Η Μονή Ιβήρων προτίθεται να πουλήσει 923 στρέμματα δάσους στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για να γίνουν τέλμα βιομηχανικών αποβλήτων


Αποκλεισμός του Αγίου Όρους από κατοίκους της Χαλκιδικής, ενάντια στην πώληση δάσους από Ιερά Μονή στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ

Η Μονή Ιβήρων προτίθεται να πουλήσει 923 στρέμματα δάσους στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για να γίνουν τέλμα βιομηχανικών αποβλήτων
Κάτοικοι της Χαλκιδικής έχουν αποκλείσει από σήμερα με τρία μπλόκα όλους τους δρόμους που οδηγούν στο Άγιο Όρος, εν όψει του εορτασμού των Θεοφανείων με το παλαιό ημερολόγιο.
Ο αποκλεισμός γίνεται ως διαμαρτυρία για τη φημολογούμενη επικείμενη πώληση δάσους της Ιεράς Μονής Ιβήρων στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, αλλά και για τη γενικότερη σιωπή των μονών του Αγ. Όρους σχετικά με το φλέγον ζήτημα της εγκατάστασης ανοιχτού μεταλλείου χρυσού-χαλκού στο όρος Κάκαβος. Οι κάτοικοι λένε ότι δεν θα αποχωρήσουν από τα μπλόκα αν δεν πάρουν διαβεβαιώσεις από τη Μονή Ιβήρων και την Ιερά Επιστασία του Αγίου Όρους ότι δεν θα προχωρήσει η πώληση της έκτασης.

Νωρίτερα το απόγευμα είχε συμφωνηθεί να μεταβεί αύριο το πρωί αντιπροσωπεία κατοίκων στο Άγιο Όρος για να συναντηθεί και να συζητήσει με τον Άγιο Πρώτο και τους εκπροσώπους της Μονής. Ωστόσο σε νεώτερη επικοινωνία, ο Άγιος Πρώτος έθεσε σαν όρο για τη συνάντηση να διαλυθούν τα μπλόκα. Οι κάτοικοι αρνήθηκαν, η συνάντηση ματαιώθηκε και τα μπλόκα παραμένουν.

Με την απόφαση 7633/29.3.2012 του Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης, παραχωρήθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ έκταση δάσους 3.273 στρεμμάτων στο όρος Κάκκαβος, για την δημιουργία επιφανειακού (open-pit) μεταλλείου, εργοστασίου εμπλουτισμού και απόληψης χρυσού και δυο χώρων απόθεσης μεταλλευτικών αποβλήτων στα ρέματα Καρατζάς και Λοτσάνικο. Τα ρέματα συνεχούς ροής “Λοτσάνικου” και “Καρατζάς” είναι παραπόταμοι του Ασπρόλακκα, από τον οποίο υδρεύεται όλη η προ του Άθω περιοχή.

Η έκταση των 923 στρεμμάτων στο ρέμα Λοτσάνικο που χρειάζεται η εταιρεία για την κατασκευή του χώρου απόθεσης (τέλματος) αποβλήτων ανήκει στη Μονή Ιβήρων. Εκεί πρόκειται να κατασκευαστεί φράγμα από στείρα και απόβλητα εμπλουτισμού ύψους 159 μ. που θα «φιλοξενήσει» 23.500.000 τόννους βιομηχανικών αποβλήτων εμπλουτισμού.

Η Ελληνικός Χρυσός διαπραγματεύεται την αγορά αυτής της έκτασης από την Μονή Ιβήρων, με διαμεσολαβητή τον δήμαρχο Αριστοτέλη Χρήστο Πάχτα. Σύμφωνα με πληροφορίες, η συναλλαγή έχει συμφωνηθεί, αλλά δεν έχουν πέσει υπογραφές ακόμα.

Οι κάτοικοι της περιοχής δίνουν έναν επικό αγώνα για να σώσουν τον τόπο τους, τις ζωές τους, τον τρόπο και τα μέσα της επιβίωσής τους από τη θηριώδη “επένδυση” της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Αν η Μονή Ιβήρων πουλήσει την έκταση, το Άγιο Όρος θα είναι συνεργός  στο μεγαλύτερο έγκλημα που θα έχει διαπραχθεί μέχρι σήμερα εναντίον της Χαλκιδικής, του Πολιτισμού της και της Ιστορίας της – και εναντίον του Αγίου Όρους.

Θα ‘ρθουν μέρες, άγριες μέρες (αφιερωμένο στον δολοφονημένο μετανάστη με το ποδήλατο)


Παναγιώτης Μαυροειδής
 
Ακόμη και το Δελτίο ειδήσεων του ΜΕΓΚΑ, σήμερα Πέμπτη,  έστω ως 100ή είδηση, μας πληροφορεί ότι οι δύο δολοφόνοι του Πακιστανού μετανάστη Σερντάρ Γιακούμπ, 26 χρόνων στα Πετράλωνα είναι μέλη της Χρυσής Αυγής.  Το σπίτι του ενός, όπως διαπίστωσε με την έφοδο της η αστυνομία και μας πληροφορεί η Καθημερινή,  ήταν αποθήκη έντυπων υλικών της ναζιστικής συμμορίας την οποία επιδοτεί το κράτος με κάποια εκατομμύρια.
Οι βόθροι του αστικού κόσμου παραγέμισαν και δεν μπορεί πια να κρυφτεί ούτε από την Τρέμη και από τον Αλαφούζο.  Και έχουν  μια   μπόχα  δυσωδίας και θανάτου, που κάνει το κρύψιμο της λίστας Λαγκάρντ, να φαίνεται σαν γαλλικό αρωματάκι.
Δεν έγινε όμως πρώτη είδηση από τα κανάλια-παπαγαλάκια, ούτε ούρλιαξαν κατά της βίας οι γνωστοί  βιαστές συνειδήσεων.
Δεν έκανε δήλωση ο πρωθυπουργός για το νέο κρούσμα ‘’ανομίας’’. Δεν κάλεσαν για πάταξη της ‘’βίας’’ τα λαλίστατα γραφεία τύπου του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.
Δεν έγινε και τίποτα.  Ένας πακιστανός ήτανε, ένας φτωχός εργατάκος που δούλευε σε ένα φούρνο της γειτονιάς, δεν ήταν δα και κάποιος σπουδαίος, έλληνας και άνθρωπος της ''μεσαίας τάξης''…
Έπειτα, τον σφάξανε απλά, με ένα μαχαίρι. Δεν χρησιμοποιήθηκαν δολοφονικά σύνεργα όπως αντιασφυξιογόνες μάσκες ή κοντάρια για σημαίες...

Και στο κάτω κάτω της γραφής, είχαν και ένα σοβαρό λόγο, όπως οι ίδιοι ομολόγησαν: Τους έκλεισε το δρόμο με το ποδήλατο! Ας είχε τουλάχιστον  ένα  SUV να τον ανεχτούν και ας ήταν κάπως μαυριδερός…

Και εμάς μας κλείνουν το δρόμο όμως. Όλος ο λουσάτος αστικός επιχειρηματικός κόσμος με τα χέρια και τις τσέπες του γεμάτα στο χρήμα και την προστυχιά της εξουσίας. Όλοι οι δύσοσμοι,  υπηρέτες  αυτού του κόσμου, εκπρόσωποι του κεφαλαίου, που  λέγονται κράτος,  αστικά πολιτικά κόμματα, Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, φασίστες  της Μαύρης Νύχτας, μαζί  και κάποιοι γελοίοι άνθρωποι της ‘’εκκλησίας και του θεού’’ που ευλογούν   και αγιάζουν τα γραφεία  των δολοφόνων.

Μας κλείνουν το δρόμο, μας σκεπάζουν τον ουρανό, αλλά μας θέλουν και σκυμμένους, προσκυνητές τους την  ίδια στιγμή. Όχι μόνο με άδεια τσέπη, αλλά και με άδεια μυαλά. Με τη μοναδική διέξοδο ζωτικότητας  στο  ‘’ο θάνατός σου, η ζωή μου’’, που τους βολεύει μια χαρά, και με ένα Τζοχατζόπουλο ή Παπακωνσταντίνου που θα δίνεται ως βορά, χρόνο παρά χρόνο, για να ξεγελιέται το μίσος του ανέργου και του απλήρωτη εργάτη.

Μας διαλύουν το παρόν, αλλά θεωρούν τον εαυτό τους και ιδιοκτήτη του μέλλοντος μας, υποθηκεύοντας τα πάντα και στέλνοντας τα νέα παιδιά στον αγύριστο της ξενιτιάς και της ταπείνωσης.
Ας μην έχουν παράπονο τότε.

Όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν. Και θα ξυπνήσουν με το φάντασμα ενός νέου γύρου εξεγέρσεων και συνειδητών επαναστάσεων,  που θα γράφουν στις σημαίες τους:  ‘’όλα για όλους’’ και ‘’όλοι για τον καθένα’’.
Και ας τρέξουν τότε οι καλλωπιστές τους, οι σφουγγοκωλάριοι της συστημικής αριστεράς, της ‘’τάξης και της νομιμότητας’’, οι καλοταϊσμένοι κόλακες της εξουσίας από τα  ΜΜΕ,  να προσφέρουν τις τελευταίες τους υπηρεσίες, τραυλίζοντας και εκλιπαρώντας γονατιστοί:
’’ Έ, όχι και γκιλοτίνες ρε παιδιά!’’.
 Όχι, μην μπερδεύεστε γελοίοι υποκριτές. Δεν μιλάμε για τον μεσαίωνα σας. Αντίθετα, μιλάμε για τον πολιτισμό του δίκιου και της αλήθειας, για το ακαταμάχητο του ιερού δικαιώματος ενός λαού να καταχτήσει τη ζωή του, επαναστατώντας συλλογικά, γκρεμίζοντας  σας συθέμελα. Και να σας θάψει με το γέλιο του και την αισιοδοξία που γεννάει η κοινή πορεία και η αδελφοσύνη. Αυτά  που δε χωράνε στα μυαλά του φραγκάτου στην πλάτη άλλων, του γραφειοκράτη της ευρωδίαιτης τρόικας,  του παρακρατικού φασίστα με την πλάτη του κράτους…
Κυοφορούνται εκείνες οι μέρες, που θα σας τυφλώσει το φώς τους και η ομορφιά τους.

Άλλαξε ο αέρας, το φως καθαρό
ήμουνα πέτρα και είμαι νερό
γίνομαι ένα με όλους μαζί
βλέπω να βγαίνουν οι πρώτοι καπνοί
Θα ρθουν μέρες
Άγριες μέρες
που οι αλήθειες θα σκίζουν σαν σφαίρες
Και οι νίκες
Άγιες νίκες
σαν μαχαίρια θα βγουν απ τις θήκες
Πάλι ανοίγει ο καιρός
άσπρα ρούχα και ήλιος ζεστός
μπαίνω μέσα σ αυτή τη γιορτή
φως τα χρόνια και γλύκα η ζωή.
(των Θάνου Μικρούτσικου- Οδυσσέα Ιωάννου.
Από το δίσκο "Πάμε Ξανά Απ' την αρχή")
 
ΥΓ: Ας βουλιάξει η Αθήνα στις 19 Γενάρη, στη μεγάλη αντιφασιστική διαδήλωση. Το χρωστάμε στο Σερντάρ..



[--->]

Εκθεση Ε.Ε.:Σοκ ζήτησης



Αρθρο του Ambrose Evans Pritchard στην Telegraph, που αναλύει  έκθεση της Κομισιόν, σύμφωνα με την οποία ένα τμήμα της Ευρώπης είναι παγιδευμένο σε ένα φαύλο κύκλο φτώχειας .


Telegraph - Την περασμένη εβδομάδα, η ΕΚΤ του Draghi ανακοίνωνε ότι η οικονομική κρίση της ευρωζώνης έλειξε, αλλά με την ανεργία και την ύφεση, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Αν και πρόκειται για μια ύφεση που απέτυχε να προβλέψει και σε μεγάλο βαθμό την προκάλεσε επιτρέποντας τη συρρίκνωση της προσφοράς χρήματος, κυρίως από τα μέσα του 2012.

Ετσι, η ΕΚΤ και ο Draghi δήλωσαν ότι δεν θα αναλάβουν νέες δράσεις για να αντισταθμιστεί η μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων (αυξήσεις φόρων και περικοπές δαπανών) του τρέχοντος έτους το 2,3% του ΑΕΠ στην Ισπανία, 2% στη Γαλλία και 1,2% στην Ιταλία - για να μην αναφέρουμε τις δραματικές μειώσεις στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία.


Στην Ιαπωνία, αντίθετα, ο πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε  λίγο πολύ έδωσε εντολή στην κεντρική τράπεζα να "πληθωρίσει" και  τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας (και όχι το "spread" ή κάποιο άλλο χρηματοοικονομικό τέχνασμα). Η Federal Reserve στην Αμερική, αντίθετα, ανακοίνωσε αυτό το καλοκαίρι ότι θα συνεχίσει να κάνει ενέσεις ρευστότητας τη μία  μετά την άλλη μέχρις ότου το ποσοστό ανεργίας στις ΗΠΑ κατέβει στο 6,5%.

Μόνο η ΕΚΤ δηλώνει ανίσχυρη μπροστά σε ένα ποσοστό ανεργίας 11 0.8% στην Ευρώπη που αυξάνεται μήνα με το μήνα. Ο Mario Draghi είπε ότι η νομισματική πολιτική μπορεί να κάνει "λίγα" για να καταπολεμηθεί η διαρθρωτική ανεργία. Αν όμως ήταν πραγματικά " διαρθρωτική"  θα μπορούσε και να πείσει. Αλλά δεν είναι. Η Ιρλανδία έχει μια από τις πιο ευέλικτες αγορές εργασίας στον κόσμο, αλλά το ποσοστό ανεργίαςεκτινάχθηκε από 4,6% σε 14,6%, παρά τη δικλείδα ασφαλείας της μετανάστευσης προς τη Βρετανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστραλία.

Το ποσοστό ανεργίας στην Ισπανία από 7,8% ανέβηκε στο 26,6% μέσα σε τέσσερα χρόνια, και στο 55% για τους νέους. Αυτό συνέβη πολύ γρήγορα, γιατί τώρα πλέον είναι εύκολο να απολυθεί ένας ισπανός εργαζόμενος με σύμβαση ορισμένου χρόνου.

Μόλις δημοσιεύθηκε,
την περασμένη εβδομάδα, η 400σελιδη έκθεση της Ευρωπαϊκή Επιτροπής,  για την ανεργία που καταρρίπτει τον ισχυρισμό ότι η ακαμψία της αγοράς εργασίας είναι η βασική αιτία της κοινωνικής καταστροφής που μαστίζει το κλαμπ των μεσογειακών χωρών και ένα μέρος της Ανατολικής Ευρώπης.

Μπαλοθιές στη Συγγρού; Δεν σκέφτηκα ούτε προς στιγμή ν’ ανησυχήσω.

Προστέθηκε από

…Επιστροφή της τρομοκρατίας, λένε. Τώρα επέστρεψε; Και αυτό που βιώνει, δηλαδή,  η ελληνική κοινωνία τόσα χρόνια, τι είναι;…
…Η βία, που βιώνουμε, βλέπω να προέρχεται μόνον από ένα χώρο και αυτός είναι ο χώρος που εκπροσωπούν οι κυβερνώντες απροκάλυπτα πια από το 2009 και μετά…



Η ηλικία της δεν πρέπει να ήταν πάνω από σαράντα χρονών, τουλάχιστον έτσι μου είπε το πρόσωπο που κατά κάποιο τρόπο πρωταγωνίστησε στο περιστατικό, και η εμφάνισή της δεν έδειχνε κάτι που να σε υποψίαζε, όταν πριν μερικές μέρες περπατώντας λίγο μετά το σούρουπο, σε κάποιο δρόμο της Καλλιθέας, διακριτικά – πάει να πει με γρήγορες κινήσεις και με κλεφτές ματιές να μην υπάρχουν γύρω της άλλα πρόσωπα – έψαχνε στους κάδους σκουπιδιών και όταν κάποια στιγμή ανακάλυψε, μέσα σε μία σακούλα σκουπιδιών, απομεινάρια τροφής χωρίς δεύτερη σκέψη τα έφαγε. 

Προφανώς και δεν κομίζω γλαύκας στην Αθήνα του μνημονίου, αλλά όταν το φιλικό μου πρόσωπο την προσέγγισε, επιχειρώντας να της προσφέρει κάποια χρήματα, έλαβε την απάντηση της, πριν με γοργά βήματα απομακρυνθεί, πως έψαχνε μια σακούλα σκουπιδιών της στην οποία πρέπει από λάθος να πετάχτηκε κάτι που δεν ήταν σκουπίδι.

Επειδή η λέξη αξιοπρέπεια έχει χάσει το νόημα της δε θα την χρησιμοποιήσω. Στην αντίδραση αυτή και δυστυχώς εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας δε βλέπω παρά την περηφάνια εκείνη την αναμεμειγμένη με τον τρόμο της μοναξιάς που έχει επιβάλει αυτή η καπιταλιστική κοινωνία σήμερα και ως Καλλιθεάτης  δεν μπορώ παρά να θυμίσω το τέλος που βίωσε ο μεγάλος ποιητής και λογοτέχνης Γιάννης Γρυπάρης τον τραγικό χειμώνα της γερμανικής κατοχής του 41-42 σβήνοντας τελικά την 11η Μαρτίου 1942 από ασιτία μέσα στο σπίτι του (σήμερα : Οδός Γρυπάρη 112).

Μια ιστορική δημοσίευση



Ιστορική δημοσίευση για την κατάληψη Λέλας Καραγιάννη το '88