[Τρείς Έλληνες αντάρτες] του Wolf Biermann

Στον εμφύλιο μετά τον πόλεμο τον Δεύτερο
Παγκόσμιο στην Ελλάδα
Στο Πήλιο το λεύτερο
Μια μέρα είχαν στήσει αράδα
Στον τοίχο ενός υπόστεγου με μηχανήματα
Αγροτικά – δίπλα τους μια συκιά –
Τρεις αντάρτες στα έξι βήματα
Δυο άντρες και μια κοπελλιά.

 

Μια που δεν μας κυνηγάει τίποτα
Σήμερα, είπε ο αξιωματικός
Μπορείτε, αν θέλετε να πείτε
Την τελευταία σας επιθυμία καταλεπτώς.
Τίποτα δεν ζητώ από σένα, άθλιο πιόνι
Το κορίτσι έκλαψε και είπε’ ωστόσο
Αν ήθελα να ζήσω λίγο ακόμη
Είναι για να μπορέσω εγώ να σε σκοτώσω.

 

Ο νέος δάγκωσε ένα σύκο, απ’ τη συκιά
Απ’ την ζωή της άγουρο’ λοιπόν
Ήταν πικρό και το ‘φτυσε
Στα πόδια των στρατιωτών.
Κι ο πιο μεγάλος χαμογέλασε θλιμμένα
Έτοιμος είμαι, είπε. Μ’ από χάμου
Αν κάτι ήθελα από σας
Είναι να κόψτε τ’ αχαμνά μου.Μόνο να μην πονέσω και νεκρός
Γι’ αυτό να μου τα κόψετε μεμιάς
Και να τα πάρει εκείνος που θα με σκοτώσει
Για καπνοσακκούλα, ο φονιάς
Πάντα απ’ αυτή να παίρνει να καπνίζει
Ώσπου μια μέρα των μερών
Να καταλάβει τι κατάφερε
Σαν όργανο αλλονών.Ζωντανό του τα ‘κοψαν
Και κοίταξε
Στα ζωντανά τα πέταξαν
Μεζέ.
Έτσι κι εγώ με τους συντρόφους στην Αθήνα
Με σύκα ή με τζατζίκι
Με μεζέ έπινα ρετσίνα
Κι είχα ξεχάσει και τους τρεις τους και τη φρίκη. Αλλά εδώ στη Γερμανία μαζί σου
Κι αυτόν τον Έλληνα που μας προσκάλεσε, και κάτι
Καθώς αυτοί το συνηθίζουν, φάγαμε βαρύ, το μακελειό
Ονειρεύτηκα, στο πουπουλένιο σου κρεβάτι.
 

[--->]

Θάνατος μπρος,θάνατος πίσω : 41 πτώματα μεταναστών, οι περισσότεροι από Συρία , ανασύρθηκαν κοντά στην Τυνησία

Τουλάχιστον 41 πτώματα μεταναστών, οι περισσότεροι από τη Συρία, που πνίγηκαν προσπαθώντας να φτάσουν δια θαλάσσης στην Ευρώπη, έχει ανασύρει η ακτοφυλακή της Τυνησίας, αναφέρει το πρακτορείο Ασοσιέιτεντ Πρες, επικαλούμενο τις τοπικές αρχές. Η αναζήτηση τους  ξεκίνησε την Παρασκευή όταν πτώματα σε κατάσταση αποσύνθεσης ξεβράστηκαν στην ακτή. Από έγγραφα που αποδεικνύουν την ταυτότητα των νεκρών συμπεραίνετε ότι οι περισσότεροι από τους νεκρούς μετανάστες ήταν από τη Συρία οι οποίοι πολύ πιθανό να προσπάθησαν να φτάσουν στην Ευρώπη με φουσκωτό.

Περικύκλωση των ουκρανικών δυνάμεων στο Ντονμπάς, φυγή από Μαριούπολη

Από τις 24 Αυγούστου είχε φανεί ότι τα σχέδια του καθεστώτος του Κιέβου να ανακτήσει γρήγορα τις εξεγερμένες πόλεις του Ντονμπάς μετά το πραξικόπημα του Φεβρουαρίου, είχαν αποτύχει παρά τη στρατιωτική εκστρατεία με τους βομβαρδισμούς κατά αμάχων και με μεσαιωνικού τύπου πολιορκίες.

Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες, καθώς οι πολιτοφυλακές των Λαϊκών Δημοκρατιών - με την υποστήριξη της Μόσχας - άνοιξαν ένα δεύτερο μέτωπο στο νότιο Ντονμπάς οι κυβερνητικές δυνάμεις έχουν κυριολεκτικά καταρρεύσει και παρατηρείται μια πλήρης αντιστροφή της κατάστασης στο μέτωπο.

Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων: Μαύρη μέρα για την Αρχαιολογική Υπηρεσία

Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων: Μαύρη μέρα για την Αρχαιολογική Υπηρεσία
Δημοσιεύτηκε το Προεδρικό Διάταγμα του Νέου Οργανισμού του ΥΠΠΟΑ στο ΦΕΚ 171/Α/28-8-2014 και οι αρχαιολόγοι ασκούν κριτική στις διατάξεις του.

Οι λόγοι που ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, εκφράζει την αντίθεσή του, προκύπτουν από την ανακοίνωσή του και είναι οι ακόλουθοι:

«Ενα λιοκούκουτσο του 7000 π.Χ. είναι εξίσου σημαντικό μ’ ένα χρυσό στεφάνι»

Η κόρη του αείμνηστου Δημ. Λαζαρίδη, που αφιερώθηκε στις ανασκαφές της Αμφίπολης και έκανε το 1964 την πρώτη τομή στον τύμβο Καστά αποκαλύπτοντας 41 μέτρα της ταφικής περιβόλου, γράφει ένα θερμό και οργισμένο άρθρο.

     

Η κόρη του αείμνηστου καθηγητή Δημήτρη Λαζαρίδη (1917-1985), που αφιερώθηκε στις ανασκαφές της Αμφίπολης, περπάτησε σπιθαμή σπιθαμή τον χώρο και έκανε το 1964 την πρώτη τομή στον τύμβο Καστά αποκαλύπτοντας 41 μέτρα της ταφικής περιβόλου, γράφει ένα θερμό και οργισμένο άρθρο. Ενοχλείται από την εθνικιστική παράκρουση, τον όψιμο ζήλο και την αμετροέπεια της ηγεσίας του ΥΠΠΟ, που θα ’πρεπε να είναι πιο συγκρατημένη. Εύχεται, φυσικά, ο τάφος να μην είναι συλημένος και να προκύψει κάτι σημαντικό για την αρχαιολογική έρευνα

Της Αναστασίας Λαζαρίδου*



Κανείς δεν γνώριζε την Αμφίπολη, μέχρι, μεσούντος του Αυγούστου, ο πρωθυπουργός μας εμφανίστηκε, αυτή τη φορά σε ρόλο Ιντιάνα Τζόουνς. Πρόκειται για ένα χωριό, το οποίο δύσκολα βρίσκεις, καθώς η ταμπέλα στην Εγνατία γράφει προς Πρώτη Σερρών, πατρίδα του εθνάρχη, άρα σημαντικότερη.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ-ΣΟΚ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Εισάγονται σε σχολή που δεν τους ενδιαφέρει, 

δαπανούν 30.000-40.000 ευρώ για φοίτηση εκτός κατοικίας (εφόσον την ολοκληρώσουν), 

δεν κάνουν τις σπουδές τους επάγγελμα 

και επιλέγουν τη μετανάστευση!. 

  …να δεις τι σου ’χω για μετά!

Σκάβει μόνος του τον τάφο του;

Η Συρία ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμη να δεχθεί ακόμη και αμερικανικές και βρετανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στο έδαφός της προκειμένου να σταματήσει την πολιτοφυλακή του ισλαμικού κράτους (Isis).Ο υπουργός Εξωτερικών της Συρίας στη Δαμασκό, Walid al Muallim, δήλωσε ότι δεν είναι αντίθετος σ' αυτό το ενδεχόμενο, αλλά προειδοποίησε ότι κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνει στα πλαίσια μιας συντονισμένης δράσης με την κυβέρνηση της Συρίας, αλλιώς θα θεωρείτο ως επίθεση κατά της Συρίας . "Αν υπήρχε ένας τέτοιος συντονισμός", πρόσθεσε ο Muallim," δεν θα είχε αποτύχει η επιχείρηση των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων για την απελευθέρωση του Foley, πριν η φυλάκισή του τελειώσει τόσο τραγικά. "Ο Λευκός Οίκος έκανε γνωστό, ωστόσο, ότι ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δεν έχει ακόμη λάβει καμία απόφαση σχετικά με πιθανές αεροπορικές επιδρομές στη Συρία. "Δεν υπάρχει ακόμη καμία απόφαση σχετικά με αεροπορικές επιδρομές, αλλά για να παρθεί μια τέτοια απόφαση, πρέπει να υπάρχει μια όσο το δυνατόν καλύτερη εικόνα της κατάστασης", δήλωσε ανώτερος αξιωματούχος στην Wall Street Journal.

Αλλά η New York Times γράφει ότι ο Ομπάμα έχει ήδη εγκρίνει αναγνωριστικές πτήσεις το Σαββατοκύριακο πάνω από τη Συρία, μια κίνηση που θα μπορούσε να σημάνει την έναρξη πραγματικών αεροπορικών επιδρομών. "Οι αναγνωριστικές πτήσεις είναι ένα σημαντικό βήμα προς την άμεση αμερικανική στρατιωτική δράση στη Συρία - αναφέρει η News York Times -. Μια επέμβαση που θα μπορούσε να αλλάξει τη ροή του εμφυλίου πολέμου που διεξάγετε εδώ και τρία χρόνια στη Συρία"

Αλλά, σύμφωνα με την εφημερίδα New York Times, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν σκοπεύουν να βοηθήσουν τον Άσαντ, "έστω και ακούσια," και γιαυτό και δεν θα ενημερώσουμε την αποστολή αναγνωριστικών πτήσεων  στη συριακή κυβέρνηση. Είναι σαφές ότι αυτή η κατάσταση μπορεί να είναι το "πρώτο βήμα" για να επιτραπούν οι αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ στο συριακό έδαφος. 

Μια παρέμβαση  για την οποία σήμερα μπορεί να φαίνεται ότι υπάρχει μια αντικειμενική σύγκλιση συμφερόντων κατά των τζιχαντιστών του Isis, αλλά αύριο κι όλας, μόλις μπει σε κίνηση ο μηχανισμός, κάτι τέτοιο θα μπορούσε να στραφεί εναντίον της συριακής κυβέρνησης. Οι "πτήσεις" των αμερικανών θα μπορούσαν στη συνέχεια να μετατραπούν αρχικά σε Ζώνες Απαγόρευσης Αεροπορικών Πτήσεων (No Fly Zone), και στη συνέχεια καθαρά αεροπορικές επιδρομές με το πρόσχημα ενός casus belli ή κάποιας ανθρωπιστικής έκτακτης ανάγκης κατασκευασμένης επί τούτου. 

Λίγο μετά το 2003, η Συρία του Άσαντ - όπως και η Λιβύη του Καντάφι – είχε καταλήξει σε συμφωνία συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, αλλά, όπως είναι γνωστό,οι συγκυριακοί σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν πάντα ένα κακό τέλος και η Συρία, από το 2011 και μετά, απετέλεσε έναν από τους στόχους της "δημιουργικής αποσταθεροποίησης" των Ηνωμένων Πολιτειών στη Μέση Ανατολή.

 [--->]

Οι Ανεμογεννήτριες δεν είναι ανεμιστηράκια

Του Σπύρου Τέσκου

Μετά από το έντονο πάθος και τον ερωτισμό που προκάλεσαν οι προεκλογικοί καυγάδες για τις ανεμογεννήτριες, ήταν φυσικό λόγω αλλαγής στην Δημοτική Ηγεσία, να μείνει το θέμα σε αφάνεια αυτούς τους μήνες, περιμένοντας την ανάληψη των καθηκόντων των «Καινούργιων» Αρχόντων του Δήμου.

Έτσι, μπαίνοντας με τις πάντες που λένε, στο πρόβλημα των ανεμογεννητριών, σας κοινοποιούμε ένα έγγραφο που θα ξεσηκώσει πολλά Μποφώρ στο νησί, τόσο από αυτά που αναφέρει, όσο και από αυτά που κρύβει..

 

Αυτό το έγγραφο είναι η απάντηση της ΡΑΕ προς τον Δήμο Ικαρίας, με ημερομηνία 26/8/2011, και δόθηκε συνοδεύοντας τον φάκελο της εγκεκριμένης πρότασης της Ίκαρος Άνεμος ΑΕ για την τοποθέτηση των 110 ανεμογεννητριών στο νησί., μαζί με διάφοραεπισυναπτόμενα έγγραφα, όπως συμβόλαια ενοικίασης κλπ.

Με την δημοσιοποίηση της απάντησης, δεν νομίζουν μερικοί δημοτικοί παράγοντες και κυρίως οι πρώην και νυν δήμαρχοι ότι το χοντρό δούλεμα πρέπει να σταματήσει ΤΩΡΑ;

• Και για να γίνει αυτό, κατ’ αρχήν χρειάζεται μία έντιμη και καθαρή πολιτική απόφαση από τον Δήμο, ότι δεν θα επιτρέψει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών και ότι είναι κάθετα αντίθετος σε αυτή την επένδυση, όπως και αν παρουσιαστεί αυτή;

Τα συγκλονιστικότερα στοιχεία, δεν είναι τόσο αυτά που αναφέρει αυτό το έγγραφο, αλλά αυτά που αποκαλύπτονται σε συνδυασμό με τις πράξεις η παραλήψεις του Δήμου Ικαρίας, από το 2010 μέχρι σήμερα. Ας αρχίσουμε λοιπόν να ξετυλίγουμε το κουβάρι του τι ακριβώς έχει γίνει, όχι μόνο για να δούμε που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή, αλλά και το τι μπορούμε να κάνουμε στη συνέχεια για να αποτρέψουμε την μεγάλη καταστροφή

Πως άρχισε η όλη ιστορία; Στο υπερπολυτελές γραφείο το Μυτιληναίου, είχαν μαζευτεί όλοι οι συνεργάτες του με σκοπό να βρουν κάποιο νησί να επενδύσουν σε ανεμογεννήτριες. Άρχισαν λοιπόν να παίζουν βελάκια πάνω στον χάρτη και όποιο νησί έπαιρνε τους περισσότερους πόντους, θα γινόταν αυτόματα και επιλογή της εταιρείας. Τελικά αποδείχτηκαν οι περισσότεροι φοβερά εύστοχοι, μια που σημάδεψαν στο κέντρο του Αιγαίου, και τα περισσότερα βελάκια κατέληξαν στην Ικαρία. Μ’ αυτόν τον τρόπο λοιπόν άρχισε το μεγαλύτερο πρόβλημα που μας αφορά.

Την επόμενη λοιπόν ημέρα, στις 12 Απρίλη του 2010, κατέθεσαν την αίτηση τους στην ΡΑΕ και 2 μέρες μετά την δημοσίευσαν στην εφημερίδες, παίρνοντας πολύ μεγάλο ρίσκο είναι αλήθεια, ότι οι δήμαρχοι της Ικαρίας δεν θα διαβάζουν σε καθημερινή βάση την ΒΡΑΔΥΝΗ και συνεπώς δεν θα την πάρουν είδηση.

Έστειλαν λοιπόν στο νησί κατασκόπους και επιστήμονες για να γίνει η δουλειά. Επειδή όμως ήταν σίγουροι ότι ακόμα και 4 χρόνια μετά, κανείς δεν θα «γνωρίζει» τίποτα, αποφάσισαν να έρθουν στο νησί σαν διοργανωτές αγώνων ροντέο για κατσίκια. Με διάφορες προφάσεις προσπάθησαν να μάθουν σε ποιους ανήκουν εκτάσεις στον Αθέρα. Επειδή όμως κανείς δεν τους έλεγε, αποφάσισαν να πάρουν γυαλιά ηλίου, καπέλο και εφημερίδα και να πάνε να την στήσουν οι ίδιοι στο βουνό κάνοντας του ανέμελους τουρίστες και παρακολουθώντας τα κατσίκια. Έτσι ανακάλυψαν τους 4 ιδιοκτήτες εκτάσεων στο βουνό, που στη συνέχεια από κτηνοτρόφοι έγιναν τράγοι (αποδιοπομπαίοι), και έσπευσαν να τις νοικιάσουν και να στήσουν ανεμοδείκτες. Αυτή είναι η πραγματικότητα και όλα τα’ άλλα που ακούστηκαν είναι προβοκάτσιες.

Γίνονται λοιπό οι εκλογές τον Οκτώβρη του 2010, χάνουν αυτοί που «δεν γνώριζαν τίποτα», και κερδίζουν αυτοί που δεν ήξεραν τίποτα. Σκάει λοιπόν το καλοκαίρι του 2011 η είδηση της έγκρισης της επένδυσης από την ΡΑΕ. Ο Δήμος λοιπόν μετά από ένα έκτακτο ΔΣ, προσφεύγει εναντίον της απόφασης της ΡΑΕ και ζητά αντίγραφο του όλου φακέλου . Ετσι λοιπόν η ΡΑΕ κάνει το τεράστιο λάθος, να αποστείλει απάντηση στον Δήμαρχο, μαζί με τον φάκελλο της μελέτης του Μυτιληναίου καθώς και όλα τα επισυναπτόμενα έγγραφα, όπως τα 4 συμβόλαια ενοικίασης. Για να καλύψουν αυτό το λάθος οι ενδιαφερόμενοι όπως Δήμαρχος, Αρχηγοί Δημοτικών Παρατάξεων κάνουν «τους κινέζους», παρότι ο δικηγόρος του Δήμου τον είχε παραλάβει το φθινόπωρο.

Κι ενώ θα περίμενε ο καθένας, τα πολυαναμενόμενα από όλους στοιχεία, αφού ζητήθηκαν από τους αρμοδίους να τεθούν προς συζήτηση στο ΔΣ, ο φάκελος ΘΑΒΕΤΑΙ κυριολεκτικά από όλους και μέχρι σήμερα όχι μόνο καμία συζήτηση δεν έχει γίνει, αλλά συνεχίζει να κρατιέται κρυφός. Την μεγαλύτερη βέβαια ευθύνη γι αυτό το θάψιμο την φέρνει ο αρχηγός της αντιπολίτευσης. Ο κος Σταμούλος, που είχε κατηγορηθεί ανοιχτά στο ΔΣ ότι ήξερε τις κινήσεις της ΙΚΑΡΟΣ ΑΝΕΜΟΣ Α.Ε και τις απέκρυπτε, πράγμα το οποίο αρνιόταν πεισματικά . Αντί λοιπόν να το προτείνει ως θιγόμενος συζήτηση, φρόντισε να συνεργήσει στην σιωπή, επιβεβαιώνοντας με αυτή του τη στάση, ότι το θέμα τελούσε σε πλήρη γνώση του.

Τελικά η απόκρυψη και η συνειδητή άγνοια είναι το ίδιο ακριβώς επικίνδυνες για την θέση που κατέχουν ορισμένοι. Και δεν ξέρω ποιο είναι ηθικά πιο επικίνδυνο από τα 2

Θα ήτανε πολύ γελοίο λοιπόν κάποιοι να αναλάβουν πολιτικές ευθύνες γι αυτή την «αμέλεια» και έτσι να νομίσουν ότι θα κλείσει η ιστορία. Οι ευθύνες πλέον, ανάλογα με τις αποφάσεις που θα παρθούν από δω και πέρα, δεν θα μπορούσαν παρά να είναι και ποινικές.

Πριν όμως επιχειρήσουμε μία ανάλυση των στοιχείων του εγγράφου αυτού, πρέπει να επισημάνουμε 2 βασικές παρατηρήσεις.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 1^η. Το σχέδιο της επένδυσης προβλέπει 110 Ανεμογεννήτριες που τοποθετούνται στα όρια των Δήμων Ευδήλου και Ραχών. Δεν είναι γιατί είδαν ότι ο άνεμος έκανε απεργία πάνω από τα βουνά του Αγίου Κηρύκου, αλλά επειδή, ήδη από την δεκαετία του 50, ο Δήμος Αγίου Κηρύκου ήτανε ο μόνος Δήμος που αξιοποιώντας την νομολογία του κράτους, φρόντισε τα βουνά να αποτελούν Δημοτική έκταση. Συνεπώς μόνο με απόφαση ΔΣ θα μπορούσαν να τοποθετηθούν και εκεί, πράγμα που ήξεραν ότι ήταν αδύνατο να γίνει.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 2^η. Καθαρά από τύχη, δεν φιγουράρουν ήδη οι ανεμογεννήτριες στα βουνά της Ικαρίας. Η μη ύπαρξη δρόμου που να διασχίζει το νησί και να είναι προσπελάσιμος για τις νταλίκες μεταφοράς τους, είναι το «τυχαίο» αυτό γεγονός. Γιατί όπως έδειξε και το παράδειγμα της Κώ, εκεί στηθήκανε χωρίς ακόμα να έχει γίνει καμία διασύνδεση του νησιού με δίκτυο.

Η απάντηση λοιπό της ΡΑΕ μας γνωστοποιεί για 4 ενοικιάσεις που έχει κάνει η εταιρεία στο βουνό, συνολικής έκτασης 226 στρεμμάτων. Τα συμβόλαια αυτών των εκτάσεων δόθηκαν στον Δήμο μαζί με τον πλήρη φάκελο σαν επισυναπτόμενα έγγραφα. Θα αναρωτηθεί κάποιος, γιατί δόθηκε μόνο το ένα από αυτά στην δημοσιότητα και μάλιστα τον Μάιο του 2014. Προφανώς λόγοι ανήθικων προεκλογικών επιδιώξεων, οδήγησαν να εμφανιστεί συμβόλαιο ατόμου που υποστηρίζει διαφορετικό δημοτικό συνδυασμό. Το ομολογούν εξάλλου και οι ίδιοι στην ανακοίνωση τους.

Το μεγαλύτερο όμως σκάνδαλο που αποκρύφτηκε, δεν είναι τα 4 συμβόλαια, όπως θα νόμιζε κανείς. Περιγράφεται σε 2 μόνο λέξεις. Η απάντηση αναφέρει ότι η υπόλοιπη έκταση είναι «ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΣΙΚΗ». Που σημαίνει ότι οι χώροι μπορούν να δοθούν με μία απλή υπουργική απόφαση. 

Εδώ βρίσκεται το όλο ζουμί της ιστορίας. 

Τα βουνά της Ικαρίας σύμφωνα με τον νόμο ορίζονται ως «διακατεχόμενες» εκτάσεις. 

Ο δήμος είναι ο μόνος που μπορεί να σπεύσει και να τις αναγνωρίσει ως Δημοτικές εκτάσεις, όπως ήδη έχει κάνει ο πρώην Δήμος Αγίου Κηρύκου. 

Αυτό ακριβώς το σημείο θέλανε όλοι να αποσιωπηθεί. 

Και αντί μετά την γνωστοποίηση του εγγράφου να σημάνει συναγερμός και να προβεί ο Δήμος στις απαραίτητες ενέργειες για τον χαρακτηρισμό τους σαν Δημοτικών, 3 χρόνια μετά έχει γίνει ότι ακριβώς συνέφερε τον Μυτιληναίο. Δηλαδή τίποτα. 

Καταλαβαίνουμε όλοι, πια θα μπορούσε να είναι η τύχη δημάρχων που όχι μόνο δεν υπερασπίζονται δημόσιες εκτάσεις, αλλά με την στάση τους γίνονται συνεργοί στο να τις χάσει για πάντα ο Δήμος.

Δεν έφτανε όμως μόνο αυτό. Στην «προσφυγή» του ο Δήμος αμφισβητεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς μόνο 5 περιοχών του βουνού. 

 Προσπαθεί δηλαδή, από την μία να δημιουργήσει τετελεσμένα για τις υπόλοιπες, και από την άλλη να εκφράσει δήθεν αντιρρήσεις. Κι ενώ του απαντά η ΡΑΕ «παρακαλείσθε να υποβάλλετε στοιχεία που να τεκμηριώνουν ιδιοκτησία…» παρ’ όλα αυτά πάλι δεν κάνει το παραμικρό για να τις κηρύξει σαν Δημοτικές εκτάσεις, έστω και αυτές τις 5.

Διαβάζοντας κάποιος μη Καριώτης αυτά τα στοιχεία θα αναρωτηθεί γιατί έγινε όλο αυτό το σκηνικό. Επειδή λοιπόν στην Ικαρία όλοι γνωριζόμαστε αρκετά, δεν θα μπορούσα σε κανένα πρώην δήμαρχο να εντοπίσω προθέσεις που να αποσκοπούν σε εύκολο πλουτισμό, όπως γίνεται σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Το θέμα όμως των ιδεοληψιών είναι τόσο μεγάλο σε όλους μας, που τελικά πρέπει να καταλάβουμε ότι μπορεί να οδηγηθούμε σε καταστροφικές ενέργειες, αν είναι μόνο αυτό το κριτήριο της σκέψης μας.

Γι αυτό πρέπει λοιπόν άμεσα, όχι μόνο να παρθεί πολιτική απόφαση κατά των ανεμογεννητριών, αλλά να κάνει ο Δήμος όλες τις απαραίτητες ενέργειες πέρα και πάνω από την πίεση μικροσυμφερόντων που θα προσπαθήσουν να τον εμποδίσουν, ώστε να κηρυχτεί ΟΛΗ η έκταση σαν Δημοτική. Αλλιώς η Ικαρία κινδυνεύει να χάσει τον πυλώνα του πολιτισμού της, τα βουνά της, απλά με μία κυβερνητική απόφαση και για το συμφέρον του οποιουδήποτε Μυτιληναίου στο μέλλον Τυχόν καθυστερήσεις από εδώ και πέρα θα είναι καταστροφικές, κυρίως γι αυτούς που δεν θα τις πάρουν.

Προσπάθησα να είμαι όσο πιο σύντομος γίνεται, για να μην κουράσω με περισσότερες λεπτομέρειες με αυτό το θέμα

Ανήκοντας στην μικρή ομάδα της Πρωτοβουλίας Ενάντια Στις Ανεμογεννήτριες, η οποία εμφανίστηκε τόσο με την συλλογή υπογραφών στο ίντερνετ, όσο και με τα ενημερωτικά φυλλάδια που εξέδωσε, δηλώνω ότι είναι η τελευταία φορά που ασχολούμαι με το θέμα. Κι αυτό γιατί πιστεύοντας ότι η ομάδα έδρασε όσο καλύτερα μπορούσε, παρέχοντας την ενημέρωση που οι υπόλοιποι έκρυβαν, το θέμα πρέπει να περάσει στα χέρια όλων των Καριωτών, ανεξάρτητα κομματικής η παραταξιακής τοποθέτησης. 

 Πουθενά χωρίς κίνημα δεν υπήρξε καμία λύση σε προβλήματα που αφορούν τοπικές κοινωνίες. Η ΛΥΣΗ πλέον του κορυφαίου αυτού προβλήματος είναι στα χέρια του καθένα μας, μόνο αν λειτουργήσουμε όλοι μαζί. Αλλιώς, καλά κρασιά…

[--->]

''Π'' : Δήμαρχος : ΣΤΑΥΡΙΝΑΔΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ (και όχι Σταυριανίδης,όπως εκ παραδρομής αναφέρεται στο έγγραφο της ΡΑΕ),ΣΥΡΙΖΑ,ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,-στήριξη από ΛΑΟΣ-στις εκλογές του 2010),

 Σημερινός δήμαρχος (και πρώην δήμαρχος Ευδήλου) ΣΤΑΜΟΥΛΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ (ΚΚΕ ή Λαϊκή Συσπείρωση)

------------

Φάκελος: Αιολικά Πάρκα και Ανεμογεννήτριες στην Ικαρία

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που απασχολούν την Ικαριακή Κοινωνία είναι αυτό της κατασκευής ενός μεγάλου Αιολικού Πάρκου 110 Ανεμογεννητριών, το θέμα ήρθε στη δημοσιότητα στα μέσα του 2011, έτους έναρξης και του Αυτοδιοικητικού προγράμματος Καλλικράτης.

Πολλά έχουν ακουστεί όλα αυτά τα χρόνια τόσο για την στάση της Δημοτικής Αρχής Ικαρίας όσο και για τα διάφορα συμφέροντα που περιτριγυρίζουν την Ικαριά αλλά και τα άλλα νησιά στο μεγάλο θέμα της Ενέργειας και της παραγωγής αυτής από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας(ΑΠΕ), το άρθρο του κ.Σπύρου Τέσκου(Οι Ανεμογεννήτριες δεν είναι ανεμιστηράκια 24-8-2014) δίνει μια πολύ καλή ευκαιρία ”αναθέρμανσης” ενός ζητήματος τόσο σοβαρού….

Την εβδομάδα πριν του δεύτερου γύρου των εκλογών του 2014 μια σειρά άρθρων και μια δημοσίευση ενός μισθωτηρίου, έφερε ξανά το θέμα των 110 Α/Γ στην επικαιρότητα. Το μισθωτήριο αφορούσε την μίσθωση ενός μεγάλου τμήματος γης στην εταιρία Ίκαρος Άνεμος, συμφερόντων Μυτιληναίου. Την μίσθωση έκανε ένας ιδιώτης, που για λόγους διακριτικότητας δεν αναφέρθηκε.

Η προέλευση του μισθωτηρίου ήλθε από τον φάκελο που όπως μάθαμε, τον Μάιο του 2014, τα τελευταία 2 χρόνια συγκεντρώνει η Δημοτική Αρχή της Ικαρίας. Σε αυτό το ”αφιέρωμα” ανοίγουμε το Φάκελο των Ανεμογεννητριών στην Ικαρία, τις ενέργειες που έκανε ο Δήμος, καθώς και ποια είναι η πραγματικότητα για την παρούσα φάση(τουλάχιστον μέσα από τα έγγραφα που πήραμε από τον Δήμο-προσβάσιμα σε όλους, όμως όχι δημοσιευμένα, μέχρι σήμερα).

Πιστεύουμε πως είναι ένα θέμα που ”επιβάλλεται” να ενώσει τους Ικαριώτες, έτσι ώστε να ενημερωθούν καταρχάς όσο το δυνατόν πιο σωστά, ανάμεσα σε φήμες για έγγραφα που λέγετε πως υπάρχουν και ο μέσος πολίτης δεν γνωρίζει κάν τι λένε, στη συνέχεια μια δημόσια συζήτηση θα βοηθήσει να αποφασίσουμε ”απο κοινού” για το καλύτερο μέλλον του τόπου μας αναφορικά με την ενεργειακή ανάπτυξη.



Οι πρώτες ενέργειες για τον Ίκαρο Άνεμο για την κατασκευή του Αιολικού Πάρκου στο νησί, απαιτούν την έκδοση μιας άδειας από την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) για την έκδοση αυτής της άδειας, η εταιρία πρέπει να προσκομίσει την Οικονομική δυνατότητα να πράξει την επένδυση, και την μίσθωση του χώρου που θα γίνει η εγκατάσταση της επένδυσης.

Τα μισθωτήρια λοιπόν, (ενα που δημοσιεύθηκε στις 20 Μαΐου-και άλλα τρία που δημοσιεύουμε στο τέλος του άρθρου) αφορούσαν αυτή ακριβώς τη προσπάθεια της εταιρίας να ”βγάλει” την άδεια από την ΡΑΕ, άδεια που έλαβε, λίγους μήνες αργότερα από την έκδοση των μισθωτηρίων (Νοέμβριος 2010).
Η δημοσίευση της άδειας της ΡΑΕ για την κατασκευή του αιολικού πάρκου στην Ικαρία δημοσιεύθηκε στις 15-7-2011 στον τύπο. http://www.express.gr/news/ellada/500931oz_20080225500931.php3

Στις 29.7.2011 ο Δήμος Ικαρίας, καταθέτει την πρώτη προσφυγή(κλίκ για το άρθρο) ενώπιον του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για τον έλεγχο της Νομιμότητας της υπ’ αριθμόν 875/2011 απόφασης της ΡΑΕ., η προσφυγή αυτή δημοσιεύθηκε τότε στον τοπικό τύπο, Και μια συμπληρωματική στις 2.8.2011 όπου ο Δήμος Ικαρίας ζητάει την ακύρωση της άδειας της ΡΑΕ(κλίκ για το άρθρο).

Στις 26.8.2011 η ΡΑΕ με απάντηση προς τον Δήμο Ικαρίας, δίνει στην διάθεση της Δημοτικής Αρχής τα μισθωτήρια που δημοσιεύθηκαν πιο πάνω, με την παράκληση να αιτιολογήσει ο Δήμος την ιδιοκτησία του στα βουνά της Ικαρίας.
Ενάντια στην άδεια της ΡΑΕ ο Δήμος Ικαρίας, δια μέσω του νομικού συμβούλου κ.Ζαχαρία Σ.Κεσσέ στις 18.6.2012 ζητάει, να γίνει δεκτό το αίτημα του Δήμου και να επανεξεταστεί τυπικά και ουσιαστικά η αίτηση της εταιρείας «ΙΚΑΡΟΣ ΑΝΕΜΟΣ Α.Ε.» και τα συμπεριλαμβανόμενα σε αυτήν έγγραφα, βάσει των οποίων χορηγήθηκε η άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικό σταθμό ισχύος 330 ΜW στα βουνά της Ικαρίας. Καθώς όπως αναφέρει το έγγραφο

”…..Όλες οι θέσεις εγκατάστασης του έργου είναι δημοτικές εκτάσεις, οι οποίες ανήκουν κατά κυριότητα στο Δήμο, ως διάδοχο των παλαιών κοινοτήτων. Ειδικότερα όμως ως προς τις αναφερόμενες ιδιωτικές εκτάσεις είχαμε βάσιμες υποψίες ότι δεν ανήκουν σε ιδιώτες, αλλά αφορούν σε καταπατημένες δημοτικές εκτάσεις….” Αναφορικά με τις εκτάσεις όπου αναφέρονται οι μισθώσεις.

αναλυτικά το έγγραφο (Κλικ εδώ)

Το νέο ΣΧΟΑΑΠ αναφορικά με την εγκατάσταση των Ανεμογεννητριών στην Ικαρία, τοποθετείτε με την απαγόρευση της εγκατάστασης στην κορυφογραμμή, εξέλιξη που μειώνει τον αριθμό των Ανεμογεννητριών της άδειας της ΡΑΕ κατά πολύ.

Ο μόνος τρόπος παράκαμψης του ΣΧΟΑΑΠ προς την κατεύθυνση κατασκευής του συγκεκριμένου Αιολικού πάρκου που αφορά η άδεια της ΡΑΕ, είναι μια υπουργική απόφαση, ανάγκη για την άμεση εκπόνηση μιας περιβαλλοντικής μελέτης που θα αποτρέψει αυτή την παρέμβαση, θα πρέπει να είναι στα επόμενα βήματα της Ικαριακής πλευράς από μέρος του Δήμου.

Με την μεγάλη πλειονότητα των κατοίκων να βρίσκετε αν όχι αντίθετα στην κατασκευή αυτού του φαραωνικού έργου, σίγουρα να κοιτάει με επιφύλαξη την επιχειρηματική διείσδυση στην εκμετάλλευση των ΑΠΕ στα νησιά μας, και όλες τις δημοτικές παρατάξεις να τοποθετούνται για την ανάπτυξη ήπιων μορφών ενέργειας, πιστεύουμε πως μια μεγάλη συζήτηση μπορεί να αρχίσει για το ενεργειακό μέλλον της Ικαρίας με μεγάλες προοπτικές συνεννόησης.

Παρακάτω παραθέτουμε και τα τέσσερα μισθωτήρια

Μισθωτήριο στη περιοχή Προβατοκεφάλα(κλικ για το άρθρο)

Περιοχή Εριφή

Περιοχή Εριφή – Δεύτερο Μισθωτήριο

Περιοχή Άγιος Δημήτριος Ράντη

[--->]

Ισπανοί ροδακινοπαραγωγοί: Δεν θα κάνουμε ότι μας λέει η ΕΕ (Video)

Ομάδα παραγωγών ροδάκινου στην Ισπανία, που εκπροσωπούν τη μεγαλύτερη αγροτική ένωση της Καταλονίας, διαμαρτυρήθηκε για τους χειρισμού της ΕΕ στο θέμα της Ρωσίας πετώντας ροδάκινα στο δρόμο και καίγοντας σημαίες της ΕΕ, έξω από το δημαρχείο της πόλης Lleida.

Μετά από τεράστιες αγωνιστικές προσπάθειες του Σαμαρά:317.215 ευρώ η αποζημίωση της ΕΕ στους ροδακινοπαραγωγούς

Αλλη μία φορά για εμπέδωση : 317.215 ευρώ

Αντε και σε καλή μεριά

Ιδού τώρα οι ''αγώνες'' του Σαμαρά :



Από το ''Ποντίκι'' :

Ξεκίνησε το 10ήμερο αγώνα στις Σκουριές

 

Στον... τόπο του εγκλήματος λαμβάνει χώρα το Δεκαήμερο που θα διαρκέσει μέχρι τις 31 Αυγούστου στη Μεγάλη Παναγιά ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές. Με σύνθημα «Αν όχι σήμερα, τότε δεν υπάρχει αύριο», οι Επιτροπές Αγώνα κατά της εξόρυξης χρυσού διοργανώνουν καθημερινές δράσεις, συζητήσεις, προβολές και συναυλίες.

     

Άρχισε από χθες Παρασκευή, στον… τόπο του εγκλήματος, το Δεκαήμερο Αγώνα στις Σκουριές που διοργανώνουν οι Επιτροπές Αγώνα Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού.
Με σύνθημα «Αν όχι σήμερα, τότε δεν υπάρχει αύριο», η δεκαήμερη κατασκήνωση που πραγματοποιείται έως τις 31 Αυγούστου στο βουνό Κάκαβος στη Μεγάλη Παναγιά Χαλκιδικής περιλαμβάνει καθημερινές εκδηλώσεις, συζητήσεις, προβολές και συναυλίες, αλλά και εξορμήσεις στο βουνό προς τις εγκαταστάσεις τής «Ελληνικός Χρυσός».
Οι επιτροπές θέτουν ως κεντρικό σκοπό τη συνεχή παραμονή στο επίκεντρο του περιβαλλοντικού και κοινωνικού εγκλήματος που επιβάλλεται από το σχέδιο της εταιρείας.
Όπως τονίζουν στη σχετική ανακοίνωση, «ενάντια στην παράνοια και την καταστροφική μανία κράτους, εταιρειών και κερδοσκόπων…το πανηγύρι της αυθαιρεσίας πρέπει να τελειώσει…»

Εκδηλώσεις – Συζητήσεις: 

• Από την καταστροφή και τις περιφράξεις της ανάπτυξης, στο δρόμο της αποανάπτυξης και των «κοινών»

Σάββατο 23: Κρατική και ιδιωτική περίφραξη των κοινών αγαθών (νερό, γη, αιγιαλοί)
Κριακή 24: Μεγάλα έργα, μεγάλα εγκλήματα: η ανάπτυξη της καταστροφής
Δευτέρα 25: Η απάτη της «πράσινης» ανάπτυξης και η προοπτική της αποανάπτυξης / τοπικοποίησης
Τρίτη 26: Η προοπτική των «κοινών»: επανοικειοποίηση και από κοινού διαχείριση των κοινών πόρων μέσω της συγκρότησης κοινοτήτων

• Καταστολή

Πέμπτη 28: Κινηματική δράση απέναντι στη βιομηχανία της καταστροφής και στη βιομηχανία των διώξεων
Παρασκευή 29: Φυλακές τύπου Γ: τα κινήματα ως εγκληματικές οργανώσεις.
Σάββατο 30: Τοπική αυτοδιοίκηση: θεσμικοί ρόλοι ή άμεση δημοκρατία;

Συναυλίες:
Νίκος Γελαράκης / State of Tension / Million Hollers / Home ‘n’ dry / Rabiosa / Γκρόβερ / Mitič Threesome / Κακό Συναπάντημα / Ντίνος Σαδίκης / Side Step Quartet / Nigredo / B.D. Foxmoor Dj set (Active Member) / Αλλοιωμένες Μορφές / Baildsa / Chinese Basement / Sugar Factory / Biomass

Συμμετέχουν:
Ομαδοποιήσεις ενάντια στην εξόρυξη χρυσού από Βουλγαρία, (Πρ. Γ.) Δημοκρατία της / Μακεδονίας και Ελλάδα (Χαλκιδική, Κιλκίς, Θράκη, Σέρρες, Καβάλα) / Κίνημα ενάντια στην εγκατάσταση αεροδρομίου στη Νάντη – ZAD (Γαλλία) / Κίνημα NO TAV ενάντια στα τρένα υψηλής ταχύτητας / Πρωτοβουλία κατοίκων Αγίου Νικολάου ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της γης (αιγιαλοί) / Κινήματα ενάντια στην εκτροπή ποταμών (Αώος, Αχελώος) / Ανοιχτή συνέλευση πολιτών για το νερό (Θεσ/νίκη) / Κίνηση Πολιτών Πηλίου και Βόλου για το νερό / Κάτοικοι από την Αραβησσό Πέλλας (αγώνας για το νερό) / Aναρχική ομάδα μπαρούτι (ανεμογεννήτριες στο Βέρμιο) / Κάτοικοι από Δ.Μακεδονία (λιγνιτωρυχεία Κοζάνης) / Κάτοικοι από Φωκίδα (μεταλλεία βωξίτη) / Πρωτοβουλία συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων / Κάτοικοι από τη Λευκίμμη Κέρκυρας (αγώνας ενάντια στα ΧΥΤΑ) / Πρωτοβουλία αντίστασης και αλληλεγγύης (Αθήνα)

Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα ΕΔΩ 

[--->]

Ποιος χρηματοδοτεί το "ισλαμικό κράτος"; Οι αραβικές πετρομοναρχίες

     Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

     Maurizio Molinari *
  
Με ένα θησαυρό πάνω από 2 δισεκατομμύρια δολάρια το Ισλαμικό Κράτος (Isis) του Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι είναι η πλουσιότερη τρομοκρατική ομάδα στον πλανήτη και το μονοπάτι χρηματοδότησης οδηγεί στο κράτος για το οποίο υπάρχουν υποψίες ότι είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του: το Κατάρ.

Ο υπουργός Ανάπτυξης της Γερμανίας Gerd Mueller δείχνει με το δάχτυλο το Εμιράτο της Ντόχα σε συνέντευξη του στον τηλεοπτικό σταθμό ZDF, εξηγώντας ότι "οι στρατιώτες του τρομοκράτη Χαλίφη χρηματοδοτούνται από το Κατάρ". Η καταγγελία του Mueller ακολουθεί αυτή του Γερμανού Αντικαγκελάριου και Υπουργού Οικονομικών Υποθέσεων και Ενέργειας Sigmar Gabriel, ο οποίος πριν λίγες ημέρες πρότεινε στους συναδέλφους του της ΕΕ να "αρχίσουμε να συζητάμε ποιος χρηματοδοτεί το Isis."

Εάν η εκτίμηση για χρηματοδότηση του τζιχαντιστή Χαλίφη με 2 δισεκατομμύρια δολάρια προέρχεται από την κυβέρνηση της Βαγδάτης, για την πίστα του Κατάρ έχει αναφερθεί ο υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ,David Cohen, υφυπουργός επί θεμάτων τρομοκρατίας και οικονομικών πληροφοριών του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ,ο οποίος από την Ουάσιγκτον από το Μάρτιο κι όλας έχει δηλώσει, ότι "δωρητές από το Κατάρ συγκεντρώνουν κεφάλαια για εξτρεμιστικές ομάδες στη Συρία, αρχής γενομένης από τον Isis και την al-Nusra" με αποτέλεσμα να "επιδεινώνεται η υπάρχουσα κατάσταση." 

η ποδηλάτισσα

Στίχοι:  

Οδυσσέας Ελύτης

Μουσική:  

Μιχάλης Τρανουδάκης

1.

Αφροδίτη Μάνου

Το δρόμο πλάι στη θάλασσα
περπάτησα που `κανε κάθε
μέρα η ποδηλάτισσα.

Βρήκα τα φρούτα που `χε
στο πανέρι της, το δαχτυλίδι
που `πεσε απ’ το χέρι της.

Βρήκα το κουδουνάκι και το
σάλι της, τις ρόδες,
το τιμόνι, το πεντάλι της.

Τη ζωνη της, τη βρήκα σε
μιαν άκρη, μια πέτρα διάφανη
που `μοιαζε με δάκρυ.

Τα μάζεψα ένα ένα και τα
κράτησα κι έλεγα πού `ναι
πού `ναι η ποδηλάτισσα.

Την είδα να περνά πάνω
απ’ τα κύματα, την άλλη μέρα
πάνω από τα μνήματα.

Την τρίτη νύχτωσ’ έχασα
τ’ αχνάρια της, στους ουρανούς
άναψαν τα φανάρια της.

SOS Χαλκιδική #skouries

Από methexiserratum 

 

Μια βόλτα στις Σκουριές Χαλκιδικής δεν αρκεί για να αντιληφθεί κανείς το πραγματικό μέγεθος της υφιστάμενης, αλλά και κυρίως της επικείμενης καταστροφής της φύσης σε ένα από τα ομορφότερα μέρη της χώρας. Η παράλογη εξόρυξη που χαρίζει δις στην εταιρεία, αφανίζει το δάσος, καταστρέφει τους υδροφορείς, δηλητηριάζει νερά, ακτές, χώματα σε βαθμό μη αναστρέψιμο για χιλιάδες χρόνια, προκαλεί ρήγματα ακόμα και στα σπίτια των κατοίκων των χωριών που έχουν την ατυχία να βρίσκονται κοντά στις στοές, στερεύει πηγές, αφανίζει με λίγα λόγια την ίδια την ζωή.

Η ασυδοσία της εταιρείας, σε αγαστή συνεργασία με μια μαφιόζικη κυβέρνηση διαπλοκής και μια καθοδηγούμενη σκιά δήθεν δικαιοσύνης οδηγεί την περιοχή στην παρακμή και τον θάνατο με μηδενικό μάλιστα όφελος για το ελληνικό δημόσιο. Αλλά ακόμα και αν το οικονομικό όφελος για το δημόσιο ήταν τεράστιο, ακόμα και τότε, πόσο μπορεί να αποτιμηθεί η αξία της φύσης και της ζωής σε χρήμα; Πόσο κοστίζει η αξιοπρέπεια και η υγεία των ανθρώπων; Πόσο αξίζει η ολοκληρωτική ερημοποίηση όλης της περιοχής και η απώλεια των πιο σημαντικών αποθεμάτων νερού σε όλη την Χαλκιδική;

Φέργκισον,η κάθε πόλη των ΗΠΑ

"Η δολοφονία  μαύρων σε περιστατικά που ξεκινούν σαν εξακριβώσεις στοιχείων από την αστυνομία , κάθε άλλο παρά  ασυνήθιστο είναι στην Αμερική. Με αυτή την έννοια, Φέργκισον είναι η κάθε πόλη των ΗΠΑ. Υπάρχει ένας λόγος για αυτό. Πάνω από 240 χρόνια σκλαβιάς και 90 χρόνια νόμιμων διακρίσεων σε αυτή τη χώρα έχουν δημιουργήσει μια κληρονομιά φυλετικοποιημένης αστυνόμευσης ".

[--->]

Η Μακάμπι (πρέπει να) είναι ανεπιθύμητη στην Ελλάδα

Φωτογραφία που ανάρτησε οπαδός στην επίσημη σελίδα της Μακάμπι Τελ Αβίβ στο facebook στις 30 Ιουλίου 2014. Δεν σβήστηκε από τους διαχειριστές.

Την ώρα που και πάλι η Γάζα βομβαρδίζεται, η Μακάμπι Τελ Αβίβ θα έπρεπε να μην μπορεί να παίξει μπάλα στην Ελλάδα με τον Αστέρα Τρίπολης την Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014. Την ώρα που η Γάζα βομβαρδίζεται, οι οπαδοί της Μακάμπι θα έπρεπε να χάσουν την πολυτέλεια να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και να στερηθούν τη χαρά να πανηγυρίσουν μια πιθανή νίκη. Την ώρα που η Γάζα βομβαρδίζεται, ο  «αθλητικός πρεσβευτής» του κράτους απαρτχάιντ του Ισραήλ θα έπρεπε να αισθάνεται παρίας και απόβλητος. Την ώρα που η Γάζα βομβαρδίζεται, οι οπαδοί και οι παίκτες της Μακάμπι θα έπρεπε να φοβούνται ότι το ματς μπορεί να μην αρχίσει ή να διακοπεί από συνθήματα και σημαίες που θα βροντοφωνάζουν «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» και μέχρι τότε «ελεύθερος» κανείς σας και να μάθουν ότι στην Ελλάδα οι άνθρωποι είναι στο πλάι του παλαιστινιακού λαού.

ΙΝΕ ΓΣΕΕ: Σε επίπεδα 1980 οι μισθοί

Τις δραματικές μειώσεις μισθών που ξεπερνούν το 23% την τελευταία τετραετία καταγράφει νέα έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, που δείχνει ότι η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών έχει πέσει σε επίπεδα προηγούμενων δεκαετιών. Ανάλογα στοιχεία προκύπτουν και από το ΙΚΑ. Αναλυτικότερα.

Σύμφωνα με την έρευνα του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, «αγκάθια» για τους εργαζομένους παραμένουν, εκτός από τους χαμηλούς μισθούς, η ανασφάλιστη εργασία και το λεγόμενο ευέλικτο ωράριο, που κυριαρχούν στην ελληνική νεο-μεσαιωνική αγορά εργασίας.

Στη νέα αυτή, μνημονιακή πραγματικότητα, έρχεται να προστεθεί και η απλήρωτη εργασία, με 850.000 εργαζομένους να βλέπουν καθυστερήσεις στους μισθούς τους μέχρι και ένα χρόνο. Το φαινόμενο αυτό έχει πάρει σοβαρές διαστάσεις στο λιανεμπόριο και τα καταστήματα, με λιγότερους από 5 υπαλλήλους.

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, η αγοραστική δύναμη των πραγματικών μέσων μισθών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα έχει γυρίσει είκοσι χρόνια πίσω. Η μελέτη καταγράφει τις επιπτώσεις στην αγορά εργασίας κατά την περίοδο 2010-2013.

Από αυτή προκύπτουν ότι ο μέσος πραγματικός μισθός στον ιδιωτικό τομέα είναι στα 750 με 800 ευρώ μεικτά από 1.100 που ήταν στην αρχή της κρίσης, καταγράφοντας έτσι μείωση κατά μέσο όρο 23%. Βάσει και των επίσημων στοιχείων του ΙΚΑ, το 2013 ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 10% σε σχέση με το 2012.

Ακόμη πιο δραματικές ήταν οι συνέπειες της κρίσης στους κατώτατους μισθούς των εργαζομένων, οι οποίοι από τα 751 ευρώ μειώθηκαν κατά 22% στα 560 ευρώ μεικτά για τους άνω των 25 ετών και κατά 32% στα 510 ευρώ μεικτά για τους εργαζόμενους κάτω των 24 ετών.

Στην έρευνα του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, εκτιμάται ότι η αγοραστική δύναμη των κατώτατων μισθών με τις μειώσεις που έχει υποστεί βρίσκεται στα επίπεδα του 1980. Αυτό σημαίνει ότι με το σημερινό κατώτατο μισθό μπορεί να αγοράσει κανείς τα ίδια αγαθά και υπηρεσίες που αγόραζε στις αρχές της δεκαετίες του 1980. Επίσης, καταγράφεται εντυπωσιακή αύξηση των εργαζομένων οι οποίοι καθυστερούν να πληρωθούν.

Σύμφωνα με την έρευνα, τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που χαρακτηρίζουν την ελληνική αγορά εργασίας: Οι χαμηλοί μισθοί, η ανασφάλιστη εργασία και οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, οι οποίες -ενώ το 2009 αντιπροσώπευαν το 26% των νέων συμβάσεων- σήμερα κυριαρχούν, αφού το 2013 αντιπροσώπευαν το 51% των νέων συμβάσεων εργασίας.

[--->]

ευρώ και ύφεση

Τι έκπληξη: βρισκόμαστε σε ύφεση! Κοιτάς γύρω σου και αναρωτιέσαι: γιατί είχαμε βγει; Τεχνικά, ναι. Το 4ο τρίμηνο του 2013, το ΑΕΠ της Ιταλίας αυξήθηκε κατά 0,13% σε σύγκριση με το τρίτο τρίμηνο, και σε ετήσια βάση στο "συναρπαστικό" -1.85%. Αυτή η αύξηση, μετά από εννέα συνεχόμενες μειώσεις, ήταν η αχτίδα φωτός στο βάθος του τούνελ. Στη συνέχεια, το 1ο τρίμηνο του 2014 ήταν αρνητικό, τώρα ξέρουμε ότι ήταν και το δεύτερο: βρισκόμαστε και πάλι μέσα στην ύφεση, και όχι μια κρίσι οποιαδήποτε. Τα τρία τελευταία χρόνια, το ΑΕΠ αυξήθηκε  μόνο σε ένα τρίμηνο. Αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία της ενωμένης Ιταλίας, με εξαίρεση την περίοδο του πολέμου.

Γιατί να συμβαίνει αυτό σήμερα;
Ακούστε καλύτερα τον υπεύθυνο αυτής της καταστροφής, ο οποίος ομολόγησε την αυστηρή οικονομική λογική της. Το πρώτο τρίμηνο του 2012, το ΑΕΠ της Ιταλίας ήταν -1%, μια πτώση συγκρίσιμη μόνο με την περίοδο μετά τη χρεοκοπία της Lehman. Τον επόμενο Μάιο, σε δημοσιογράφο του CNN που τον ρώτησε πού σκεπτόταν να τραβήξει με τη λιτότητα, ο Μάριο Μόντι απάντησε με μια φράση βγαλμένη από τα εγχειρίδια πολιτικής οικονομίας (αλλά όχι πολιτική): "Με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις καταφέραμε να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί. Μέσω της δημοσιονομικής εξυγίανσης καταστρέφουμε την εσωτερική ζήτηση ". Τι εννοούσε ο τότε πρωθυπουργός; 

Πριν από το ευρώ όταν ήθελε κανείς να αγοράσει ένα Audi ή μια BMW έπρεπε να αγοράσει μάρκα: αν οι Ιταλοί προτιμούσαν τα "γερμανικά προϊόντα", τότε η αξία του μάρκου ανέβαινε, οπότε κάποιοι θέλοντας και μη θα κατέληγαν σε μια Alfa Romeo.Η καρδιά δεν ελέγχεται, αλλά και με το πορτοφόλι δεν πρέπει να αστειεύεσαι. Το ευρώ εμποδίζει τη λειτουργία αυτού του μηχανισμού της αγοράς και επομένως ενισχύει τις εισαγωγές στο Νότο, των προϊόντων του Βορρά. Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια: αν εισάγει περισσότερα από ό, τι εξάγει, τότε τη διαφορά θα πρέπει να την καλύψει με δανεικά. Έχετε δει γερμανικούς φορείς χρηματοδότησης να δίνουν δάνεια σε τιμές ευκαιρίας για την αγορά γερμανικών αυτοκινήτων; Οποίος επωφελήθηκε από μια τέτοια ευγενική προσφορά, συνέβαλε και αυτός στην αύξηση του ιταλικού εξωτερικού χρέους.

Σημειώστε ότι για το Βορρά το να δανείσει το Νότο δεν είναι πρόβλημα, επειδή το ευρώ, πέρα  από το ότι ναρκώνει την ανταγωνιστικότητα, εξαλείφει και τους κινδύνους ισοτιμίας. Κάποτε όμως έρχεται η στιγμή που τα χρέη θα πρέπει να αποπληρωθούν, ίσως επειδή ξέσπασε κρίση, και ο οφειλέτης θα πρέπει να "επιστρέψει" τα δανεικά. Το πρώτο πράγμα σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι να σταματήσουν να δανείζονται, και επομένως, μια χώρα θα πρέπει να μειώσει τις εισαγωγές της. Αλλά πώς να το κάνει, όταν οι αναλογίες των τιμών ευνοούν τα ξένα προϊόντα, και η συναλλαγματική ισοτιμία δεν μπορεί να τις διορθώσει, επειδή δεν απαντά στους νόμους της αγοράς; 

Είναι απλό: περικόπτοντας τα εισοδήματα των πολιτών (αυξάνοντας τους φόρους, ή μη ανανεώνοντας τις συμβάσεις εργασίας). Αν δεν έχεις λεφτά, δεν μπορείς να τα ξοδέψεις, δεν μπορείς να δημιουργήσεις "ζήτηση" για τα εμπορεύματα, ακόμη και για τα ξένα εμπορεύματα."Καταστροφή της ζήτησης" σημαίνει περικοπή εισοδημάτων για να μειωθούν οι εισαγωγές, και να ισοσκελιστεί το ισοζύγιο πληρωμών.

Μήπως πιστέψατε ότι η λιτότητα χρησιμεύει για να μειωθεί το δημόσιο χρέος; 

Ο κάθε οικονομολόγος γνωρίζει πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει : στην ύφεση η λιτότητα μειώνει τα εισοδήματα και τα δημόσια έσοδα, επιδεινώνοντας την κατάσταση. Αφήστε ότι πριν τον Μόντι δεν υπήρχε πρόβλημα δημόσιου χρέους, όπως είπε και ο σημερινός υπουργός οικονομικών Padoan! Στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών, ωστόσο, η λιτότητα κάνει θαύματα. Μεταξύ 2011 και 2013, ο Μόντι μείωσε το λόγο Δαπάνες/ ΑΕΠ μόνο 0,7 τοις εκατό του ΑΕΠ, αλλά το ΑΕΠ κατέρρευσε μέσα σε δύο χρόνια πάνω από 4%, και στη συνέχεια ο λόγος χρέους / ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 12 μονάδες. Καταστροφή είπατε; Για εμάς, ναι, για τους ξένους πιστωτές όχι: το ισοζύγιο πληρωμών έγινε πλεονασματικό.

Φυσικά, τα δάνεια θα πρέπει να αποπληρωθούν. Αλλά ακόμα και ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δήλωσε ότι οι τράπεζες του Βορρά ήταν απρόσεκτες! Να καταστρέφεται η οικονομία μιας χώρας για να υπακούσει στο τελεσίγραφο των απρόσεκτων πιστωτών είναι ανήθικο (διότι οι πιστωτές θα πρέπει και αυτοί να αναλάβουν το βάρος των δικών τους κακών επιλογών), αλλά πάνω απ’όλα ανόητο. Και το αποτέλεσμα ποιο είναι; Αυτό που βλέπουμε σήμερα σε άλλες ειδήσεις: 

Τον περασμένο μήνα οι παραγγελίες της γερμανικής βιομηχανιας μειώθηκαν περισσότερο από 3%. Πνίγοντας τους οφειλέτες τους, που είναι η κύρια αγορά τους, η Γερμανία στραγγαλίζει τον ίδιο της τον εαυτό. Η μόνη προοπτική σωτηρίας είναι αυτή που προσφέρουν ευγενικά οι υποστηρικτές του δημοψηφίσματος "κατά της λιτότητας". Ναι! Γιατί αφού μας ξεζούμισε για να πάρει πίσω το "θησαυρό της", τώρα το γερμανικό Γκόλουμ, αν θέλει κάποιος να αγοράσει υα εμπορεύματα του, θα πρέπει να βάλει πάλι μπροστά τη ζήτηση στην Ευρώπη. Τι θα μπορούσε να είναι καλύτερο από το να επιτρέψει στο Νότιο να αρχίσει και πάλι να δανείζεται; Θα δείτε: Η Μέρκελ θα δείξει σύντομα το ανθρώπινο πρόσωπο της, όχι για να ευχαριστήσει τους συναδέλφους που είναι "κατά της λιτότητας",αλλά επειδή τη συμφέρει. 

Αλλά εμάς, αντί να αρχίσουμε και πάλι να χρεωνόμαστε για να την βοηθήσουμε, συμφέρει να εγκαταλείψουμε το ευρώ, ένα σύστημα στο οποίο η λιτότητα είναι ο μόνος μηχανισμός ρύθμισης των εξωτερικών ελλειμμάτων.

[--->]