Πίσω από τα χημικά

του Mauro Bottarelli

Ήθελα να ξεκινήσω το άρθρο αυτό με ένα μεγάλο αριθμό φωτογραφιών από  παιδιά που σκοτώθηκαν σε βομβαρδισμούς  και επιθέσεις στην Υεμένη, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Ντονμπάς: εν ολίγοις, σε όλα αυτά τα μέρη που δεν δίνουν δεκάρα οι ανθρωπιστές που από χθες αγωνίζονται χρησιμοποιώντας κάθε είδους ψέμα να καπαρώσουν τον ρόλο του πρεσβευτή της UNICEF για τα επόμενα 20 χρόνια. Η μαγική λέξη, εδώ, είναι τα παιδιά: από χθες, οι υποκριτές σε μόνιμη και πραγματική υπηρεσία, έχουν αρχίσει να μολύνουν τα κοινωνικά δίκτυα με ζαχαρωτές και αηδιαστικές σκέψεις, και να προβάλλουν στον κόσμο την πληγωμένη ευαισθησία  τους μέσα από έννοιες το βάθος και η αυθεντικότητα των οποίων είναι ίσο με αυτή ενός μονοκύτταρου οργανισμού του Βόρνεο. 

Υποκριτές: ο πόλεμος σκοτώνει και σκοτώνει ακόμη και παιδιά. Αλλά όταν τα παιδιά σκοτώνονται από τους απελευθερωτές τότε η ζωή τους δεν έχει καμία σημασία, είναι απλά μια παράπλευρη απώλεια της μεγάλης εκστρατείας για την ελευθερία και την αλήθεια.

 

Το ίδιο ισχύει και για την Υεμένη: Έχετε δει ποτέ αγανακτισμένα πρωτοσέλιδα για τα παιδιά που σφαγιάστηκαν σε γαμήλιες τελετές  ή σε αγορές, που χρησιμοποιούνται ως στόχοι από τα Σαουδικά πολεμικά, οπλισμένα με πυρομαχικά πρώτης κατηγορίας όλα κατασκευασμένα στις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία; Όλως τυχαίως, οι ίδιες χώρες που σήμερα θα ζητήσουν το κεφάλι του Άσαντ σε αυτό το συμπόσιο διεφθαρμένων ανεγκέφαλων γνωστό και ως Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, το ανώτατο όργανο της φάρσας ενός θεσμού που τοποθέτησε τη Σαουδική Αραβία, την σφαγέα μικρών παιδιών στην Υεμένη που αποκεφαλίζει τους πολίτες ως χόμπι, επικεφαλής της επιτροπής ανθρώπινων δικαιωμάτων.

 Και οι άνθρωποι αυτοί έχουν το θράσος και μιλάνε: Δεν ξέρω ποιος μου προκαλεί μεγαλύτερη αηδία , αυτός που σκοτώνει στον πόλεμο παιδιά κάνοντας το απεχθές χρέος του, ή αυτός που κρύβεται πίσω από τα κορμιά αυτών των παιδιών στο όνομα της προπαγάνδας και βολικές ψευδείς εκδοχές που πρέπει να πουλήσει στις μάζες, για να μείνουν ήσυχες, και χαλιναγωγημένες. Απεχθάνεστε τον πόλεμο; Κλαίτε τα μικρά παιδιά; 

Πείτε μου αν θέλετε ακόμα να υπερασπιστείτε τους εξαγωγείς δημοκρατίας που εξοπλίζουν σατράπες και δικτάτορες, ενώ οι ίδιοι έχουν την δημοσιογραφική τύχη να βρίσκονται στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Οπότε μπορούν να σκοτώνουν άφοβα και με τη σιωπηρή συγκατάθεση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Είστε έτοιμοι να εγκαταλείψετε το Mac-κόσμο στον οποίο ζείτε, κάνοντας τους φιλελεύθερους, αρκεί να μη δείτε πια άλλα παιδιά πεθαίνουν.
 

Το τι έγινε στην Ιντλίμπ, φαίνεται να είναι αρκετά σαφές: τα στρατεύματα του Ασσαντ δεν βομβάρδισαν με δηλητηριώδη αέρια, αλλά έπληξαν μια αποθήκη των ανταρτών γεμάτη με αυτό το δηλητήριο, προκαλώντας ένα τοξικό νέφος. Δεν πρόκειται για σαρίν, όπως θα ήθελα οι Torquemada των μμε, αλλά πάντως σκοτώνει. Και θα πρέπει να κάνουμε μια ερώτηση: τι στο διάολο κάνουν οι αντι-Άσαντ αντάρτες με όπλα που απαγορεύονται από τις Συνθήκες; Παίζουν το μικρό χημικό μεταξύ της μιας επίθεσης και της άλλης; Νόμιζαν ότι ήταν ακίνδυνα απορρυπαντικά; Αναρωτιέμαι αν κάποιος σήμερα στον ΟΗΕ θα κάνει αυτήν την ερώτηση. Ή, μία ακόμα πιο ενδιαφέρουσα: ποιος έδωσε αυτή τη μαλακία στους αντάρτες, που δεν νομίζω ότι αναπτύσσεται αυθόρμητα στα φυτά της Συρίας; Μας το λέει αυτή η φωτογραφία  αμερικανικής προέλευσης 

 

η οποία δείχνει σε όλη της την πλαστικότητα την Σαουδική κατασκευή των χημικών όπλων που χρησιμοποιήθηκαν στη Συρία. Παρεμπιπτόντως, το Δεκέμβριο του 2012, όταν το να εξοπλίζεις και να εκπαιδεύεις  τους αντικαθεστωτικούς αντάρτες ήταν ακόμη κάτι για το οποίο μπορούσες να υπερηφανεύεσαι και όχι κάτι που έπρεπε να κάνεις στα κρυφά, το ίδιο το CNN ήταν αυτό πουέδειξε βίντεο όπου αμερικανοί στρατιωτικοί  του «Τάγματος Καταστροφής Χημικών» (Destructive Wind Chemical Battalion)  φαινόντουσαν να εκπαιδεύουν αντικυβερνητικούς πολιτοφύλακες στη χρήση νευροτοξικών αεριων, με πολλά κουνέλια σε βάρος του κάποια φτωχή προσομοίωσης. Τον Μάρτιο του 2013, στις 19 για να είμαστε ακριβείς, δύο επιθέσεις με χημικά πραγματοποιήθηκαν στο χωριό Khan al-Assel δυτικά του Χαλεπίου και το προάστιο της Δαμασκού al-Atebeh  όπου 31 άμαχοι έχασαν τη ζωή τους, και αρκετοί Σύριοι στρατιώτες που φρουρούσαν την πόλη. Μια ημέρα μετά η συριακή κυβέρνηση ζήτησε επίσημα από τον ΟΗΕ τη διενέργεια έρευνας για το θέμα αυτό: παραδόξως, το αίτημα δεν πήρε την ίδια δημοσιότητα στα μέσα ενημέρωσης όπως το σημερινό στο Συμβούλιο Ασφαλείας.

 

Στις 30 Μαρτίου, στη συνέχεια, η τουρκική κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι οι δυνάμεις ασφαλείας της βρέθηκε ένα κύλινδρο με 2 λίτρα αέριο σαρίν στο σπίτι ενός πολιτοφύλακα της Jabhat al-Nusra Front, μια τρομοκρατική ομάδα (παρακλάδι της Αλ Κάιντα) που δρα στη Συρία και υποστηρίζεται από τη Σαουδική Αραβία. Η ίδια χώρα που προεδρεύει της Επιτροπής Ανθρώπινων Δικαιώματων. Πολύ περισσότερο, λοιπόν, που τα χημικά του Άσαντ είναι υπό τον έλεγχο του ίδιου του ΟΗΕ το 2014, όταν επιτεύχθηκε συμφωνία και την ίδια χρονιά το Massachusetts Institute of Technology διέψευδε όσους υποστήριζαν ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις  χρησιμοποίησαν χημικά στην επίθεση της 21 Αυγούστου του 2013 στη Goutha που κόστισε τη ζωή σε δεκάδες αμάχους. Αυτοί που τα χρησιμοποίησαν ήταν οι αντάρτες, και η ανακάλυψη αυτή ακύρωσε τα σχέδια επίθεσης του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος είχε θέσει σαν όριο για τη λεγόμενη «κόκκινη γραμμή» έναντι του Άσαντ,τις επιθέσεις με χημικά  κάτι που θα σήμαινε την ανάληψη στρατιωτικής δράσης από τους αμερικανούς.

Και όλως τυχαίως, η φόρμουλα αυτή κυριάρχησε και πάλι στα μμε: ο Άσαντ ξεπέρασε το όριο. Θα έχουμε μια νέα επέμβαση; Τα πρωτοσέλιδα φαίνεται να το ζητούν μεγαλόφωνα Από την άλλη πλευρά, εχουν καλή παρέα, όπως μπορείτε να δείτε:

 

Αυτός, όμως, δικαιούται να μιλάει για κάποια πράγματα, όπως ο λευκός φωσφόρος που χρησιμοποιήθηκε ενάντια στους ιδιαίτερα επικίνδυνους Παλαιστινίους αμάχους (ανθρωπιστές του κώλου, υπήρχαν και παιδιά εκεί) στην επιχείρηση «Λιωμένο Μολύβι» (Cast Lead). Και τώρα, τι θα γίνει; Πόλεμος κατά του Άσαντ; Δηλαδή, πόλεμος κατά της Ρωσίας; Και ποιος θα τον το κάνει, η Ευρωπαϊκή Ένωση σε στυλ Sturmtruppen; Επειδή οι ΗΠΑ τα κατάφεραν καλά στη διαχείριση της κατάστασης. Βέβαια, είπαν ότι αυτό που έγινε είναι απαράδεκτο και θα έχει συνέπειες, αλλά τόνισαν επίσης ότι για το περιστατικό φταίει η εξωτερική πολιτική του Μπαράκ Ομπάμα : πολύ υποχωρητικός  με τη Δαμασκό ή πολύ συγκαταβατικός με τους αντάρτες; Δύσκολο να το πω, επειδή στην Ουάσιγκτον υπάρχουν δύο κυβερνήσεις: μια νόμιμη εν ενεργεία και μία που κινείται από τα παρασκήνια.

 

Η  πρώτη επέλεξε τη μαλακή γραμμή έναντι του Ασσαντ, παραιτήθηκε από την αλλαγή καθεστώτος στη Συρία και εστίασε τις προσπάθειές της σε τρεις προτεραιότητες: το Ιράκ, όπου πριν λίγο το Ισλαμικό Κράτος προκάλεσε 50 νεκρούς σε βομβιστική επίθεση (τώρα ελέγχω αν υπάρχουν παιδιά ανάμεσά τους, σε περίπτωση που υπάρχουν θα φροντίσω να ενημερώσω  τα πενθούντα μέσα μαζικής ενημέρωσης), την Υεμένη και τη Βόρεια Κορέα, η οποία έχει μόλις εκτόξευσε ένα νέο πύραυλο μέσου βεληνεκούς στη Θάλασσα της Ιαπωνίας, αναγκάζοντας  τις ΗΠΑ να πουν ότι «έχουμε ήδη πει πάρα πολλά». 

 

Υπάρχει κάτι που πρέπει να μας κάνει σκεφτικούς. Στη χθεσινή ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο υπ 'αριθμόν ένα Rex Tillerson είπε ξεκάθαρα ότι «την ηθική ευθύνη για τη χημική επίθεση την έχουν αυτοί που υποστηρίζουν το καθεστώς Άσαντ, η Ρωσία και το Ιράν». Αλλά αυτός ο Tillerson δεν ήταν υπέρ της Μόσχας, και δεν τιμήθηκε με το «Μετάλλιο Φιλίας», το μεγαλύτερο ρωσικό βραβείο για τους ξένους πολίτες; Ναι, στην πραγματικότητα, το ζήτημα δεν αφορά άμεσα τη Μόσχα, αλλά την Τεχεράνη την παραμονή των προεδρικών εκλογών στις 19 του περασμένου Μάη. Και το κυριότερο, την επαύριο της συνάντησης της 27ης Μαρτίου στη Μόσχα μεταξύ του Βλαντιμίρ Πούτιν και του πρόεδρου Rouhani, όπου το Κρεμλίνο επιβεβαίωσε την αύξηση 70% των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των δύο χωρών το 2016, κάτι που ο Πούτιν χαρακτήρισε ως «ένα γεγονός άνευ προηγουμένου»

 

 «Υπάρχουν καλές προοπτικές για την επέκταση της συνεργασίας στον τομέα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Οι εταιρείες μας έχουν κλείσει μια σειρά σημαντικών συμφωνιών για την ανάπτυξη των μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο Ιράν. Επιπλέον, οι δύο χώρες συνεργάζονται στα πλαίσιο του φόρουμ φυσικού αερίου (Gas Exporting Countries Forum), όπου σταθεροποιούνται οι παγκόσμιες αγορές πετρελαίου», τόνισε ο Πούτιν στους Τάιμς της Τεχεράνης. Ο Rouhani, από την πλευρά του, εξέφρασε την ελπίδα ότι οι δύο χώρες «θα ενδυναμώσουν περαιτέρω τις διμερείς τους σχέσεις» και πήρε την διαβεβαίωση για την επικείμενη προσχώρηση του Ιράν στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (Shanghai Cooperation Organization). Οι αντιπροσωπείες του Ιράν και η Ρωσία υπόγραψαν τελικά 14 συμφωνίες συνεργασίας που καλύπτουν διάφορους τομείς: την οικονομία, την πολιτική, αλλά και τις επιστήμες και τον πολιτισμό,. Μια μικρή λεπτομέρεια - ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης - έχει ως θεμελιώδη βάση την υπέρβαση του δολαρίου ως νόμισμα συναλλαγών και νόμισμα αναφοράς.

 

Δεν είναι τυχαίο που ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη χαρακτηρίσει «πολύ δύσκολη» τη συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί αύριο και στη συνέχεια στη Φλόριντα με τον πρόεδρο της Κίνας, Xi Jinping, η επίσημη ατζέντα της οποίας έχει σαν πρώτο θέμα το ζήτημα του εμπορικού προστατευτισμού ,προχωράει στο ζήτημα της Κορέας και κλείνει με τα τεχνητά νησιά στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Το Πεντάγωνο, θεωρεί τον άξονα Ρωσίας-Ιράν ως την βασική απειλή, δεδομένου ότι εποπτεύων της πραγματικής πολιτικής της κυβέρνησης Τραμπ είναι ο ισχυρός και έμπιστος σύμβουλος Steve Bannon, αξιωματικός του ναυτικού στην κρίση των ομήρων στο Ιράν, για τον οποίο η Ισλαμική Δημοκρατία είναι μια οντολογική απειλή. Όλως τυχαίως, μια άποψη που περιλαμβάνει και το Ισραήλ και την αιώνια αναποφάσιστη Τουρκία, η οποία ξανάρχισε χθες τα  χτυπήματα εναντίον της Μόσχας. Εν τω μεταξύ, από την επίθεση στην Αγία Πετρούπολη χάθηκε το οποιοδήποτε ίχνος. Σαν να μην είχε συμβεί ποτέ.

 

Αλλά, υπάρχει και το άλλο. Η υπόθεση Ρωσία-Συρία φαίνεται πως βάζει σε δεύτερη μοίρα την υπόθεση Russiagate εκτός ΗΠΑ, και το μεγάλο χάος που προκάλεσε η κατάθεση του λεγόμενου  «τυφλοπόντικα», Σούζαν Ράις, που υποτίθεται ότι αποκάλυψε τις σχέσεις του Michael Flynn με τον πρέσβη της Ρωσίας, οδηγώντας  τον στην παραίτηση . Ο Μπαράκ Ομπάμα γνώριζε ή δεν γνώριζε για το πλήθος των πληροφοριοδοτών; Μόλις σήμερα, η Wall Street Journal έβγαλε την είδηση σύμφωνα με την οποία η Ράις δεν είναι η μόνη που λειτουργούσε με αυτόν τον τρόπο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι στην συνομωσία συμμετείχε τουλάχιστον ένας ακόμα υψηλόβαθμος αξιωματούχος . Επιπλέον, η κατάσταση βοηθιέται αν πέσει πάνω στην υπόθεση ένα ωραίο προπέτασμα καπνού

 

 

 

 

 

δηλαδή το σύστημα «Marble» που αποκάλυψαν  τα WikiLeaks στην τελευταία δημοσίευση ντοκουμέντων, κατά περίεργο τρόπο πέρασε απαρατήρητο  από τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης. Τι είναι αυτό το σύστημα; Τίποτα το ιδιαίτερο, μόνο ένα σύστημα υποκλοπών με το οποίο η CIA χρησιμοποιεί τακτικές hacking που αφήνουν ίχνη στα ρωσικά, κινεζικά, περσικά, αραβικά και Κορεάτικα. Με λίγα λόγια, κατασκοπεύουν, υποκλέπτουν, παραβιάζουν και χειραγωγούν αλλά τα ίχνη του υπολογιστή οδηγούν σε κάποιο άλλο Χεράκι. Μια όμορφη εικόνα της παγκόσμιας πραγματικότητας, αν αποδειχθεί ότι η περίφημη υπόθεση υποκλοπής της Εκλογικής Επιτροπής του Δημοκρατικού κόμματος δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια προβοκάτσια των μυστικών υπηρεσιών για το στήσιμο της υπόθεσης Russiagate, τι θα λέγατε; 

Σε μέρες σαν κι αυτές, έρχονται στο νου τα λόγια του Αντρέ Μαλρώ στο βιβλίο του «Χρόνια καταφρόνιας», λέξεις όπως τα γκράφιτι στους τοίχους των κελιών  των φυλακών, που αποπνέουν πεπρωμένα: 

«Έπρεπε να περιμένουμε. Αυτό ήταν όλο. Αντισταθείτε. Ζώντας στο ρελαντί, όπως οι παράλυτοι, οι ετοιμοθάνατοι με αυτή την ισχυρή και θαμμένη θέληση, όπως ένα πρόσωπο στο πιο βαθύ σκοτάδι. Αν όχι, η τρέλα». Πόσα πράγματα μπορεί να κρύβονται πίσω από το πληγωμένο σώμα ενός παιδιού από τη Συρία, που σκοτώθηκε για δεύτερη φορά από τα τσακάλια της πολιτικής ορθότητας. Στο όνομα μιας ελευθερίας υπέρ τρίτων που υποβαθμίζεται σχεδόν πάντα από συμφέροντα ελάχιστα ευγενή και ανομολόγητα.

 [--->] 

Εντωμεταξύ η Ρωσία αναγνωρίζει υπό όρους τη Δυτική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ, και την Ανατολική (όπως και πριν) ως πρωτεύουσα του κράτους της Παλαιστίνης.

 

Η πρωτότυπη δήλωση στα ρωσικά  από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών και η αυτόματη μετάφραση της στα αγγλικά (απόσπασμα):

Moscow continues to consider the formula for negotiating a two-state settlement of an optimal and friendly to us Palestinian and Israeli people, as well as to the interests of all countries in the region and the world community as a whole.

We reaffirm our commitment to the UN resolutions on the principles of settlement, including the status of East Jerusalem as the capital of the future Palestinian state. At the same time, we consider it necessary to say that in this context we regard West Jerusalem as the capital of the State of Israel.

Specific parameters for addressing the full range of issues of the final status of the Palestinian territories, including the Jerusalem problem, should be agreed upon in direct negotiations between the parties 

[---->]

Έτοιμες οι γερμανικές τράπεζες να πλήξουν Ισπανία και Ιταλία

του Mauro Bottarelli

Ανακοινώνοντας την περασμένη εβδομάδα, την μείωση του κόστους του χρήματος κατά ένα τέταρτο της μονάδας, μετά τα στοιχεία για τον πληθωρισμό που ήταν 0.7% έναντι 2% που ήταν ο στόχος της ΕΚΤ ,ο Mario Draghi , διέψευδε τον κίνδυνο του αποπληθωρισμού στην ευρωζώνη . Δυστυχώς όμως γι αυτόν, η Ισπανία με 0,1 % πληθωρισμό ,έχει ήδη περάσει το κατώφλι του αποπληθωρισμού , ενώ η Ελλάδα βρίσκεται σε πλήρη φάση αποπληθωρισμού. Το τελευταία στοιχεία για την Αθήνα είναι πράγματι τα χειρότερα από τότε που άρχισε να καταγράφεται το ποσοστό του πληθωρισμού , ένα ωραίο μείον 2,0 % στις τιμές καταναλωτή .

Με λίγα λόγια , ο αποπληθωρισμός βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, το τελευταίο δώρο του συνδυασμού οικονομικής ύφεσης , περικοπών μισθών και πρόσθετης συμπίεσης των τιμών σε ένα κατεστραμμένο οικονομικό περιβάλλον . Αλλά ξέρετε τώρα, αλίμονο αν αρχίσουμε να επικρίνουμε την τρόικα και τις συνταγές της . Και πολύ περισσότερο , το ευρώ . Να το πούμε όμως και αυτό, αυτός που ισχυρίστηκε ότι η εύθυμη παρέα ΕΚΤ , ΔΝΤ και ΕΕ έχει κάνει πιο πολύ καλό παρά κακό δεν είναι άλλος από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ,τον  Martin Schulz ,ο οποίος είναι μεν σοσιαλιστής,αλλά πάνω απ’ όλα είναι Γερμανός . Επιπλέον,την επομένη, σαυτό που μοιάζει πιο πολύ με παιχνίδι ρόλων, για να μην σφάζεται κάθε φορά ο ίδιος,αυτός που εξαπέλυσε ένα σκληρό κατηγορητήριο κατά των γερμανικών τραπεζών ήταν κυριολεκτικά ο Ολι Ρεν.

Η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιρλανδία "βοηθούν" τους κερδοσκόπους

Φοβάμαι πως ετοιμάζουν την επίθεση,.Στις αγορές επικρατεί μεγάλη ηρεμία. Το πολιτικό μήνυμα που φτάνει από την Ιταλία μετά τις εκλογές, η μόνη από τις PIIGS που αν τιναχτεί στον αέρα θα τιναχτούν τα πάντα, είναι σαφές: όχι στις πολιτικές λιτότητας, όχι στις συνταγές της τρόικας. Οχι λοιπόν στο αίτημα της ΕΚΤ για ενεργοποίηση του προγράμματος OMT, τη λεγόμενη ασπίδα
αντι-spread. Συνεπώς, τα μέτρα  εκφοβισμού της  Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κατά της κερδοσκοπίας χάνουν την αξία και το ειδικό βάρος τους, καθιστώντας πιθανή μια προσπάθεια επίθεσης, απλά για να δοκιμάσουν τις πραγματικές προθέσεις και το χώρο παρέμβασης του Mario Draghi. Από την άλλη όμως, οι άνθρωποι έχουν κουραστεί από τη λιτότητα, όπως φαίνεται από τα τελευταία νέα  από τρεις χώρες των PIIGS.

Αρχίζουμε από την Ιρλανδία, με τον επικεφαλής της συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας, David Begg,να  χαρακτηρίζει τις δραστηριότητες της ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ ως εξής:  "Η τρόικα έχει κάνει μεγαλύτερη ζημιά στην Ιρλανδία απ’ότι 800 χρόνια βρετανικής κυριαρχίας. Η εικόνα της χώρας μας ως χώρα όπου δήθεν πέτυχε η συνταγή της λιτότητας και της ευρωπαϊκής ανάκαμψης δεν είναι παρά ένας μύθος που τον καλλιεργείται από τους Ευρωπαίους πιστωτές, που το μόνο τους ενδιαφέρον είναι πως να πάρουν πίσω τα λεφτά τους. Τελικά οι ηγέτες του ΔΝΤ παραδέχθηκαν ότι είχαν κάνει λάθος, ενώ οι Ευρωπαίοι βλέπουν τα πράγματα εντελώς ιδεολογικά. Είναι όπως στον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι στρατηγοί θυσίαζαν τη ζωη εκατομμύριων για να κερδίσουν ένα μέτρο γης  και δεν άλλαζαν τις απόψεις τους με το τίποτα, παρά το προφανές της κατάστασης".

Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους: η εγχώρια κατανάλωση στην Ιρλανδία μειώθηκε κατά 26% και οι επενδύσεις έχουν φτάσει στο χαμηλότερο σημείο από τότε που η χώρα καταγράφει
τα σχετικά στοιχεία. Η υποαπασχόληση έχει φτάσει στο 23%, παρά το κύμα μετανάστευσης προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, την Αυστραλία και τις ΗΠΑ, που έπληξε και πάλι τη χώρα. Ξέχωρα από αυτό, τα συνδικάτα της Ιρλανδίας - ελαφρώς λιγότερο πολιτικοποιημένα από τα Ιταλικά -μόλις υπέγραψαν μια συμφωνία με την κυβέρνηση για περαιτέρω μείωση των μισθών στο
δημόσιο τομέα από 5,5% έως και 10% για τις υψηλότερες εισοδηματικές κατηγορίες, όπως οι γιατροί. Συν μια επιπλέον περικοπή κατά 14% που ήδη είχε γίνει. 

Ύστερα είναι και το ζήτημα του χρέους, στο 120% του ΑΕΠ το οποίο θα βγει εκτός ελέγχου αν οι πιστωτές δεν δεχτούν μια συμφωνία ανταλλαγής ομολόγων με σημαντικό κούρεμα του χρέους, πολλή περισσότερο που αν το τραπεζικό σύστημα δείχνει να έχει ομαλοποιηθεί μετά την εθνικοποίηση, ωστόσο εξακολουθεί να παραμένει άλυτο το πρόβλημα του κατασκευαστικού τομέα: η μέση τιμή των κατοικιών στην Ιρλανδία μειώθηκε κατά 50% και, παρά το ότι τα ιδρύματα επεκτείνουν το χρόνο αποπληρωμής των δανείων, αντί να προχωρήσουν σε κατασχέσεις, η κατάσταση θα είναι τρομερά επικίνδυνη αν δεν ανακάμψουν η οικονομία και η εγχώρια ζήτηση.

Και τι να πει κανείς για την Ισπανία, με τους πολιτικούς της να τα βάζουν με την Ιταλία, αφού η πολιτική αστάθεια της Ιταλίας επηρεάζει την οικονομία τους; Η Bankia, το μεγαθήριο που πρόεκυψε από τη συγχώνευση επτά ταμιευτηρίων που είναι σε κατάσταση πτώχευσης και εθνικοποιημένη, έκλεισε το 2012 με ρεκόρ ζημιών 19,193 δισεκατομμυρίων ευρώ, αφού σώθηκε χάρη στην ευρωπαϊκή βοήθεια ύψους  18 δισ. ευρώ. Τον περασμένο Νοέμβριο, η Bankia ανακοίνωσε ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης που προβλέπει  4.500 απολύσεις, το 22% δηλαδή του σημερινού εργατικού δυναμικού και το κλείσιμο πάνω από το ένα τρίτο των καταστημάτων της, αλλά και αυτό το δρακόντειο πρόγραμμα φαίνεται πολύ ανεπαρκές.

Η κατάσταση όμως της υγείας των τραπεζών αντανακλά την υγεία της χώρας. Η οικονομία της Ιβηρικής,η  τέταρτη οικονομία της ευρωζώνης συρρικνώθηκε για έβδομο συνεχόμενο τρίμηνο, τους τρεις τελευταίους μήνες του 2012, φθάνοντας στο  -0,8% το οποίο είναι πολύ χειρότερο από το προβλεπόμενο όσον αφορά την ύφεση.

 Το ΑΕΠ το 2012 συρρικνώθηκε κατά 1, 4%, σε σύγκριση με μια αύξηση 0,4% το 2011 και η κυβέρνηση η ίδια παραδέχτηκε ότι η οικονομία θα συνεχίσει στην ίδια πορεία όλο το έτος. Φυσικά, ο λόγος ελλείμματος / ΑΕΠ το 2012 έπεσε στο 6,7% από 8, 96% το 2011, αλλά αυτό δεν είναι ευχάριστο, καθώς ο πρωθυπουργός Rajoy είχε πει ότι φέτος θα τηρηθεί ο στόχος του 3%. Η παραγωγή μειώθηκε κατά 4,7% λόγω της κατάρρευσης της εγχώριας ζήτησης, ενώ οι εξαγωγές αυξήθηκαν μόνο κατά 2,8% το τέταρτο τρίμηνο του περασμένου έτους, όπως αναφέρει η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία: οι αναλυτές ανέμεναν μείωση της παραγωγής μόλις κατά 0,7% το τρίμηνο που έληξε τον Δεκέμβριο. "Οι αριθμοί κλειδί της  Ισπανίας, ακολουθούν μια πτωτική τάση εδώ και καιρό - είπε ο Guillaume Menuet, ο επικεφαλής οικονομολόγος της Citigroup. Είναι μόνο θέμα χρόνου και τα στοιχεία της πραγματικής οικονομίας θα διαψεύσουν την ψευδή εικόνα που παρουσιάζουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες τους τελευταίους έξι μήνες και θα επιβεβαιώσουν ότι η λιτότητα πλήττει την ανάπτυξη".

Τέλος, δυο λόγια για την Ελλάδα. Στη χώρα, ο όγκος των λιανικών πωλήσεων το  Δεκέμβρη μειώθηκε κατά  8,7% με συνέπεια οι πωλήσεις να συρρικνωθούν κατά 12,2% σε μέσα επίπεδα το 2012, και από την πτώση αυτή να μην εξαιρείται καμία κατηγορία καταστήματος (ακόμη και τα σούπερ μάρκετ). Αυτό ανακοίνωσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή, εξηγώντας ότι η τάση αυτή συνοδεύτηκε από τη συνεχή ελεύθερη πτώση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών σε μια χώρα που έχει εισέλθει πλέον στο έκτο συνεχόμενο έτος ύφεσης. 

Τα στοιχεία του  Δεκέμβριο ακολουθούν την κατάρρευση του (αναθεωρημένου)16,7%   του Νοέμβριου της λιανικής ζήτησης: αναλύοντας τα στοιχεία του δείκτη φαίνεται ότι τη μεγαλύτερη μείωση (μείωση 20% σε ετήσια βάση) εμφάνισαν φάρμακα και καλλυντικά, και ακολούθησε ο τομέας ένδυσης (-12,7%). Επίσης, τον Δεκέμβριο, μειώθηκε η κατανάλωση καύσιμων κατά 8, 5% (-16,7% τον προηγούμενο μήνα). 

Αλλά αυτό που φοβίζει κυρίως είναι ο τομέας των φαρμάκων, αφού πολλές πολυεθνικές εταιρείες μπλόκαραν τις παραδόσεις τους στη χώρα, λόγω της κρίσης και ο ίδιος ο Ερυθρός Σταυρός μείωσε σημαντικά την παροχή αίματος για μεταγγίσεις προς τη χώρα, γιατί δεν πλήρωσε στην ώρα τους τα οφειλόμενα: ο Ελληνικός Φαρμακευτικός Σύλλογος ανέφερε ότι σημειώνονται ελλείψεις για πάνω από 300 φάρμακα λόγω του ότι εξαντλούνται τα αποθέματα τους στη χώρα.

Επιπλέον, ο πρόεδρος του ελληνικού Εθνικού Οργανισμού φαρμάκου, Γιάννης Τούντας, γνωστοποίησε ότι "Οι μεγάλες πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες πιστεύουν ότι η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα από την οποία μπορούν να βγάλουν κέρδη και φοβούνται ότι αν στείλουν στην Ελλάδα φάρμακα, αδίστακτοι έμποροι θα τα εξάγουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες για δικό τους όφελος". 
Από το 2011, το κράτος  χρωστάει στις φαρμακευτικές εταιρείες  1,9 δισεκατομμύρια ευρώ και με βάση την αρχική συμφωνία θα πρέπει να πληρωθούν σε μηνιαίες δόσεις των € 500 εκατομμύριων, κάτι που επί του παρόντος μοιάζει αδύνατο. Επιπλέον, το γεγονός ότι τα φάρμακα στην Ελλάδα κοστίζουν περισσότερο από 20% φτηνότερα τείνει να γίνει ένα νέο άλλοθι των βιομηχανιών του κλάδου που επιθυμούν να σταματήσουν να δίνουν φάρμακα: "Η κυβέρνηση πρέπει να παρέμβει, εάν θέλει να αποφύγει την αύξηση των εξαγωγών,"είπε στην Guardian ο διευθύνων σύμβουλος της Novartis στην Ελλάδα, Κωνσταντίνος Φρουζής.
 

Με απλά λόγια, η Ελλάδα είναι μια χώρα νεκρή. Σκοτωμένη από τη λιτότητα
Προσοχή στο συνδυασμό κακών πολιτικών, και λαϊκών αντιδράσεων: αν πάψει να υπάρχει η ασπίδα προστασίας της ΕΚΤ, τα πάντα θα τιναχτούν στον αέρα. Και μερικοί, πέραν του Ατλαντικού και στο Λονδίνο, θα αρχίσουν να σκέφτονται διάφορα.

[--->]