Προστέθηκε από
24grammata
…Επιστροφή της τρομοκρατίας, λένε. Τώρα επέστρεψε; Και αυτό που βιώνει, δηλαδή, η ελληνική κοινωνία τόσα χρόνια, τι είναι;…
…Η βία,
που βιώνουμε, βλέπω να προέρχεται μόνον από ένα χώρο και αυτός είναι ο
χώρος που εκπροσωπούν οι κυβερνώντες απροκάλυπτα πια από το 2009 και
μετά…
γράφει ο Γιώργος Πρίμπας
Η ηλικία της δεν πρέπει να ήταν πάνω από
σαράντα χρονών, τουλάχιστον έτσι μου είπε το πρόσωπο που κατά κάποιο
τρόπο πρωταγωνίστησε στο περιστατικό, και η εμφάνισή της δεν έδειχνε
κάτι που να σε υποψίαζε, όταν πριν μερικές μέρες περπατώντας λίγο μετά
το σούρουπο, σε κάποιο δρόμο της Καλλιθέας, διακριτικά – πάει να πει με
γρήγορες κινήσεις και με κλεφτές ματιές να μην υπάρχουν γύρω της άλλα
πρόσωπα – έψαχνε στους κάδους σκουπιδιών και όταν κάποια στιγμή
ανακάλυψε, μέσα σε μία σακούλα σκουπιδιών, απομεινάρια τροφής χωρίς
δεύτερη σκέψη τα έφαγε.
Προφανώς και δεν κομίζω γλαύκας στην Αθήνα του
μνημονίου, αλλά όταν το φιλικό μου πρόσωπο την προσέγγισε, επιχειρώντας
να της προσφέρει κάποια χρήματα, έλαβε την απάντηση της, πριν με γοργά
βήματα απομακρυνθεί, πως έψαχνε μια σακούλα σκουπιδιών της στην οποία
πρέπει από λάθος να πετάχτηκε κάτι που δεν ήταν σκουπίδι.
Επειδή η λέξη αξιοπρέπεια έχει χάσει το νόημα της δε θα την χρησιμοποιήσω. Στην αντίδραση αυτή και δυστυχώς εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας δε βλέπω παρά την περηφάνια εκείνη την αναμεμειγμένη με τον τρόμο της μοναξιάς που έχει επιβάλει αυτή η καπιταλιστική κοινωνία σήμερα και ως Καλλιθεάτης δεν μπορώ παρά να θυμίσω το τέλος που βίωσε ο μεγάλος ποιητής και λογοτέχνης Γιάννης Γρυπάρης τον τραγικό χειμώνα της γερμανικής κατοχής του 41-42 σβήνοντας τελικά την 11η Μαρτίου 1942 από ασιτία μέσα στο σπίτι του (σήμερα : Οδός Γρυπάρη 112).
