
χώρες της ζώνης του ευρώ που προσπάθησαν να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά
τους ως προς το κόστος έπρεπε να προβούν σε εσωτερική υποτίμηση (συγκράτηση
μισθών και τιμών). Η πολιτική αυτή,
ωστόσο, έχει τους περιορισμούς της και τις επιπτώσεις της, ιδίως όσον αφορά την
αύξηση της ανεργίας και την κοινωνική ένδεια, και η αποτελεσματικότητά της
εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως είναι το άνοιγμα της οικονομίας, η
ανθεκτικότητα της εξωτερικής ζήτησης, και η παρουσία πολιτικών και επενδύσεων
για την ενίσχυση της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας".
Ιδού λοιπόν, όχι από
το στόμα κάποιων εξειδικευμένων blogs ή κάποιων ριζοσπαστών ευρωσκεπτικιστών με
αφρούς στο στόμα, αλλά από το ίδιο τον προμαχώνα της πιο τεχνητής κατασκευής
της σύγχρονης εποχής , την "Ενωμένη Ευρώπη" .
Κρατήστε τώρα την αναπνοή σας περιμένοντας να αντιδράσει η κοινή γνώμη ,
όταν συνειδητοποιήσει ότι όλη την τελευταία δεκαετία εξαπατήθηκε καθαρά κάθε
φορά που κάποιος πολιτικός άνοιγε το στόμα του , και ότι όλα όσα έχουν να παρουσιάσουν
ως αποτέλεσμα είναι ανεργία σε επίπεδα ρεκόρ και χειρότερο βιοτικό επίπεδο για
τους περισσότερους ανθρώπους ( εκτός από το 1 τοις εκατό – το οποίο ποτέ άλλοτε
δεν περνούσε καλύτερα) στην πρόσφατη ευρωπαϊκή ιστορία .
